Qendrapktp's Blog

L I G J
Nr.8739, datë 12.2.2001

PËR GARANTIMIN E SIGURISË SË PUNËS TË PAJISJEVE NËN PRESION

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Objekti
Objekti i këtij ligji është përcaktimi i parimeve të përgjithshme që rregullojnë garantimin e sigurisë së njerëzve, kafshëve shtëpiake ose vlerave materiale nga rreziqet e shfryrjeve dhe të shpërthimeve të shkaktuara nga pajisjet nën presion.

Neni 2
Përkufizime
Në zbatim të këtij ligji, termat e mëposhtme kanë këto kuptime:
1. “Enët e thjeshta nën presion” kuptohen enët e salduara, të përcaktuara të mbajnë ajër ose azot dhe të mos i ekspozohen flakës.
2. “Futja në treg” kuptohet livrimi ose vënia në dispozicion të të tretëve të pajisjeve nën presion.
3. “Inspektorat i përdoruesve” kuptohet një trup inspektimi i miratuar nga IPNP-ja dhe i autorizuar nga Ministri përkatës, që kryen detyrat e përcaktuara në aktet nënligjore të nenit 3 të këtij ligji.
4. “IPNP” kuptohet Inspektorati i Pajisjeve nën Presion.
5. “Kontroll teknik” kuptohet inspektimi i organizuar në periudhë të caktuar kohe dhe kur është e nevojshme jashtë këtyre periudhave për verifikimin e plotësimit të kërkesave thelbësore të sigurisë.
6. “Pajisje nën presion stacionare” kuptohen enët, tubacionet, aksesorët e sigurisë dhe aksesorët nën presion.
7. “Pajisje nën presion” kuptohen pajisjet nën presion stacionare, enët e thjeshta nën presion dhe pajisjet transportuese nën presion, me presion maksimal të lejuar më të madh se 0,5 bar.
8. “Pajisjet transportuese nën presion” kuptohen enët që mbushen me fluid dhe që transportohen pas mbushjes për t’u shkarkuar.
9. “Përdorimi i pajisjeve nën presion” kuptohet vënia në shfrytëzim ose heqja nga puna, përdorimi, transporti, riparimi, përshtatja, mirëmbajtja dhe pastrimi i pajisjeve nën presion.
10. “Trup inspektues palë e tretë” kuptohet një ent i autorizuar nga IPNP-ja, për të kryer detyrat e përcaktuara në aktet nënligjore të nenit 3 të këtij ligji.

KREU II
KËRKESAT THELBËSORE TË SIGURISË SË PAJISJEVE NËN PRESION

Neni 3
Kërkesat thelbësore të sigurisë
1. Pajisjet nën presion duhet të plotësojnë kërkesat kryesore të sigurisë të përcaktuara në aktet nënligjore të projektimit, të prodhimit, të vlerësimit të konformitetit, të përdorimit dhe kontrollit teknik për secilin grup pajisjesh nën presion.
2. Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit nxjerr aktet e nevojshme nënligjore në zbatim të pikës 1 të këtij neni.

Neni 4
Futja në treg
1. Pajisjet nën presion lejohen të futen në treg dhe të vihen në shfrytëzim vetëm nëse nuk përbëjnë rrezik për sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake e të vlerave materiale, po të vendosen pa të meta, e të mirëmbahen siç duhet dhe të përdoren në përputhje me destinacionin e tyre.
2. Para futjes në treg, prodhuesi ose importuesi është i detyruar që çdo pajisje nën presion ta pajisë me certifikim nga IPNP-ja, për të vërtetuar plotësimin e kërkesave thelbësore të sigurisë, sipas nenit 3 të këtij ligji. Certifikimi bëhet pasi merret më parë miratimi i përshtatshmërisë së mjeteve matëse të pajisjeve nga organi kompetent.
3. Lejohet futja në treg e pajisjeve nën presion që janë të certifikuara nga organizma të huaj, në marrëveshje ndërmjet dy ose më shumë palëve.

Neni 5
Mbikëqyrja e tregut
1. Kur IPNP-ja vëren se një pajisje nën presion, e përdorur në përputhje me destinacionin e saj, rrezikon sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale, merr masat e nevojshme për ta hequr pajisjen nga tregu dhe nga shfrytëzimi.
2. Masa e marrë i bëhet e njohur menjëherë të interesuarve. Kundër masës së marrë mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 6
Kontrolli teknik
1. Pas instalimit, pajisjet nën presion i nënshtrohen kontrollit teknik të vënies në punë dhe të regjistrimit të tyre nga IPNP-ja. Kur pajisja plotëson kërkesat dhe kur kushtet e instalimit garantojnë sigurinë e pajisjes nën presion, IPNP-ja lëshon lejen e vënies në shfrytëzim.
Pas çdo montimi në një vend tjetër ose pozicion tjetër, pajisja nën presion i nënshtrohet kontrollit teknik dhe marrjes së lejes të vënies në shfrytëzim nga IPNP-ja.
2. Personi juridik që përdor pajisje nën presion merr të gjitha masat për të kryer kalibrimin periodik të mjeteve matëse të pajisjes dhe kontrollin teknik periodik të çdo pajisjeje nën presion sipas llojeve, afateve dhe vlerave të presionit të provës së përcaktuara në lejen e punës së IPNP-së, e cila përsëritet pas çdo kontrolli teknik periodik.
3. Pajisjet nën presion u nënshtrohen kontrolleve teknike të posaçme nga IPNP-ja në çdo kohë, kur paraqiten rrethana të veçanta, që janë të lidhura me vënien në rrezik të pajisjeve, si punime modifikuese, avari, aksidente ose periudha të zgjatura të mosvënies në shfrytëzim, për t’u siguruar se janë ruajtur kushtet e sigurisë dhe për të zbuluar dhe mënjanuar në kohë dëmtimet.
4. Rezultatet e kontrolleve teknike regjistrohen dhe u lihen në dizpozicion IPNP-së dhe Inspektoratit Shtetëror të Punës. Në rast se pajisja nën presion do të përdoret nga një subjekt tjetër, ajo shoqërohet me dëshminë fizike të kryerjes së kontrollit të fundit teknik.
5. Kontrollet teknike kryhen nga IPNP-ja, nga një trupë inspektuese palë e tretë ose nga një inspektorat përdoruesish.

KREU III
PËRDORIMI I PAJISJEVE NËN PRESION

Neni 7
Detyrime të punëdhënësit
1. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet nën presion, të vëna në dispozicion të punëmarrësve, të jenë të përshtatshme për punën që do të kryhet, duke garantuar sigurinë dhe shëndetin e punëmarrësit gjatë përdorimit.
2. Punëdhënësi duhet të vërë në përdorim pajisje nën presion që plotësojnë kërkesat e pikës 1 të nenit 3.
3. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet nën presion, gjatë përdorimit, të mirëmbahen në një nivel të tillë, që të plotësohen kërkesat e pikës 2 të nenit 3.

Neni 8
Njohja me të dhënat e punëmarrësve
1. Punëdhënësi merr masa që punëmarrësit të disponojnë të dhënat e duhura dhe udhëzimet e përdorimit të pajisjeve nën presion që kanë në përdorim.
2. Të dhënat dhe instruksionet për përdorimin e pajisjeve nën presion duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, përsa u përket:
kushteve të shfrytëzimit të pajisjeve nën presion;
situatave anormale të parashikueshme;
c) dhënies së ndihmës së parë mjekësore në rast aksidenti.
3. Të dhënat dhe udhëzimet për përdorimin e pajisjeve nën presion duhet të jenë të kuptueshme për punëmarrësin.

Neni 9
Formimi i punëmarrësve
Punëdhënësi merr masat e nevojshme që:
a) punëmarrësit e ngarkuar për përdorimin e pajisjeve nën presion të marrin formim të majftueshëm edhe për rreziqet që përmban ky përdorim;
b) punëmarrësit e ngarkuar me riparimin, modifikimin ose mirëmbajtjen të kenë kualifikimin e duhur dhe të marrin formim të posaçëm për të kryer këto detyra.
2. Krahas kërkesës së pikës 1 të këtij neni, punëmarrësit e përdorimit të kaldajave të avullit dhe saldatorët e pajisjeve nën presion merren në provim dhe pajisen me patentë nga IPNP-ja.

Neni 10
Këqyrja e avarisë
1. Për çdo rast avarie në pajisjet nën presion ose të një aksidenti të shkaktuar nga pajisjet nën presion, punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij duhet të njoftojë IPNP-në për këqyrjen e avarisë.
2. Ndalohet riparimi ose ndryshimi i vendit të pajisjeve nën presion të dëmtuara deri në përfundimin e këqyrjes, përveç rastit kur rrezikohet jeta e njerëzve, ndotja e mjedisit dhe dëmtimi i mëtejshëm i pajisjes.
3. Punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij është i detyruar t’i japë IPNP-së çdo të dhënë që ka lidhje me kryerjen e këqyrjes.
4. Në rast aksidenti në punë, inspektori i IPNP-së bashkëpunon me inspektorin e punës në nivel vendor për këqyrjen e aksidentit.

KREU IV
INSPEKTORATI I PAJISJEVE NËN PRESION (IPNP)

Neni 11
Detyra e IPNP-së
IPNP-ja mbikëqyr zbatimin e dispozitave të këtij ligji dhe akteve nënligjore të nxjerra në zbatim të tij.

Neni 12
Statusi e drejtimi
1. IPNP-ja është person juridik dhe ka zë të veçantë në buxhetin e Ministrisë së Ekonomisë Publike e Privatizimit.
2. Organizimi, funksionimi dhe struktura e IPNP-së miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. IPNP-ja drejtohet nga kryeinspektori i cili emërohet dhe shkarkohet nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 13
Detyrat e IPNP-së
Krahas detyrave për zbatimin e kërkesave të neneve të parashikuara më sipër, IPNP-ja kryen edhe këto detyra:
a) Kontrollon plotësimin e kërkesave të sigurisë së pajisjeve nën presion për licencimin dhe regjistrimin e veprimtarisë nga autoriteti përgjegjës.
b) Miraton projektin e vendosjes së kaldajave dhe të enëve nën presion stacionare.
c) Autorizon trupat inspektues palë e tretë për kryerjen e detyrave të parashikuara në nenin 3 të këtij ligji dhe rregulloret teknike.
ç) Kryen inspektime në subjektet private ose publike që kryejnë veprimtari me pajisje nën presion.
d) Jep miratim për autorizim nga ministri, të inspektorateve të përdoruesve për kryerjen e detyrave të përcaktuara në nenin 3 të këtij ligji.
dh) Mban evidenca për gjendjen teknike, avaritë dhe regjistrimin e pajisjeve nën presion.

Neni 14
Të drejtat e IPNP-së
1. Për zbatimin e detyrave të caktuara nga ky ligj, IPNP-ja ka të drejtë të hyjë në çdo kohë në mjediset ku mund të ndodhen pajisje nën presion në punë.
2. Kur IPNP-ja vëren shkelje të dispozitave të këtij ligji dhe të rregulloreve:
a) lë aktkontroll me detyra dhe afat për mënjanimin e shkeljeve;
b) lë aktndalesë, kur gjykon se një pajisje nën presion nuk garanton sigurinë;
c) heq patentën ose lejen e përdorimit për një periudhë kohe të caktuar ose përgjithmonë;
ç) merr masa administrative me gjobë, sipas nenit 17 të këtij ligji dhe, për raste shkeljesh të rënda të rregulloreve, me pasoja për jetën e njerëzve, kërkon ndjekje penale.
3. IPNP-ja, me kërkesën e përdoruesit, kur justifikohet me masat e marra, shtyn afatin e kryerjes së kontrollit teknik periodik për një kohëzgjatjeje të caktuar.
4. IPNP-ja kërkon ndërhyrjen e forcave të rendit:
kur inspektori cenohet gjatë kryerjes së detyrës;
b) kur nuk zbatohet urdhri i ndalesës së një pajisjeje nën presion, që përbën rrezik të hapur për jetën e njerëzve;
c) kur nuk lejohet të hyjë në lokale ku mund të ndodhen pajisje nën presion në punë.
5. IPNP-ja bashkëpunon me persona ose shërbime përkatëse publike ose private, për të kryer ekspertiza për krijimin e grupeve të punës dhe për kryerjen e kontrolleve të veçanta.

Neni 15
Burimet financiare
Burimet financiare të IPNP-së janë:
Buxheti i Shtetit;
b) të ardhurat me destinacion, që realizohen nga shërbimet për të tretët.
2. IPNP-ja realizon të ardhura nga shërbimet që kryhen në subjektet private dhe publike nga:
a) veprimtaria kryesore sipas neneve 4, 6 dhe 9. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Financave në bashkëpunim me Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit;
b) të ardhurat me destinacion nga shërbimet për të tretët. Këto të ardhura derdhen në llogarinë e IPNP-së dhe përdoren nga ajo për mbulimin e shpenzimeve të kryera, ndërsa 10 për qind e tyre i kalojnë Buxhetit të Shtetit. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 16
Pavarësia dhe paanshmëria
1. IPNP-ja, kryeinspektori dhe inspektorët nuk mund të jenë projektues, prodhues, furnizues, montues dhe përdorues të pajisjeve nën presion që kontrollojnë dhe as përfaqësues të tyre.
Ata nuk mund të ndërhyjnë në mënyrë të drejtpërdrejtë në projektimin, prodhimin, tregtimin ose mirëmbajtjen e këtyre pajisjeve nën presion, as të përfaqësojnë palë që marrin pjesë në këto veprimtari.
Kjo nuk përjashton mundësinë e shkëmbimit të të dhënave teknike, ndërmjet prodhuesit, montuesit e përdoruesit të pajisjes nën presion dhe IPNP-së.
2. Inspektorët e IPNP-së duhet të kryejnë veprimet e vlerësimit me aftësi profesionale e me përgjegjësi të plotë teknike dhe të jenë të lirë nga çfarëdo presioni ose nxitjeje, sidomos të natyrës financiare, që mund të ndikojë në gjykimin e tyre ose në rezultatin e kontrollit, në mënyrë të veçantë nëse vijnë nga persona ose grupe personash të interesuar për rezultatet e verfikimeve.
3. Inspektorët e IPNP-së duhet të plotësojnë kërkesat e standardeve në fuqi për trupat e inspektimit lidhur me formimin profesional, njohjen e kërkesave për kontrollet që kryejnë dhe me përvojën për këto kontrolle, si dhe aftësi për të hartuar certifikimet, procesverbalet dhe relacionet ku konkretizohen kontrollet e bëra.
4. Inspektorët në kryerjen e detyrës së tyre duhet të jenë të paanshëm.
5. Personeli i IPNP-së ruan sekretin profesional për gjithçka që vihet në dijeni gjatë ushtrimit të veprimtarisë sipas këtij ligji. Nëse personeli i IPNP-së, gjatë ushtrimit të veprimtarisë, nxjerr ndonjë sekret të prodhimit ose të tregtimit të proceseve të punës, ndaj tij merren masa disiplinore të përcaktuara në rregulloren e brendshme të IPNP-së.

Neni 17
Kundërvajtjet administrative
Janë kundërvajtje administrative:
a) shkeljet e neneve 3, 4, 6, 7, 8, 9 dhe 10 të këtij ligji, që rrezikojnë sigurinë e njerëzve, të kafshëve shtëpiake dhe të vlerave materiale;
b) shkeljet e përsëritura të shënuara në aktkontrollet e lëna nga IPNP-ja;
c) tejkalimi i afatit të lënë nga IPNP-ja për mënjanimin e shkeljeve.
2. Kur shkelja nuk përbën vepër penale, punëdhënësi ose punonjësi i caktuar për mbikëqyrjen teknike, dënohen për kundërvajtje administrative me gjobë.
Inspektori i IPNP-së që vëren shkeljen harton në vend procesverbalin për shkeljen dhe i propozon kryeinspektorit të marrë masën e dënimit me gjobë.
3. Masa e gjobës është nga 2000 deri në 500 000 lekë.Mënyra e llogaritjes së gjobës bëhet sipas rregullave të nxjerra nga IPNP-ja dhe të miratuara nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
4. Komisioni i shqyrtimit të gjobave të IPNP-së që mblidhet dhe drejtohet nga Kryeinspektori, i shqyrton kundërvajtjet administrtive jo më vonë se 15 ditë nga data e mbajtjes së procesverbalit.
5. Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative bëhet në praninë e kundërvajtësit. Kur vërtetohet se ai ka marrë dijeni dhe nuk ka shkaqe justifikuese për mosparaqitje, shqyrtimi mund të bëhet edhe në mungesë.
6. Kundër vendimit të Komisionit të IPNP-së për shqyrtimin e gjobave, brenda 5 ditëve nga data e marrjes së vendimit mund të bëhet ankim në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 18
Ekzekutimi i gjobës
1. Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga dita që vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afati për çdo ditë vonesë paguhet një kamatë prej 2 për qindësh deri në një muaj. Kur gjoba pas këtij afati nuk paguhet, zbatohet ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
2. Gjobat derdhen në Buxhetin e Shtetit.

Neni 19
Shfuqizime
Dekreti nr.2170, datë 5.12.1955 “Për Inspektoratin Shtetëror të Pajisjeve nën Presion” dhe çdo dispozitë tjetër që bie ndesh me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2906, datë 20.2.2001 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.8734, datë 1.2.2001

PËR GARANTIMIN E SIGURISË SË PUNËS TË PAJISJEVE DHE TË INSTALIMEVE ELEKTRIKE

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Objekti
Objekti i këtij ligji është përcaktimi i parimeve të përgjithshme që rregullojnë garantimin e sigurisë së njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale nga rreziku elektrik.

Neni 2
Përkufizime
Në këtë ligj, termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. “Futje në treg” kuptohet lëvrimi ose vënia në dispozicion të të tretëve të pajisjeve elektrike të përcaktuara në këtë nen.
2. “IPIE” kuptohet Inspektorati i Pajisjeve dhe Instalimeve Elektrike.
3. “Kontroll teknik” kuptohet inspektimi i organizuar në periudha të caktuara kohe, dhe kur del e nevojshme edhe jashtë këtyre periudhave, për verifikimin dhe plotësimin e kërkesave thelbësore të sigurisë.
4.”Pajisje dhe instalime” kuptohen:
a) Pajisje dhe instalime të tensionit të ulët të projektuara për tension alternativ 50 – 1000 volt dhe 75 – 1500 volt për tension të vazhduar.
b) Pajisje dhe rrjete me tension të mesëm dhe tension të lartë mbi 1000 volt.
c) Pajisje elektrike të radiologjisë dhe të aparaturave për qëllime të tjera mjekësore.
ç) Pajisje elektrike për transport mallrash e pasagjerësh, si dhe pajisjet speciale për përdorim në anije, aviacion dhe hekurudha.
5. “Përdorimi i pajisjes elektrike” kuptohet çdo veprim i lidhur me përdorimin e pajisjes elektrike, si vënia në shfrytëzim ose heqja nga puna, përdorimi, transporti, riparimi, modifikimi, mirëmbajtja, duke përfshirë edhe pastrimin.
6. “Trupi inspektues” kuptohet një grup kontrolli i miratuar nga IPIE-ja dhe i autorizuar nga ministri përkatës për kryerjen e detyrave në zbatim të nenit 3 të këtij ligji.

Neni 3
Kërkesat thelbësore të sigurisë
1. Pajisjet, instalimet dhe rrjetet elektrike duhet të plotësojnë kërkesat thelbësore të sigurisë, të përcaktuara në rregulloret në fuqi të projektimit, përdorimit, shfrytëzimit dhe vlerësimit të konformitetit.
2. Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, në zbatim të pikës 1 të këtij neni, nxjerr aktet e nevojshme nënligjore.

Neni 4
Futja në treg
1. Pajisjet dhe materialet elektrike lejohen të futen në treg dhe të vihen në shfrytëzim vetëm nëse nuk rrezikojnë sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale.
2. Para futjes në treg, prodhuesi ose importuesi i pajisjeve dhe i materialeve elektrike duhet t’ia nënshtrojë këto një procedure inspektimi në përputhje me nenin 3 pika 2.
3. Lejohet futja në treg e pajisjeve dhe materialeve të certifikuara nga organizmat e huaj, në rast se për këtë qëllim ekzistojnë marrëveshje dy ose shumëpalëshe.

Neni 5
Mbikëqyrja dhe heqja nga tregu
1. Kur IPIE-ja vëren se një pajisje ose instalim elektrik i përcaktuar sipas nenit 2 dhe i përdorur në përputhje me destinimin e saj, rrezikon sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale, merr masat e nevojshme për të hequr pajisjen ose instalimin nga tregu dhe nga shfrytëzimi.
2. Masa e marrë u bëhet e njohur menjëherë të interesuarve. Kundër kësaj mase mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

KREU II
PËRDORIMI I PAJISJEVE ELEKTRIKE

Neni 6
Kontrolli teknik
1. Pajisjet dhe instalimet elektrike para vënies në shfrytëzim duhet të kontrollohen në aspektin e sigurisë së jetës të njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale nga specialisti elektrik i caktuar posaçërisht nga subjekti furnizues me energji elektrike. Rezultatet e kontrollit paraqiten me shkrim dhe ruhen nga të dyja palët.
2. Personi juridik, që përdor pajisje ose instalime elektrike, merr të gjitha masat për të kryer kontrollin teknik periodik të çdo pajisjeje ose instalimi, sipas afateve të përcaktuara në rregulloret e sigurimit teknik për pajisjet dhe instalimet elektrike të miratuara nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
3. IPIE-ja inspekton në çdo kohë pajisjet ose instalimet elektrike për punën e tyre normale, avari ose kur ndodhin aksidente, për të ruajtur kushtet e sigurisë e për të zbuluar dhe mënjanuar të metat e vëna re.
4. Për rezultatet e kontrolleve teknike mbahen aktkontrolle me detyra dhe afate për shmangien e të metave të vëna re.
5. Kontrollet teknike kryhen nga:
a) specialisti elektrik, i caktuar posaçërisht nga punëdhënësi;
b) një inspektor ose nga një grup inspektorësh të IPIE-së;
c) një trup inspektues, palë e tretë e autorizuar nga IPIE-ja.

Neni 7
Detyrimet e punëdhënësit
1. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet dhe instalimet elektrike, të vëna në dispozicion të punëmarrësve të ndërmarrjes ose të institucionit, të jenë të përshtatshme për punën që do të kryhet, duke garantuar sigurinë dhe shëndetin.
2. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet dhe instalimet elektrike gjatë përdorimit të tyre të mirëmbahen nëpërmjet kryerjes së shërbimeve, të riparimeve dhe të pastrimeve në një nivel të tillë që të plotësojnë kërkesat e rregulloreve teknike.
3. Çdo instalim elektrik duhet të ketë projektin përkatës. Çdo montim ose rikonstruksion në instalimet elektrike bëhet me projekt.

Neni 8
Informimi i punëmarrësve
1. Punëdhënësi merr masat e nevojshme që punëmarrësi të marrë të dhënat e duhura dhe udhëzimet përkatëse për përdorimin e pajisjeve elektrike.
2. Të dhënat dhe instruksionet për përdorimin e pajisjeve elektrike duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, përsa u përket:
kushteve të shfrytëzimit të pajisjeve elektrike;
situatave anormale të parashikueshme;
c) përdorimit të mjeteve mbrojtëse individuale dhe kolektive për parandalimin e aksidenteve në punë;
ç) dhënes së ndihmës së parë mjekësore në rast aksidenti.
3. Të dhënat dhe udhëzimet për përdorimin e pajisjeve elektrike duhet të jenë të kuptueshme për përdoruesin.

Neni 9
Formimi i punëmarrësve
Punëdhënësi merr masat e nevojshme që:
a) përdorimi i pajisjeve elektrike të bëhet nga punëmarrës që kanë përgatitje të mjaftueshme, të dokumentuar me dëshmi aftësie, e lëshuar nga IPIE-ja ose nga komisioni i miratuar prej saj;
b) në rastin e riparimit, të modifikimit ose mirëmbajtjes së pajisjeve ose të instalimeve elektrike, punëmarrësit e interesuar duhet të kualifikohen në mënyrë të posaçme për t’i kryer këto detyra.
2. Punëdhënësi siguron që punëmarrësit të njihen me të dhënat e duhura dhe t’u bëhet instruktimi:
a) kur caktohen në vendin e punës;
b) kur në pajisjen elektrike që përdoret bëhen modifikime;
c) periodikisht, të paktën një herë në vit.
3. Të dhënat dhe instruksionet duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, në përputhje me nenin 8 pika 2.
4. Punëmarrësit duhet të bëhen të vetëdijshëm për rreziqet që paraqesin për ta pajisjet elektrike që përdorin dhe për çdo ndryshim që ndikon në sigurinë e tyre.

Neni 10
Këqyrja e avarisë
1. Për çdo rast avarie në pajisjet dhe instalimet elektrike ose aksidenti i shkaktuar nga pajisjet dhe instalimet elektrike, punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij duhet të njoftojë menjëherë IPIE-në dhe Inspektoratin Shtetëror të Punës për këqyrjen e aksidentit ose të avarisë.
2. Ndalohet riparimi ose ndryshimi i vendit të ngjarjes deri në përfundim të këqyrjes, përveç rastit kur rrezikohet jeta e njerëzve, dëmtohet më tej pajisja, ose pengohet në masë prodhimi.
3. Punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij është i detyruar t’i japë IPIE-së çdo të dhënë për kryerjen e këqyrjes.
4. Në rast aksidenti në punë, i shkaktuar nga pajisjet ose instalimet elektrike, inspektori i IPIE-së bashkëpunon me inspektorin e punës për këqyrjen e aksidentit.

KREU III
INSPEKTORATI I PAJISJEVE DHE INSTALIMEVE ELEKTRIKE (IPIE)

Neni 11
Mbikëqyrja për zbatimin e ligjit
IPIE-ja mbikëqyr zbatimin e dispozitave të këtij ligji dhe akteve nënligjore të dala në zbatim të tij.

Neni 12
Statusi i IPIE-së
1. Inspektorati i Pajisjeve dhe Instalimeve Elektrike është organizëm teknik dhe kontrollues në varësi të Ministrisë së Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
2. IPIE-ja është person juridik dhe ka një zë të veçantë në Buxhetin e Ministrisë së Ekonomisë Publike e të Privatizimit. Organizimi, funksionimi dhe struktura e saj përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. IPIE-ja drejtohet nga Kryeinspektori, i cili emërohet dhe shkarkohet nga Ministri i Ekonomisë Publike e Privatizimit.

Neni 13
Detyrat e IPIE-së
Krahas detyrave në zbatim të kërkesave të neneve të mësipërme, IPIE-ja kryen edhe këto detyra:
a) Harton rregulloren e funksionimit të saj e cila miratohet nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, si dhe kontrollon plotësimin e kërkesave të sigurisë së pajisjeve ose të instalimeve elektrike për rilicencimin e veprimtarisë nga autoriteti përgjegjës.
b) Miraton projektet elektrike të objekteve me fuqi të instaluar mbi 20 kilovatë.
c) Kryen inspektime në subjektet private ose publike, që kryejnë veprimtari me pajisjet dhe instalimet elektrike. Mban shënime për inspektimet e kryera, si dhe për avaritë e aksidentet e ndodhura me natyrë elektrike.
ç) Jep miratimin për autorizimin nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit të trupave inspektues palë e tretë, për kryerjen e detyrave të përcaktuara në nenin 3 të këtij ligji.

Neni 14
Të drejtat e IPIE-së
1. Për zbatimin e detyrave të caktuara nga ky ligj, IPIE-ja ka të drejtë të hyjë në çdo kohë në prani të punëdhënësit, të administratorit ose të përfaqësuesit të tyre, në objekte ku ndodhen pajisje dhe instalime elektrike.
2. IPIE-ja, kur vëren shkelje të dispozitave të këtij ligji dhe të rregulloreve, ka për detyrë:
a) të lerë aktkontroll me detyra dhe afate për mënjanimin e shkeljeve;
b) të lërë aktndalesë për një periudhë të caktuar kohe ose përgjithmonë, kur gjykon se një pajisje ose instalim elektrik nuk garanton sigurinë;
c) të propozojë për largimin nga puna të punonjësve që punojnë në pajisjet dhe instalimet elektrike, që nuk kanë njohuritë e duhura të rregullave të sigurimit teknik;
ç) të marrë masa administrative me gjobë, sipas nenit 17, dhe, për raste shkeljesh të rënda të rregulloreve të sigurimit teknik me pasoja për jetën e njerëzve, të kërkojë ndjekje penale.
3. IPIE-ja, me kërkesën e përdoruesit e kur justifikohet me masat e marra, shtyn afatin e kryerjes së kontrollit teknik periodik për një kohëzgjatje të caktuar.
4. IPIE-ja kërkon ndërhyrjen e forcave të rendit:
kur inspektori cenohet gjatë kryerjes së detyrës;
b) kur nuk zbatohet urdhri i ndalesës së një pajisjeje ose instalimi elektrik që përbën rrezik të hapur për jetën e njerëzve;
c) kur nuk lejohet të hyjë në objektin ku mund të ndodhet pajisja ose instalimi elektrik.
5. IPIE-ja bashkëpunon me persona ose shërbime përkatëse publike ose private për kryerjen e ekspertizës, për krijimin e grupeve të punës dhe për kryerjen e kontrolleve të veçanta.

Neni 15
Burimet financiare të IPIE-së
Burimet financiare të IPIE-së janë:
Buxheti i Shtetit;
b) të ardhura me destinacion, që realizohen nga shërbimet për të tretët.
2. IPIE-ja realizon të ardhura nga shërbimet që kryhen në subjektet private dhe publike nga:
a) veprimtaria kryesore sipas neneve 4, 6, 9 të këtij ligji. Këto të ardhura derdhen në Buxhetin e Shtetit;
b) të ardhurat me destinacion nga shërbimet për të tretët derdhen në llogarinë e IPIE-së dhe përdoren për mbulimin e shpenzimeve të kryera, ndërsa 10 për qind i kalojnë Buxhetit të Shtetit.
3. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 16
Pavarësia dhe paanshmëria
1. IPIE-ja, Kryeinspektori dhe inspektorët nuk mund të jenë projektues, prodhues, furnizues, montues ose përdorues të pajisjeve dhe të instalimeve elektrike dhe as përfaqësues të tyre.
Ata nuk mund të ndërhyjnë, në mënyrë të drejtpërdrejtë, në projektimin, prodhimin, tregtimin ose mirëmbajtjen e këtyre pajisjeve dhe instalimeve, as të përfaqësojnë palë që marrin pjesë në këto veprimtari. Kjo nuk përjashton mundësinë e shkëmbimit të të dhënave teknike ndërmjet prodhuesit të pajisjeve elektrike ose të materialeve elektrike dhe IPIE-së.
2. Inspektorët e IPIE-së duhet ta kryejnë vlerësimin me përgjegjësi të plotë profesionale e teknike dhe të jenë të lirë nga çfarëdolloj presioni ose nxitje, sidomos të natyrës financiare, që mund të ndikojë në gjykimin e tyre ose në rezultatin e kontrollit, në mënyrë të veçantë nëse vijnë nga persona ose grup personash të interesuar për rezultatet e verifikimeve.
3. Inspektorët e IPIE-së duhet të plotësojnë kërkesat e standardeve në fuqi lidhur me:
formimin teknik dhe profesional;
b) njohjen e kërkesave për kontrollet që kryejnë dhe një përvojë të mjaftueshme në këto kontrolle;
c) aftësi për të hartuar certifikimet, procesverbalet dhe relacionet, ku konkretizohen kontrollet e bëra.
4. Inspektorët në ushtrimin e detyrës së tyre duhet të jenë të paanshëm.
5. Personeli i IPIE-së ruan sekretin profesional për gjithçka që vihet në dijeni gjatë ushtrimit të veprimtarisë, sipas këtij ligji.
6. Nëse personeli i IPIE-së, gjatë ushtrimit të veprimtarisë sipas këtij ligji, nxjerr ndonjë sekret të prodhimit ose të tregtimit të proceseve të punës, ndaj tij merren masa disiplinore, të përcaktuara në Rregulloren e Brendshme të IPIE-së.

Neni 17
Kundërvajtjet administrative
1. Përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë:
a) shkeljet e dispozitave të neneve 3, 4, 6, 7, 8, 9 dhe 10 të këtij ligji, që rrezikojnë sigurinë e njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale;
b) tejkalimi i afatit të lënë nga IPIE-ja për mënjanimin e shkeljeve;
c) shkelja e rregullave të mbikëqyrjes teknike të përcaktuara në rregulloret e IPIE-së nga punëdhënësi ose punonjësi i caktuar për mbikëqyrjen teknike.
2. Masa e gjobës është nga 2 mijë deri në 500 mijë lekë.
3. Mënyra e llogaritjes së gjobës bëhet sipas metodikës së dhënë në rregulloret e nxjerra nga Ministria e Ekonomisë Publike e Privatizimit.
4. Inspektori i IPIE-së që konstaton shkeljen harton në vend procesverbalin, i cili shqyrtohet nga Komisioni i Shqyrtimit të Gjobave të IPIE-së që kryesohet nga Kryeinspektori.
5. Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative bëhet në prani të kundërvajtësit. Kur vërtetohet se ai ka marrë dijeni dhe nuk ka shkaqe justifikuese për mosparaqitje, shqyrtimi mund të bëhet edhe në mungesë.
6. Kundër vendimit të Komisionit të Shqyrtimit të Gjobave të IPIE-së mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve nga dita e marrjes së vendimit në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 18
Ekzekutimi i gjobës
1. Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga data kur vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afati për çdo ditë vonesë paguhet një kamatë prej 2 për qind deri në 1 muaj. Kur pas këtij afati gjoba nuk paguhet, zbatohet ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
Gjobat derdhen në Buxhetin e Shtetit.

Neni 19
Shfuqizime
Dekreti nr.3503, datë 7.5.1962 “Mbi Inspektoratin Shtetëror të Sigurimit Teknik për Instalimet dhe Pajisjet Elektrike” dhe çdo dispozitë tjetër, që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2897, datë 9.2.2001 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Rexhep Meidani

Read Full Post »

LIGJ
Nr.9780, datë 16.7.2007

PËR INSPEKTIMIN E NDËRTIMIT

Në mbështetje të neneve 78 e 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Neni 1
Qëllimi

Ky ligj ka për qëllim të sigurojë respektimin e normave, standardeve dhe legjislacionit në fushën e ndërtimit, urbanistikës dhe rezervave ujore, në të gjithë territorin e vendit, në mënyrë të decentralizuar dhe në përputhje me parimin e subsidiaritetit, në bazë të ndarjes administrative.

Neni 2
Objekti
Objekt i këtij ligji është përcaktimi i organeve për inspektimin ndërtimor e urbanistik, i organizimit, i rregullave të funksionimit dhe i përgjegjësive të tyre.

Neni 3
Organizimi i inspektimit ndërtimor
Kontrolli e zbatimi i ligjshmërisë dhe i standardeve teknike në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës kryhet nga:
1. Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar.
Inspektorati ndërtimor e urbanistik ngrihet në nivel qarku, në përputhje me nenet 6, 7 dhe 18 të këtij ligji.

Neni 4
Përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Pranë çdo bashkie/komune ngrihet inspektorati ndërtimor e urbanistik, i cili, nëpërmjet kryeinspektorit e inspektorëve, ushtron përgjegjësinë e kontrollit dhe zbatimit të ligjshmërisë e të standardeve teknike në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës dhe ato të parashikuara shprehimisht në ligje të tjera, brenda territorit administrativ të bashkisë/komunës.
Struktura e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës miratohet nga këshilli vendor përkatës, me propozimin e kryetarit të bashkisë/komunës.
Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës drejtohet nga kryeinspektori, i cili emërohet nga kryetari i bashkisë/komunës.

Për përmbushjen e përgjegjësive të parashikuara me ligj, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës mbështetet nga policia bashkiake/komunale dhe pajiset me mjetet dhe makineritë e nevojshme nga bashkia/komuna.

Neni 5
Detyrat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në nenin 4 të këtij ligji, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës merr masat e mëposhtme:
a) vendos përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
b) vendos gjoba sipas llojit të shkeljeve të dispozitave ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
c) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqje të licencës profesionale personale ose të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
ç) vendos pezullimin e punimeve në ndërtim në rastin kur një afat kohor paraprak është i nevojshëm për marrjen e vendimit për përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
d) vendos prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm;
dh) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të konstatuara gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi;
e) jep informacionin e kërkuar Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, si dhe krijon të gjitha lehtësitë për përmbushjen e detyrave të këtij Inspektorati.

Neni 6
Bashkëpunimi dhe delegimi i përgjegjësive dhe detyrave për inspektimin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Bashkia/komuna mund t’i delegojë qarkut, në të cilin ajo është pjesë përbërëse, përgjegjësitë dhe detyrat e parashikuara në nenet 4 dhe 5 të këtij ligji, sipas një marrëveshjeje të lidhur midis palëve dhe në përputhje me legjislacionin në fuqi.
Bashkia/komuna mund t’i ushtrojë përgjegjësitë dhe detyrat e parashikuara në nenet 4 dhe 5, në bashkëpunim me një ose disa njësi vendore, në bazë të një marrëveshjeje ose kontrate, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

Neni 7
Inspektorati ndërtimor e urbanistik i qarkut
Këshilli i qarkut, në funksion të përgjegjësive dhe detyrave të deleguara në zbatim të neneve 6 dhe 18 të këtij ligji, merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut.
Struktura, numri i punonjësve dhe pagat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut miratohen nga këshilli i qarkut, me propozimin e kryetarit.
Për përmbushjen e përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara me ligj, inspektorati ndërtimor e urbanistik i qarkut bashkëpunon me Policinë e Shtetit dhe pajiset nga këshilli i qarkut me mjetet dhe makineritë e nevojshme.

Neni 8
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar është institucion qendror buxhetor publik, me statusin e personit juridik, në varësi të ministrisë përgjegjëse në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar drejtohet nga Kryeinspektori, i cili emërohet nga Kryeministri, me propozimin e ministrit përgjegjës në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës.
Mënyra e organizimit, funksionimit, si dhe pagat e punonjësve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
Struktura dhe organika e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar përcaktohen me urdhër të Kryeministrit, me propozimin e ministrit përgjegjës në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës.

Neni 9
Përgjegjësitë e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, nëpërmjet Kryeinspektorit dhe inspektorëve, ushtron këto përgjegjësi:
a) ushtron përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për ndërtimet në zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, kur konstaton shkelje të ligjshmërisë në fushën e urbanistikës dhe kur ato nuk janë ushtruar nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.
Zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, në kuptim të këtij ligji, janë zonat që kanë përparësi zhvillimin e turizmit, zonat/ndërtimet me vlera të trashëgimisë kulturore, parqet dhe zonat arkeologjike, të cilat gëzojnë mbrojtje, sipas dispozitave ligjore dhe nënligjore në fuqi, zonat e mbrojtura mjedisore, monumentet e natyrës, rrugët kombëtare, linjat hekurudhore dhe instalimet e infrastrukturës kombëtare, aeroportet, zonat bregdetare, liqenore, lagunat, lumenjtë, zonat me rrezik natyror;
b) kontrollon zbatimin e dispozitave të këtij ligji nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut;
c) ushtron përgjegjësitë e parashikuara shprehimisht në ligje të tjera;
ç) kontrollon zbatimin e dispozitave ligjore në fushën e rezervave ujore;
d) kontrollon përmbushjen e kërkesave ligjore për materialet dhe produktet e ndërtimit që hidhen në treg.

Neni 10
Detyrat e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
1. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në nenin 9 shkronjat “a” dhe “b” të këtij ligji, merr masat e mëposhtme:
a) vendos gjoba ndaj kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektorateve ndërtimore dhe urbanistike në nivel bashkie/komune/qarku për veprime ose mosveprime në kundërshtim me parashikimet e dispozitave ligjore në fuqi dhe në përputhje me këtë ligj;
b) u propozon organeve përkatëse marrjen e masave disiplinore ndaj kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektorateve ndërtimore dhe urbanistike në nivel bashkie/komune/qarku, të përmendura në shkronjën “a” të pikës 1 të këtij neni;
c) ushtron detyrat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, të parashikuara në nenin 5 të këtij ligji për ndërtimet në zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, të përkufizura në shkronjën “a” të nenit 9 të këtij ligji;
ç) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqjen e licencës profesionale personale dhe të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
d) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të vëna re gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në shkronjën “d” të nenit 9 të këtij ligji, merr masat e parashikuara në dispozitat ligjore në fuqi në fushën e produkteve të ndërtimit.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në shkronjën “ç” të nenit 9 të këtij ligji, merr masat e mëposhtme:
a) vendos përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e rezervave ujore;
b) vendos gjoba, sipas llojit të shkeljeve të dispozitave ligjore, në fushën e rezervave ujore dhe në përputhje me legjislacionin në fuqi;
c) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqje të licencës profesionale personale ose të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, të shfrytëzimit të kundërligjshëm të inerteve, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
ç) vendos pezullimin e punimeve në ndërtim në rastin kur një afat kohor paraprak është i nevojshëm për marrjen e vendimit për përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e rezervave ujore;
d) vendos prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm;
dh) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të konstatuara gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi.

Neni 11
Arsimimi i kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektoratit ndërtimor e urbanistik
Kryeinspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku/kombëtar dhe inspektorët e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar duhet të kenë arsimin e lartë të nevojshëm profesional në fushën e inxhinierisë së ndërtimit, arkitekturës, urbanistikës, konstruksionit, transportit, teknologjisë së materialeve, gjeologjisë, hidrogjeologjisë dhe mjedisit.
Inspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku mund të kenë arsimin e mesëm profesional në fushën e ndërtimit.

Neni 12
Ushtrimi i kontrollit
Për ushtrimin e përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara në këtë ligj, kryeinspektorët/inspektorët kanë të drejtë të hyjnë dhe të ushtrojnë kontroll në mjediset ku kryhet ndërtimi. Subjekti që kontrollohet (sipas rastit, investitori, projektuesi, zbatuesi i punimeve, mbikëqyrësi, kolaudatori, prodhuesi i materialeve të ndërtimit) dhe të gjithë personat e tjerë të përfshirë në procesin e ndërtimit janë të detyruar të ndihmojnë në kryerjen e kontrollit, si dhe në shqyrtimin e të gjithë dokumentacionit të nevojshëm.
Kryeinspektori/inspektori duhet të identifikohet me dokument zyrtar.
Gjendja e konstatuar gjatë kontrollit pasqyrohet në procesverbalin përkatës. Mbajtja e procesverbalit është e detyrueshme në çdo rast kontrolli dhe nënshkruhet si nga kryeinspektori/inspektori që kryen kontrollin, ashtu dhe nga subjekti i kontrolluar, kur ky i fundit është i pranishëm dhe nuk kundërshton të nënshkruajë. Një kopje e procesverbalit i jepet subjektit të kontrolluar.
Kur subjekti i kontrolluar nuk pranon të nënshkruajë procesverbalin ose nuk është i pranishëm, ky fakt pasqyrohet në procesverbal dhe i jepet një kopje e procesverbalit brenda 5 ditëve nga data e kontrollit. Nëse identiteti dhe adresa e subjektit të kontrolluar nuk dihen, një kopje e procesverbalit të konstatimit afishohet për 10 ditë në vendpublikimet e bashkisë/komunës/qarkut përkatës dhe në kantierin e ndërtimit. Me kalimin e këtij afati, vlerësohet se subjekti i kontrolluar është njoftuar për rezultatin e kontrollit.

Neni 13
Dhënia e vendimeve administrative dhe afatet
Brenda 10 ditëve nga marrja e kopjes së procesverbalit ose e njoftimit për rezultatin e kontrollit, inspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar nxjerrin vendimin për marrjen e masave përkatëse dhe dhënien e sanksioneve administrative, i cili nënshkruhet nga kryeinspektori.
Pezullimi i punimeve në ndërtim ka afat deri në 10 ditë. Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar merr vendimin për shkeljen e konstatuar brenda afatit 10-ditor të sipërpërmendur.
Vendimet e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar parashikojnë afate për zbatimin e tyre deri në 60 ditë, sipas llojit të shkeljes. Përjashtimisht, vendimet për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm kanë afat deri në 30 ditë për zbatimin e tyre.

Neni 14
Ankimi administrativ dhe gjyqësor
Kundër vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave dhe dhënien e sanksioneve administrative lejohet ankimi administrativ dhe gjyqësor, sipas rregullave dhe afateve të përcaktuara në dispozitat ligjore në fuqi. Ankimi administrativ dhe gjyqësor kundër vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut nuk pezullon ekzekutimin e tij.
Kundër vendimeve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar lejohet ankim i drejtpërdrejtë në gjykatë brenda 10 ditëve, duke filluar nga data e njoftimit të vendimit.
Ankimi gjyqësor kundër vendimit të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar nuk pezullon ekzekutimin e tij.
Në rast se, në bazë të vendimit përfundimtar të formës së prerë të gjykatës, vendoset pranimi i padisë, i dëmtuari ka të drejtë të kërkojë nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar që ka dhënë vendimin, dëmshpërblimin për dëmin e shkaktuar.

Neni 15
Kundërvajtjet administrative të kryeinspektorëve/inspektorëve dhe gjobat
Veprimet ose mosveprimet e kryeinspektorëve/inspektorëve të inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku, si dhe të inspektorëve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, që janë në kundërshtim me parashikimet e dispozitave të këtij ligji dhe të legjislacionit në fushën e ndërtimit, të urbanistikës dhe të rezervave ujore, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë.
Kundërvajtjet e mëposhtme administrative dënohen me gjobë si më poshtë:
1. Mosushtrimi i funksionit të kontrollit të territorit në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës në masën 200 000 lekë.
2. Shtrembërimi i rezultateve të kontrollit në fushën e ndërtimit, urbanistikës dhe rezervave ujore në masën 200 000 lekë.
3. Mosrespektimi i afateve për marrjen e vendimeve të parashikuara në këtë ligj në masën 20 000 lekë.
4. Mosrespektimi i afateve të zbatimit të vendimeve të parashikuara në këtë ligj në masën 150 000 lekë.
5. Mosrespektimi i afatit për marrjen e vendimit për prishjen e objektit të kundërligjshëm në masën 20 000 lekë.
6. Mosrespektimi i afatit të zbatimit të prishjes së objektit të kundërligjshëm në masën 150 000 lekë.
Gjoba vendoset me vendim të Kryeinspektorit të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar. Kundër vendimit të masës së gjobës mund të bëhet ankim i drejtpërdrejtë në gjykatë brenda 10 ditëve, duke filluar nga data e marrjes së njoftimit të vendimit.

Neni 16
Unifikimi i praktikave
Këshilli i Ministrave merr vendim për unifikimin e praktikave të inspektimit ndërtimor e urbanistik në ushtrimin e kompetencave të tyre.

Neni 17
Dispozitë kalimtare për transformimin e Policisë së Ndërtimit
1. Policia e Ndërtimit transformohet në Inspektorat Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, me hyrjen në fuqi të këtij ligji.
2. Struktura e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar miratohet brenda tre muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji.
Deri në daljen e urdhrit për strukturën, Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar do të funksionojë sipas strukturës ekzistuese. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar do të ushtrojë përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku deri në ngritjen e tyre.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar transferon praktikat dokumentare administrative, të cilat janë në shqyrtim dhe ndjekje nga Policia e Ndërtimit për administrimin e ndjekjen në vazhdim të tyre nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.

Neni 18
Krijimi i inspektorateve ndërtimore e urbanistike të njësive vendore
1. Brenda tre muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, këshillat bashkiakë/komunalë marrin vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik përkatës, si dhe për delegimin në qark të përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara në këtë ligj për bashkinë/komunën, në përputhje me nenin 6 të këtij ligji. Struktura, numri i punonjësve dhe pagat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës miratohen brenda të njëjtit afat 3-mujor nga këshilli i njësisë vendore, me propozimin e kryetarit përkatës.
2. Në rastin e delegimit të përgjegjësive dhe detyrave, të parashikuara në pikën 1 të këtij neni, nga bashkitë/komunat në qark, marrëveshja midis palëve duhet të nënshkruhet brenda afatit 3-mujor të parashikuar në pikën 1 të këtij neni. Këshilli i qarkut merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut brenda 2 muajve nga data e nënshkrimit të marrëveshjes.
3. Në rast se me mbarimin e afatit 3-mujor, të parashikuar në pikën 1 të këtij neni, bashkitë/komunat nuk kanë zbatuar detyrimet ligjore të parashikuara në këtë pikë, përgjegjësitë dhe detyrat e këtyre të fundit, të parashikuara në nenet 4 dhe 5 të këtij ligji, së bashku me funksionin e tyre të planifikimit urban dhe menaxhimit të tokës, i transferohen qarkut, në të cilin njësia vendore është pjesë përbërëse. Brenda dy muajve nga data e mbarimit të afatit 3-mujor të parashikuar në pikën 1 të këtij neni, këshilli i qarkut merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut.

Neni 19
Shfuqizime
Ligji nr. 8408, datë 25.9.1998 “Për Policinë e Ndërtimit”, i ndryshuar dhe të gjitha aktet ligjore e nënligjore që bien në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji shfuqizohen.

Neni 20
Dispozitë e fundit
Ngarkohet Këshilli i Ministrave për nxjerrjen e akteve nënligjore në zbatim të neneve 8 dhe 16 të këtij ligji.

Neni 21
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5423, datë 23.7.2007 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

VENDIM
Nr.868, datë 12.12.2007

PËR ORGANIZIMIN DHE FUNKSIONIMIN E INSPEKTORATIT NDËRTIMOR E URBANISTIK KOMBËTAR

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës, të nenit 8 të ligjit nr.9780, datë 16.7.2007 “Për inspektimin e ndërtimit” dhe të nenit 10 të ligjit nr.9000, datë 30.1.2003 “Për organizimin dhe funksionimin e Këshillit të Ministrave”, me propozimin e Ministrit të Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, Këshilli i Ministrave

VENDOSI:

1. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar është institucion qendror, buxhetor, person juridik, publik në varësi të Ministrit të Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, me seli në Tiranë.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar e shtrin veprimtarinë në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë, nëpërmjet këtyre degëve:
a) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Tiranë;
b) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Vlorë;
c) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Sarandë;
ç) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Korçë;
d) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Kukës;
dh) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Shkodër;
e) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Gjirokastër;
ë) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Durrës.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar drejtohet nga kryeinspektori, i cili emërohet, lirohet dhe shkarkohet nga Kryeministri, me propozimin e ministrit përkatës.
4. Kryeinspektori organizon dhe drejton të gjithë veprimtarinë e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar dhe përgjigjet para ministrit.
5. Marrëdhëniet e punës së punonjësve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar rregullohen me ligjin nr.7961, datë 12.7.2005 “Për Kodin e Punës së Republikës së Shqipërisë”, të ndryshuar.
6. Punonjësit e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar duhet të plotësojnë kërkesat, e përgjithshme dhe të veçanta, që përcaktohen nga kryeinspektori, në përputhje me nenin 11 të ligjit nr.9780, datë 16.7.2007 “Për inspektimin e ndërtimit”.
7. Ngarkohet Ministria e Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
SALI BERISHA

Read Full Post »

L I G J
Nr. 8681, datë 2.11.2000

PËR PROJEKTIMIN, NDËRTIMIN, SHFRYTËZIMIN DHE MIRËMBAJTJEN E DIGAVE DHE DAMBAVE

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I

I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË
V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Qëllimi i ligjit
Ky ligj ka për qëllim të ndërtojë kuadrin bazë ligjor dhe institucional, nga i cili do të rrjedhë i gjithë dokumentacioni i nevojshëm që rregullon procesin e projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit dhe mirëmbajtjes së digave/dambave.

Neni 2
Përkufizime
Në kuptimin e këtij ligji:
a) “Diga” është një objekt ndërtimor nivelngritës dhe ujëmbledhës formues, në përbërje të një kompleksi ujor me disa qëllime si:
• furnizimi me ujë për prodhimin e energjisë elektrike;
• furnizimi me ujë i bujqësisë (ujitje, kultivim peshku e akuakulturë);
• furnizimi me ujë i industrisë dhe nevojave komunale;
• furnizimi me ujë të pijshëm të qendrave të banuara;
• mbrojtja nga përmbytjet e lumenjve;
• kërkesa turizmi e transporti ujor të pjesshëm.
b) “Damba” është një objekt ndërtimor nivelngritës dhe depozitformues me materiale të ngurta, në përbërje të një kompleksi ose impianti industrial.
c) “Pjesë përbërëse” të digës/dambës janë trupi i digës (me mbushje ose prej betoni), elementet e papërshkrueshmërisë, nënobjektet e devijimit, zbrazjes, shkarkimit dhe marrjes së ujit për përdoruesit, konsumatorët.
ç) “Ujëmbledhës artificial” është kupa që mban ujë të mbyllur, si rrjedhojë e ndërtimit të një ose disa digave.
d) “Riparim” është punimi që kryhet në digë/dambë dhe pjesë të tjera përbërëse të saj, në rast dëmtimi ose vjetërimi të tyre.
dh) “Përmirësimi” është punimi që kryhet në digë/dambë për të shtuar aftësinë ujëmbajtëse/depozituese, si dhe rritjen cilësore të mënyrës së shfrytëzimit.
e) “Prishje” është dëmtimi ose deformimi i digës/dambës në atë shkallë sa të mos mund të mbajë ujë ose materiale të ngurta.
ë) “Aksident” është çdo situatë që krijohet, dëmtim ose keqfunksionim në digë/dambë, pa arritur në “prishje”.
f) “Të tretë”, janë faktorët që ndodhen në pjesën e poshtme të digës/dambës.
g) “Siguria e digës/dambës”, është tërësia e masave organizative, teknike dhe financiare, që garantojnë shfrytëzimin normal të objektit, jetëgjatësinë e tij dhe moscenimin e “të tretëve” që parashikohen në fazën e projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit dhe mirëmbajtjes.

Neni 3
Fusha e veprimit
Ky ligj ka fuqi vepruese në të gjitha digat/dambat, që ndërtohen të reja ose janë në shfrytëzim, të shtrira në gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë dhe që plotësojnë kushtet e mëposhtme:
a) Lartësia e digës/dambës të jetë mbi 15 metra.
b) Lartësia e digës të jetë 10 deri 15 metra kur:
– vëllimi i ujit të grumbulluar është mbi 1 hm3 (një milionë m3) ujë;
– gjatësia e kurorës është mbi 500 metra.
c) Çdo digë/dambë tjetër, që nuk plotëson kushtet në pikat “a” dhe “b”, përbën rrezik për të “tretët”.

KREU II
ORGANET SHTETËRORE QË USHTROJNË VEPRIMTARINË E TYRE
NË FUSHËN E DIGAVE/DAMBAVE

Neni 4
A. Komiteti Kombëtar i Digave të Mëdha (KKDM), si organ i Këshillit të Ministrave, ushtron kontrollin e shtetit për sigurinë e digave/dambave si vepra të një rëndësie të veçantë dhe përfaqëson shtetin shqiptar në Komisionin Ndërkombëtar të Digave të Mëdha (ICOLD).
Për realizimin e detyrave KKDM-ja ndihmohet nga Këshilli Teknik i Përhershëm i Digave si organ këshillimor i tij.
Detyrat kryesore të KKDM-së janë:
a) Mbështetja e përparimit teknik në konceptim, ndërtim, shfrytëzim dhe mirëmbajtje të digave/dambave, në interes të zhvillimit ekonomik e shoqëror të vendit.
b) Plotësimi i detyrimeve teknike dhe financiare ndaj ICOLD-së.
c) Organizimi i këmbimit të të dhënave dhe të përvojës ndërmjet Komitetit Shqiptar dhe komiteteve të vendeve të tjera, ndërmjet specialistëve dhe organizatave brenda vendit dhe me analogët e tyre jashtë vendit.
ç) Nëpërmjet botimeve realizon propagandën teknike, sensibilizimin e organeve shtetërore dhe të publikut të gjerë për vlerat e shumanshme të digave/dambave, por edhe për pasojat shumë të rënda në vlerat ekonomike dhe në njerëz, në rastin e prishjes së tyre.
d) Në bashkëpunim me institucione dhe organizma të specializuar organizon dhe drejton përgatitjen e të gjithë dokumentacionit ligjor dhe teknik, që vepron për digat/dambat.
dh) Miraton projektidetë dhe projektzbatimet e digave të reja, si dhe projektet e “riparimit” dhe të “përmirësimit” të digave/dambave që janë në shfrytëzim.
e) Bën kontroll fizik dhe dokumentar, verifikues në digat/dambat gjatë ndërtimit dhe shfrytëzimit të tyre. Shfrytëzuesit e objekteve janë të detyruar t’u përgjigjen në kohë dhe me cilësi kërkesave të KKDM-së gjatë kontrollit.
ë) Njofton Këshillin e Ministrave për gjendjen e digave/dambave dhe jep mendim për ecurinë normale dhe përmirësimin në kohë të këtyre objekteve.
f) Miraton kriteret për dhënie licence të projektimit dhe të ndërtimit të digave e të dambave.
B. Sekretariati Kombëtar i Digave të Mëdha (SKDM), si zyrë ekzekutive e KKDM-së.
SKDM-ja, vepron në ministrinë përkatëse, që ndjek veprimtarinë kontrolluese të projektimit, ndërtimit dhe shfrytëzimit të digave dhe dambave.
Ky Sekretariat ka të drejtë të ushtrojë kontroll në institucionet, që administrojnë digat dhe dambat, si dhe të përgatisë propozime të akteve ligjore dhe nënligjore në këtë fushë.
Detyrat kryesore të SKDM-së janë:
a) Përgatitja e materialeve që shqyrtohen në mbledhjet e KKDM-së.
b) Ndjekja e zbatimit të vendimeve të marra nga KKDM-ja.
c) Mbajtja e letërkëmbimeve me institucione të ndryshme brenda dhe jashtë vendit.
ç) Krijimi i arkivës teknike me dokumentet që përcaktohen në rregullore.
d) Administrimi i fondit të literaturës teknike që disponon KKDM-ja dhe organizimi i shpërndarjes të të dhënave pranë organizatave, ndërmarrjeve dhe individëve që kanë interes për digat dhe dambat.
dh) Përgatitja dhe botimi i “Buletinit teknik” të digave.
e) Organizimi i veprimtarive shkencore me specialistë vendas dhe të huaj.
ë) Mbledhja e të dhënave për digat/dambat dhe vërtetësimi i tyre, duke bërë edhe vizita pranë institucioneve administruese ose pranë objekteve në terren.
C. Inspektorati Teknik i Digave/dambave (ITD) është organ që ushtron kontroll gjatë ndërtimit, shfrytëzimit e mirëmbajtjes së digave. Inspektorati Teknik për digat dhe dambat është pjesë e strukturës së SKDM-së.
Struktura, numri i anëtarëve, pagat dhe shpenzimet që nevojiten për të përballuar veprimtarinë e KKDM-së, SKDM-së dhe ITD-së, si dhe mjediset e punës përcaktohen me vendime të Këshillit të Ministrave, të propozuara nga Ministria e Punëve Publike.
Shpenzimet dhe pagat që nevojiten për të mbuluar veprimtarinë e KKDM-së, SKDM-së dhe ITD-së përballohen nga Buxheti i Shtetit.

KREU III
PROJEKTIMI I DIGËS/DAMBËS

Neni 5
Projektimi i digës/dambës
A. Projektideja përmban:
a) studimet topografike, gjoelogjike, gjeologo-inxhinierike e hidrogjeologjike të zonës së ndërtimit, të kupës së ujëmbledhësit etj.;
b) ndikimin në mjedisin natyror dhe shoqëror;
c) karakteristikat e valës që krijohet në luginën poshtë digës/dambës, në rastin kur:
– shkarkohet plota maksimale;
– bëhet shkarkim i sforcuar (plota plus zbrazja e detyruar e ujëmbledhësit);
– ndodh prishja e mundshme e digës;
ç) vizatimet e punës, llogaritjet, vlera e punimeve dhe e shpronësimeve;
d) vendosja e aparaturave të dëgjimit të digës/dambës;
dh) mënyra e ndërlidhjes dhe e mbrojtjes së objektit;
e) recensat përkatëse të projektidesë.
Projektidea hartohet në jo më pak se dy zgjidhje.
B. Projektzbatimi (ekzekutiv) përmban:
a) Vizatimet, llogaritjet, vlera e punimeve dhe shpronësimeve të zgjidhjes së pranuar.
b) Relacionet:
– relacionin teknik dhe argumentimin e zgjedhjes së tipit të pranuar të digës/dambës;
– relacionin gjeognostik;
– relacionin hidrologjik;
– relacionin me karakteristikat e materialeve për ndërtimin e digës/dambës;
– relacionin me përfundimet e provave të kryera mbi formacionin që shërben si bazament i objektit dhe nënobjekteve të digës/dambës;
– planin e alarmit, të evakuimit dhe të ndihmës për përballimin e pasojave që vijnë si rezultat i situatave të përshkruara në nenin 5 shkronja A/c

Neni 6
Ndërtimi i digës/dambës
a) Fillimi i punimeve të ndërtimit të digës/dambës bëhet vetëm pasi të jetë plotësuar dokumentacioni i nevojshëm i parashikuar në ligjin nr.8402, datë 10.9.1998 “Për kontrollin dhe disiplinimin e punimeve të ndërtimit” dhe ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, si dhe të këtij ligji.
b) Me përfundimin e punimeve bëhet kolaudimi i objektit, në përshtatje me kërkesat e ligjit nr.8402, datë 10.9.1998 “Për kontrollin dhe disiplinimin e punimeve të ndërtimit”.

Neni 7
Shfrytëzimi dhe mirëmbajtja
a) Shfrytëzimi dhe mirëmbajtja e veprës fillon me vënien për herë të parë në ngarkesë të digës nëpërmjet mbushjes së ujëmbledhësit.
b) Në periudhën e shfrytëzimit dhe të mirëmbajtjes së digës/dambës kryhet edhe riparimi e përmirësimi sipas kushteve specifike.

KREU IV
PRONËSIA DHE SHFRYTËZUESI I OBJEKTIT

Neni 8
Pronësia
a) Diga/damba dhe ujëmbledhësi janë prona shtetërore, publike ose private.
b) Pronar i digës/dambës mund të jetë: një person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, që plotëson kërkesat e legjislacionit në fuqi.

Neni 9
Shfrytëzuesi i objektit

Shfrytëzuesi i objektit (digës/dambës dhe ujëmbledhësit) mund të jetë:
– pronari (neni 8)
– përdoruesi
– koncensionari
Shfrytëzuesi është përgjegjësi kryesor për sigurinë e objektit dhe për pasojat që rrjedhin nga prishja ose aksidentet e mundshme në digë/dambë.
Shfrytëzuesi i objektit:
a) shfrytëzon burimin ujor të krijuar nga diga dhe ujëmbledhësi, për qëllimin e përcaktuar në projekt. Për rastin e dambës shfrytëzon mundësinë depozituese të krijuar nga damba për mbajtjen e mbetjeve industriale dhe moslejimin e largimit të tyre në mënyrë të pakontrolluar;
b) mirëmban objektin sipas kërkesave teknike që dalin nga rregulloret dhe udhëzuesit, miratuar nga Këshilli i Ministrave dhe KKDM-ja;
c) mbulon të gjitha shpenzimet që lidhen me shfrytëzimin, mirëmbajtjen, riparimin, përmirësimin dhe gjithë veprimtaritë që lidhen me sigurimin e digës/dambës dhe të të tretëve;
ç) kompenson totalisht humbjet që pësojnë të tretët, kur ato e kanë origjinën nga diga/damba dhe
d) në rastin kur dëmet shkaktohen nga forca madhore, pamundësisht të parashikueshme në projekt, në kompensimin e humbjeve merr pjesë edhe shteti;
dh) informon dikasterin përkatës që mbulon destinacionin e digës/dambës, jo më pak se dy herë në vit, për sjelljen e objektit dhe çdo ngjarje që lidhet me sigurinë e tij.

Neni 10
Kontrolli i sigurisë së digës/dambës
A. Kontrolli i sigurisë së digës/dambës, pavarësisht nga pronësia, kryhet nga shteti nëpërmjet KKDM-së dhe ITD-së.
B. Kontrolli i sigurisë së digës/dambës ushtrohet gjatë projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit e mirëmbajtjes.
Ai synon:
a) të verifikojë zbatimin e ligjshmërisë;
b) të zbulojë të metat e mundshme në digë/dambë;
c) të vlerësojë situatat e vështira që mbartin rreziqe për sigurinë e objektit;
ç) sipas rastit, të rekomandojë masa për riparimin e mangësive të konstatuara, shmagien e situatave të vështira dhe të kërkojë në kohë realizimin e tyre.
C. Organet që ushtrojnë kontroll në diga/damba janë:
a) dikasteri ose organi që mbulon qëllimin e objektit për të cilin është ndërtuar diga/damba;
b) Inspektorati Teknik i Digave/dambave (ITD).
Ç. Dikasteri ose organi që mbulon destinacionin e objektit dhe Inspektorati Teknik, brenda muajit mars të çdo viti, njoftojnë KKDM-në për rezultatet e kontrollit të kryer nga ana e tyre. Në rastin e situatave të jashtëzakonshme të dhënat jepen menjëherë.

Neni 11
Sanksione
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelje dhe kryerje të veprimeve të kundërligjshme të cilat përbëjnë kundërvajtje në fushën e digave/dambave dënohen me gjobë:
– për nenin 6 me shumën 500 000 lekë
– për nenet 5 dhe 9 me shumën 100 000 lekë.
Gjobat vendosen nga Kryetari i Inspektoratit Teknik të Digave/dambave.

Neni 12
Kundër vendimit të marrë nga Inspektorati Teknik i Digave/dambave mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve pranë KKDM-së, i cili duhet të shprehet brenda 10 ditëve.
Procedurat për vënien e vjeljen e gjobave rregullohen nga ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
Gjobat paguhen në zyrën e financës së organit të kontrollit.

Neni 13
Ngarkohet Këshilli i Ministrave për nxjerrjen e akteve nënligjore për zbatimin e neneve 4 dhe 9 të këtij ligji.

Neni 14
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr. 2796, datë 17.11.2000 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.8405, datë 17.9.1998

PËR URBANISTIKËN

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
PËRKUFIZIME

Neni 1
Në kuptim të këtij ligji:
“Studim urbanistik rajonal” është studimi urbanistik kompleks dhe përfshin territorin e një ose më shumë bashkive dhe rretheve;
“Master plan” është studimi urbanistik me një temë të caktuar dhe përfshin të gjithë territorin kombëtar ose pjesë të veçanta të tij;
“Studim mjedisor” është studimi i bërë për të përcaktuar kushtet apo gjendjen ekologjike të një mjedisi të dhënë;
“Plan i përgjithshëm rregullues” është studimi urbanistik kompleks për një territor të kufizuar dhe përfshin territorin e një qyteti bashkë me zonën suburbane (periferike) të shtrirjes perspektive, të një fshati, të një qendre të banuar, të një qendre pushimi, të një qendre industriale etj;
“Studimi urbanistik pjesor” është studimi urbanistik i detajuar, që mbështetet në parashikimet e planit të përgjithshëm rregullues dhe përfshin zona ose pjesë të territorit të tij, ku parashikohen ndërhyrje rregulluese;
“Planimetri e sheshit të ndërtimit” është materiali grafik që nxirret nga studimi urbanistik pjesor dhe i bashkëngjitet vendimit për miratimin e sheshit të ndërtimit dhe kushteve urbane të tij;
“Vijë kufizuese e ndërtimit” është kufiri gjeografik i shtrirjes territoriale të ndërtimeve;
“Kufiri i zonës suburbane ose vija suburbane” është kufiri gjeografik i shtrirjes territoriale të periferisë së qytetit për periudhën shumëvjeçare;
“Vijë ndërtimi” ështe kufiri i lejuar për ndërtimin e një volumi në lidhje me zonën përreth apo rrugën që i referohet;
“Truall” është një sipërfaqe toke që ndodhet brenda vijës kufizuese të ndërtimit e përcaktuar nëpërmjet studimit urbanistik të miratuar për të ndërtuar mbi të;
“Territor pronë publike” është sipërfaqja e tokës brenda dhe jashtë vijës kufizuese të ndërtimit e përcaktuar dhe e miratuar për përdorim publik;
“Tokë pronë private” është çdo sipërfaqe toke brenda dhe jashtë vijës kufizuese të ndërtimit në pronësi private;
“Projektide” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për gjykimin e miratimit të kushteve të sheshit të ndërtimit;
“Projektteknik” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për dhënien e lejës së ndërtimit;
“Projektzbatim” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për zbatimin e ndërtimit të objektit;
“Urbanizim” është procesi i zënies së një sipërfaqeje toke për t’u ndërtuar që nga elementët e thjeshtë të sistemimit deri në ndërtimin përfundimtar;
“Zonë e mbrojtur” është zona me vlera të veçanta natyrore dhe ekologjikisht e ndjeshme;
“Zonë e gjelbërt” është sipërfaqja e tokës e destinuar për gjelbërim që nga bari deri te gjelbërimi i lartë;
“Kushte urbanistike” jane kushtet dhe kërkesat teknike të detyrueshme për t’u zbatuar që përkufizojnë zhvillimin hapësinor të një ndërtimi (shtrirje në gjatësi, gjerësi, lartësi, vëllim, formë etj.).
Përmbajtja dhe mënyra e përgatitjes së përcaktimeve të mësipërme parashikohen në Rregulloren e Urbanistikës.

KREU II
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 2
Urbanistika, në kuptimin e këtij ligji, shpreh dhe përcakton rregullat e përgjithshme të vendosjes dhe të arkitekturës së ndërtimeve në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë. Në përcaktimin e këtyre rregullave mbahen parasysh zhvillimi ekonomik dhe social, aktual dhe prespektiv i vendit, në nivel kombëtar dhe lokal, mbrojtja e vendit, mbrojtja e mjedisit, ruajtja dhe vënia në dukje e vlerave urbanistike, arkitekturore e arkeologjike, si dhe mbrojtja e interesave të ligjshme që lidhen me pronën private.

Neni 3
Organet e pushtetit lokal janë administruese të territorit që ndodhet nën juridiksionin e tyre, në përputhje me kompetencat e përcaktuara me ligj. Me qëllim që të përmirësohen kushtet e jetesës, të administrohet territori mbi baza ligjore, të sigurohet mbrojtja e mjedisit, të ruhet ekuilibri në zhvillimin e zonave urbane dhe rurale dhe të përmirësohen kushtet ekzistuese, organet e pushtetit lokal harmonizojnë vendimet e tyre, duke respektuar reciprokisht autonominë lokale.

Neni 4
Të gjitha ndërtimet në territorin e Republikes së Shqipërisë bëhen në bazë të studimeve urbanistike rajonale dhe mjedisore, të masterplaneve, të planeve rregulluese të përgjithshme, të studimeve urbanistike pjesore në fazën e projektidesë, të projektit teknik dhe projektit të zbatimit.
Projekti, për të gjitha llojet e ndërtimeve mbitokësore e nëntokësore dhe të infrastrukturës inxhinierike në të gjithë territorin e vendit, bëhet në bazë të normave, kushteve teknike e akteve ligjore e nënligjore në fuqi.

Neni 5
Studimi urbanistik rajonal dhe mjedisor, master plani, plani rregullues i përgjithshëm, studimi urbanistik pjesor, vija kufizuese e ndërtimit dhe vija suburbane janë dokumente teknike që kushtëzojnë dhe përcaktojnë të gjitha marrëdhëniet teknike e ligjore në fushën e urbanistikës. Përmbajtja dhe mënyra e hartimit të tyre përcaktohen në Rregulloren e Urbanistikës, e cila miratohet nga Këshilli i Ministrave.

Neni 6
Jashtë territoreve të urbanizuara lejohen të bëhen ndërtime vetëm në rastet kur ato përcaktohen në studimet rajonale dhe masterplanet e miratuar nga organi kompetent. Studimet rajonale dhe masterplanet hartohen duke përjashtuar për ndërtim tokat bujqësore të kategorisë së parë, të dytë, të tretë e të katërt, të përcaktuara me raport teknik nga drejtoria e bujqësisë dhe ushqimit në rreth, si dhe zonat e mbrojtura natyrore.

Kreu III
KOMPETENCAT E ORGANEVE SHTETËRORE
NË FUSHËN E URBANISTIKËS

Neni 7
Organi më i lartë shtetëror për miratimin e studimeve urbanistike është Këshilli i Rregullimit të Territorit në Republikës e Shqipërisë (KRRTRSH).

Neni 8
KRRTRSH-ja është organ vendimmarrës dhe funksionon pranë Këshillit të Ministrave. Kryetar i KRRTRSH-së është Kryetari i Këshillit të Ministrave. Përbërja, numri i anëtarëve dhe masa e shpërblimit të tyre miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 9
KRRTRSH-ja miraton studimet e mëposhtme :
– Detyrat e projektimit për studimet, miratimi i të cilëve është në kompetencë të tij.
– Studimet urbanistike rajonale.
– Masterplanet e zonave me sipërfaqe mbi 10 hektarë.
– Studimet urbanistike rajonale dhe pjesore të zhvillimit të zonave turistike.
– Masterplanet e zhvillimit të zonave turistike.
– Planet e përgjithshme rregulluese, vijat kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin suburban të qyteteve që janë qendra administrative të një rrethi dhe të qyteteve të tjera me popullsi mbi 10 000 banorë.
– Studimet urbanistike të qendrave të qyteteve me popullsi mbi 50 000 banorë.
– Studimet urbanistike pjesore brenda qyteteve me sipërfaqe mbi 15 hektarë.
– Studimet e parqeve të qyteteve, të parqeve kombëtare dhe rezervateve natyrore të ruajtjes së biodiversitetit dhe të zonave natyrore të mbrojtura.
– Studimet rajonale për zona të porteve, të aeroporteve dhe për zonat strategjike.
– Projektidetë e studimeve të përgjithshme të infrastrukturës rrugore, hekurudhore, elektrike, për ujësjellës, për kanalizim, për telefon, për gaz e naftësjellës, brenda qyteteve dhe në zonat jashtë tyre.
– Sheshet e ndërtimit dhe projektet e objekteve brenda tyre me sipërfaqe mbi 0.5 hektar, që propozohen për t’u ndërtuar jashtë vijave kufizuese të qyteteve, fshatrave e qendrave të banuara, sipas përcaktimit në studimet rajonale dhe në masterplanet e zonave. Për sheshe me sipërfaqe mbi 0.5 hektar jashte vijave kufizuese, nga këshilli i rrethit përkatës merret paraprakisht mendimi i Ministrisë së Bujqësisë dhe Ushqimit.
– Lejet e ndërtimit për objekte të rëndësishme në qendrat e qyteteve, studimet urbanistike të të cilave miratohen prej tij.
– Studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit në zonat turistike, të cilat vihen në dispozicion të Komitetit të Zhvillimit të Turizmit.

Neni 10
KRRTRSH-ja, kryesisht ose me kërkesë të këshillave lokalë, të prefekturave, në rastet kur vëren shkelje ligjore në marrjen e vendimeve nga KRRT-të e rretheve dhe të bashkive kur pengohet realizimi i programeve të Qeverisë, shqyrton dhe merr vendime, duke shfuqizuar vendimet e marra nga KRRT-të e rretheve dhe të bashkive.
Prefekturat sipas kompetencave territoriale të tyre kane të drejtë që të pezullojë zbatimin e vendimeve të KRRT-ve deri në shqyrtimin e tyre në KRRTRSH.

Neni 11
Sekretaria teknike e KRRTRSH-së funksionon në ministrinë përkatëse që ndjek veprimtarinë e planifikimit të territorit pranë Drejtorisë së Planifikimit të Territorit. Detyrat e sekretarisë teknike përcaktohen me dispozita të veçanta të Këshillit të Ministrave.

Neni 12
Ministria përkatëse që ndjek veprimtarinë e planifikimit të territorit nëpërmjet Drejtorisë së Planifikimit të Territorit, bashkërendon punën ndërmjet KRRTRSH-së, organeve shtetërore dhe atyre të pushtetit lokal në fushën e planifikimit të territorit. Kjo drejtori ka të drejtë të ushtrojë kontroll në organet e pushtetit lokal që merren me planifikimin e territorit, si dhe të studiojë e të përgatisë propozime të projekteve të akteve ligjore e nënligjore.

Neni 13
Institut i Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike është organi shtetëror në nivel kombëtar, që harton studime e projektime urbane të përcaktuara në Rregulloren e Urbanistikës.Ky institut varet nga Ministria e Punëve Publike dhe Transportit.

Neni 14
Organet e specializuara për urbanistikën në pushtetin lokal janë:
– Këshilli i rregullimit të territorit pranë këshillit të rrethit, pranë Bashkisë së Tiranës dhe pranë bashkive, të cilat janë të qyteteve të kategorisë së parë (KRRT).
– Seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit dhe në bashkitë që janë të qyteteve të kategorisë së parë (drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës) dhe sekretaria teknike e KRRT-së.
– Zyra e urbanistikës në bashki.
– Zyra e urbanistikës në komunë.
Ngritja dhe funksionimi i KRRT-së bëhet përkatësisht me propozim të Këshillit të Rrethit, të Këshillit Bashkiak të Tiranës a të qyteteve të kategorisë së parë dhe miratohet nga ministria që mbulon veprimtarinë në fushën përkatëse. Anëtarët e KRRT-së shpërblehen për punën e tyre.

Neni 15
Në kuptim të këtij ligji, qytete të kategorisë së parë janë: Shkodra, Durrësi, Elbasani, Fieri, Vlora, Korça, Saranda, Gjirokastra, Berati, Pogradeci, Lezha, Lushnja dhe Kavaja.

Neni 16
KRRT-ja funksionon si organ vendimmarrës pranë këshillave të rretheve, Bashkisë së Tiranës dhe bashkive që janë të qyteteve të kategorisë së parë. Kryetari i KRRT-së është përkatësisht kryetari i këshillit të rrethit dhe kryetari i bashkisë.
KRRT-ja përbëhet nga 15 anëtarë, specialistë me përvojë në fushën përkatëse.

Neni 17
Anëtarë të KRRT-së së bashkisë të qyteteve të kategorisë së parë janë:
kryetari i bashkisë;
përgjegjësi i zyrës së urbanistikës;
përgjegjësi i kadastrës urbane;
drejtori i policisë së ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij;
përgjegjësi i zyrës juridike;
përgjegjësi i infrastrukturës publike;
inspektori agjencisë rajonale të mjedisit;
specialisti i gjelbërimit;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë të caktuar nga këshilli i bashkisë;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë, një specialist konstruktor dhe një inxhinier ndërtimi të propozuar nga prefektura.

Neni 18
Anëtarë të KRRT-së së rrethit janë:
kryetari i këshillit të rrethit;
përgjegjësi i zyrës së urbanistikës;
përgjegjësi i kadastrës bujqësore;
drejtori i bujqësisë dhe ushqimit në rreth;
drejtori i policisë së ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij;
përgjegjësi i zyrës juridike;
përgjegjësi i infrastrukturës publike;
drejtori i sektorit të rrugëve ose një punonjës i propozuar prej tij;
inspektori agjencisë rajonale të mjedisit;
inspektori i mbrojtjes kundërzjarrit;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë dhe një specialist konstruktor ose inxhinier ndërtimi të propozuar nga këshilli i rrethit;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë të propozuar nga prefektura.

Neni 19
KRRT-ja e Bashkisë së Tiranës përbëhët nga 21 anëtarë. Anëtarë të KRRT-së së bashkisë së Tiranë janë:
kryetari i Bashkisë së Tiranës;
drejtori i drejtorisë së urbanistikës në bashki;
drejtori i zyres juridike në bashki;
drejtori i drejtorisë së infrastrukturës publike në bashki;
drejtori i Drejtorisë së Planifikimit të Territorit në Ministrinë e Punëve Publike dhe Transportit;
drejtori i Drejtorisë së Përgjithshme të Ujësjellës-Kanalizimeve;
drejtori i Drejtorisë Rajonale të Mirëmbajtjes së Rrugëve të Tiranës;
drejtori i Institutit të Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike;
drejtori i Drejtorisë së Policisë së Ndërtimit;
kryetari i Agjencisë Rajonale të Mjedisit të Tiranës;
drejtori i Ndërmarrjes së Gjelbërimit të Tiranës;
tre specialistë të Instituti të Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë të propozuar nga këshilli i bashkisë;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë dhe një specialist konstruktor të propozuar nga Prefektura e Tiranës.

Neni 20
KRRT-ja në rreth dhe në bashki miraton dhe propozon ndryshime lidhur me:
– detyrën e projektimit për çdo lloj studimi urbanistik për territorin në juridiksionin e saj;
– platformën për zhvillimin e konkurseve për studime urbanistike;
– planin rajonal, masterplanet dhe planin e përgjithshëm rregullues të qyteteve brenda rrethit dhe studimet urbanistike pjesore të çdo madhësie në përputhje me programet e zhvillimit;
– vijën kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin e zonës suburbane;
– studimet urbanistike të përgjithshme e pjesore për komuna.
– plane të përgjithshme rregulluese për komuna;
– plane të përgjithshme rregulluese të fshatrave;
– sheshet e ndërtimit me destinacionet e tyre së bashku me kushtet urbanistike të bazuar në studimet urbanistike të miratuara;
– projektin e zbatimit të objekteve që ndërtohen në shesh ndërtimi të çdo madhësie;
– sheshet dhe lejet e ndërtimit;
– KRRT-ja në rreth dhe në bashki miraton shpalljen si të kundërligjshëm të volumit të zmadhuar të objektit të miratuar dhe sanksionet ndaj tij.
Materialet që shqyrton KRRT-ja e rrethit, e Bashkisë së Tiranës dhe e bashkive të qyteteve të kategorisë së parë, mbi bazën e studimeve bashkë me oponencën, përgatiten nga sekretaria teknike e KRRT-së, funksionin e së cilës e kryen përkatësisht seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit, në Bashkinë e Tiranës dhe në ato të qyteteve të kategorisë së parë.
Materialet që kalojnë për kompetencë të KRRTRSH-së duhet të dorëzohen në sekretarinë teknike të saj jo më vonë se 30 ditë pas miratimit të tyre nga KRRT-ja e rrethit a bashkisë.

Neni 21
KRRT-ja e rrethit dhe bashkisë mblidhet një herë në muaj dhe, me kërkesë të kryetarit të saj ose me kërkesën e 1/3 të anëtarëve, mblidhet edhe jashtë radhe. Mbledhja është e vlefshme kur në të marrin pjesë 2/3 e anëtarëve të saj. Vendimi i KRRT-së merret me shumicë votash dhe nënshkruhet nga kryetari i KRRT-së. Të gjithë anëtarët e KRRT-së, pjesëmarrës në mbledhje, janë të detyruar të firmosin procesverbalin e mbledhjes pasi e lexojnë atë. Në mbledhjen e KRRT-së marrin pjesë pa të drejtë vote përfaqësuesit e pushtetit lokal të interesuar. Në rastet kur këshilli i rrethit ose këshilli bashkiak kanë vërejtje dhe nuk janë dakord me vendimet e marra nga KRRT-ja kanë të drejtë të kthejnë për rishqyrtim vetëm një herë vendimet e marra. Në rast se KRRT-ja nuk e ndryshon vendimin, ai mbetet në fuqi.

Neni 22
Seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit, në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës kanë këto kompetenca:
– Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe zhvillimit territorial brenda juridiksionit dhe e paraqet për shqyrtim në KRRT.
– Harton studime urbanistike ose i porosit ato në përputhje me ligjin në institucionet projektuese shtetërore ose private të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, pasi ka marrë më parë mendimin e KRRT-së në zbatim e zbërthim të studimeve urbanistike rajonale, të masterplaneve, të planeve rregulluese të përgjithshme e të studimeve pjesore të miratuara.
– Drejton punën për hartimin e detyrës së projektimit të planit rajonal, të planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të studimeve urbanistike pjesore etj. Përgatit dokumentacionin teknik dhe e paraqet për miratim në këshillin e rrethit apo të bashkisë.
– Paraqet në KRRT kërkesat për sheshe ndërtimi. Për rastet kur ato janë pronë publike i paraqet në KRRT, pasi këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës ka përcaktuar dhe shpërndarë përkatësinë e shesheve.
– Paraqet kërkesat për leje ndërtimi, kërkesat për prishje objektesh dhe për prerje drurësh.
– Përgatit vendimet e KRRT-së dhe dokumentacionin teknik të nevojshëm bashkë me kushtet urbanistike të miratuara nga KRRT-ja dhe ia dorëzon kërkuesit jo më vonë se 30 dite pas marrjes së vendimit të KRRT-së pasi kërkuesi të ketë paguar detyrimet ndaj shtetit sipas ligjit.
– Harton studime urbanistike për komuna dhe për plane rregulluese për fshatra.
– Kontrollon, në përputhje me lejet e miratuara, përdorimin sipas destinacionit të ndërtimeve përkatëse.
– Mban kadastrën dhe statistikën urbane, bën azhurnimin e planimetrisë së qytetit dhe e arkivon atë në çdo fund viti.
– Dërgon çdo 6 muaj në Ministrinë e Punëvë Publike dhe Transportit informacion statistikor për fushën e planifikimit të territorit.
– Përcakton , pas miratimit të lejes së ndërtimit dhe në përputhje me ligjin, vlerësimin e truallit, pronë shtetërore, mbi të cilën do të kryhet ndërtimi.
– Mban aktet e kontrollit për këto faza të realizimit të punimeve: piketimi i objektit, përfundimi i themeleve dhe përfundimi i karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumente të tjera të tij.
– Propozon normat e kushteve specifike të urbanistikës dhe ia paraqet për shqyrtim KRRT-së.
– Përgatit me miratimin e KRRT-së materialin për ndryshimet përkatëse, në rastet kur paraqiten kushte të reja për ndryshime në studimet e miratuara nga instanca shtetërore më të larta.
– Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së dhe me zyrat e urbanistikës në bashki e komunë.
Jep me shkrim mendimin e tij për çdo material që paraqet në KRRT.
– Informohet për licencimet në fushën e projektimit dhe të zbatimit dhe bën propozime në organet kompetente për heqje të licencave në rastet kur ato keqpërdoren.

Neni 23
Emërimi dhe shkarkimi i përgjegjësit të seksionit të urbanistikës në këshillin e rrethit dhe në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë bëhet përkatësisht me propozim të këshillit të rrethit, këshillit të bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë dhe miratohet nga ministri përkatës.
Ministri përkatës në raste të veçanta dhe të motivuara vendos shkarkimin e tyre.
Drejtori i Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës emërohet dhe shkarkohet nga ministri përkatës.

Neni 24
Seksioni i urbanistikës pranë këshillit të rrethit, Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës dhe zyra e urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë, duhet të ketë strukturën si vijon:
– përgjegjësi i seksionit (drejtori i Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës);
– sekretaria teknike e KRRT-së;
– sektori i urbanistikës studimore projektuese;
– sektori i kadastrës urbane;
– sektori i urbanistikës ligjore;
– sektori i infrastrukturës inxhinierike dhe i vlerësimit të impaktit në mjedis.
Numri i punonjësve të seksionit të urbanistikës caktohet përkatësisht nga këshilli i rrethit dhe këshilli bashkiak, por jo më pak se 7 specialistë urbanistë,arkitektë, inxhinierë infrastrukture e inxhinierë topografë në rrethe dhe qytetet e kategorisë së parë dhe, jo më pak se 5 specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë infrastrukture e inxhinierë topografë ose specialistë të përafërt në rrethet e tjera.
Numri i punonjësve të Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës caktohet nga këshilli bashkiak, por jo më pak se 35 specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë ndërtimi, inxhinierë infrastukture, inxhinierë topografë, ambientalistë ose specialistë të përafërt.

Neni 25
Pranë Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, seksioneve të urbanistikës në këshillat e rretheve dhe zyrave të urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë ngrihet këshilli teknik, përbërja e të cilit miratohet përkatësisht nga këshilli i Bashkisë së Tiranës, këshilli i rrethit ose këshilli i bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë. Përbërja, funksionimi, të drejtat dhe detyrat e këshillit teknik përcaktohen me akte nënligjore.

Neni 26
Zyra e urbanistikës në bashki ka këto të drejta e detyra:
– Drejton punën për hartimin e detyrës së projektimit për zhvillimin urbanistik të qytetit dhe dokumentacionin e nevojshëm teknik për hartimin e planit rregullues të tij dhe e paraqet për miratim në KRRT dhe në këshillin bashkiak.
– Pas miratimit në këshillin bashkiak dhe në organet përkatëse të detyrës së projektimit porosit hartimin e planit rregullues të qytetit në organet e specializuara, në mbështetje të ligjeve në fuqi.
– Harton ose porosit studime pjesore urbanistike në organet projektuese të specializuara shtetërore ose private të licencuara në fushën e urbanistikës, në mbështetje të dispozitave ligjore në fuqi në zbatim e zbërthim të planit rregullues të përgjithshëm të qytetit, pasi ka marrë më parë mendimin e KRRT-së.
– Shqyrton kërkesat për sheshe dhe leje ndërtimi të çdo objekti dhe dokumentacionin përkatës dhe vetëm kur ka plan rregullues të përgjithshën ose studim pjesor urbanistik të miratuar, pasi jep mendimin e saj, e paraqet për shqyrtim e miratim në KRRT. Materialet i dorëzon në sekretarinë teknike të KRRT-së.
Numri i punonjësve të zyrës së urbanistikës caktohet nga këshilli bashkiak, të cilët janë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë infrastrukture dhe inxhinierë topografë ose specialistë të përafërt, por në çdo rast, jo më pak se 5 specialistë për bashkitë qendër rrethi dhe jo më pak se 3 specialistë për bashkitë e tjera.
Përgjegjësi i zyrës së urbanistikës në bashki duhet të jetë urbanist, arkitekt ose inxhinier mjedisi në bashkitë për rrethet e kategorisë së parë dhe mund të jetë edhe inxhinier ndërtimi ose inxhinier mjedisi për kategorinë tjetër.

Neni 27
Zyra e urbanistikës në komunë ka këto të drejta e detyra:
– Drejton punën për zbatimin e programit të zhvillimit urbanistik, të miratuar brenda territorit të komunës.
– Shqyrton kërkesat për shesh e leje ndërtimi dhe dokumentacionin përkatës vetëm kur ka plan rregullues të përgjithshëm dhe studim pjesor urbanistik të miratuar dhe, së bashku me mendimin e saj, e paraqet për miratim në këshillin e komunës.
– Paraqet për miratim në KRRT të rrethit të gjitha kërkesat për sheshe ndërtimi, leje ndërtimi, për prishje objektesh dhe prerje drurësh.

Neni 28
Në rastet kur përgjegjësit a punonjësit e seksioneve dhe zyrave urbanistike vërejmë shkelje të këtij ligji, brenda dy ditëve bëjnë njoftimet përkatëse pranë organeve të policisë së ndërtimit. Mospërmbushja e këtij detyrimi nga personat përgjegjës, kur nuk ka vend për ndjekje penale, përbën shkelje të rëndë të disiplinës në punë.
Personat përgjegjës janë të detyruar të paguajnë dëmin e shkaktuar, si pasojë e shkeljeve të kryera, kur personat juridikë, fizikë, privatë dhe shtetërorë e kërkojnë këtë gjë. Në këto raste mosmarrëveshjet zgjidhen me rrugë gjyqësore.

KREU IV
ADMINISTRIMI I TOKËS PËR NDËRTIME

Neni 29
Administrimi i tokës për ndërtime bëhet nëpërmjet planeve rajonale, masterplaneve, planeve rregulluese të përgjithshme dhe studimeve urbanistike pjesore. Përmbajtja e tyre përcaktohet në Rregulloren e Urbanistikës.

Neni 30
Në kuptim të këtij ligji, toka pronë private dhe toka pronë publike kanë të njëjtën vlerë për urbanizim. Mënyra e përdorimit të tyre për qëllime ndërtimi përcaktohet në studimet urbanistike rajonale, masterplanet, planet e përgjithshme rregulluese dhe studimet urbanistike pjesore.

Neni 31
Në zbatim të studimeve urbanistike të të gjitha llojeve, sipas fazave të realizimit të tyre në përputhje me këtë ligj dhe me aktet e tjera ligjore, bëhet shpronësimi në përputhje të plotë me studimin, me vlerësimin e pasurisë së paluajtshme pronë private dhe me procedurat përkatëse për shpronësimin.

Neni 32
Pronarët e tokave, brenda vijave kufizuese të ndërtimeve në qytete, fshatra e qendra të banuara, kanë të drejtë që, nëpërmjet organeve dhe personave të licencuar më parë, të kryejnë studime për territoret e tyre në pronësi vetëm pasi të kenë marrë nga organet e urbanistikës kriteret e kushtet urbanistike të përcaktuara në studimet në fuqi. Këto studime nuk janë të detyrueshme për përdorim nga organe shtetërore, por ato mund të paraqiten si alternativa të zgjidhjeve teknike për diskutim në KRRT-në në juridiksionin e së cilës ndodhet toka bashkë me studime, që pushteti lokal ka të drejtë të bëjë për të njëjtat territore.

Neni 33
Ndalohet urbanizimi pa kriter i zonave me vlerë natyrore, i tokave bujqësore dhe i tokave të zëna me pyll pronë private .
Pronarët e tokave bujqësore jashtë vijave kufizuese të ndërtimit të qyteteve, fshatrave e qendrave të banuara kanë të drejtë të kërkojnë urbanizimin e tokave të tyre vetëm mbi bazën e përcaktimeve në studimet rajonale, masterplanet dhe studimet e zonave suburbane, të miratuara nga organi kompetent.

Neni 34
Vendi i grumbullimit të mbeturinave të të gjitha llojeve, përfshirë edhe ato teknologjike a urbane të ndërtimit, në varësi të madhësisë së sheshit, si dhe të teknologjisë së përpunimit të tyre, miratohen nga KRRT-ja në juridiksionin e së cilës është zona. Ky përcaktim duhet të bëhet në nivelin e studimit rajonal dhe të masterplaneve. Në çdo rast materiali shqyrtohet e miratohet edhe nga agjencia rajonale e mbrojtjes së mjedisit dhe inspektorati sanitar shtetëror.

Neni 35
Këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës duhet të azhurnojnë me dokumentacion të rregullt ligjor territoret në pronësi publike të juridiksionit të tyre. Vetëm pasi të jenë kryer këto veprime mbi bazën e studimeve urbanistike, ato kanë të drejtë të shqyrtojnë e të propozojnë leje për ndërtim në këto territore në përputhje me ligjin, sipas kompetencave përkatëse.

Neni 36
Planet rajonale, masterplanet, planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet pjesore urbanistike, të hartuara nga organet e përcaktuara me ligj, depozitohen brenda 15 ditëve nga data e përfundimit të tyre në sekretarinë teknike të KRRT-së të rrethit a bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë dhe për një afat 30-ditor vihen në dispozicion të të interesuarve. Njoftimi bëhet me mjetet e informacionit publik. Të interesuarit për këto materiale paraqesin vërejtjet e tyre në seksionin e urbanistikës së nivelit lokal. Brenda afatit 30 ditë, organi projektues në bashkëpunim me seksionin a zyrën përkatëse të urbanistikës në rreth, në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Bashkinë e Tiranës, pasqyron vërejtjet dhe materiali përfundimtar paraqitet në mbledhjen më të afërt të KRRT-së përkatëse.

Neni 37
Planet rajonale dhe masterplanet përgatiten për periudha kohore mbi 20-vjeçare, ndërsa planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet urbanistike pjesore hartohen për periudha kohe të caktuara 10-15-vjeçare, duke përcaktuar përparësitë e fazës së parë 5-vjeçare. Ato mund të ndryshohen me propozim të organeve të pushtetit lokal, duke motivuar ndryshimin e duke miratuar këto ndryshime nga organet që kanë në kompetencë miratimin e tyre.
Gjatë kohës që përgatitet ndryshimi i një studimi urbanistik të çfarëdolloj, deri në miratimin e tij përfundimtar, mbetet në fuqi studimi i mëparshëm.

Neni 38
Paraqitja e kërkesës me shkrim për miratimin e sheshit të ndërtimit dhe të kushteve urbane të tij, si dhe të çdo studimi urbanistik, është e detyrueshme për çdo person fizik e juridik, vendas ose të huaj, i cili do të ndërtojë një strukturë ndërtimore mbitokësore e nëntokësore. Kërkesa për shesh ndërtimi bëhet sipas formularit nr.1, që i bashkëngjitet këtij ligji. Përcaktimet teknike të dokumentcionit dhe forma grafike e tyre jepen në Rregulloren e Urbanistikës

Neni 39
Kërkesa për shesh ndërtimi të çfarëdolloj paraqitet në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit, në zyrën e urbanistikës në bashkinë e qytetit ose në zyrën e urbanistikës në komunë, në varësi të vendndodhjes së sheshit. Zyrat e urbanistikës, sipas përkatësisë, pasi bëjnë shqyrtimin e dokumentacionit dhe kur ai është në përputhje me kërkesat ligjore ia kalojnë seksionit të urbanistikës në këshillin e rrethit ose zyrës së urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Bashkisë së Tiranës, ndjekjen e procedurave për paraqitje dhe shqyrtim në KRRT-në përkatëse.
Për çdo shesh ndërtimi, kërkesa duhet të jetë e bazuar në studimin urbanistik të miratuar të zonës në fjalë, ndryshe materiali kthehet deri në plotësimin e studimit, nëse është e mundur nga organi shtetëror ose nga vetë i interesuari, i cili mund të kryejë studimin urbanistik në organet e licencuara në përputhje me strategjinë e zhvillimit urbanistik të rrethit e të zonës. Sqarimet ai i merr nga zyrat përkatëse të urbanistikës. Personi i interesuar mund t’i kryejë studimet me shpenzimet e veta, duke respektuar kërkesat e ligjit.

Neni 40
Destinacioni i shesheve kryesore të ndërtimit dhe kushtet urbanistike të tyre përcaktohen në planet e përgjithshme rregulluese ose në studimet pjesore urbanistike të miratuara.
Kërkesa për miratim të destinacionit funksional dhe të kushteve urbanistike të sheshit mbi truall pronë private, bëhet vetem nga pronari i tij.
Për një shesh ndërtimi pronë publike mund të paraqiten disa kërkesa. Këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës i shqyrtojnë kërkesat në formë ofertash konkurruese, duke zgjedhur atë që plotëson më mirë kushtet financiare, ekonomike e sociale, urbanistike, arkitektonike, funksionale mjedisore dhe kushtet e tjera, të cilat kanë të njëjtën rëndësi në vlerësimin e ofertave.

Neni 41
Organet e pushtetit lokal, kur janë të interesuara për ndërtime në një zonë të caktuar në pronësi publike, për objekte me rëndësi publike e shoqërore shpallin konkurs. Shqyrtimi dhe zgjedhja e ofertave bëhet në përputhje me ligjin.

Neni 42
Këshilli i rrethit, i bashkisë apo komunës, në përputhje me kërkesat e këtij ligji, janë të detyruar të vënë në dispozicion të Entit Kombëtar të Banesave sheshet e ndërtimit për ndërtim banesash për të pastrehët në territore pronë publike, sipas kërkesës së tij për një afat prej 2 vjetësh.

Neni 43
Për truallin pronë publike, zyrat e urbanistikës në rreth, bashki apo komunë bëjnë publikimin e studimit të miratuar dhe të kërkesave për sheshe ndërtimi në territore pronë publike sipas vendndodhjes së tyre. Publikimi bëhet jo më pak së 20 ditë përpara asaj të caktuar për shqyrtimin e tyre në këshillin e rrethit, të bashkisë e të komunës. Sipas kompetencës, këshilli i rrethit, i bashkisë dhe i komunës shqyrton kërkesat, dokumentacionin, mendimin e zyrës së urbanistikës dhe vendos me shumicë votash dhënien e sheshit ofertës më të mirë.
Vendimi i këtyre këshillave shpallet dhe nënshkruhet nga kryetari i këshillit të rrethit, të bashkisë a të komunës.
Vendimi i KRRT-së për dhënien e sheshit të ndërtimit për pronat publike dhe kushtet urbanistike, mbi bazën e të cilit do të hartohet projekti për leje ndërtimi, pas përzgjedhjes që kanë bërë këshilli i rrethit, i bashkisë dhe i komunës, bëhet sipas fomularit nr.2, bashkëngjitur këtij ligji. Përgjigjja për kërkesën e sheshit të ndërtimit si për truallin pronë private dhe atë pronë publike merret përkatësisht në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit, në zyrën e urbanistikës në bashki e komunë, ku është paraqitur kërkesa.

Neni 44
Nga data e paraqitjes së kërkesës për miratimin e sheshit me destinacionin funksional të tij, si dhe kushtet urbanistike deri në daljen e vendimit nuk duhet të kalojnë më shumë së dy muaj. Në rast se kërkuesi nuk është dakord me vendimin e KRRT-së, mund të ankohet në këshillin e rrethit dhe këshillin e bashkisë për rishqyrtimin e kërkesës. Rishqyrtimi i kërkesës dhe vendimi i KRRT-së është i formës së prerë.

Neni 45
Çdo person fizik e juridik, vendas ose i huaj që do të ndërtojë në territorin e Republikës së Shqipërisë duhet të pajiset me leje ndërtimi. Ky është dokumentacioni i vetëm ligjor mbi bazën e të cilit lejohet ndërtimi. Leja e ndërtimit i jepet personit juridik ndërtues të licencuar.
Si në rastin kur toka është pronë private, ashtu dhe kur ajo është pronë publike, personi juridik ndërtues duhet të paraqesë kontratën e lidhur me pronarin e tokës ose me personin që ka marrë sheshin e ndërtimit nga KRRT-ja
Kërkesa për leje ndërtimi bëhet sipas formularit 3 dhe 3/1 pjesë e këtij ligji. Në rregulloren e urbanistikës përcaktohen kërkesat teknike të dokumenteve dhe forma grafike e tyre.

Neni 46
Nga data e miratimit të destinacionit të funksionit dhe të kushteve urbanistike të sheshit të ndërtimit, deri në paraqitjen e kërkesës për leje ndërtimi, për sheshe në pronë publike me sipërfaqe deri në 0.1 hektar nuk duhet të kalojnë më shumë se tre muaj dhe për sheshe me sipërfaqe mbi 0.1 hektar jo më shumë se 6 muaj. Në rast të shkeljes së këtyre afateve për sheshe pronë publike, zyra apo seksioni i urbanistikës vë në dijeni këshillin e bashkisë ose këshillin e rrethit dhe këshillin e komunës sipas vendndodhjes së sheshit, i cili vendos për shtyrjen e afatit ose për një shpërndarje të re të sheshit.
Për rastet e territoreve pronë private afati kohor i vendimit të KRRT-së për miratimin e destinacionit të funksionit të sheshit të ndërtimit dhe të kushteve urbanistike të tij, pavarësisht nga sipërfaqja, është 6 muaj. Në rast se ky afat kohor kalohet, kërkesa ripërsëritet. Kur shkelen afatet për vendimin e sheshit të ndërtimit, si për territorin pronë private dhe ato pronë publike, vendimi i KRRT-së bëhet i pavlefshëm.

Neni 47
Ndalohet kalimi ose transferimi në çdo formë i lejes së ndërtimit.

Neni 48
Leja e ndërtimit kërkohet për kryerjen e punimeve si vijon:
– ndërtime të reja të çdo lloji, mbi e nëntokësore, shtesa, impiante të ndryshme, rrugë, ura, porte, aeroporte, autostrada, hekurudha, punime infrastrukture, ujësjellës, kanalizim, telefoni, elektrik, tubacione gazi, nafte, avulli, varreza, kariera të materialeve të ndërtimit,
– ndërtime mbi themele ekzistuese,
– ndryshime të objekteve që prekin anën e jashtme të tij me elemente arkitektonike, si dhe kur bëhen ndërhyrje në konstruksion dhe në qëndrueshmërinë e objektit ekzistues,
– hapje dhe mbyllje dritaresh, hapje në katet e para të objekteve ekzistuese, përshtatje në shtimin e vëllimit të objektit në formë shtesash anësore ose ngritje kati shtesë,
– ripunim të rifiniturave të jashtme, suvatime, ngjyrosje etj.,
– rrethime të përkohshme dhe të përhershme,
– rrethime e ndërtime të përkohshme për periudhën e realizimit të punimeve të ndërtimit,
– ndërtime barakash, ekspozitash, panairesh, tribunash, reklamash etj.
– prerje drurësh,
– prishje ndërtesash.

Neni 49
Drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës dhe seksionet e urbanistikës në rrethet dhe qytetet e kategorisë së parë shqyrtojnë kërkesat për leje ndërtimi për:
– rrethim të përkohshem për sheshet e ndërtimit, të miratuar me afat kohor 6 muaj,
– hapje porte në mur rrethues, rrethim oborri i përkohshem dhe i përhershëm,
– hapje dere dhe dritare që nuk cenon arkitekturën dhe konstruksionin,
– leje për ndryshim destinacioni të objekteve ekzistuese,
– leje për vendosje reklamash,
– leje për prishje ndërtesash.
Këto kërkesa shqyrtohen nga këshillat teknike përkatëse sipas procedurës së përcaktuar në nenin 22 dhe miratohen nga kryetari i bashkisë a kryetari i këshillit të rrethit të kategorisë së parë.
Leja për prerje drurësh është kompetencë e KRRT-së.
Sekretaria teknike informon KRRT-në lidhur me lejet e miratuara për këto raste.
Kur ndonjë anëtar i KRRT ka vërejtje për këto leje, atëherë ato diskutohen në mbledhjen e tij dhe KRRT-ja ka të drejtën e anulimit të këtyre lejeve.

Neni 50
KRRT-ja miraton ose kundërshton dhënien e lejes së ndërtimit me shumicë votash. Vendimi për miratimin e lejes së ndërtimit del me firmën e kryetarit të KRRT-së. Ky vendim shoqërohet edhe me planimetrinë përkatëse, që nënshkruhet nga kryetari dhe sekretari i KRRT-së.
KRRT-ja nuk ka të drejtë të miratojë lejen e ndërtimit në rastet kur:
– projekti i paraqitur ka ndryshuar destinacionin e sheshit të ndërtimit;
– projekti i paraqitur ka ndryshuar përmasat e sheshit të ndërtimit.
Nga data e paraqitjes së kërkesës për leje ndërtimi deri në datën e miratimit ose kundërshtimit të saj, nuk duhet të kalojnë më shumë së 45 ditë.
Në sekretarinë teknike të KRRT-së depozitohet i gjithë dokumentacioni teknik i paraqitur, që përfshin dokumentet sipas ligjit dhe projektin e plotë teknik, si dhe llogaritjet bazë të konstruksionit dhe preventivin. Dokumentacioni duhet të jetë origjinal dhe në gjuhën shqipe.

Neni 51
Personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit duhet të paguajë 1% të vlerës së investimit që do të kryejë sipas preventivit të objektit. Ky fond depozitohet për llogari të financimit të studimeve urbanistike në pushtetin lokal.
Gjithashtu, personi fizik dhe juridik përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit duhet të paguajë lidhur me shfrytëzimin e rrjetit inxhinierik ekzistues të ujësjellësit, kanalizimit, elektrikut, telefonisë, të rrugëve etj., si më poshtë:
– 5 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit kur objekti ndërtohet brenda vijave kufizuese të qyteteve.
– 2 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit kur objekti ndërtohet jashtë vijave kufizuese të qyteteve.
Kontrolli i pagesave me preventivin përfundimtar të objektit që do të ndërtohet dhe projektin e infrastrukturës bëhet nga sekretaria teknike e KRRT-së në bashkëpunim me seksionin e financës.
Pagesa bëhet menjëherë në seksionin e financës në këshillin e rrethit a të qytetit të kategorisë së parë (ose Bashkinë e Tiranës) me autorizimin e sekretarisë teknike të KRRT-së. Ky fond përdoret për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës të njësive bazë të pushtetit lokal. Dokumenti i lejes së ndërtimit jepet pasi është bërë depozitimi i dokumentit të pagesës në dosjen e objektit.

Neni 52
Afati i vlefshmërisë së lejes të ndërtimit përcaktohet në vendimin e marrë nga KRRT dhe KRRTRSH. Kur objekti që ndërtohet ka nevojë për një kohëzgjatje më të madhe se ajo e miratuar, bëhet kërkesa përkatëse bashkë me argumentimin për zgjatjen e afatit të lejes. Në këtë rast, personat fizikë a juridikë nuk bëjnë pagesë shtesë.

Neni 53
Leja e ndërtimit i jepet kërkuesit të saj sipas formularit nr.4, që i bashkëlidhet këtij ligji. Për rastet kur sipërfaqja e sheshit është mbi 0.5 hektar, leja e ndërtimit plotësohet nga sekretaria teknike e KRRT-së, pasi është miratuar leja në KRRTRSH.
Për objekte të rëndësishme që ndërtohen në qendra të qyteteve, studimet urbanistike të të cilave janë miratuar në KRRTRSH, leja e ndërtimit miratohet po nga KRRTRSH. Formulari i lejes plotësohet nga sekretaria teknike e KRRT-së së rrethit a qytetit përkatës. Për objektet që prokurohen me fonde shtetërore, lejen e ndërtimit e merr organi që miraton fondin, përpara se të japë në sipërmarrje ndërtimin e objektit.

Neni 54
Në lejen e ndërtimit përcaktohet detyrimi për pranimin e kontrollit të realizimit të ndërtimit nga drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, nga seksioni i urbanistikës në rreth dhe në qytetet e kategorise së parë, nga zyra e urbanistikës në bashki e komunë, të cilat duhet të njoftojnë me shkrim sekretarinë teknike të KRRT-së për çdo kontroll. Kontrolli bëhet me dokument për:
– piketimin e objektit;
– përfundimin e themeleve;
– përfundimin e karabinasë për të gjithë objektin;
– përfundimin e sistemimit të jashtëm në sheshin e ndërtimit sipas projektit.
Çdo akt kontrolli depozitohet në dosjen e objektit. Përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë të gjitha rastet kur vërtetohet se sipërfaqja dhe volumi i objektit që ndërtohet është zmadhuar jashtë kushteve të projektit të miratuar në lejen e ndërtimit. Masa e dënimit me gjobë do të jetë sa vlera e ndërtimit jashtë projektit të miratuar. Vlera e gjobës për këtë kundërvajtje administrative caktohet nga organet e Policisë së Ndërtimit.
Në rastet kur KRRT apo Policia e Ndërtimit vendos prishjen e volumit që ështe ndërtuar jashtë projektit të miratuar, shpenzimet e prishjes mbulohen nga kundërvajtësi.

Neni 55
Shitja e truallit pronë shtetërore ose publike bëhet në përputhje me ligjin nr.7980, datë 27.7.1995 “Për shitjen e trojeve”. Në rastet e ndërtimeve në prona publike, në çastin e marrjes së lejes së ndërtimit, personi fizik e juridik paguan 50 për qind të vlerës së truallit dhe, kur përfundon karabinaja e katit të parë, paguhet edhe pjesa tjetër e kësaj vlere.

Neni 56
Në ngritjen e kantierit, personi fizik e juridik që zbaton punimet është i detyruar të ekspozojë në një vend të dukshëm tabelën me të dhënat për llojin e objektit, emrin e shoqërisë zbatuese, drejtorin e punimeve, përgjegjësin e zbatimit të punimeve, emrin e personit juridik a fizik projektues dhe afatin e përfundimit të punimeve.

Neni 57
Në lejen e ndërtimit përcaktohen kufiri i rrethimit të përkohshëm, lartësia dhe lloji i rrethimit për të mos penguar pamjen për qarkullimin rrugor dhe anën estetike dhe, në asnjë rast, nuk lejohet që rrethimi të zërë trotuarin. Përpara marrjes së lejes së ndërtimit, kërkuesi i saj deklaron me shkrim se do të mbajë pastër rrugët, trotuarin dhe mjedisin rreth objektit gjatë ndërtimit dhe me përfundimin e punimeve, do ta kthejë atë në gjendjen e mëparshme, veçanerisht rrugët dhe trotuaret e dëmtuar, si dhe linjat nëntokësore. Kur veprimet, në kundërshtim me kushtet e lejes së ndërtimit, të cilat shkaktojnë dëmtimin e mjedisit, KRRT ka të drejtë të pezullojë punimet dhe të kërkojë përmbushjen e detyrimeve sipas deklarimit, si dhe pagesën e shpenzimeve me vlerë të barabartë me punimet që do të kryhen deri në kthimin e mjedisit përreth në gjendjen e mëparshme.
Për rastet kur punimet ndërpriten nga vetë zotëruesi i lejes, mbaron afati i lejes së ndërtimit, si dhe kur për shkak të ndërprerjes së punimeve, faza e ndërtimit të objektit krijon shqetësime për funksionet dhe gjendjen e mjedisit rrethues, zotëruesi i lejes gjobitet. Në rast se punimet nuk vazhdojnë përsëri, atëherë këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë ose këshilli i komunës i rekomandojnë KRRT, krahas heqjes së lejes së ndërtimit, edhe zgjidhje të tjera për të rivendosur funksionet dhe gjendjen normale të asaj zone.

Neni 58
Leja për ndërtime të objekteve të përkohshme jepet vetëm për rastet e fatkeqësive natyrore ose për raste të njehsuara me to. Ndërtimet e përkohshme kryhen me materiale të çmontueshme, pa përdorur struktura beton armeje, blloqe betoni, murature e soleta.
Leja për ndërtimin e këtyre objekteve të përkohshme jepet për një periudhë deri një vit.

Neni 59
Objektet që paraqesin rrezik shembje me pasoja për jetën dhe shëndetin e njerëzve dhe mbi pasurinë e të tretëve, që nuk janë riparuar nga pronari brenda afatit maksimal të qëndrueshmërisë fizike të tyre, të përcaktuar në bazë të raporteve teknike të ekspertëve, shëmben në afatin që caktohet me vendim të KRRT-së nga vetë pronari. Me kalimin e këtij afati ato shëmben nga organet e Policisë së Ndërtimit në bazë të kërkesës së KRRT-së. Shpenzimet e shembjeve paguhen nga pronari i objektit. Urdhri i nënshkruar nga kryetari i KRRT-së për nxjerrjen e këtyre shpenzimeve është titull ekzekutiv.

Neni 60
Drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, zyrat e urbanistikës në njësitë administrative të saj, zyrat e urbanistikës në bashkitë e tjera, seksionet e urbanistikës në këshillat e rretheve dhe zyrat e urbanistikës në komuna kontrollojnë destinacionin e përdorimit të ndërtimeve në përputhje me atë të miratuar.
Çdo ndryshim i destinacionit të ndërtesave në përgjithësi, kalimi i ndërtesave private nga pronësia e një pronari tek një tjetër, dhe kur ky kalim bëhet duke ndryshuar destinacionin, bëhet pasi të merret leje në zyrat e përmendura më lart.

Neni 61
Në studimet rajonale, masterplanet, planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet pjesore urbanistike, në bashkëpunim me Agjencinë Kombëtare të Mjedisit dhe Drejtorinë e Përgjithshme të Pyjeve dhe Kullotave bëhet klasifikimi i zonave pyjore, zonave me vlerë mjedisore, parqeve pyll, brezave të gjelbëruar e territoreve të gjelbëruara që duhen ruajtur, mbrojtur e shtuar. Ky klasifikim, pas miratimit, ndalon çdo lloj ndryshimi, dëmtimi e zvogëlimi të sipërfaqeve të gjelbëruara nëpërmjet dhënies së shesheve të ndërtimit, ndryshimit të destinacionit të tyre, që shkaktojne dëmtime në mbrojtjen, ruajtjen dhe shtimin e këtyre zonave.

Neni 62
KRRT-të e rretheve, të bashkive të qyteteve të kategorise së parë, të Bashkisë së Tiranës dhe KRRTRSH nuk kanë të drejtë të miratojnë asnjë ndërtim të përhershëm ose provizor, jashtë funksionit të territorit të përcaktuar në studimet e miratuara, në territore pronë publike të tilla si:
– territore të objekteve social-kulturore,
– territore të gjelbërta,
– territore sportive,
– sheshe dhe hapësira ndërmjet blloqeve të ndërtuara të banesave;
– rrugë, sheshe publike dhe vendqëndrime,
të përcaktuara dhe interpretuara në Rregulloren e Urbanistikës. Ndërtimet që mund të bëhen janë vetëm ato të përcaktuara në studimin urbanistik në përputhje të plotë me funksionin e miratuar.
Për rastet e pronave të kthyera nga komisionet e kthimit dhe të kompesimit të pronave ish- pronarëve, kur këto prona gjenden në territore të tilla, KRRT-të e të gjitha niveleve nuk kanë të drejtë të ndryshojnë destinacionin e përcaktuar në studimin e miratuar. Në këto raste pronarët e tokave kanë të drejtë të kërkojnë kompesim sipas ligjeve në fuqi.

Neni 63
Kërkesa për të bërë prerje apo shkulje drurësh bëhet sipas formularit nr.6, që i bashkangjitet këtij ligji. Kjo kërkesë shqyrtohet nga KRRT në juridiksion të të cilit ndodhet zona ku do të priten ose do të shkulen pemët. Në rast se KRRT vendos miratimin e kësaj kërkese, ai jep lejen e ndërtimit, e cila lëshohet vetëm pasi është bërë pagesa për çdo prerje apo dëmtim tjetër. Pagesa bëhet pranë ndërmarrjes në varësi të bashkisë, komunës apo rrethit që administron territoret e gjelbërta.
Personi fizik e juridik, para se t’i jepet leja për prerje drurësh, ështe i detyruar të bëjë mbjellje pemësh me trefishin e drurëve që do të priten, në një zonë ku do ta caktojë ndërmarrja e gjelbërimit ose pyjeve.
Leja për prerje drurësh është e vlefshme vetem për një periudhë 3-mujore.

KREU V
NDËRTIMET NË ZONAT TURISTIKE

Neni 64
Zonat turistike bregdetare, liqenore dhe kontinentale janë të miratuara me dispozita të veçanta. Ato kanë kufirin gjeografik të shtrirjes së tyre, të miratuar nga organet përkatëse. Kriteret, që ndiqen për ndërtimet brenda këtyre kufijve, përcaktohen me ligj.

Neni 65
Zhvillimi i ndërtimeve në zona turistike përcaktohet në planet rajonale dhe masterplanet e zhvillimit turistik.

Neni 66
Zhvillimi i ndërtimeve në zona turistike bëhet duke ruajtur në maksimum natyrën dhe funksionet e tyre. Këto ndërtime zhvillohen si rregull në territore që dëmtojnë sa më pak gjelbërimin.
Nuk lejohet zhvillimi i një strukture turistike pa studim të miratuar të infrastrukturës inxhinierike.

Neni 67
Me qëllim që të mbrohen zonat turistike:
– Ndalohet marrja e materialeve tokësore brenda kufirit të zonës turistike, sikurse jane: dhe, zhavorr, rërë, gurë, dru etj.
– Ndalohet marrja e materialeve nga shtretërit e lumenjve, në zonat bregdetare dhe bregliqenore.
– Ndalohet kryerja e punimeve të tharjes, të bonifikimit, të krijimit të dambave dhe e punimeve të tjera bonifikuese, përveç rasteve të miratuara nga KRRTRSH, Këshilli Kombëtar i Ujërave dhe Agjencia Kombëtare e Mjedisit në bazë të dispozitave të ndikimit në mjedis.
Këto kushte vlejnë dhe për punimet e mbrojtjes bregdetare që kryhen nga Ministria e Mbrojtjes.

Neni 68
Qytetet, fshatrat dhe qendrat e tjera të banuara që ndodhen brenda kufirit të zonave turistike, bregdetare, liqenore dhe kontinentale zhvillohen mbi bazën e planeve rregulluese të tyre. Bashkekzistenca me sistemet ekologjike natyrore zgjidhet nëpërmjet studimeve rajonale dhe të masterplaneve.

Neni 69
Krijimi dhe zgjerimi i porteve bregdetare tregtare, turistike dhe të peshkimit, si dhe të zonave industriale, tregtare e turistike përkatëse bëhet mbi bazën e masterplaneve të zhvillimit të zonave turistike.

Neni 70
Sheshet e ndërtimit për objektet turistike bregdetare, liqenore e kontinentale miratohen në përputhje me studimet urbanistike të miratuara nga KRRTRSH. Studimet dhe sheshet e ndërtimit të miratuara në këto zona, i vihen në dispozicion Komitetit të Zhvillimit të Turizmit për zgjedhjen e ofertave për investim. Lejet për ndërtimet në zonat turistike bregdetare, liqenore dhe kontinentale miratohen nga KRRTRSH. Procedura e plotësimit dhe dorëzimit të dokumentacionit bëhet në seksionin e urbanistikës së rrethit përkatës, pasi të jetë marrë më parë vendimi i Komitetit të Turizmit dhe i Agjencisë Kombëtare së Mjedisit.

KREU VI
ADMINISTRIMI I ZONAVE DHE TERRITOREVE ME VLERA
TË VEÇANTA KULTURORE, MJEDISORE,
ARKEOLOGJIKE, MUZEALE E STRATEGJIKE

Neni 71
Në hartimin e studimeve rajonale, masterplaneve të zhvillimit territorial, planeve rregulluese e studimeve pjesore, territoret me vlera të veçanta mjedisore, historike, kulturore, arkeologjike, muzeale, ushtarake e strategjike evidentohen, përkufizohen e mbrohen në përputhje me dispozitat e veçanta.
Neni 72
Në hartimin e studimeve rajonale, masterplaneve të zhvillimit territorial, planeve rregulluese e studimeve pjesore, përcaktohen territoret me vlera mjedisore, sistemet ekologjike, parqet kombëtare, rezervatet e florës dhe të faunës, sipas klasifikimit dhe kritereve për ruajtjen, mbrojtjen dhe zhvillimin e tyre, të parashikuara në dispozita të veçanta.

Neni 73
Zonat, komplekset dhe objektet ndërtimore ekzistuese me vlera arkeologjike, muzeale dhe historike duhet të respektohen në studimet urbanistike duke siguruar mbrojtjen e tyre sipas kërkesave të institucioneve të specializuara. Ndalohet çdo lloj ndërtimi deri në një distancë 200 m nga kufiri i zonave arkeologjike të vëna në mbrojtje. Ndërtimet në qytetet muze, në zonat e mbrojtura të tyre dhe në afërsi të monumenteve të veçantë, si dhe zonat rreth tyre, bëhen sipas përcaktimit të këtij ligji duke marrë më parë mendimin e institucioneve përkatëse.

Neni 74
Ruajtja, mbrojtja dhe zhvillimi i strukturave dhe objekteve urbanistike – arkitektonike me vlera të veçanta pasqyrohen në studimet urbanistike dhe miratohen në KRRTRSH.

KREU VII
NDËRTIMET E KUNDËRLIGJSHME DHE ZËNIA
ARBITRARE E TRUALLIT

Neni 75
Zënia arbitrare e truallit për çdo lloj ndërtimi, përveç dënimit me gjobë, shoqërohet edhe me detyrimin e prishjes së menjëhershme të objektit dhe kthimin e truallit në gjendjen e mëparshme me shpenzimet e kundërvajtësit.
Vënia e gjobës, prishja e objektit dhe kthimi i truallit në gjendjen e mëparshme realizohet në bazë të urdhrit të dhënë nga kryetarit i degës së Policisë të Ndërtimit në rreth. Ekzekutimi i urdhrit bëhet nga Policia e Ndërtimit me ndihmën e organeve dhe subjekteve të specializuara.

Neni 76
Ndërtimet e bëra pa leje ndërtimi janë të kundërligjshme. Ndalohet hipotekimi dhe regjistrimi i tyre në regjistrat e pasurive të paluajtshme.
Për efekt të zbatimit të planeve urbanistike nuk bëhet asnjë lloj zhdëmtimi apo shpronësimi për ndërtimet e kundërligjshme, si nga organet shtetërore, ashtu dhe nga privatët që zbatojnë planet urbanistike të miratuara nga organet kompetente.

Neni 77
Për ndërtimet e kundërligjshme të bëra deri në kohën e hyrjes në fuqi të këtij ligji, KRRT, sipas përkatësisë, vendos:
– Kur ndërtimet e kryera pengojnë realizimin e studimeve të miratuara të çdo niveli që janë në fuqi, KRRT vendos prishjen e tyre sipas fazave të realizimit të studimeve.
– Kur ato përbëjnë rrezik për mjedisin apo kanë zënë territoret publike, prishen menjëherë.
Për ndërtimet e kryera pa leje nga pronarët në pronën e tyre, kur plotësohen kushtet urbanistike, KRRT vendos për legalizimin e ndërtimit me kushtin e detyrimit të pagesës së gjobës të barabartë me 10 për qind të vlerës së investimit të realizuar, ndërsa për shtëpitë e banimit 4 për qind të kësaj vlere. Kjo vlerë investimi me kërkesë të seksionit a zyrës urbanistike përcaktohet nga ekspertët vlerësues të pasurive të paluajtshme. Shpërblimi i ekspertëve miratohet nga zyra a seksioni urbanistik dhe përballohet nga kundërvajtësi.

Neni 78
Ndërtimet që kryhen pa leje ndërtimi në sheshin e miratuar, janë ndërtime të kundërligjshme. Seksioni i urbanistikës në bashki a rreth, drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, policia bashkiake, si dhe personat e tjerë të interesuar, kur vërejnë ndërtime të tilla, njoftojnë menjëherë degën e Policisë së Ndërtimit në rreth për ndërtimin e kundërligjshëm. Dega e Policisë së Ndërtimit, pas marrjes së njoftimit nga organet e mësipërme ose me iniciativën e saj, vendos menjëherë pezullimin e ndërtimit të paligjshëm dhe vendos masën e gjobës, sipas nenit 81 të këtij ligji.

Neni 79
Për ndërtimin e kundërligjshëm, të pezulluar sipas nenit 78, merr vendim KRRT e rrethit ose e Bashkisë së Tiranës në mbledhjen e tij më të afërt.
KRRT jep lejen e ndërtimit kur ndërtimi plotëson kërkesat e këtij ligji, në rast të kundërt merr vendim për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm. Këto vendime janë të formës së prerë dhe prishja e ndërtimit realizohet brenda 5 ditëve nga dalja e urdhrit të kryetarit të bashkisë ose të rrethit për prishjen ndërtimit të kundërligjshëm, në zbatim të vendimit të KRRT-së.

Neni 80
Në rastet kur zbatimi i procedurave të neneve 75 dhe 79 pengohet nga kundërvajtësit, veprime nga të cilat kanë ardhur ose mund të vijnë pasoja për rendin publik, organet e Policisë së Ndërtimit mund të thërrasin në ndihmë forcat e rendit publik.
Në rastet kur kundërshtimi nga ana e kundërvajtësve përbën vepër penale, pa vonesë bëhet kallëzim për vepër penale oganit të ndjekjes penale.

KREU VIII
SANKSIONET

Neni 81
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelja dhe kryerja e veprimeve të kundërligjshme, që përbëjnë kundërvajtje administrative në fushën e urbanistikës, dënohen me gjobë:
– Për nenet 34, 56, 57, 58 me shumën 50 000 lekë.
– Për nenet 60, 61, 63 me shumën 200 000 lekë.
– Për nenet 66, 67, 73, 75, 77, 78 me shumën 500 000 lekë.
Gjobat vendosen nga kryetari i degës së Policisë të Ndërtimit.

Neni 82
Kundër vendimeve të kryetarit të degës së Policisë të Ndërtimit në rreth mund të bëhet ankim brenda 5-ditëve nga dita e njoftimit pranë drejtorit të Policisë së Ndërtimit, i cili duhet të shprehet brenda 10 ditëve. Kundër vendimit të këtij të fundit, mund të bëhet ankim në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, brenda 5-ditëve nga njoftimi i tij.

Neni 83
Ankimi në gjykatë kundër vendimeve të KRRT-ve, të organeve të Policisë Ndërtimore dhe atyre të vënies së gjobave, nuk pezullon ekzekutimin e tyre.
Në rast se, në bazë të vendimit përfundimtar të formës së prerë të gjykatës vendoset pranimi i padisë ose i ankimit, i dëmtuari ka të drejtë të kërkojë, nga organi që ka dhënë vendimin, shpërblimin për dëmin e shkaktuar.

Neni 84
Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet e prishjes, të përcaktuara në këtë ligj, paguhen nga kundërvajtësit brenda 5-ditëve nga dita e njoftimit të vendimit të organit të Policisë së Ndërtimit ose nga dita kur vendimi i gjykatës merr formë të prerë. Pas kalimit të këtij afati paguhet kamatë 2 për qind në ditë deri në një muaj. Pas kalimit të këtij afati (një muaj), organet e Policisë së Ndërtimit kërkojnë ekzekutimin e tij në rrugë gjyqësore, sipas ligjeve në fuqi. Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet paguhen në zyrën e financës së organit të pushtetit lokal.

Neni 85
Formularët bashkëngjitur nr.1, 2, 3, 3/1, 4,5, 6, 7, 8 dhe 9 janë pjesë integrale e këtij ligji.
Neni 86

Ligji nr.7693, datë 6.4.1993 “Për urbanistikën” dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji, shfuqizohet.

Neni 87

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2222, datë 28.9.1998 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr.8453, datë 4.2.1999

PËR DISA PLOTËSIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, BAZUAR NË VENDIMIN NR.2, DATË 25.1.1999 TË GJYKATËS KUSHTETUESE

Duke u bazuar në vendimin nr.2, datë 25.1.1999 të Gjykatës Kushtetuese, me anë të së cilës Gjykata Kushtetuese shfuqizoi si antikushtetues paragrafin e fundit të nenit 14 dhe paragrafin e parë dhe të tretë të nenit 23 të ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e një grupi deputetësh,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën” bëhen këto ndryshime:

Neni 1
Neni 14 paragrafi i parë riformulohet si vijon:
“Organet e specializuara për urbanistikën pranë/në pushtetin lokal janë:”
Si paragraf i fundit i nenit 14 bëhet formulimi i mëposhtëm:
“Ngritja e KRRT-ve bëhet në mënyrën dhe përbërjen e parashikuar me këtë ligj, ku çdo subjekt i paraqet kryetarit të rrethit (bashkisë) përfaqësuesit e vet. Mbledhja e parë e KRRT-së thirret brenda 10 ditëve nga çasti kur pranë tij janë paraqitur më shumë se 2/3 e përfaqësuesve të subjekteve të parashikaura me këtë ligj. Anëtarët e KRRT-së shpërblehen për punën e tyre. Shpërblimi përcaktohet me akte nënligjore.

Neni 2
Si paragraf i parë i nenit 23 bëhet formulimi i mëposhtëm:
“Emërimi dhe shkarkimi i përgjegjësit të seksionit të urbanistikës në këshillat e rretheve, këshillat e bashkive të qyteteve të kategorisë së parë dhe i Drejtorit të Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, bëhet sipas ligjit nr.7572, datë 10.6.1992 “Për organizimin e funksionimin e pushtetit lokal”.

Neni 3
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2313, datë 11.2.1999 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr.8501, datë 16.6.1999

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën” bëhen këto shtesa dhe ndryshime:

Neni 1
Në nenin 6 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Në rastet e domosdoshme, miratimi i studimeve dhe ndërtimeve në tokat bujqësore të kategorisë së parë, të dytë, të tretë, të katërt dhe në zonat e mbrojtura natyrore bëhet vetëm me vendim të KRRTRSH-së.”

Neni 2
Neni 51 riformulohet:
“Personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit, duhet të paguajë 1 për qind të vlerës së investimit që do të kryejë sipas preventivit të objektit. Ky fond depozitohet për llogari të financimit të studimeve urbanistike në pushtetin vendor.
Gjithashtu, personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit, duhet të paguajë lidhur me shfrytëzimin e rrjetit inxhinierik ekzistues të ujësjellësit, kanalizimeve, elektrikut, telefonisë, rrugëve etj.: 1 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit. Ky fond përdoret për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës nga organet e pushtetit vendor.
Pagesa bëhet menjëherë në seksionin e financës së këshillit të rrethit apo qytetit të kategorisë së parë me autorizim të sekretarisë teknike të KRRT-së. Dokumenti i lejes së ndërtimit jepet pasi është bërë depozitimi i dokumentit të pagesës në dosjen e objektit.”

Neni 3
Në nenin 77 paragrafi i parë ndryshohet si vijon:
“Për ndërtimet e kundërligjshme të bëra deri në kohën e hyrjes në fuqi të këtij ligji, veprohet si vijon:”
Në fund të këtij neni shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Legalizimi i këtyre ndërtimeve, përveç përcaktimit të mësipërm, bëhet duke përmbushur edhe detyrimet ligjore, sipas nenit 51.”

Neni 4
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2399, datë 29.6.1999 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr. 8682, datë 7.11.2000

PËR NJË NDRYSHIM NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, NDRYSHUAR ME LIGJIN NR.8501, DATË 16.6.1999

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e një grupi deputetësh,

K U V E N D I

I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Neni 1
Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, ndryshuar me ligjin nr.8501, datë 16.6.1999, bëhet ky ndryshim:
Në nenin 51 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Përjashtohen komunat që kryejnë investime me fondet e FZHSH-së nga pagesa e 1 për qind e vlerës së investimit sipas preventivit të objektit për llogari të financimit të studimeve urbanistike të pushtetit vendor dhe 1 për qind për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës nga organet e pushtetit vendor.”

Neni 2
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2797, datë 17.11.2000 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr. 8991, datë 23.1.2003

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, NDRYSHUAR ME VENDIMIN NR.2, DATË 25.1.1999 TË GJYKATËS KUSHTETUESE DHE ME LIGJET NR.8453, DATË 4.2.1999; NR.8501, DATË 16.6.1999 DHE NR.8682, DATË 7.11.2000

Në mbështetje të neneve 78, 81 pika 1 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, ndryshuar me vendimin nr.2, datë 25.1.1999 të Gjykatës Kushtetuese dhe me ligjet nr.8453, datë 4.2.1999; nr.8501, datë 16.6.1999 dhe nr.8682, datë 7.11.2000, bëhen këto shtesa dhe ndryshime:

Neni 1
Në nenin 1 bëhen shtesat si më poshtë:
Pas paragrafit të tretë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Plani strategjik” është një proces pjesëmarrjeje në zhvillim, i cili, nëpërmjet një plani afatmesëm, bashkërendon punën për arritjen e objektivave strategjikë, të përcaktuar nga vendimmarrësit kryesorë të pushtetit vendor. Plani strategjik ndërthur aspektin fizik, atë financiar dhe institucional. Veprimi i tij është i orientuar drejt menaxhimit të qendrës së banuar si një e tërë ose, të paktën, të komponentëve të tij kryesorë: banimit, tokës, infrastrukturës, rigjenerimit të burimeve financiare, administrimit të përgjithshëm, duke synuar integrimin e tyre.”.
– Pas paragrafit të pestë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Plani i veprimit” është një proces pjesëmarrjeje në zhvillim, i cili, nëpërmjet një plani relativisht afatshkurtër, bashkërendon punën për aktivizimin e burimeve të vlefshme materiale, financiare, për të arritur objektiva të kufizuar në zona të përcaktuara.”.
– Paragrafi i tetë ndryshohet si më poshtë:
“Zona suburbane” është zona që shtrihet jashtë vijës kufizuese të ndërtimit të qytetit. Kufiri i kësaj zone shërben për të ruajtur e parapërgatitur territorin e zhvillimit perspektiv të qytetit.”.

Neni 2
Neni 14 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 14
Organizatat e specializuara për urbanistikën, pranë njësive të qeverisjes vendore, janë:
– Këshilli i Rregullimit të Territorit, pranë këshillit të qarkut, bashkive dhe komunave (KRRT).
– Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë), në qark, në bashki dhe komuna.”.

Neni 3
Në nenin 15, pas fjalës “Lushnja” shtohen fjalët “Kukës, Peshkopi, Laç”.

Neni 4
Në nenin 17, pas paragrafit të parë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Anëtarët e KRRT-së së bashkive dhe komunave janë:
– kryetari i bashkisë/komunës;
– përgjegjësi i zyrës së urbanistikës në bashki/komunë;
– përgjegjësi i zyrës juridike në bashki/komunë;
– përgjegjësi i infrastrukturës publike në bashki/komunë;
– dy përfaqësues nga këshilli bashkiak/komunal;
– dy specialistë (urbanistë/arkitektë/inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga kryetari i bashkisë/ komunës;
– dy specialistë (urbanistë / arkitektë / inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga këshilli bashkiak/komunal.
Për komunat të cilat nuk mund të krijojnë KRRT-në me përbërjen e mësipërme, kompetencat e saj mund t’i ushtrojë KRRT-ja e qarkut.

Neni 5
Neni 18 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 18
Anëtarë të KRRT-së së qarkut janë:
– kryetari i këshillit të qarkut;
– drejtori i drejtorisë së urbanistikës në qark (sekretar i KRRT-së);
– drejtori i kadastrës në qark;
– kryetari i bashkisë qendër qarku dhe një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i propozuar nga bashkia qendër qarku;
– përgjegjësi i shërbimeve publike në qark;
– përgjegjësi i ateliesë së monumenteve të kulturës që mbulon qarkun;
– përfaqësuesi i agjencisë rajonale të mjedisit;
– përfaqësuesi i sektorit të rrugëve;
– një specialist i caktuar nga Ministria e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit;
– tre përfaqësues nga këshilli i qarkut;
– përfaqësuesi i bashkisë/komunës, për të cilën shqyrtohet dhënia e lejes përkatëse.
– një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i caktuar nga kryetari i qarkut;
– dy specialistë (urbanistë/arkitektë/inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga këshilli i qarkut;
– një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i caktuar nga prefektura.”.

Neni 6
Neni 20 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 20
KRRT-ja në qark ka kompetencë të shqyrtojë dhe të miratojë:
a) detyrat e projektimit për studimet urbanistike, që shtrihen në territorin e më shumë se një bashkie/komune, miratimi i të cilave është kompetencë e KRRT-së së qarkut në territorin brenda juridiksionit të saj;
b) platformën për zhvillimin e konkurseve për studimet urbanistike në kompetencë të saj;
c) planin strategjik, planin rajonal, masterplanet, në përputhje me programet e zhvillimit;
ç) vijën kufizuese të ndërtimeve dhe zonën suburbane të qyteteve;
d) vijën kufizuese të ndërtimit të fshatrave;
dh) studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit jashtë vijave kufizuese të fshatrave, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve.
2. KRRT-të në bashki ose komunë kanë kompetencë të shqyrtojnë e të miratojnë:
a) detyrat e projektimit, studimet urbanistike, miratimi i të cilave është kompetencë e KRRT-së së bashkisë/komunës, në territorin brenda juridiksionit të saj;
b) platformën për zhvillimin e konkurseve për studime urbanistike në kompetencë të saj;
c) planin e përgjithshëm rregullues të qytetit dhe fshatit, planet e veprimit dhe rregulloret urbanistike, në përputhje me programet e zhvillimit rajonal;
ç) vijën kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin e zonës suburbane të qyteteve;
d) planet rregulluese të fshatrave dhe studimet e pjesshme urbanistike brenda tyre;
dh) studimet e pjesshme urbanistike, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve të miratuara;
e) sheshet, lejet e ndërtimit dhe projektin e zbatimit, në zbatim dhe zbërthim të studimeve urbanistike të miratuara.
Në zonat turistike veprohet në përputhje me nenin 70 të ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, i ndryshuar. Materialet që shqyrton KRRT-ja e qarkut, bashkisë/komunës mbi bazën e studimeve bashkë me oponencën përgatiten nga sekretaria teknike e KRRT-së, funksionin e së cilës e kryen përkatësisht njësia e urbanistikës në qark, bashki/komunë.
Materialet që kalojnë për kompetencë në KRRTRSH duhet të dorëzohen në sekretarinë e saj teknike jo më vonë se 60 ditë pas miratimit të tyre nga KRRT-ja e qarkut ose bashkisë/komunës.”.

Neni 7
Në nenin 21 bëhen këto shtesa:
– Në fjalinë e katërt, pas fjalëve “e pushtetit lokal të interesuar” shtohen fjalët “e përfaqësues të njësive projektuese”.
Shtohet një paragraf si më poshtë:
“Në rastet kur përfaqësuesi i prefekturës ka vërejtje ligjore për vendimet e KRRT-së, prefekti ka të drejtë të kërkojë rishqyrtimin e lejes nga këshilli vendor përkatës.”.

Neni 8
Neni 22 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 22
Seksioni i urbanistikës në qark ka këto kompetenca:
1. Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe të zhvillimit territorial, në bashkëpunim me bashkitë dhe komunat përkatëse dhe i paraqet për shqyrtim në KRRT.
2. Bashkërendon punën për hartimin e detyrës së projektimit të planit rajonal, të planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të studimeve të pjesshme urbanistike, në bashkëpunim me njësitë e qeverisjes vendore, në juridiksionin e qarkut dhe i paraqet në KRRT.
3. Në bashkëpunim me njësitë e qeverisjes vendore që janë në juridiksionin e qarkut, harton, në përputhje me detyrën e projektimit, sipas pikës 2 të këtij neni, masterplanet e zhvillimit, planet e përgjithshme rregulluese, studimet e pjesshme urbanistike ose i porosit ato, në përputhje me ligjin, në institucionet projektuese, shtetërore ose private, të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, në zbatim e zbërthim të planeve strategjike dhe të politikave rajonale të miratuara, pasi ka marrë më parë rekomandimin e KRRT-së.
4. Shqyrton dhe paraqet në KRRT studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit jashtë vijave kufizuese të fshatrave, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve.
5. Propozon rregullore të urbanistikës për territore në juridiksionin e qarkut, në përputhje me ligjin, dhe ia paraqet për miratim KRRT-së.
6. Përgatit materialin për ndryshimet përkatëse, në studimet e miratuara, kur paraqiten kushte të reja.
7. Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së dhe me zyrat e urbanistikës në bashki e komuna.
8. Ndihmon dhe bashkërendon punën me zyrat e urbanistikës në bashki e komuna për problemet teknike në zbatim të këtij ligji.
9. Përgatit vendimet e KRRT-së, dokumentacionin teknik, bashkë me kushtet urbanistike, të miratuara nga KRRT-ja, sipas nenit 6 të këtij ligji. Pas miratimit, 2 kopje origjinale të materialit ia dorëzon kërkuesit ose bashkisë/komunës, në juridiksionin e së cilës ndodhet zona e studiuar, jo më vonë se 30 ditë pas marrjes së vendimit të KRRT-së.
10. Kontrollon nëse lejet e miratuara nga bashkitë dhe komunat janë dhënë në përputhje me studimet e miratuara nga KRRT-të përkatëse dhe, në rast shkeljeje të këtyre studimeve, njofton këshillin e zgjedhur përkatës.
11. Mban aktet e kontrollit për lejet e miratuara nga KRRT-ja e qarkut, për këto faza të realizimit të punimeve: piketimi i objektit, përfundimi i themeleve dhe përfundimi i karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumente të tjera të tij.
Pas aktit të kolaudimit, nëse nuk janë evidentuar shkelje të vendimit, përgatit materialin për lejen e shfrytëzimit.
12. Mban kadastrën dhe statistikën urbane dhe, në bashkëpunim me zyrën përkatëse të regjistrimit të pasurive të paluajtshme, bën azhurnimin e planimetrisë së qyteteve, fshatrave dhe komunave, të cilat i arkivon çdo fund viti.
13. Dërgon, çdo 6 muaj, në Ministrinë e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit të dhëna statistikore për fushën e planifikimit të territorit.
14. Njofton, brenda 5 ditëve, organet e Policisë së Ndërtimit për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në dhe KTZ-në, ose shkelje të rregullave të sigurimit teknik.

Neni 9
Pas nenit 22 shtohet neni 22/1, si më poshtë:

“Neni 22/1
Njësia e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, në bashkitë e kategorisë I, bashkitë e tjera dhe komuna ka këto kompetenca:
1. Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe të zhvillimit territorial brenda juridiksionit dhe i paraqet për shqyrtim në KRRT.
2. Drejton punën për projektimin e planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të planeve të veprimit, të studimeve të pjesshme urbanistike. Përgatit dokumentacionin teknik dhe e paraqet në këshillin e bashkisë ose të komunës dhe në KRRT.
3. Harton ose porosit, në përputhje me ligjin, në institucionet projektuese, shtetërore ose private, të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, planin e përgjithshëm rregullues, planet e veprimit, rregulloret e urbanistikës për qytetet/komunat, masterplanet, studimet e pjesshme, pasi ka marrë më parë rekomandimin e KRRT-së dhe ia paraqet asaj për miratim.
4. Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së.
5. Bashkërendon punën me zyrën e urbanistikës në qark.
6. Përgatit studimet urbanistike për sheshet e ndërtimit, për territore pronë shtetërore, me propozimin e këshillit të bashkisë/komunës dhe me miratimin e kryetarit të KRRT-së.
7. Shqyrton kërkesat për sheshe dhe leje ndërtimi të çdo objekti dhe dokumentacionin përkatës, në përputhje me planin e përgjithshëm rregullues dhe studimin e pjesshëm urbanistik të miratuar dhe i paraqet ato në këshillin teknik dhe në KRRT.
8. Shqyrton kërkesat për prishje objektesh dhe prerje drurësh dhe i paraqet në KRRT.
9. Përgatit vendimet e KRRT-së dhe dokumentacionin e nevojshëm teknik, bashkë me kushtet urbanistike, sipas studimeve të miratuara. Pas miratimit nga kryetari i KRRT-së, ia dorëzon kërkuesit jo më vonë se 30 ditë pas marrjes së vendimit, pasi kërkuesi të ketë paguar sipas ligjit detyrimet ndaj shtetit.
10. Mban aktet e kontrollit për këto faza të realizimit të punimeve: për piketimin e objektit, përfundimin e themeleve dhe të karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumentet e tjera.
Pas aktit të kolaudimit, nëse nuk janë vënë re shkelje, përgatit për miratim në KRRT materialin për lejen e shfrytëzimit.
11. Mban kadastrën dhe statistikën urbane në bashkëpunim me zyrat e regjistrimit të pasurive të paluajtshme, bën azhurnimin e planimetrisë së qytetit/komunës, të cilën e arkivon në çdo fund viti;
12. Dërgon, çdo 6 muaj, në Ministrinë e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit të dhëna statistikore për fushën e planifikimit të territorit;
13. Njofton, brenda 5 ditëve, organet e Policisë së Ndërtimit për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje.
14. Përgatit, me propozimin e KRRT-së, materialin për ndryshimet përkatëse kur paraqiten kushte të reja.”.

Neni 10
Neni 24 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 24
Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë), në qark, në Bashkinë e Tiranës dhe në bashkitë e kategorisë I duhet të ketë strukturën tip, me këtë përbërje:
sekretarinë teknike të KRRT-së;
urbanistikën studimore-projektuese;
kadastrën urbane;
urbanistikën ligjore;
infrastrukturën inxhinierike dhe të vlerësimit të impaktit në mjedis;
kontrollin teknik të projekteve.
Numri i punonjësve të urbanistikës caktohet, përkatësisht, nga këshilli i qarkut dhe këshilli bashkiak, ku përfshihen specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë infrastrukture, inxhinierë topografë dhe juristë.
Numri i punonjësve të drejtorisë së urbanistikës në Bashkinë e Tiranës caktohet nga këshilli bashkiak, ku përfshihen specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë ndërtimi, inxhinierë infrastrukture, inxhinierë topografë, juristë dhe ambientalistë.
Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë) në bashki dhe komuna duhet të ketë strukturën tip, ku përfshihen:
sekretaria teknike;
kadastra urbane;
urbanistika studimore;
infrastruktura inxhinierike dhe e vlerësimit të impaktit në mjedis;
urbanistika ligjore dhe e kontrollit teknik të projekteve.”.

Neni 11
Në nenin 25 bëhen këto shtesa:
– Pas fjalisë së parë shtohet fjalia si më poshtë:
“Këshilli teknik shqyrton dhe jep mendim për anën tekniko-ligjore, për materialet që paraqiten për shqyrtim në KRRT.”.
– Pas paragrafit të parë shtohet një paragraf, si më poshtë:
“Anëtarët e këshillit teknik shpërblehen për punën e kryer. Masa e shpërblimit caktohet nga këshilli përkatës i qeverisjes vendore.”.

Neni 12
Në paragrafin e parë të nenit 39 bëhen këto ndryshime:
– Fjalët “në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit” shfuqizohen.
– Fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“Zyrat e urbanistikës, sipas përkatësisë, pasi bëjnë shqyrtimin e dokumentacionit tekniko-ligjor dhe, kur ai është në përputhje me kërkesat ligjore, ndjekin procedurat për paraqitje dhe shqyrtim në KRRT-në përkatëse.”.

Neni 13
Në nenet e këtij ligji, përjashtuar nenet e ndryshuara më sipër, emërtimet e mëposhtme zëvëndësohen si më poshtë:
“organet e pushtetit lokal” zëvendësohet me “organet e qeverisjes vendore”;
“këshilli i rrethit” zëvendësohet me “këshilli i qarkut”;
“kryetari i këshillit të rrethit” zëvendësohet me “kryetari i këshillit të qarkut”.
“KRRT-ja në rreth” zëvendësohet me “KRRT-ja e qarkut”.

Neni 14
Nenet 23, 26 dhe 27 shfuqizohen.

Neni 15
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr. 3682, datë 10.2.2003 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu.

LIGJ
Nr.9743, datë 28.5.2007

PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të neneve 78 e 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime dhe shtesa:

Neni 1
Në nenin 9 paragrafi i parafundit ndryshohet si më poshtë:
“- Lejet e ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore kombëtare.”.

Neni 2
Neni 10 shfuqizohet.

Neni 3
Neni 19 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 19
KRRT-ja e Bashkisë së Tiranës përbëhet nga 9 anëtarë. Anëtarët e KRRT-së së Bashkisë së Tiranës janë:
– Kryetari i Bashkisë së Tiranës, Kryetar i KRRT-së;
– 3 anëtarë, me propozimin e shumicës së Këshillit Bashkiak të Tiranës;
– 3 anëtarë, me propozimin e pakicës së Këshillit Bashkiak të Tiranës;
– 1 anëtar, përfaqësues i ministrit përgjegjës për planifikimin urban;
– 1 anëtar, që zgjidhet me 3/5 e votave të të gjithë Këshillit Bashkiak të Tiranës.”.

Neni 4
Në nenin 21, pas paragrafit të parë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Vendimet e KRRT-së Tiranë merren me jo më pak se pesë vota pro, përveç rasteve të parashikuara në nenin 20 pika 2 shkronjat “c” dhe “dh”, për të cilat vendimet merren me jo më pak se 6 vota pro.”.

Neni 5
Në fund të nenit 38 shtohet paragrafi me këtë përmbajtje:
“Kërkesat e paragrafit të mësipërm nuk zbatohen në rastin e ndërtimeve të infrastrukturës rrugore publike.”.

Neni 6
Në nenin 45 fjalia e parafundit ndryshohet si më poshtë:
“Kërkesa për leje ndërtimi bëhet sipas formularëve 3 dhe 3/1, pjesë e ligjit, përveç lejeve të ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore. Formulari i kërkesës për projektet e infrastrukturës rrugore miratohet nga ministri përgjegjës.”.

Neni 7
Në nenin 53 bëhen këto ndryshime:
1. Fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Leja e ndërtimit i jepet kërkuesit të saj sipas formularit nr.4, pjesë e ligjit, përveç lejeve të ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore. Formulari i lejes së ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore miratohet nga ministri përgjegjës.”.
2. Fjalia e tretë shfuqizohet.
3. Fjalia e parafundit ndryshohet si më poshtë:
“Formulari i lejes plotësohet nga sekretari i KRRT-së/KRRTRSH-së.”.

Neni 8
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

LIGJ
Nr.9843, datë 17.12.2007

PËR DISA NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998
“PËR URBANISTIKËN”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime:

Neni 1
Në nenin 17 paragrafi i parë, fjalët “drejtori i Policisë së Ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij” zëvendësohen me fjalët “inspektori i inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, i propozuar nga kryeinspektori i këtij inspektorati”.

Neni 2
Në nenin 22 pika 14 ndryshohet si më poshtë:
“14. Njofton brenda 5 ditëve inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje. KRRT-ja vendos miratimin ose jo të ndryshimeve në projekt dhe njofton inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e vendimit përkatës.”.

Neni 3
Në nenin 22/1 pika 13 ndryshohet si më poshtë:
“13. Njofton brenda 5 ditëve inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje. KRRT-ja vendos miratimin ose jo të ndryshimeve në projekt dhe njofton inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e vendimit përkatës.”.

Neni 4
Në nenin 28, në fjalinë e parë, fjalët “pranë organeve të Policisë së Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “pranë inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut”.

Neni 5
Në nenin 54 bëhen këto ndryshime:
1. Në paragrafin e parafundit fjalët “organet e Policisë së Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut”.
2. Në paragrafin e fundit fjalët “ Policia e Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.”.

Neni 6
Në nenin 59 fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“Me kalimin e këtij afati, ato prishen nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut, në bazë të vendimit të KRRT-së.”.

Neni 7
Në nenin 75 paragrafi i dytë ndryshohet si më poshtë:
“Vënia e gjobës, prishja e objektit dhe kthimi i truallit në gjendjen e mëparshme realizohen në bazë të vendimit të dhënë nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut. Ekzekutimi i vendimit bëhet nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut, me ndihmën e organeve dhe të subjekteve të specializuara, sipas legjislacionit në fuqi.”.

Neni 8
Në nenin 78 fjalia e dytë dhe e tretë ndryshohen si më poshtë:
“Seksioni i urbanistikës në bashki/komunë/qark, Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, policia bashkiake dhe personat e tjerë të interesuar, kur vërejnë ndërtime të kundërligjshme, njoftojnë menjëherë inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, i cili, pas marrjes së njoftimit ose me nismën e vet, vendos menjëherë pezullimin e ndërtimit të kundërligjshëm dhe masën përkatëse, sipas nenit 81 të ligjit “Për urbanistikën” dhe legjislacionit në fuqi.”.

Neni 9
Në nenin 79 bëhen këto ndryshime:
1. Fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“KRRT-ja jep lejen e ndërtimit, kur ndërtimi plotëson kërkesat e këtij ligji. Në rast të kundërt, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut merr vendim për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm.”.
2. Fjalia e fundit shfuqizohet.

Neni 10
Në nenin 80 fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Në rastet kur zbatimi i procedurave të neneve 75 dhe 79 pengohet nga kundërvajtësit, duke sjellë apo që mund të kenë pasoja për rendin publik, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut thërret në ndihmë forcat e rendit publik.”.

Neni 11
Neni 81 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 81
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelja dhe kryerja e veprimeve të kundërligjshme, që përbëjnë kundërvajtje administrative në fushën e urbanistikës, dënohen me gjobë si më poshtë:
– Për nenet 34, 56, 57, 58 me shumën 50 000 lekë deri në 200 000 lekë.
– Për nenet 60, 61, 63 me shumën 200 000 lekë deri në 500 000 lekë.
– Për nenet 66, 67, 73 me shumën 500 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
– Për nenet 75, 77, 78 me shumën 2 000 000 lekë deri në 5 000 000 lekë.
– Për nenin 54 masa e dënimit me gjobë është sa vlera e ndërtimit jashtë projektit të miratuar, që llogaritet sipas kostos mesatare të ndërtimit, të përcaktuar me udhëzim të Këshillit të Ministrave.
Gjoba vendoset nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.”.

Neni 12
Neni 82 shfuqizohet.

Neni 13
Në nenin 83 fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Ankimi në gjykatë kundër vendimeve të KRRT-ve dhe të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut nuk pezullon ekzekutimin e tyre.”.

Neni 14
Neni 84 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 84
Gjobat, dëmshpërblimet dhe shpenzimet e prishjes, të përcaktuara në këtë ligj, paguhen nga kundërvajtësit brenda 5 ditëve nga data e njoftimit të vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut ose nga data kur vendimi i gjykatës merr formë të prerë. Pas kalimit të këtij afati paguhet kamatë 2 për qind në ditë deri në një muaj. Pas kalimit edhe të këtij afati (një muaj), inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut kërkon ekzekutimin e tij, sipas procedurave të ligjit “Për kundërvajtjet administrative” dhe më pas në rrugë gjyqësore, sipas ligjeve në fuqi. Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet paguhen në zyrën e financës së organit të pushtetit vendor.”.

Neni 15
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5565, datë 4.1.2008 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi

Read Full Post »

LIGJ
Nr.8402, datë 10.9.1998

PËR KONTROLLIN DHE DISIPLINIMIN E PUNIMEVE TË NDERTIMIT

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr. 7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Projektimi, mbikëqyrja, zbatimi dhe kolaudimi i punimeve për objektet në Republikën e Shqipërisë kontrollohen dhe disiplinohen në bazë të dispozitave të këtij ligji.

Neni 2

Ky ligj zbatohet për të gjitha projektimet dhe zbatimet e punimeve të ndërtimit që
realizohen nga persona fizikë dhe juridikë, vendas ose të huaj, në territorin e Republikës së Shqipërisë.

Neni 3
Në kuptim të këtij ligji, nëse nuk përcaktohet ndryshe punime ndërtimi quhen të
gjitha punimet e ndërtimit për ndërtesat, objektet qytetare, veprat industriale, të infrastrukturës dhe për objektet e tjera.

KREU II
KËRKESA THEMELORE

Neni 4
Punimet e ndërtimit, të përkufizuara në nenin 3, duhet të projektohen dhe të zbatohen në tërësi ose në pjesë të veçanta në përputhje me kërkesat urbanistike, kushtet teknike të projektimit, kushtet teknike të zbatimit, si dhe me destinacionin e tyre, duke pasur parasysh edhe anën ekonomike të tyre. Ato duhet të plotësojnë kërkesat që kanë të bëjnë me:
1. rezistencën dhe qëndrueshmërinë mekanike;
2. sigurinë nga zjarri;
3. higjienën, shëndetin dhe mjedisin;
4. sigurinë në përdorim;
5. mbrojtjen nga zhurmat;
6. kursimin e energjisë dhe ruajtjen e ngrohtësisë.

KREU III
PROJEKTIMI, MBIKËQYRJA, ZBATIMI DHE KOLAUDIMI I PUNIMEVE
TË NDËRTIMIT

Neni 5
Objektet e përkufizuara në nenin 3 të këtij ligji ndërtohen në bazë të projekteve të zbatimit të hartuara nga një organ projektues shtetëror ose nga persona fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, të pajisur me licencën përkatëse.
Projektuesit, bazuar në kërkesat themelore të përshkruara në kreun II të këtij ligji, kanë përgjegjësi për projektimin e objektit.

Neni 6
Oponenca teknike për projektet e ndërtimit të objekteve do të bëhet për të gjitha llojet e ndërtimeve, me vlerë të preventuar së paku 100 milionë lekë, nga institutet shtetërore ose ente të tjera, të përcaktuara nga ministria që mbulon veprimtarinë e ndërtimeve.

Neni 7
Për të gjitha llojet e objekteve duhet të vendoset detyrimisht mbikëqyrësi i punimeve.
Mbikëqyrësi i punimeve, i emëruar nga investitori, duhet të jetë person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, i pajisur me licencë përkatëse dhe që nuk është i lidhur në asnjë mënyrë me zbatuesin e objektit që do të drejtojë.
Mbikëqyrësi i punimeve është i detyruar të kontrollojë periodikisht, dhe në fazat më kryesore, librin e kantierit dhe është përgjegjës për saktësinë, vërtetësinë e dokumenteve dhe cilësinë e punimeve të ndërtimit.
Në rastin kur gjykohet nga investitori, në rolin e mbikëqyrësit caktohet një punonjës i investitorit, gjithmonë i pajisur me licencën përkatëse.

Neni 8
Zbatimi i punimeve të ndërtimit kryhet nga personat juridikë, privatë a publikë, vendas ose të huaj, të pajisur me licencë përkatëse për zbatim punimesh ndërtimore.
Zbatuesi ka përgjegjësinë e ndërtimit të objektit brenda afateve të përcaktuara në kontratë, në përputhje me projektin, kushtet teknike në fuqi dhe rregullat e sigurimit teknik. Ai duhet të sigurojë cilësinë e materialeve të ndërtimit dhe produkteve të ndërtimit, të cilat duhet të plotësojnë kërkesat e projektit në përputhje me standardet kombëtare ose europiane.
Me materiale dhe produkte ndërtimi kuptohet çdo produkt i prodhuar për t’u përfshirë në mënyrë të përhershme në punimet e ndërtimit.

Neni 9
Për të gjitha objektet e përkufizuara në nenin 3, zbatuesi i punimeve duhet të njoftojë në seksionin e urbanistikës dhe në policinë e ndërtimit në rreth përpara fillimit të punimeve.
Në këtë njoftim duhet të shënohen emrat dhe të dhënat e investitorit, të projektuesve, të mbikëqyrësit të punimeve dhe të zbatuesit. Në objekt duhet të përpilohet detyrimisht, gjatë gjithë kohës, planorganizimi i punimeve:
a) Projektzbatimi, i firmosur nga projektuesit dhe i shoqëruar nga plani i vendosjes dhe leja e ndërtimit.
Me projektzbatim kuptohet tërësia e dokumentacionit teknik, me anën e të cilit bëhet i mundur ndërtimi i plotë dhe vënia në shfrytëzim e objektit.
b) Dokumentacioni topografik dhe gjeologo-inxhinierik i themeleve, bazamenteve dhe i punimeve të maskuara.
c) Dokumentacioni përkatës i të gjitha ndryshimeve të mundshme, që mund t’i jenë bërë projektit gjatë ndërtimit të objektit.

Neni 10
Në kantiere, nga dita e fillimit të punimeve deri në përfundim të tyre, duhet të ruhen aktet e përshkruara në shkronjat a, b dhe c të nenit 9, të nënshkruara e të datuara nga zbatuesi, si dhe një libër kantieri si dokument bazë që evidenton momentet e rëndësishme të ndërtimit të objektit.

Neni 11
Me përfundimin e punimeve të ndërtimit, brenda 30 ditëve, zbatuesi i punimeve depoziton në seksionin e urbanistikës në rreth një relacion së bashku me dokumentacionin përkatës në dy kopje për plotësimin e detyrimeve që rrjedhin nga neni 9, si dhe:
a) certifikatën e provave të materialeve të përdorura, lëshuar nga laboratorët e përcaktuar sipas nenit 14 të këtij ligji;
b) certifikatën për ndërtimet e paranderura;
c) përfundimet e provave të ngarkesës, duke bashkëlidhur aktet e mbajtura për këtë qëllim;
ç) dokumentet që vërtetojnë se objekti është zbatuar në përputhje me projektzbatimin, pa shmangie në drejtimet funksionale dhe statike.
Njëra nga dy kopjet e këtij relacioni me dokumentet përkatëse ruhet përkatësisht në seksionin ose zyrën e urbanistikës së rrethit ose të bashkisë. Kopja tjetër merret nga mbikëqyrësi i punimeve, pasi është konfirmuar për depozitim dhe i dërgohet investitorit për kolaudim, duke bashkëlidhur dokumentet sipas nenit 9 të këtij ligji.

Neni 12
Të gjitha objektet e përkufizuara në nenin 3 duhet t’i nënshtrohen kolaudimit tekniko-ekonomik, i cili ka për qëllim të verifikojë nëse:
1. objekti është realizuar në kushtet teknike;
2. objekti është realizuar në përputhje me kontratën dhe anekset e saj;
3. çmimet e aplikuara janë sipas përcaktimeve të kontratës;
4. në këtë akt verifikohen edhe kërkesat e zbatuesit të paraqitura gjatë zbatimit të punimeve.
Kolaudimi i objektit kryhet nga kolaudatori që është person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, i pajisur me licencë përkatëse për kolaudim punimesh dhe që nuk është i lidhur në asnjë mënyrë me projektimin, mbikëqyrjen dhe zbatimin e punimeve të ndërtimit të objektit që do të kolaudojë.
Emërimi i kolaudatorit apo i grupit të kolaudimit është detyrë e investitorit, i cili duhet që këtë t’ia komunikojë personit, institucionit që do të merret me kolaudimin dhe seksionit ose zyrës së urbanistikës të rretheve apo bashkive, brenda 30 ditëve nga përfundimi i punimeve të ndërtimit. Investitori do të përcaktojë afatet e zgjatjes së procesit të kolaudimit.
Kur nuk ka investitor, dhe ndërtuesi ndërton për llogari të tij, ai është i detyruar të kërkojë brenda 30 ditëve nga seksioni a zyra e urbanistikës një listë me disa emra kolaudatorësh të licencuar sipas paragrafit 2 të këtij neni dhe të zgjedhë njërin prej tyre.
Përmbajtja e procesverbalit të kolaudimit përcaktohet në urdhëresën përkatëse
të Këshillit të Ministrave.
Procesverbali firmoset nga kolaudatori, zbatuesi dhe mbikëqyrësi i punimeve. Kolaudatori paraqet në dy kopje procesverbalin e kolaudimit në seksionin ose zyrën përkatëse të urbanistikës dhe pas regjistrimit ia dërgon investitorit.

Neni 13
Dhënia e lejes së shfrytëzimit ose të banimit bëhet nga seksioni ose zyra e urbanistikës pas depozitimit të procesverbalit të kolaudimit.
Me kërkesën e zotëruesit të sheshit të ndërtimit, seksioni a zyra përkatëse urbanistike i dërgon zyrtarisht zyrës së regjistrimit të pasurive të paluajtshme në juridiksionin e së cilës ndodhet objekti konfirmimin zyrtar të përfundimit të punimeve të ndërtimit të objektit në përputhje me ligjin, projektin dhe kushtet urbanistike të miratuara për sheshin e ndërtimit. Këtij dokumenti i bashkëngjiten kopjet e akteve vijuese:
– leja për sheshin e ndërtimit;
– leja e ndërtimit;
– procesverbali i kolaudimit të objektit;
– leja e shfrytëzimit ose e banimit të objektit;
– plani i vendosjs së objektit;
– dokumente të tjera që përcaktojnë dhe individualizojnë objektin e ndërtuar.
Me paraqitjen e këtij dokumentacioni, zyra e regjistrimit të pasurive të paluajtshme,
në përputhje me dispozitat ligjore, kryen veprimet përkatëse të regjistrimit të objektit dhe lëshon certifikatën e pronësisë të të interesuarit.

Neni 14
Materialet e ndërtimit të importit duhet të jenë të shoqëruara me certifikatën e cilësisë nga një laborator i akredituar nga vendet e Bashkimit Europian. Në rastet kur këto materiale janë prodhuar në vend, duhet të pajisen me certifikatë cilësie nga laboratorët e akredituar nga Drejtoria e Standardeve dhe e Cilësisë.

KREU III
SANKSIONET

Neni 15
Shkeljet e neneve 5, 6, 7, 9, 10 dhe 11 të këtij ligji përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë në masën 50 000 deri në 200 000 lekë.
Për shkelje të neneve 4, 8, 12 e 14 të këtij ligji masa e gjobës është 300 000 deri në 500 000 lekë.
Gjoba vendoset nga kryetari i degës përkatëse të Policisë së Ndërtimit.

Neni 16
Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga dita që vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afat paguhet kamatë 2 për qind për çdo ditë vonesë, deri në një muaj. Kur edhe pas këtij afati nuk kryhet pagesa, vendimi ekzekutohet në rrugë gjyqësore sipas ligjit.

Neni 17
Kundër vendimit të dënimit me gjobë mund të bëhet ankesë brenda 5 ditëve te drejtori i Policisë së Ndërtimit. Kundër vendimit të mësipërm mund të bëhet ankesë brenda 5 ditëve në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja.
Në rast se brenda 5 ditëve nuk ushtrohet e drejta e ankimit në gjykatë, vendimi merr formë të prerë dhe përbën titull ekzekutiv.

KREU IV
DISPOZITA TË FUNDIT

Neni 18
Ngarkohet Këshilli i Ministrave të nxjerrë aktet nënligjore të nevojshme për zbërthimin dhe zbatimin e këtij ligji.

Neni 19
Ligji nr.7720, datë 14.6.1993 “Për kontrollin dhe disiplinimin e ndërtimeve” dhe çdo dispozitë tjetër ligjore e nënligjore që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2220, datë 24.9.1998 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.9106, datë 17.7.2003

PËR SHËRBIMIN SPITALOR NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Ky ligj ka për qëllim të rregullojë organizimin, financimin, funksionimin dhe kontrollin e veprimtarisë në fushën e shërbimit spitalor në Republikën e Shqipërisë.

Neni 2
Shërbimi spitalor
Shtetasit shqiptarë dhe të huaj përfitojnë shërbim spitalor në spitalet publike dhe jopublike, që ushtrojnë veprimtarinë e tyre brenda territorit të Republikës së Shqipërisë, sipas dispozitave të këtij ligji.

Neni 3
1. Spitalet janë institucione të pajisura me shtretër, që ofrojnë shtrim dhe shërbime shëndetësore të deklaruara ndaj të sëmurëve.
2. Hapja dhe mbyllja e spitaleve bëhen me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë, sipas kritereve të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 4
Spitalet sigurojnë:
a) ndihmë mjekësore të përgjithshme dhe të specializuar;
b) mbrojtjen e shëndetit në bashkëpunim edhe me veprimtaritë e institucioneve të tjera shëndetësore;
c) kushtet e duhura për përvetësimin e praktikës së punës dhe edukimin profesional dhe teknik të personelit shëndetësor dhe teknik;
ç) nxitjen e edukimit higjieno-sanitar të të sëmurit dhe të të afërmve të tij, duke u mbështetur në personelin e vet shëndetësor.

Neni 5
1. Shërbimi spitalor në Republikën e Shqipërisë është publik dhe jopublik, i përgjithshëm dhe i specializuar.
2. Ndarja në spitale publike dhe jopublike bëhet në bazë të përkatësisë së pronës dhe të financimit, si dhe në bazë të qëllimit të ushtrimit të veprimtarisë.
3. Spitalet janë të përgjithshme ose të specializuara, në bazë të natyrës së shërbimeve që ofrojnë.

Neni 6
1. Spitalet publike dhe jopublike janë të detyruara të shtrojnë e t’i japin ndihmë mjekësore shtetasve shqiptarë dhe të huaj, të siguruar ose jo, që kanë nevojë për shërbim spitalor urgjent për çfarëdo sëmundje ose aksident.
2. Dokumentet e duhura të shpenzimeve për ndihmën e dhënë plotësohen pas shtrimit.
3. Kriteret për përcaktimin e gjendjes së të sëmurit, që ka nevojë për ndihmë mjekësore urgjente, si dhe dokumentacioni i duhur për mbulimin e shpenzimeve të bëra përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 7
1. Spitali publik ofron shërbim mjekësor për të sëmurët e shtruar, si dhe shërbime mjekësore për të sëmurët ambulatorë, sipas kritereve të përcaktuara me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë.
2. Spitalet jopublike ofrojnë shërbime mjekësore, sipas kritereve të pasqyruara në aktin e themelimit të tyre dhe në përputhje me marrëveshjet për shërbimet shëndetësore transkufitare.

Neni 8
Spitalet detyrohen të zbatojnë të drejtat e të sëmurëve të shtruar, sipas “Kartës së të drejtave të pacientit”, të pranuar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë.

Neni 9
Spitalet publike dhe jopublike, për shërbimet që ofrojnë, kanë të drejtë të lidhin kontrata dhe marrëveshje me shoqëritë e sigurimeve shëndetësore, publike ose private, vendase ose të huaja.

Neni 10
Organizimi i shërbimit spitalor publik bëhet në përputhje me strategjinë e sistemit shëndetësor të Republikës së Shqipërisë.

KREU II
STRUKTURA DHE ADMINISTRIMI I AUTORITETIT SPITALOR PUBLIK TË QARKUT

Neni 11
Organizimi i autoritetit spitalor publik të qarkut
1. Çdo autoritet spitalor i qarkut përfshin një ose më shumë spitale, të cilat ofrojnë shërbime mjekësore që, nga pikëpamja funksionale, janë të pavarura dhe veprojnë në përputhje me strategjinë e zhvillimit të shërbimit spitalor, vendor dhe shtetëror.
2. Ministri i Shëndetësisë mbikëqyr institucionalisht zbatimin e strategjisë së zhvillimit dhe garanton standardet e shërbimit spitalor publik, bazuar në legjislacionin përkatës të Republikës së Shqipërisë.

Neni 12
Organet drejtuese të autoritetit spitalor të qarkut
Organet e autoritetit spitalor të qarkut janë:
a) këshilli administrativ;
b) drejtoria;
c) komisioni mjekësor.

Neni 13
Këshilli administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut përbëhet nga:
a) dy anëtarë të caktuar nga këshilli i qarkut ku ndodhet autoriteti spitalor i qarkut;
b) një anëtar i caktuar nga çdo këshill bashkiak ku ndodhen spitalet në nivel bashkie;
c) një përfaqësues i caktuar nga prefekti i qarkut;
ç) presidenti i urdhrit të mjekut të qarkut;
d) drejtori i autoritetit spitalor;
dh) drejtori i drejtorisë së sigurimeve të kujdesit shëndetësor të qarkut ose një person i autorizuar prej tij;
e) kryeinfermieri i përgjithshëm i spitalit të qarkut.
2. Në mbledhjen e këshillit administrativ marrin pjesë pa të drejtë vote:
a) kryetari i komisionit mjekësor të autoritetit spitalor të qarkut;
b) zëvendësdrejtori ekonomik, i cili kryen edhe funksionet e sekretarit të këshillit administrativ.
3. Këshilli administrativ zgjidhet për një periudhe kohe 3-vjeçare. Anëtarët e këshillit administrativ kanë të drejtë rizgjedhjeje.
4. Nuk mund të jenë anëtarë të këshillit administrativ personat që janë aksionerë të spitaleve ose të institucioneve shëndetësore të tjera jopublike.

Neni 14
Funksionet e këshillit administrativ
Këshilli administrativ ushtron këto funksione:
a) miraton politikat, harton programet tekniko-financiare për konkretizimin e planeve afatshkurtra dhe afatgjata në fushën e shërbimit spitalor të qarkut, në përputhje me strategjinë dhe politikat shtetërore shëndetësore, të vendosura nga Ministria e Shëndetësisë;
b) programon dhe i propozon Ministrit të Shëndetësisë ndryshimet strukturore të autoritetit spitalor të qarkut;
c) propozon projektbuxhetin, ndarjen dhe destinacionin e tij;
ç) vendos për pranimin e dhuratave nga individë ose fondacione dhe shoqata me qëllim bamirësie, si dhe binjakëzimin me spitalet simotra;
d) i propozon Ministrit të Shëndetësisë emërimin dhe shkarkimin e drejtorit ekzekutiv të autoritetit spitalor të qarkut;
dh) emëron dhe shkarkon drejtorët e spitaleve të qarkut, në bazë të propozimit të bërë nga drejtori ekzekutiv.

Neni 15
Rregullat e funksionimit të këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ mblidhet:
a) jo më pak se 6 herë në vit;
b) me kërkesë të kryetarit ose të më shumë se gjysmës së të gjithë anëtarëve.
2. Mbledhjet e jashtëzakonshme zhvillohen me kërkesën e Ministrit të Shëndetësisë në çdo kohë, si dhe me kërkesën e më shumë se gjysmës së anëtarëve.
3. Këshilli administrativ merr vendime me shumicë votash. Vendimet e këshillit administrativ merren kur janë të pranishëm dy të tretat e anëtarëve.
Vendimet e këshillit administrativ mund të anulohen vetëm me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë, kur ato bien në kundërshtim me dispozitat ligjore në fuqi ose me strategjinë shtetërore të zhvillimit të shërbimit spitalor.
4. Mbledhja e parë e këshillit administrativ thirret nga drejtori ekzekutiv.

Neni 16
Kryetari i këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut zgjedh kryetar një nga anëtarët e vet.
2. Kryetari i këshillit administrativ zgjidhet një herë në tre vjet me të drejtë rizgjedhjeje dhe:
a) përfaqëson këshillin administrativ në marrëdhënie me të tretët;
b) drejton mbledhjet e këshillit dhe është përgjegjës për mbarëvajtjet e tyre.
3. Përfaqësuesi i sigurimeve shëndetësore të qarkut dhe drejtori i autoritetit spitalor të qarkut nuk mund të zgjidhen kryetar të këshillit administrativ.

Neni 17
Shkrirja e këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut mund të shkrihet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë kur:
a) shumica e anëtarëve jep dorëheqjen;
b) vihen re shkelje të dispozitave që rregullojnë veprimtarinë e autoritetit spitalor të qarkut dhe cenojnë interesat e tij.
2. Këshilli administrativ duhet të ngrihet sërish brenda 3 muajve nga data e daljes së urdhrit të Ministrit të Shëndetësisë për shkrirjen e tij.
3. Kundër urdhrit të Ministrit të Shëndetësisë mund të bëhet ankim në gjykatë brenda 30 ditëve nga data e daljes së urdhrit.

Neni 18
Përbërja e drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut
1. Drejtoria e autoritetit spitalor të qarkut përbëhet nga:
a) drejtori ekzekutiv;
b) zëvendësdrejtori teknik;
c) zëvendësdrejtori ekonomik;
ç) kryeinfermieri i përgjithshëm.
2. Struktura dhe rregullat e funksionimit të administratës së autoritetit spitalor të qarkut përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Në përbërjen e drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut nuk lejohet emërimi i drejtuesve ose specialistëve që kanë interesa vetjakë në spitalet jopublike.

Neni 19
Funksionet e drejtorit ekzekutiv
Drejtori ekzekutiv është drejtuesi ekzekutiv, organizues dhe kontrollues i të gjithë veprimtarisë së drejtorisë dhe ushtron këto funksione:
a) raporton dhe përgjigjet para këshillit administrativ;
b) përfaqëson drejtorinë në marrëdhënie me të tretët;
c) ndjek realizimin, treguesit tekniko-ekonomikë të spitalit;
ç) përfaqëson drejtorinë në marrëdhënie me punonjësit, sipas Kodit të Punës;
d) përgatit planet e punës në fillim të vitit dhe ia paraqet këshillit administrativ për miratim;
dh) organizon kontrolle për veprimtarinë e shërbimeve mjekësore dhe jomjekësore në spitale dhe merr vendimet përkatëse për përmirësimin e gjendjes;
e) drejton punën për hartimin e projektbuxhetit ekonomik dhe financiar dhe i paraqet për miratim këshillit administrativ buxhetin e zbërthyer për çdo spital, shërbim e repart;
ë) kontrollon punën dhe përgjigjet për realizimin e buxhetit;
f) ndjek zbatimin e vendimeve të stafit të drejtorisë për kualifikimin dhe specializimin e kuadrit të lartë dhe të mesëm;
g) miraton rregulloren për funksionimin e komisionit mjekësor.

Neni 20
Komisioni mjekësor
1. Komisioni mjekësor është organ këshillimi teknik i drejtorisë dhe përbëhet nga drejtorët e spitaleve, që funksionojnë brenda autoritetit spitalor të qarkut dhe shefat e shërbimeve ose përfaqësues të zgjedhur nga vetë shërbimet e këtyre spitaleve.
2. Komisioni mjekësor kryesohet nga kryetari i zgjedhur me votim të fshehtë, në bazë të kritereve të vendosura nga Ministri i Shëndetësisë dhe ushtron veprimtarinë e tij për tre vjet.

Neni 21
Funksionet e komisionit mjekësor
Komisioni mjekësor i propozon drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut:
a) blerjen e pajisjeve mjekësore, diagnostike dhe terapeutike;
b) vendimet, që përfshijnë aspektet mjekësore të punës;
c) rregullat e organizimit të shërbimeve mjekësore të institucionit;
ç) vlerësimin, krijimin, mbylljen ose modifikimin e reparteve, spitaleve ose të gjitha njësive funksionale në varësi;
d) vlerësimin e treguesit cilësor të shërbimeve;
dh) zbatimin e protokolleve të mjekimit;
e) trajnimin e personelit mjekësor dhe atij ndihmës;
ë) shërbimet dhe pajisjet e reja.

Neni 22
Mbikëqyrja dhe kontrolli
1. Ministria e Shëndetësisë, duke respektuar detyrat dhe përgjegjësitë e autoritetit spitalor të qarkut, ushtron mbikëqyrje dhe kontroll mbi autoritetin spitalor të qarkut për cilësinë e shërbimeve dhe zbatimin e standardeve në spitale, si dhe kontroll ekonomiko-financiar për pjesën e buxhetit që financon.
2. Ministria e Shëndetësisë ushtron kontroll mbi institucionet e tjera jopublike dhe jofitimprurëse të stafit menaxhues të tyre vetëm për kushtet e higjienës dhe përmbushjes së standardeve mjekësore.
3. Kontrolli mbi kontratat me institucionet e ndryshme dhe mbi marrëveshjet me sigurimet shoqërore, ushtrohet sipas detyrimeve të përcaktuara në vetë kontratat ose marrëveshjet.

KREU III
SPITALET PUBLIKE

Neni 23
1. Spitalet publike janë institucione me buxhet të pavarur, jofitimprurëse dhe e ushtrojnë veprimtarinë e tyre në mjediset dhe me pajisjet që janë pronë e Ministrisë së Shëndetësisë.
2. Ministri i Shëndetësisë përcakton organizimin, strukturën dhe rregulloret e funksionimit të spitaleve publike.

Neni 24
Financimi i spitaleve
Spitalet publike financohen nga:
a) Ministria e Shëndetësisë;
b) institucionet e sigurimeve shëndetësore;
c) pushteti vendor;
ç) donatorët vendas e të huaj.

Neni 25
Spitalet jopublike kanë burimet e veta të financimit, të përcaktuara në statutin, aktin e themelimit dhe vendimin e gjykatës për regjistrimin si person juridik.

Neni 26
Spitalet publike dhe jopublike mund të shesin shërbimin e tyre në institucionet e sigurimeve shëndetësore të Republikës së Shqipërisë dhe të shteteve të huaja.

Neni 27
Spitalet publike, për shërbimet që ofrojnë, zbatojnë tarifat e përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 28
Format e financimit të veprimtarisë së spitaleve publike janë:
a) pagesa me buxhetin;
b) pagesa për banorë;
c) pagesa për shërbim;
ç) pagesa për rast;
d) pagesa për grupe diagnozash të njëjta.

Neni 29
Spitalet e zhvillojnë veprimarinë e tyre financiare, në përputhje me ligjet dhe aktet nënligjore në fuqi për institucionet me buxhet të pavarur.

Neni 30
Spitalet publike raportojnë, në fund të vitit financiar, te Ministria e Shëndetësisë, institucionet e sigurimeve shëndetësore dhe te çdo institucion tjetër, që ka kontribuar me fonde për zhvillimin e veprimtarisë së tyre.

KREU IV
KËRKESAT DHE KLASIFIKIMI I SPITALEVE

Neni 31
Ministri i Shëndetësisë njeh, hap, klasifikon dhe licencon spitalet publike dhe jopublike, në varësi të përmbushjes së kushteve, arritjes së standardeve, në bazë të teknologjisë spitalore dhe shkallës së plotësimit të kërkesave të domosdoshme për:
a) shërbimet e kualifikuara në njësitë e pranimit të urgjencës, për nivelin e realizimit të higjienës personale të të sëmurëve, të mjediseve spitalore, si dhe kapacitetet e teknologjisë së përshtatshme në shërbim të mbikëqyrjes së të sëmurëve;
b) sigurimin e mjediseve të përshtatshme për shtrime, që i përgjigjen natyrës së veçantë të shërbimit, të seksit dhe të moshës së të sëmurëve;
c) mjedise të veçanta për izolimin dhe kujdesin e të sëmurëve me sëmundje ngjitëse;
ç) shërbime të veçanta të radiologjisë dhe analizave laboratorike;
d) shërbime të veçanta për transfuzionin e gjakut dhe anestezinë;
dh) shërbimet bibliotekare dhe pajisjet e sallës së konferencave të mjekëve;
e) shërbimet e dezinfektimit, lavanderisë, garderobës, banjës, kuzhinës dhe magazinimit;
ë) shërbimet e ndihmës së shpejtë me ekipe të kualifikuara, me instrumente e pajisje të nevojshme, si dhe me mjetet e duhura të transportit;
f) mjedise për këshillime ambulatore për kontrollin dhe kurimin e të sëmurëve edhe pas daljes nga spitali, ushtrimin e mjekësisë parandaluese dhe edukimin shëndetësor;
g) logjistikën dhe pajisjet e duhura të repartit të morgut dhe të sallës së autopsisë;
gj) trajtimin dhe eliminimin e mbeturinave spitalore, në përputhje me rregullat e përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 32
Kategoritë e spitaleve
1. Spitalet publike janë të përgjithshme dhe të specializuara.
2. Spitalet e përgjithshme ofrojnë shtrim dhe kujdesje ndaj të sëmurëve në repartet e mjekësisë së përgjithshme, kirurgjisë së përgjithshme dhe ato speciale.
3. Spitalet e specializuara ofrojnë shtrim dhe kujdesje ndaj të sëmurëve me sëmundje, që bëjnë pjesë në një ose më shumë specialitete.
4. Për specialitetet që krijohen për herë të parë, emërtimi i spitalit bëhet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë.

Neni 33
Spitalet klasifikohen në kategoritë e mëposhtme:
a) spitale ditore;
b) spitale në nivel bashkie;
c) spitale qarku;
ç) spitale terciare.

Neni 34
Spitalet ditore
Spitalet ditore publike dhe jopublike ofrojnë ndihmën e parë mjekësore për trajtim dhe kurim brenda 24 orëve.

Neni 35
Spitalet publike në nivel bashkie
Spitalet publike të përgjithshme në nivel bashkie ofrojnë shërbimet:
a) e urgjencës;
b) e mjekësisë së përgjithshme;
c) e kirurgjisë së përgjithshme;
ç) e pediatrisë dhe obstetrikë-gjinekologjisë;
d) e radiologjisë;
dh) e laboratorëve kliniko-biokimikë;
e) e njësisë së anestezi-reanimacionit;
ë) e farmacisë.

Neni 36
Spitalet publike të qarkut
1. Spitalet publike të qarkut ofrojnë shërbimet:
a) e urgjencës;
b) e mjekësisë së përgjithshme;
c) e kirurgjisë së përgjithshme, ortopedi-traumatologji;
ç) e obstetrikë-gjinekologjisë;
d) e pediatrisë;
dh) e radiologjisë;
e) e fizioterapisë;
ë) e anatomisë dhe histologjisë patologjike;
f) e laboratorëve kliniko-biokimikë e të mikrobiologjisë;
g) e anestezi-reanimacionit;
gj) e farmacisë;
h) e këshillimit ambulator, për të gjitha specialitetet e mësipërme.
2. Spitalet e qarkut janë të pajisura me klinika ose kabinete për:
a) hemodializën;
b) okulistikën;
c) otorinolaringologjinë;
ç) urologjinë;
d) neurologjinë;
dh) psikiatrinë;
e) dermatologjinë;
ë) onkologjinë.
3. Në spitalet e qarkut mund të funksionojnë edhe:
a) shërbime riaftësimi dhe riedukimi funksional;
b) shërbime të neuropsikiatrisë infantile;
c) shërbime të dietologjisë;
ç) shkollë-konvikt për infermierë dhe qendër për kualifikimin e personelit ndihmës dhe teknik.

Neni 37
Spitale terciare
1. Spitale terciare quhen spitalet me organizim teknik, pajisje mjekësore dhe me shërbime, që janë në gjendje të sigurojnë:
a) ndihmë mjekësore të nivelit të lartë;
b) punë kërkimore-shkencore, në bashkëpunim me departamentet e mësimdhënies;
c) përgatitje profesionale për njohjen e personelit mjekësor me të rejat e shkencës;
ç) shkolla për kualifikimin e personelit ndihmës dhe teknik.
2. Spitalet terciare funksionojnë me status të veçantë, sipas përcaktimeve të bëra me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Spitalet terciare financohen nga:
a) Buxheti i Shtetit nëpërmjet Ministrisë së Shëndetësisë dhe Ministrisë së Arsimit dhe Shkencës;
b) institucionet e sigurimeve shëndetësore;
c) donatorët.

Neni 38
Spitalet e specializuara
Emërtimi i spitaleve të specializuara bazohet në natyrën e veçantë të shërbimit e të specialitetit që ato ofrojnë.

KREU V
PLANIFIKIMI SPITALOR

Neni 39
Komiteti Shtetëror për Planifikimin Spitalor
1. Pranë Ministrit të Shëndetësisë ushtron veprimtarinë e vet, si një organ këshillimor, Komiteti Shtetëror për Planifikimin Spitalor.
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtij Komiteti përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 40
Komiteti për planifikimin spitalor publik të qarkut
1. Pranë autoritetit spitalor publik të qarkut ushtron veprimtarinë e vet komiteti për planifikimin spitalor publik të qarkut, i cili është organi këshillimor i tij.
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtij komiteti përcaktohen me vendim të këshillit administrativ të autoritetit spitalor të qarkut.

Neni 41
Plani shtetëror spitalor
1. Plani shtetëror spitalor miratohet me vendim të Këshillit të Ministrave, sipas propozimit të bërë nga Ministri i Shëndetësisë.
2. Plani shtetëror spitalor përcakton:
a) shpërndarjen sasiore dhe cilësore të numrit të shtretërve në nivel qarku, që do të mbahen me shpenzimet e shtetit;
b) kriteret territoriale dhe cilësore për përdorimin e fondit shtetëror spitalor;
c) nevojat për shtretër të rinj ose për pakësimin e tyre, si dhe për kërkesat didaktike dhe shkencore të universitetit;
ç) rindarjen e numrit të shtretërve, ndërmjet sektorëve të veprimtarisë spitalore dhe të niveleve të ndryshme organizativo-funksionale të rrjetit spitalor shtetëror;
d) rindarjen sasiore dhe cilësore të nevojës për shërbim spitalor;
dh) përqindjet që aplikohen mbi planin shtetëror dhe planin në nivel qarku, në bazë të rezultateve të kuadrit nozologjik, shtetëror e të gjithë përbërësve higjieniko-sanitarë, gjeomorfologjikë dhe socialë, ekonomikë e kulturorë, raportin ndërmjet numrit të shtretërve dhe popullatës së interesuar, si dhe shpërndarjes së numrit të shtretërve, duke mbajtur parasysh parashikimet e planeve urbanisike.

Neni 42
Plani spitalor në nivel qarku
1. Autoriteti spitalor publik i qarkut programon ndërhyrjet e veta në sektorin spitalor, në përputhje me planin shtetëror spitalor në fushën, në të cilën ky autoritet ka detyra dhe përgjegjësi territoriale.
2. Plani spitalor i qarkut miratohet nga këshilli administrativ, në përputhje me planin shtetëror spitalor, dhe përcakton parashikimin e ndërhyrjeve në qark të lidhura me ngritjen e spitaleve të reja, me transformimin, modernizimin ose mbylljen e spitaleve ekzistuese, me nevojën për një numër shtretërish të ndarë për rastet akute, kronike, konvaleshente, me efiçencën e pajisjeve, me rrjetin rrugor dhe kushtet gjeomorfologjike dhe higjieno-sanitare të popullatës.
3. Zgjerimi, transformimi, përveç përshtatjeve të detyruara nga kërkesa funksionale, duhet të realizohen, në përputhje me planin spitalor të qarkut.
4. Plani spitalor i qarkut parashikon ekzistencën:
a) e spitalit ditor, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate nga 20 000 deri në 40 000 banorë;
b) e spitalit në nivel bashkie qendër rrethi, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate mbi 100 000 banorë;
c) e spitalit të qarkut, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate mbi 200 000 banorë.
5. Në planin spitalor të qarkut duhet të përcaktohen mjetet financiare për ndërtimin e spitaleve të reja, zgjerimin, transformimin ose modernizimin e atyre ekzistuese, blerjen e pajisjeve përkatëse, si dhe për shpërndarjen e tyre, në lidhje me objektivat e përcaktuara nga plani spitalor i qarkut.

KREU VI
SPITALET JOPUBLIKE

Neni 43
1. Çdo person juridik, vendas ose i huaj, mund të ushtrojë veprimtari në fushën e shërbimit spitalor vetëm pas miratimit të lejes së lëshuar, sipas procedurave të parashikuara në dispozitat e këtij ligji.
2. Lejohet hapja e spitaleve jopublike të harmonizuara me planin spitalor shtetëror dhe vendor.

Neni 44
Procedura për hapjen e spitaleve jopublike
1. Çdo person juridik, që ka për qëllim të hapë një spital jopublik, të zgjerojë ose të transformojë një spital jopublik ekzistues, duhet të paraqesë kërkesën pranë Komisionit të Licencave të Ministrisë së Shëndetësisë.
2. Kërkesa duhet të përmbajë dokumentacionin e mëposhtëm:
a) për veprimtarinë mjekësore që do të zhvillohet;
b) për kushtet higjieno-sanitare;
c) për numrin e shtretërve;
ç) për planimetrinë e mjediseve;
d) për rregulloren e funksionimit të spitalit.

Neni 45
1. Komisioni i Licencave informon kryetarin e bashkisë ose të komunës, ku parashikohet të hapet spitali dhe shqyrton kërkesën dhe dokumentacionin përkatës brenda 30 ditëve nga paraqitja e tyre. Brenda 5 ditëve nga miratimi i kërkesës, i propozon Ministrit të Shëndetësisë dhënien e licencës për hapjen e spitalit jopublik. Në rast refuzimi, Komisioni i Licencave i Ministrisë së Shëndetësisë është i detyruar t’i kthejë përgjigje zyrtare të interesuarit për arsyet e mosmiratimit të licencës për hapjen e spitalit jopublik.
2. E njëjta rrugë ndiqet edhe për kërkesat për zgjerimin dhe transformimin e spitaleve jopublike.
3. Modeli i licencës përcaktohet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë në përputhje me standardet e bashkësisë europiane.

Neni 46
1. Në rastin e mosplotësimit të dispozitave të këtij ligji dhe të kushteve të vëna në aktin e lejes, spitali paralajmërohet për të shmangur shkeljet brenda një afati të përshtatshëm që përcaktohet në aktin e paralajmërimit.
2. Në rastin e shkeljeve të përsëritura të dispozitave të këtij ligji, Ministri i Shëndetësisë, me propozimin e Komisionit të Licencave, i heq licencën spitalit jopublik.
3. Heqjen e licencës së spitalit jopublik e bën Ministri i Shëndetësisë, bazuar në propozimin e Komisionit të Licencave. Ministri i Shëndetësisë nuk mund të heqë licencën e spitalit jopublik pa shqyrtuar argumentet e subjektit të licencuar.

Neni 47
1. Ministria e Shëndetësisë ka të drejtë të kontrollojë:
a) rregullat teknike të ndërtimit, kushtet, pajisjet dhe shërbimet, në përputhje me veprimtarinë që do të ushtrojë;
rregulloret e shërbimeve dhe curriculum vitae të personelit.
2. Emërtimi i spitaleve jopublike gjithmonë paraprihet ose përcaktohet me emërtimin “spital jopublik”. Emërtimet që krijojnë keqkuptime me emërtimet e spitaleve ose të klinikave universitare publike, nuk mund të përdoren.

Neni 48
Drejtori mjekësor
1. Çdo spital jopublik, i cili ka më shumë se 50 shtretër, duhet të ketë një drejtor mjekësor me kohë të plotë pune, të cilit i ndalohet çdo veprimtari e ushtrimit të profesionit në spitale të tjera, qofshin këto publike ose jopublike.
2. Drejtori mjekësor përgjigjet personalisht për organizimin tekniko-¬funksional, për standardet dhe ecurinë e shërbimeve higjieno-sanitare.
3. Për çdo rast me sëmundje infektive, drejtori merr masat e nevojshme dhe bën denoncimin, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

Neni 49
Organizatave jofitimprurëse, që ofrojnë ose dëshirojnë të ofrojnë përkujdesje për të sëmurët, u lind e drejta e kërkesës pranë Ministrisë së Shëndetësisë, për miratimin e kësaj veprimtarie.

Neni 50
Spitalet publike dhe jopublike dëmshpërblejnë të sëmurin e dëmtuar, sipas Kodit Civil, kur dëmtimi ka ardhur nga mosrespektimi i rregullave gjatë ushtrimit të detyrës nga personeli mjekësor ose mosdhënia në kohë e ndihmës urgjente mjekësore, sipas nenit 6 të këtij ligji.

Neni 51
1. Shkelja e nenit 6 të këtij ligji nga personeli mjekësor, kur nuk përbën vepër penale, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë në vlerën e dy pagave mujore. Kjo masë merret me vendim të drejtuesit të institucionit përkatës.
2. Procedurat për vënien e gjobës dhe ankimin rregullohen nga ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.

Neni 52
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave që, brenda 6 muajve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 3, 6, 18, 37, 39 dhe 41.
2. Ngarkohet Ministri e Shëndetësisë që, brenda 3 muajve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 7, 23, 31, 45 dhe 47.

Neni 53

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekret nr.3920, datë 30.7.2003 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Alfred Moisiu

Read Full Post »

LIGJ
Nr.9224, datë 29.4.2004

PËR SHËRBIMIN METEOROLOGJIK USHTARAK

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Neni 1
Qëllimi
Qëllimi i këtij ligji është krijimi i Shërbimit Meteorologjik Ushtarak, si organ i specializuar për parashikimin e motit dhe përcaktimi i të drejtave e detyrave të tij.

Neni 2
Varësia
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak është pjesë përbërëse e Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë dhe varet nga Komanda e Forcave Ajrore.

Neni 3
Detyrat e Shërbimit Meteorologjik Ushtarak
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak kryen këto detyra:
a) studion njëkohësisht tërësinë e fenomeneve atmosferike në sipërfaqen e tokës dhe në lartësi në një orar të caktuar;
b) analizon elementet e ndryshme meteorologjike që përcaktojnë gjendjen aktuale të motit dhe në bazë të ndryshimit të elementeve meteorologjike, nëpërmjet modeleve matematikore, parashikon gjendjen e motit në të ardhmen;
c) siguron të dhëna meteorologjike në lartësi nëpërmjet lëshimit të radiosondave;
ç) analizon modelet matematikore të hartave për parashikimin e motit dhe bën parashikimin e tij 24-orësh dhe 5-ditor për të gjithë territorin e Republikës;
d) bën vrojtime meteorologjike, mbledh të dhëna nga stacionet dhe transmeton të dhëna për organizata ndërkombëtare të specializuara në fushën e parashikimit të motit ose për të tretët të interesuar brenda dhe jashtë vendit;
dh) jep asistencë meteorologjike për sigurinë e popullsisë, të fluturimeve ajrore ose të lundrimit detar, si dhe në raste emergjencash civile;
e) shkëmben të dhëna për meteorologjinë me institucionet simotra të shteteve të tjera.

Neni 4
Njoftimi i të dhënave
1. Të dhënat për parashikimin e motit u jepen pa pagesë institucioneve shtetërore në nivel qendror ose vendor, si dhe Forcave të Armatosura.
2. Të dhënat për parashikimin e motit u jepen subjekteve private kundrejt pagesës së përcaktuar me urdhër të përbashkët të Ministrit të Mbrojtjes dhe Ministrit të Financave.
3. Ndalohet njoftimi i të dhënave meteorologjike nga subjekte të tjera të paautorizuara.

Neni 5
Organizimi
1. Shërbimi Meteorologjik Ushtarak e ka qendrën dhe selinë tij në Tiranë dhe ka degë vendore në njësitë territoriale të përcaktuara me urdhër të Ministrit të Mbrojtjes.
2. Stacionet e degëve vendore për parashikimin e motit bëjnë vrojtimin meteorologjik të rajonit të tyre gjatë 24 orëve dhe detyrohen t’i transmetojnë ato në qendrën e Shërbimit Meteorologjik Ushtarak.
3. Niveli i pagave dhe limiti organik i punonjësve të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak përcaktohen me Vendim të Këshillit të Ministrave me propozim të Ministrit të Mbrojtjes.
4. Organizimi i Shërbimit dhe Rregullorja e Brendshme e Organizimit dhe Funksionimit të Shërbimit bëhen me urdhër të Ministrit të Mbrojtjes dhe me propozimin e Komandës së Forcave Ajrore.

Neni 6
Vendmatjet meteorologjike
1. Vendmatjet meteorologjike duhet të jenë në afërsi të qendrave të banuara dhe larg sipërfaqeve kodrinore.
2. Ndalohet ndërtimi i ndërtesave të larta në afërsi të këtyre vendmatjeve.

Neni 7
Bashkëpunimi me institucionet e tjera
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak, në ushtrimin e detyrave të tij ligjore, bashkëpunon mbi bazën e marrëveshjeve të nënshkruara me institucionet e specializuara hidrometeorologjike në Republikën e Shqipërisë.

Neni 8
Nxjerrja e akteve nënligjore
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave të nxjerrë aktin nënligjor në zbatim të nenit 5 të këtij ligji.
2. Ngarkohet Ministri i Mbrojtjes të nxjerrë:
a) udhëzimin për përgatitjen e hartave dhe buletineve meteorologjike, dërgimin e mesazheve, si dhe përmbajtjen, mënyrën dhe përparësitë në njoftimin e të dhënave meteorologjike;
b) urdhrin për përcaktimin e degëve vendore të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak;
c) urdhrin për organizimin dhe Rregulloren e Brendshme të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak, sipas nenit 5 pika 4 të këtij ligji.
3. Ngarkohen Ministri i Mbrojtjes dhe Ministri i Financave të nxjerrin urdhrin e përbashkët, sipas nenit 4 të këtij ligji.

Neni 9
Shfuqizime
Të gjitha aktet ligjore dhe nënligjore, që vijnë në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 10
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.4231, datë 26.5.2004 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Alfred Moisiu

Read Full Post »

LIGJ
Nr. 7643, datë 2.12.1992

PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
ORGANIZIMI

Neni 1
Në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit organizohet dhe funksionon Inspektorati Sanitar Shtetëror si organi më i lartë i kontrollit sanitar.
Inspektorati përbëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës dhe inspektorët.

Neni 2
Në rrethe organizohet dhe funksionion Inspektorati Sanitar Shtetëror i rrethit, i cili përbëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror dhe inspektorët e ndihmës inspektorët e rrethit.

Neni 3
Kryeinspektorët, inspektorët dhe ndihmës inspektorët që punojnë në organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, janë persona të specializuar.

Neni 4
Struktura e Inspektoratit Sanitar Shtetëror në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe në rrethe, si dhe kompetencat për emërimin e kryeinspektorëve, inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve, miratohen nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
E gjithë veprimtaria e Inspektoratit Sanitar Shtetëror në qendër e rrethe drejtohet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës.

Neni 5
Drejtoria e Shëndetit Publik në Ministrinë e Shëndetësisë, e mbështetur nga Instituti Kërkimor i Higjienës dhe Epidemiologjisë dhe drejtoritë e higjienës e të epidemiologjisë në rrethe, studion, kontrollon dhe evidencon shkencërisht faktorët dëmprurës për shëndetin e njerëzve në fushat e përcaktuara në nenin 13 të këtij ligji dhe pasojat që rrjedhin prej tyre.

Neni 6
Inspektorati Sanitar Shtetëror, për zgjidhjen e problemeve të ndryshme që i dalin gjatë veprimtarisë së tij, bashkëpunon me organet e rendit, Prokurorinë, Policinë Financiare, organet e shërbimit veterinar dhe organe të tjera.

Neni 7
Aktet normative të ministrit të Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe udhëzimet me karakter orientues të Inspektoratit Sanitar Shtetëror të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit janë të detyrueshme për organet më të ulëta të Inspektoratit.

Neni 8
Drejtoria e Shëndetit Publik pranë Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit, në bashkëpunim me Institutin Kërkimor të Higjienës dhe Epidemiologjisë, harton normat higjieniko-shëndetësore, të cilat miratohen nga Këshilli i Ministrave.

Neni 9
Ministritë, institucionet qendrore dhe organet e tjera që propozojnë për miratim pranë Këshillit të Ministrave akte normative që lidhen me shëndetin e popullit, duhet të marrin më parë pëlqimin e Drejtorisë së Shëndetit Publik, si dhe të ISSH pranë Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit.

KREU II
KOMPETENCAT E INSPEKTORATIT SANITAR SHTETËROR

Neni 10
Inspektorati Sanitar Shtetëror është organ ekzekutiv i specializuar, që kontrollon zbatimin e ligjeve e të akteve nënligjore sanitare në sektorët shtetërorë, privatë, veprimtaritë e ndryshme të ushtruara nga pesona fizikë e juridikë vendas a të huaj, në objektet e mëposhtme:
– në objektet e prodhimit, të ruajtjes, magazinimit, transportimit e tregtimit të produkteve të të gjitha llojeve dhe në të gjitha kategoritë e punimeve minerare;
– në objektet ku ushtrohen veprimtari socialkulturore, shëndetësore, arsimore dhe kërkimore-shkencore;
– në repartet dhe strukturat në vartësi të Ministrisë së Mbrojtjes dhe në ato në vartësi të Ministrisë së Rendit, në pikat kufitare, portet, aeroportet, doganat, si dhe në mjetet e transportit tokësor, hekurudhor, detar e ajror vendas e të huaj.

Neni 11
Inspektorati Sanitar Shtetëror ushtron kontroll sanitar në objektet e caktuara në nenin 10 të këtij ligji gjatë gjithë kohës së funksionimit të tyre.
Kur shihet e nevojshme, kontrolli sanitar ushtrohet edhe jashtë kohës së funksionimit të objektit, në bashkëpunim me Prokurorinë, organet e Ministrisë së Rendit Publik dhe organet e tjera të specializuara.

Neni 12
Ndërmarrjet, institucionet shtetërore e private dhe personat e tjerë fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, për ndërtimin ose rikonstruksionin e objekteve të ndryshme janë të detyruara të kërkojnë pëlqimin e Inspektoratit Sanitar Shtetëror. Inspektorati, pasi bën ekspertimin higjieniko-shëndetësor paraprak, jep pëlqimin:
– për miratimin e sheshit të ndërtimit;
– për miratimin e projektit ndërtimor, teknologjik, rindërtimit, rikonstruksionit;
– për vënien në shfrytëzim të objektit.
Kur vërehen shkelje të mësipërme, Inspektorati Sanitar Shtetëror ndalon me vendim fillimin ose vazhdimin e punimeve, duke kërkuar plotësimin e mungesave. Zbatimi i vendimit sigurohet, kur shihet e nevojshme me ndërhyrjen e organeve të parashikuara në nenin 11 të këtij ligji.

Neni 13
Inspektorati Sanitar Shtetëror kontrollon:
a) në objektet e përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji lidhur me mbrojtjen e shëndetit të punonjësve nga ndikimi i kushteve të pafavorshme të punës, si ekspozimi ndaj lëndëve toksike, rrezatimit, zhurmave të pafavorshme të punës, si ekspozimi ndaj lëndëve toksike, rrezatimit, zhurmave, vibracioneve, mikroklimës së pafavorshme, kontrollon nivelin e sëmundjeve profesionale dhe aksidenteve në punë si pasojë e kushteve të pafavorshme të sipërpërmendura;
b) pastërtinë e tokës në qendrat e banuara, të ujërave sipërfaqësore, furnizimin e popullsisë me ujë të mjaftueshëm dhe higjienikisht të pastër, trajtimin e mbeturinave, objektet e shërbimit publik dhe zbatimin e normave sanitare në qendrat e banuara;
c) respektimin e normave të pajisjeve të institucioneve parashkollore, shkollore e universitare, që sigurojnë optimumin shëndetësor të kushteve të mësimit, jetesës e shlodhjes;
ç) respektimin e rregullave sanitare në objektet ku prodhon, ruhen, tregtohen e transportohen produktet ushqimore, kontrollon respektimin e normave higjienike të standardeve shtetërore dhe kushteve teknike të produkteve ushqimore e të artikujve të tjerë, të normave të të ushqyerit të grupeve të veçanta të popullsisë, si dhe miraton destinacionin e produkteve ushqimore me skadencë në limit ose të tejkaluar.

Neni 14
Pronarët ose drejtuesit e objekteve shtetërore a private, në të cilat ushtrohet kontroll sanitar, janë të detyruar të lejojnë kontrollin e të japin të gjithë informacionin e shpjegimet e nevojshme, si dhe të paraqesin materiale e dokumentet që kërkohen nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror.
Kur drejtuesit ose pronarët e objekteve shtetërore a private nuk janë të pranishëm, kontrolli sanitar kryhet në prani të personit ose të personave të pranishëm që i zëvendësojnë, të cilët janë të detyruar që, menjëherë me ardhjen e personit përgjegjës ose të pronarit, t’i paraqesin dokumentacionin e lënë nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror.

Neni 15
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror hyjnë në objektet e ndryshme vetëm për të ushtruar kontroll dhe vrojtim higjieniko-shëndetësor.

Neni 16
Inspektorët sanitarë shtetërorë, me miratimin e prokurorit, hyjnë në çdo kohë në banesa, kur kanë të dhëna e njoftime për ushtrimin e veprimtarive private pa leje shëndetësore dhe për prodhimin e produkteve ushqimore e të artikujve që interesojnë e rrezikojnë shëndetin e njerëzve, dhe marrin masa sipas dispozitave të këtij ligji.

Neni 17
Inspektorët sanitarë shtetërorë i hartojnë vendimet me shkrim dhe ia komunikojnë personit përgjegjës shtetëror ose privat. Në mungesë të personave përgjegjës shtetërorë ose privatë veprohet sipas nenit 14, paragrafi i dytë.
Asnjë vendim për masa administrative nuk mund të merret e të zbatohet, në qoftë se më parë për çdo kundërvajtje sanitare nuk është mbajtur procesverbali përkatës, ku janë të regjistruara provat dhe kundërvajtja e kryer.

Neni 18
Inspektorët sanitarë shtetërorë pezullojnë përkohësisht veprimtarinë e një pjese ose të gjithë objektit ose ta mbyllin plotësisht a pjesërisht atë, kur ai nuk plotëson kërkesat sanitare ose kur rrezikohet shëndeti i punonjësve e konsumatorëve.

Neni 19
Inspektorët sanitarë shtetërorë ndalojnë:
– prodhimin, ruajtjen, transportimin, tregtimin e produkteve ushqimore, pijeve, sapunëve dhe kozmetikës, që bien në kundërshtim me normat sanitare në fuqi, si dhe në ato raste kur tregtohen ambulatorisht produkte ushqimore dhe produkte e nënprodukte blegtorale të përpunuara ose jo që ndalohen me dispozita të veçanta të tregtohen në këtë mënyrë. Këto organe, me propozimin e personit përgjegjës, japin leje për destinacionin e mëtejshëm të tyre. Kur këto produkte do të përdoren si ushqim për kafshë, lejen e japin organet veterinare.
– konsumimin e ujit të pijshëm, në rast se dyshohet për ndotje të tij, ose kur tejkalohen normat sanitare në fuqi.

Neni 20
Inspektorati Sanitar Shtetëror merr mostra të produkteve ushqimore e të pijeve për ekzaminime të detyrueshme para qarkullimit të tyre, si dhe në rastet e quajtura të dyshimta, në sasi të përcaktuara me dispozita të veçanta dhe pa paguar vleftën e tyre.
Personat juridikë e fizikë, vendas ose të huaj, që prodhojnë, tregtojnë dhe importojnë produkte ushqimore e pije për konsum, detyrohen të dërgojnë mostra për vlerësim higjienik, që bën të mundur qarkullimin e tyre.

Neni 21
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror kanë për detyrë të pajisin me librezë shëndetësore gjithë personat që punojnë në objektet e prodhimit, të ruajtjes, transportimit dhe tregtimit të produkteve ushqimore, në ujësjellës, në institucione parashkollore, shkollore e shëndetësore dhe në objektet e shërbimit publik, ku mund të lehtësohet përhapja e sëmundjeve ngjitëse.
Lista e profesioneve dhe kategoritë e punonjësve që pajisen me librezë shëndetësore, përcaktohen nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 22
Personat që punojnë në objekte ku kryhen punë të rënda ose me faktorë të rrezikshëm për shëndetin, të përcaktuara në nenin 13, shkronja “a”, i nënshtrohen kontrollit mjekësor paraprak e periodik. Mënyra e kontrollit mjekësor përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 23
Inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve sanitarë shtetërorë u jepen veshje pune sipas normativave të përcaktuara me dispozita të Këshillit të Ministrave.

Neni 24
Kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës pajis me librezë identiteti inspektorët sanitarë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit, kryeinspektorin sanitar shtetëror të rrethit dhe persona të tjerë.
Kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit pajis me librezë identiteti inspektorët dhe ndihmës inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit.
Heqja e librezës së identitetit për inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit bëhet me propozimin e kryeinspektoratit sanitar shtetëror të rrethit dhe miratohet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës. Heqja e librezës së identitetit të ndihmës inspektoratit sanitar shtetëror bëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit.
Heqja e librezës së identitetit të inspektorëve sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit, kryeinspektorëve sanitarë shtetërorë të rretheve dhe personave të tjerë të pajisur nga Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Republikës, bëhet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
Procedura për marrjen e vendimit për heqjen e librezës së identitetit përfundon brenda një muaji nga data e propozimit.

Neni 25
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, për kryerjen e detyrave të ngarkuara nga ky ligj, ushtrojnë kontroll në të gjitha objektet e përcaktuara në nenin 10, që ndodhen në juridiksionin e tyre.
Inspektorët sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe persona të tjerë të pajisur me librezë identiteti nga Drejtoria e Shëndetit Publik e Ministrisë së Shëndetësisë, këtë të drejtë e ushtrojnë në gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë.
Ndalohet ushtrimi privat i profesionit që bie ndesh me detyrën e inspektoriatit sanitar shtetëror.

KREU III
KUNDËRVAJTJET ADMINISTRATIVE SANITARE

Neni 26
Shkeljet e mëposhtme, kur nuk formojnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative sanitare:
1- shkelja e rregullave të zbuluara gjatë kontrolleve sanitare të ushtruara në objektet e përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji;
2- falsifikimet ose maskimet në teknologjinë e prodhimit, ruajtjes, transportit e tregtimit të produkteve ushqimore;
3- mosrespektimi i kushteve të prodhimit, sipas kërkesave sanitare që përmban standarti shtetëror ose kushti teknik i produktit ushqimor;
4- papastërtitë personale e të mjeteve të punës;
5- tregtimi i produkteve ushqimore jashtë vendeve të lejuara ose pa leje shëndetësore;
6- shkeljet sanitare në mirëmbajtjen e ujësjellësit;
7- mungesa e klorinimit të ujit të pijshëm;
8- mungesa e pastrimit të vendeve të banuara;
9- grumbullimi dhe depozitimi i plehrave në vende që mund të bëhen shkak ose burim i shfaqjes a përhapjes së sëmundjeve ngjitëse;
10- derdhja e ujërave të zeza dhe industriale në mjedise të hapura, në burime uji, derdhja e ujërave të institucioneve të ndryshme pa u dezinfektuar ose dezaktivizuar;
11- hedhja e mbeturinave dhe kafshëve të ngordhura në vende të hapura, jashtë vendeve të lejuara ose të miratuara;
12- përdorimi i ujërave të zeza për ujitjen e zarzavateve që konsumohen pa përpunim termik paraprak;
13- pranimi në institucionet parashkollore e shkollore i fëmijëve, nxënësve dhe studentëve të sëmurë ose të dyshimtë për sëmundje ngjitëse;
14- mosmarrja e miratimit prej organeve të Inspektoriatit Sanitar Shtetëror për ndërtimin dhe funksionimin e objektit;
15- moszbatimi i plotë ose i pjesshëm i detyrave a vendimeve të lëna nga organet e Inspektoriatit Sanitar Shtetëror;
16- mospajisja me librezë shëndetësore dhe mospërditësimi i saj në afatet e caktuara me akte normative;
17- konstatimi i papastërtive dhe i brejtësve e insekteve brenda dhe jashtë mjediseve të të gjitha objekteve të përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji.

Neni 27
Për kundërvajtjet administrative sanitare të parashikuara nga neni 27 i këtij ligji jepen dënime me gjobë nga:
1- Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Republikës;
2- Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Rrethit dhe inspektorët sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit;
3- Inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit; dhe
4- Ndihmës inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit si vijojnë:
– për shkeljet e parashikuara në pikat 1, 2, 3, 6, 7 dhe 14 masa e gjobës është deri në 100000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13, 15 masa e gjobës është deri në 50000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 4, 5, 8 masa e gjobës është deri në 25000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 16, 17 masa e gjobës është deri 2500 lekë.
Masa më e vogël e dënimit me gjobë është 250 lekë.
Kur gjoba vendoset nga ndihmës inspektori i rrethit, vendimi merr fuqi ligjore në qoftë se miratohet nga inspektori i rrethit.
Për personat e pajisur me librezë shëndetësore, krahas dënimit me gjobë, mund të vendoset edhe heqja e librezës shëndetësore nga 3-12 muaj.
Inspektorët e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, ndaj personave kundërvajtës që ushtrojnë veprimtari private ambulante, mund të vendosin gjoba në vend me një shumë fikse 1000 lekë.
Kur shkeljet administrative sanitare janë me pasoja të rënda për shëndetin e njerëzve, çështja denoncohet për ndjekje penale në organet e Prokurorisë.

Neni 28
Kundër vendimit të dënimit me gjobë mund të bëhet ankim, brenda 5 ditëve nga dita e shpalljes së tij, te kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit për vendimet e inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve sanitarë shtetërorë të rrethit dhe te kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës për vendimet e inspektorëve sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe të kryeinspektorëve sanitarë shtetërorë të rretheve. Aktet e këtyre organeve janë të formës së prerë.

Neni 29
Kur personat fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, nuk kanë zbatuar brenda afatit të caktuar detyrat dhe vendimet e lëna me shkrim nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, dënimi me gjobë mund të jepet për herë të dytë dhe masa e dënimit është dyfish.

Neni 30
Në rastet kur personat juridikë e fizikë, vendas ose të huaj, përsëritin të njëjtat shkelje sanitare më shumë se dy herë brenda 1 viti, organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror vendosin pezullimin ose mbylljen e përkohshme a të përhershme të objektit, ose të veprimtarisë së personit juridik a fizik.

Neni 31
Inspektorati Sanitar Shtetëror pezullon ose ndalon veprimtarinë në objektet që i nënshtrohen kontrollit të tij në këto raste:
a) kur nuk plotësohen kushtet sanitare të pajtueshme me projektin e miratuar dhe me qëllimin, për të cilin ato janë ngritur;
b) kur në to ka në përdorim materiale ose tregtohen artikuj që nuk përputhen me normat sanitare në fuqi dhe për pasojë paraqesin rrezik për shëndetin e njerëzve.
Për objektet me karakter kombëtar vendimi jepet nga Inspektorati Sanitar Shtetëror në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit, kurse për objektet me karakter lokal vendimi jepet nga inspektorati sanitar shtetëror i rrethit përkatës. Vendimi për pezullimin ose ndalimin e veprimtarisë së objektit është i formës së prerë.
Rihapja e veprimtarisë bëhet përsëri me vendim nga organet e sipërpërmendura, kur plotësohen kushtet e kërkuara.

Neni 32
Inspektorët sanitarë shtetërorë kanë të drejtë t’ua heqin librezën shëndetësore personave që vuajnë ose janë bartës të mikrobeve të sëmundjeve ngjitëse sipas ligjit “Për sëmundjet ngjitëse” për aq kohë sa këta të mos paraqesin më rrezik si përhapës të infeksionit.

Neni 33
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, për kundërvajtjet administrative sanitare, mbajnë procesverbal dhe japin vendime të dënimit me gjobë, të hartuar në tri kopje. Një kopje i lihet personit të gjobitur, një kopje arkivohet në organin e Inspektoratit Sanitar Shtetëror dhe një kopje e procesverbalit dhe e vendimit të gjobës i dërgohet seksionit të financës përkatës, i cili bën vjeljen e plotë të gjobës. Gjobat derdhen në buxhetin e shtetit, kurse 5 për qind e vlerës së tyre derdhet në llogarinë e Inspektoratit Sanitar Shtetëror përkatës për ta përdorur për nevojat e tij.

Neni 34
Ekzekutimi i vendimit të dënimit me gjobë bëhet vullnetarisht brenda një muaji nga data kur vendimi merr formë të prerë.
Në rastet kur gjoba nuk shlyhet brenda kohës së caktuar, për çdo ditë vonesë, masa e gjobës rritet me 3 për qind të vlerës deri në 30 ditë.
Pas kalimit të këtij afati seksioni përkatës i financës bën ekzekutimin e detyrueshëm të dënimit me gjobë, sipas ligjit për nxjerrjen e të ardhurave shtetërore dhe detyrimeve.

KREU IV
DISPOZITA TË FUNDIT

Neni 35
Ekspertimet sanitare dhe kontrollet laboratorike që kërkohen nga personat juridikë e fizikë, vendas a të huaj, bëhen kundrejt tarifave të shërbimit, masa e të cilave përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
Ekzaminimet për pajisjen me librezë shëndetësore të punonjësve bëhen kundrejt tarifave të shërbimit, masa e të cilave përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 36
Dekreti nr.4396, datë 7.6.1968 “Për Inspektoratin Sanitar Shtetëror”, ndryshuar me dekretin nr.5688, datë 24.2.1978, shkronja “h” e nenit 5 dhe fraza: “si dhe të respektimit të rregullave higjieno-sanitare” në pikën “b” të nenit 3 të dekretit nr.7463, datë 31.1.1991 “Për policinë financiare” dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 37

Ky ligj hyn në fuqi menjëherë.

Shpallur me dekretin nr.385, datë 9.12.1992 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Sali Berisha.

L I G J
Nr.7904, datë 8.3.1995

PËR DISA NDRYSHIME NË LIGJIN NR.7643, DATË 2.12.1992 “PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR”

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Neni 1
Në ligjin nr.7643, datë 2.12.1992 “Për inspektoratin sanitar shtetëror” bëhen ndryshime si më poshtë:
– Në nenin 3, në fund shtohen fjalët “ose të ngarkuar me këto funksione”.
– Në fund të nenit 8 shtohet paragrafi: “Autorizohet Ministria e Shëndetësisë dhe e Mbrojtjes së Mjedisit të nxjerrë rregullore higjieno-sanitare, të detyrueshme për zbatim nga ministritë dhe organet e tyre vartëse, si dhe nga personat fizikë e juridikë, vendas e të huaj”.
– Në nenin 26, pika 2, në fund të paragrafit shtohen fjalët: “Kur këto ndikojnë negativisht në shëndetin e njeriut”.
– Në nenin 26, pika 10 ndryshohet si më poshtë:
“Ndotja e burimeve dhe objekteve të tjera të ujit të pijshëm dhe derdhja e ujërave të institucioneve të ndryshme pa u dezinfektuar ose dezaktivizuar”.
– Në nenin 27, në paragrafin e parë, fjalët “neni 27” zëvendësohen me fjalët “neni 26”. Në paragrafin me përmbajtje “Shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13, 15” shtohet edhe pika 9. Në paragrafin e parafundit hiqet fjala “ambulante” dhe në këtë paragraf shtohen fjalët “pa të drejtë ankimi”.

Neni 2
Ky ligj hyn në fuqi menjëherë.

Shpallur me dekretin nr.1043, datë 20.3.1995 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Sali Berisha

LIGJ
Nr.9635, datë 6.11.2006

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.7643, DATË 2.12.1992 “PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR”

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Në ligjin nr.7643, datë 2.12.1992 “Për Inspektoratin Sanitar Shtetëror”, bëhen këto shtesa e ndryshime:

Neni 1
Titulli i ligjit ndryshohet si më poshtë:
“Për shëndetin publik dhe Inspektoratin Sanitar Shtetëror”.

Neni 2
Neni 1 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 1
Në Ministrinë e Shëndetësisë është organizuar dhe funksionon Inspektorati Sanitar Shtetëror, si organi më i lartë i kontrollit sanitar. Inspektorati përbëhet nga Kryeinspektori Sanitar i Republikës dhe inspektorët.”.

Neni 3
Pas nenit 1 të kreut I shtohet neni 1/1 me këtë përmbajtje:

“Neni 1/1
Në këtë ligj, termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. “Shëndeti publik” është shkenca dhe arti i parandalimit të sëmundjes, zgjatjes së jetës, promocionit të shëndetit mendor e fizik dhe efiçencës, përmes përpjekjeve të organizuara të shoqërisë.
Shëndeti publik është një koncept shoqëror dhe politik, që synon përmirësimin e shëndetit, zgjatjen e jetës dhe përmirësimin e cilësisë së jetës për të gjithë popullsinë, përmes promocionit, parandalimit të sëmundjeve dhe formave të tjera të ndërhyrjeve shëndetësore.
2. “Shëndeti mjedisor” përmbledh aspektet e shëndetit publik, që paracaktohen nga mjedisi. Ai përfshin efektet e drejtpërdrejta në shëndet nga faktorët mjedisorë, si agjentët fizikë, kimikë dhe biologjikë dhe efektet e tërthorta në shëndet dhe në mirëqenie nga faktorët psikosocialë, ku përfshihen: strehimi, zhvillimi urban, përdorimi i tokës dhe transporti.
3. “Zinxhiri ushqimor” përfshin të gjithë sistemin e prodhimit ushqimor, duke filluar që nga vendi i prodhimit të produktit ushqimor të papërpunuar deri te konsumatori, përfshirë këtu edhe përpunimin e tij, i cili, me fjalë më të përgjithshme, përshkruhet “nga ferma në tryezë”.
4. “Siguria ushqimore” është funksionimi i një sistemi gjithpërfshirës të aktorëve të ndryshëm dhe marrja e masave për realizimin dhe arritjen e qëllimit, për prodhimin dhe tregtimin e një ushqimi, që është i sigurt dhe i përshtatshëm për konsum.
5. “Hazard/dëmtues” janë të gjitha lëndët e rrezikshme, që mund të gjenden ose të shtohen përgjatë zinxhirit ushqimor, qofshin ato me natyrë fizike, kimike apo biologjike.
6. “AZKPK (HACCP)” është sistemi që përfshin analizën e hazardëve/dëmtuesve dhe kontrollin në pikat kritike, i rekomanduar për të mundësuar sigurinë ushqimore. Në të përfshihen parime të përgjithshme për kontrolle thelbësore, me qëllim sigurimin e ushqimeve të sigurta për konsum.
7. “Mjekësia e punës” përfshin të gjitha masat komplekse që duhet të promovohen, për të mbajtur në një nivel të lartë mirëqenien fizike, mendore dhe sociale të punëmarrësve në të gjitha veprimtaritë prodhuese.
8. “Treguesit e shëndetit mjedisor” janë mbledhja dhe përpunimi në grup i të dhënave të zakonshme nga sektorë të ndryshëm, në ndihmë të vlerësimit të gjendjes së shëndetit, të ndikuar, në mënyrë të drejtpërdrejtë ose të tërthortë, nga faktorët mjedisorë, fizikë, kimikë, biokimikë, biologjikë e psikosocialë.
9. “Vlerësimi i ndikimit në mjedis dhe shëndet” përmbledh vlerësimin e rrezikut në shëndet nga ekspozimi ndaj ndotësve të ndryshëm dhe përcaktimin e lidhjes që ekziston ndërmjet ekspozimit ndaj agjentit dhe rrezikut që shkakton në shëndet.”.

Neni 4
Në fund të paragrafit të dytë të nenit 4 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Për mbështetjen e veprimtarisë së Inspektoratit Sanitar Shtetëror, në fushën e shëndetit publik, krijohet Komiteti Kombëtar i Shëndetit Publik, si organ këshillimor, në funksion të Ministrit të Shëndetësisë. Në të bëjnë pjesë specialistë me përvojë në fushën e shëndetit publik. Përbërja, kriteret e përzgjedhjes së anëtarëve, kompetencat, detyrat dhe mënyra e funksionimit të tij përcaktohen me rregullore të miratuar nga Ministri i Shëndetësisë. Mënyra dhe masa e shpërblimit të anëtarëve të Komitetit të Shëndetit Publik caktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.”.

Neni 5
Neni 5 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 5
Drejtoria e Shëndetit Publik në Ministrinë e Shëndetësisë, e mbështetur nga Instituti i Shëndetit Publik, strukturat e shëndetit publik në nivel vendor dhe Inspektorati Sanitar Shtetëror në rrethe e qarqe studion, kontrollon dhe evidenton shkencërisht faktorët e dëmshëm për shëndetin e popullatës në fushat e përcaktuara në nenin 13 të këtij ligji dhe pasojat që rrjedhin prej tyre.”.

Neni 6
Neni 6 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 6
Inspektorati Sanitar Shtetëror, për zgjidhjen e problemeve të ndryshme që dalin gjatë veprimtarisë së tij, bashkëpunon, në mënyrë institucionale, me strukturat e Policisë së Shtetit, prokurorinë, inspektoratet e ushqimit, të veterinarisë, mbrojtjes së bimëve, mjedisit, Inspektoratin Shtetëror të Punës dhe atë të mbrojtjes nga rrezatimet jonizuese.”.

Neni 7
Paragrafi i parë i nenit 12 ndryshohet si më poshtë:
“Ndërmarrjet, institucionet shtetërore e private dhe personat e tjerë fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, për ndërtimin dhe rikonstruksionin e objekteve të ndryshme duhet të bëjnë vetëdeklarimin për plotësimin e kushteve higjeniko-shëndetësore në Inspektoratin Sanitar Shtetëror.
Inspektorati Sanitar Shtetëror, pasi bën ekspertimin higjeniko-shëndetësor paraprak, jep aktmiratimin:”.

Neni 8
Në nenin 13 bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Inspektorati Sanitar Shtetëror monitoron dhe kontrollon:”.
2. Në fund të shkronjës “b” shtohen fjalët “edhe treguesit e shëndetit mjedisor, të rekomanduar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë”.
3. Në fund të shkronjës “c” shtohen fjalët “si dhe analizën e hazardëve dhe kontrollin në pikat kritike në të gjithë zinxhirin për prodhimin e produkteve ushqimore”.
4. Në fund të shkronjës “ç”, pas fjalës “transportohen” shtohen fjalët “e konsumohen”.

Neni 9
Në fund të pikës 3 të nenit 26 shtohen fjalët “dhe i AZKPK-së (HACCP)”.

Neni 10
Në nenin 27 bëhen këto ndryshime:
Në pikën 4 bëhet ndryshimi si më poshtë:
“- për shkeljet e parashikuara në pikat 1, 2, 3, 6, 7 dhe 14, masa e gjobës është 500 000 (pesëqind mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 4, 5 e 8, masa e gjobës është 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13 e 15, masa e gjobës është 200 000 (dyqind mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 9, 16 e 17, masa e gjobës është 10 000 (dhjetë mijë) lekë.”.

Neni 11
Në nenin 34 bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Në paragrafin e parë hiqet fjala “vullnetarisht”.
2. Në paragrafin e tretë, pas fjalës “financës” shtohen fjalët “njësi e qeverisjes vendore”.
3. Në fund të këtij neni shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative, të parashikuar në dispozitat e mësipërme, bëhet sipas ligjit nr.7679, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”, të ndryshuar.”.

Neni 12
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5121, datë 20.11.2006 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

Read Full Post »

LIGJ
Nr.9308, datë 4.11.2004

PËR SHËRBIMIN DHE INSPEKTORATIN VETERINAR

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Ky ligj rregullon organizimin, funksionimin dhe financimin e shërbimit dhe inspektimit veterinar, si dhe të drejtat e detyrat e Administratës Veterinare.

Neni 2
Ky ligj ka për qëllim:
a) të mbrojë dhe të përmirësojë shëndetin e kafshëve nga sëmundjet ngjitëse;
b) të përcaktojë procedurat për monitorimin, identifikimin, diagnostikimin, parandalimin dhe mjekimin e sëmundjeve të kafshëve;
c) të mbrojë shëndetin publik nga sëmundjet zoonotike të transmetueshme nga kafshët dhe prodhimet e tyre, nga lëndët mbetëse të dëmshme në produktet që përdoren për konsum publik;
ç) të sigurojë zbatimin e masave sanitaro-veterinare për produktet me origjinë shtazore, për lëndët e papërpunuara, si dhe për ushqimet, kullotat e ujin për kafshët;
d) të mbrojë shëndetin riprodhues të kafshëve, të sigurojë rritjen e prodhimtarisë dhe përmirësimin racor;
dh) të mbrojë mjedisin nga infeksionet, helmet dhe ndotjet me pasoja dëmtuese për kafshët dhe njerëzit;
e) të përcaktojë procedurat e trajnimit dhe të informimit në mjekësinë veterinare për specialistët veterinerë, pronarët ose kujdestarët e kafshëve dhe publikun;
ë) të mbrojë kafshët nga tortura dhe të sigurojë mirëqenien e tyre;
f) të mbrojë faunën dhe akuakulturën.

Neni 3
Për qëllimet e këtij ligji, termat e përdorur në të kanë këtë kuptim:
1. “Mjekësi veterinare” është fusha e shkencës dhe praktikës, që merret me kujdesin dhe mbrojtjen e kafshëve, parandalimin e sëmundjeve të tyre dhe përhapjen e zoonozave, diagnostikimin dhe mjekimin e kafshëve të sëmura, kontrollin e prodhimit dhe përpunimit të produkteve me origjinë shtazore, prodhimin dhe përdorimin e barnave veterinare, të preparateve biologjike, si dhe mbrojtjen e territorit të Republikës së Shqipërisë nga hyrja e sëmundjeve ngjitëse të kafshëve.
2. “Mjek veteriner” është veterineri i diplomuar në mjekësi veterinare, i cili ka një licencë veterinare për të ushtruar profesionin e mjekut veteriner.
3. “Licencë veterinare” është leja për kryerjen e veprimtarisë veterinare, dhënë sipas këtij ligji.
4. “Veprimtari veterinare” është veprimtaria e një mjeku veteriner të licencuar, që përfshin ekzaminimin e gjendjes shëndetësore të kafshës, vendosjen e diagnozës, ndërhyrje parandaluese dhe mjekuese, përshkrimin e barnave për kafshët, inspektimin sanitaro-veterinar të produkteve me origjinë shtazore, veprimtari këshillimore dhe veprimtari administrative veterinare.
5. “Teknik veteriner” është veterineri me arsim të mesëm profesional, i cili kryen disa detyra veterinare nën kontrollin e një mjeku veteriner.
6. “Autoriteti kompetent qendror” është Drejtoria Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit.
7. “Autoriteti kompetent vendor” është sektori veterinar i qarkut.
8. “Kafshë” janë njëthundrakët (kuaj, gomarë, mushka), dythundrakët (gjedhet, buajt, dhentë, dhitë dhe derrat), shpendët (pulat, rosat, patat, gjelat e detit, struci dhe pëllumbat), qentë, macet, lepujt, kafshët e shpendët dekorative dhe ekzotike, bletët, krimbi i mëndafshit, peshqit, krustacet, molusqet, bretkocat, gjarpërinjtë, kafshët e gjahut të rritura në fermë, kafshët që përdoren për eksperimente, si dhe kafshët e egra.
9. “Pronari ose kujdestari i kafshëve” është personi fizik ose juridik, pronar i këtyre kafshëve ose persona të tjerë, që angazhohen në mbrojtjen, përdorimin, punën racore, ruajtjen, stërvitjen, transportimin dhe shitjen e kafshëve.
10. “Produkte me origjinë nga kafshët” janë përbërës nga pjesë të trupit të kafshëve të papërpunuara, gjysmë të përpunuara ose të përpunuara, si dhe qumështi, vezët, produktet e mishit, produktet e peshkut, produktet e qumështit dhe vezëve, mjalti dhe produkte të tjera nga bletët, produktet e peshkut, midhjeve, gjarpërinjve dhe bretkocave për konsum nga njerëzit, si dhe sperma e kafshëve, ovulat dhe embrionet.
11. “Materialet e papërpunuara me origjinë nga kafshët” janë përbërës të pjesëve të trupit të kafshës, si karkasat e kafshëve dhe të gjitha pjesët përbërëse të karkasave në gjendje të papërpunuar.
12. “Mbeturina me origjinë nga kafshët” janë përbërës të pjesëve të trupit të kafshës, mbeturinat e nënprodukteve dhe materialet e padobishme me origjinë shtazore, që nuk mund të përdoren për konsum publik.
13. “Ujëra të përlyera” janë ujërat me origjinë nga stabilimentet e rritjes së kafshëve, thertore, si dhe stabilimente të tjera, të cilat kërkojnë drenazhim të veçantë dhe teknologji trajtimi.
14. “Ushqime të thjeshta, ushqime të përziera kafshësh dhe aditive” janë materiale që përdoren për ushqimin e kafshëve dhe që kërkojnë një certifikatë veterinare.
15. “Mbetje” janë substanca të dëmshme me veprimtari farmakologjike, ndotëse të mjedisit, barna, hormone stimuluese me veti biologjike aktive të përdorura në veterinari, si dhe sasia totale e zbërthimeve të tyre, të cilat mund të hyjnë në ushqimet me origjinë shtazore dhe në kafshën e gjallë dhe të rrezikojnë shëndetin publik.
16. “Ekskrecione dhe sekrecione” janë jashtëqitjet, urina dhe pështyma.
17. “Zoonozat” janë sëmundje ose infeksione, të cilat në rrugë natyrore mund të kalojnë nga kafshët te njerëzit dhe anasjelltas.
18. “Epizootia e një sëmundjeje ngjitëse” është një numër më i madh rastesh të një sëmundjeje ngjitëse, e cila, sipas frekuencës, kohës, vendit dhe llojit të kafshës së prekur, tejkalon numrin e mëparshëm të rasteve.
19. “Zonë e infektuar”është një zonë ku ka shpërthyer një ose disa burime të infeksionit, si dhe ekzistojnë kushte për përhapjen e mëtejshme të tij.
20. “Zonë në rrezik infeksioni” është një zonë ku një sëmundje nga një zonë e infektuar mund të përhapet në të.
21. “Inspektim dhe kontroll sanitaro-veterinar” është ekzaminimi dhe mbikëqyrja e kafshëve, e materialeve të papërpunuara, e produkteve me origjinë shtazore, e produkteve për kafshë dhe e mbeturinave:
a) për të siguruar mbrojtjen e publikut dhe të kafshëve nga sëmundjet ngjitëse të kafshëve;
b) për të parandaluar tregtimin e materialeve të papërpunuara dhe të produkteve me origjinë nga kafshët, të cilat nga ana sanitaro-veterinare janë të papërshtatshme;
c) për të mbikëqyrur stabilimentet ose mallrat, të cilat mund të jenë vektorë potencialë të përhapjes së sëmundjeve ngjitëse në kafshë.
22. “Sëmundjet ngjitëse të Listës së Zyrës Ndërkombëtare të Epizootive (OIE)” janë sëmundje ngjitëse me rrezikshmëri të lartë përhapjeje, që nuk njohin kufij shtetërorë, që kanë pasoja serioze për shëndetin publik dhe pasoja social-ekonomike dhe me rëndësi të veçantë në tregun ndërkombëtar të kafshëve dhe të produkteve me origjinë nga kafshët, të përcaktuara në kodin zoosanitar ndërkombëtar të OIE-së.
23. “Konsum shtëpiak privat i produkteve me origjinë nga kafshët” është komsumi i produkteve me origjinë nga kafshët për nevojat familjare të pronarit ose kujdestarit të kafshëve.
24. “Therje emergjente e kafshëve” është therja e kafshëve pa kontroll veterinar paraprak, që lejohet vetëm në raste të caktuara me ligj.
25. “Therje e kafshëve të sëmura” është therja e kafshëve të sëmura nga sëmundje, për të cilat lejohet therja me ligj.
26. “Stallë me kushte epizootike të paverifikuara” është stalla e pronarit ose e kujdestarit të kafshëve, në të cilën nuk janë bërë ekzaminimet përkatëse dhe inspektimi sanitaro-veterinar nga autoriteti kompetent dhe që është përfshirë në tregti të paligjshme kafshësh dhe ushqimesh me origjinë prej tyre.
27. “Produkt mjekësor veterinar” është çdo substancë e përdorur për ekzaminim, që influencon në gjendjen fiziologjike dhe patologjike të kafshës së gjallë, substancat diagnostike veterinare, vaksinat veterinare, produktet veterinare mjekuese, suplementet joushqyese, ksenobiotikët, produkte mjekësore kryesore ose ndihmëse.
28. “Administrata Veterinare” është shërbimi veterinar shtetëror që ka kompetencë në të gjithë vendin për të vendosur masat sanitaro-veterinare, si dhe procedurat e certifikimit veterinar ndërkombëtar dhe kombëtar, sipas rekomandimeve të OIE-së e BE-së, si dhe kontrollon e inspekton zbatimin e tyre.
29. “Stacion karantine” është një instalim i vendosur nën kontrollin e autoritetit veterinar vendor ku mbahet në izolim një grup kafshësh, pa kontakt të drejtpërdrejtë ose të tërthortë me kafshët e tjera, me qëllim që të kontrollohen gjatë një periudhe kohe të caktuar.
30. “Konsum publik” është konsumi i drejtpërdrejtë nga popullsia i prodhimeve ushqimore me origjinë nga kafshët.
31. “Produkt i sigurt me origjinë nga kafshët” është produkti që plotëson standardet ose kushtet që përcaktohen nga ligji veterinar, në të cilin përfshihet parandalimi dhe eliminimi i efekteve negative që ato shkaktojnë.
32. “Qendër inseminimi artificial” është një instalim për prodhimin dhe shpërndarjen e materialit biologjik (sperma, ovula dhe embrione), që plotëson kushtet sanitaro-veterinare.
33. “Bllokim” është masa e përkohshme e marrë nga autoriteti veterinar kompetent në rast shkeljeje, sipas këtij ligji, deri në marrjen e vendimit përfundimtar.
34. “Stabiliment” është çdo mjedis i miratuar dhe i regjistruar nga autoriteti kompetent veterinar, në të cilin mbahen dhe trajtohen kafshë, prodhohen dhe përpunohen produkte me origjinë shtazore.
35. “Thertore” është stabilimenti i miratuar nga autoriteti veterinar vendor, që përdoret për therjen e kafshëve të destinuara për konsum njerëzor dhe konsum kafshësh.
36. “Stalla” është ndërtesa dhe infrastruktura e nevojshme për mbarështimin e kafshëve.
37. “Ngarkesë” janë kafshët, produktet me origjinë nga kafshët, të destinuara për konsum njerëzor, për ushqim kafshësh, për përdorim farmaceutik ose kirurgjikal, për përdorim agroindustrial, spermë, embrione, vezë, produkte biologjike dhe material patologjik.
38. “Matrikullim” është vendosja e numrit individual, sipas një kodi të miratuar nga autoriteti kompetent qendror, për identifikimin e kafshëve dhe regjistrimin e fermave blegtorale.
39. “Identifikimi i kafshëve dhe regjistrimi i fermave blegtorale” janë elementet e mëposhtme:
a) kodi i regjistrimit të fermave blegtorale;
b) matrikujt për identifikimin individual të kafshëve;
c) baza informatike e të dhënave;
ç) kartelat individuale të kafshëve;
d) regjistri i fermës blegtorale.
40. “Njësi epidemiologjike” është njësia blegtorale, shtrirja territoriale e së cilës përcaktohet nga autoriteti kompetent.

KREU II
TE DREJTAT DHE DETYRIMET E SHTETIT, TË PRONARËVE DHE PERSONAVE TË TJERË

Neni 4
1. Detyrimet ndërkombëtare të Republikës së Shqipërisë, në lidhje me parandalimin dhe eliminimin e sëmundjeve ngjitëse në kafshë, si dhe tregtinë ndërkombëtare të kafshëve, materialeve të papërpunuara, produkteve me origjinë nga kafshët, ushqimeve për kafshë, biopreparateve dhe medikamenteve veterinare, mbeturinave të kafshëve, vektorëve të sëmundjeve ngjitëse rregullohen në përputhje me konventa dhe marrëveshje ndërkombëtare të nënshkruara, në të cilën Republika e Shqipërisë është palë.
2. Përfaqësitë diplomatike të Republikës së Shqipërisë informojnë Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit për çdo shpërthim vatre sëmundjeje ngjitëse të deklaruar në vendet ku janë të akredituara.

Neni 5
1. Në përputhje me përcaktimet e bëra në këtë ligj, mbrojtja kundër sëmundjeve ngjitëse në kafshë është detyrë e shtetit dhe e organeve të tij, shërbimit veterinar, pronarëve ose kujdestarëve të kafshëve, të produkteve me origjinë shtazore, të materialeve të papërpunuara dhe mbeturinave, të stabilimenteve prodhuese e përpunuese, si dhe e personave që merren me trajtimin, transportin, tregtimin dhe magazinimin e produkteve me origjinë shtazore, të materialeve të papërpunuara, mbeturinave dhe produkteve për kafshë.
2. Ministria e Bujqësisë dhe Ushqimit, Drejtoria Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit, sektorët veterinarë në qarqe, zyrat veterinare në bashki dhe komuna dhe shërbimi veterinar privat janë përgjegjës për zbatimin e legjislacionit veterinar.

Neni 6
1. Çdo pronar ose kujdestar i kafshëve ka të drejtë të zgjedhë lirisht mjekun veteriner. Bëjnë përjashtim rastet që kanë lidhje me mbrojtjen e detyrueshme të kafshëve kundër sëmundjeve ngjitëse.
2. Çdo pronar ose kujdestar i kafshëve është i detyruar:
a) të mbrojë shëndetin e kafshëve;
b) të mbrojë shëndetin e njerëzve dhe të kafshëve nga sëmundjet zoonotike;
c) të ndihmojë në inspektimin dhe kontrollin sanitaro-veterinar, si dhe t’i japë veterinerit materiale për ekzaminim dhe të marrë masa të tjera për mbrojtjen kundër sëmundjeve ngjitëse të kafshëve të përcaktuara në këtë ligj;
ç) të lajmërojë veterinerin më të afërt në rast rreziku për shëndetin e kafshëve dhe të njerëzve;
d) t’i komunikojë autoritetit kompetent veterinar të dhëna për shëndetin e kafshëve dhe masat veterinare dhe të lejojë këto autoritete që të verifikojnë besueshmërinë e këtyre të dhënave;
dh) të mos përdorë për qëllime të rritjes së peshës ose të riprodhimit ndonjë substancë me përmbajtje hormonale, e përcaktuar si e tillë në aktet nënligjore dhe ndonjë substancë të dëmshme për shëndetin e njeriut.
3. Me kërkesë të veterinerit shtetëror, pronari ose kujdestari i kafshëve është i detyruar të lejojë kontrollin dhe inspektimin e kafshëve, të strehimeve dhe të stabilimenteve.
4. Pronari ose kujdestari i kafshës, që mbarështon kafshë, ushtron veprimtarinë për prodhimin, përpunimin, magazinimin ose shitjen e produkteve me origjinë shtazore. Ai merret me punën racore të kafshëve shtëpiake dhe të egra dhe është i detyruar të regjistrojë kafshën, stabilimentet, pajisjet e tyre, si dhe të raportojë brenda 10 ditëve pranë zyrës veterinare të qarkut çdo ndryshim të kryer.

KREU III
ORGANIZIMI I SHËRBIMIT VETERINAR

Neni 7
1. Shërbimi veterinar në Republikën e Shqipërisë kryen veprimtari veterinare me funksion të dyfishtë shërbimi dhe inspektimi për:
a) shëndetin e kafshëve;
b) mirëqenien e kafshëve;
c) kontrollin e produkteve mjekësore veterinare;
ç) marrëdhëniet ndërkombëtare në fushën e veterinarisë.
2. Veprimtaritë veterinare realizohen nga shërbimi veterinar shtetëror dhe privat, sipas përcaktimeve në këtë ligj.

Neni 8
1. Shërbimi veterinar shtetëror organizohet si sistem i njësuar dhe mbulon të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë. Ai është i organizuar dhe vepron në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit, në nivel qarku, bashkie dhe komune.
2. Shërbimi veterinar shtetëror integron në sistem edhe institucione të tjera ku ka veprimtari veterinare, përfshirë edhe Ministrinë e Mbrojtjes, Ministrinë e Shëndetësisë dhe Ministrinë e Rendit Publik. Zyrat veterinare në këto ministri detyrohen të japin informacion zyrtar mujor, si dhe çdo informacion tjetër të kërkuar nga Drejtoria Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit për problematikën dhe situatën veterinare.
3. Shërbimi veterinar shtetëror është pjesë përbërëse e rrjetit veterinar ndërkombëtar e rajonal, që bashkëpunon me organet homologe të Bashkimit Europian dhe të vendeve të tjera, me Zyrën Ndërkombëtare të Epizootive dhe organizma të tjerë ndërkombëtarë në fushën përkatëse, si FAO e OBSH dhe me të gjitha vendet me të cilat ka marrëveshje dypalëshe.

Neni 9
1. Drejtoria e Veterinarisë në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit është autoriteti kompetent qendror që mbulon veprimtarinë veterinare në shkallë vendi.
2. Sektori veterinar në qark është pjesë përbërëse e Drejtorisë Rajonale të Bujqësisë dhe Ushqimit që mbulon veprimtaritë veterinare rajonale. Në përbërje të sektorit veterinar janë:
a) inspektorë të shëndetit të kafshëve, të identifikimit, të epidemiologjisë dhe të riprodhimit;
b) inspektorë të shëndetit publik veterinar;
c) inspektorë të pikave të inspektimit veterinar kufitar;
ç) shërbimi veterinar laboratorik.
3. Zyra veterinare vendore mbulon veprimtaritë veterinare në bashki dhe komuna, sipas përcaktimeve të këtij ligji dhe ligjit nr. 8652, datë 31.7.2000 “Për organizimin dhe funksionimin e qeverisjes vendore” dhe është në varësi teknike të sektorit veterinar të qarkut.
4. Shërbimi veterinar privat përbëhet nga:
a) veterinerët privatë me kontratë me shtetin;
b) veterinerët në profesion të lirë, klinikat veterinare, farmacitë veterinare, laboratorët veterinarë, stacionet e inseminimit artificial dhe spitalet veterinare;
c) veterinerët që punojnë në stabilimentet blegtorale, të kafshëve të ujit dhe grumbullim-përpunimit të produkteve me origjinë nga kafshët.

Neni 10

1. Drejtori i Drejtorisë Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit është njëkohësisht Kryeinspektori Veterinar Shtetëror në Republikën e Shqipërisë. Specialistët veterinarë të kësaj drejtorie në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit janë njëkohësisht inspektorë veterinarë.
2. Përgjegjësi i sektorit veterinar të qarkut është njëkohësisht kryeinspektor shtetëror veterinar i qarkut. Specialistët veterinarë shtetërorë në bashki e komunë janë në varësi teknike të tij dhe njëkohësisht inspektorë veterinarë.

KREU IV
KOMPETENCAT E ADMINISTRATËS VETERINARE
DHE BASHKËPUNIMI ME POLICINË

Neni 11
Drejtoria Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit ka këto kompetenca:
a) harton politikat veterinare, programet e parandalimit, kontrollit dhe eliminimit deri në çrrënjosjen e sëmundjeve ngjitëse në kafshë;
b) harton strategjitë afatshkurtra, afatmesme e afatgjata të veprimtarive veterinare;
c) propozon përmirësimin e legjislacionit veterinar, duke e përafruar dhe përshtatur atë me legjislacionin e Bashkimit Europian;
ç) monitoron, së bashku dhe në bashkëpunim me Institutin e Kërkimeve Veterinare, në përputhje me detyrimet e përcaktuara nga OIE-ja, situatën epizootike të sëmundjeve ngjitëse në kafshë në territorin e Republikës së Shqipërisë dhe jashtë saj, si dhe informon për këtë qëllim shërbimin veterinar dhe qendrat e mbarështimit të kafshëve;
d) përshtat programe, koordinon punën dhe përcakton masat për zbatimin e programeve në lidhje me kontrollin dhe parandalimin e përhapjes së sëmundjeve ngjitëse në kafshë;
dh) harton raporte mujore për ecurinë e sëmundjeve ngjitëse të kafshëve në vend, informon palët e ineteresuara në vend për situatën e sëmundjeve ngjitëse dhe masat e ndërmarra dhe ia paraqet raportet përkatëse OIE-së;
e) mbikëqyr zbatimin e akteve ligjore e nënligjore veterinare;
ë) mbikëqyr veprimtarinë administrative të zbatimit të këtij ligji dhe të rregulloreve të tjera në lidhje me veprimtarinë veterinare;
f) menaxhon mjetet financiare për mbrojtjen e shëndetit të kafshëve, shëndetit publik dhe trajnimet e specialistëve;
g) mban një rezervë të detyrueshme vjetore mjetesh financiare për vaksina dhe bioprodukte për raste të domosdoshme dhe emergjente për luftimin e sëmundjeve ngjitëse në kafshë dhe zoonozat.

Neni 12
1. Policia e Shtetit detyrohet që t’i japë strukturave të shërbimit dhe Inspektoratit Veterinar ndihmën e nevojshme, sa herë kërkohet, për zbatimin e këtij ligji.
2. Kur gjatë kryerjes së detyrës, Policia e Shtetit ose ajo bashkiake zbulon që pronari ose kujdestari i kafshëve nuk ka certifikatë veterinare për kafshët dhe produktet me origjinë shtazore gjatë transportit, i bllokon ato menjëherë dhe informon Inspektoratin Veterinar.

Neni 13
Kur Policia e Shtetit ose ajo bashkiake zbulon që masat për mbrojtjen e mjedisit, sipas këtij ligji, nuk janë zbatuar, informon inspektoratin veterinar më të afërt.

Neni 14
Me kërkesën e inspektorit veterinar në zonat e infektuara, Policia e Shtetit ose ajo bashkiake ndalon tregtimin e kafshëve dhe bllokon lëvizjen e kafshëve dhe të produkteve blegtorale.
Neni 15
1. Policia kufitare ndalon tranzitimin e paligjshëm ose transportimin e ngarkesave jashtë pikave të kalimeve kufitare të përcaktuara.
2. Ngarkesa mund të ridrejtohet te një kalim kufitar në rast se për shkak të paditurisë ose ndonjë arsyeje tjetër, shoferi gabimisht ka drejtuar mjetin transportues në kalime kufitare, që nuk janë kalime të inspektimit kufitar.
3. Ngarkesa, sipas pikës 2 të këtij neni, trajtohet sipas marrëveshjeve ndërkombëtare.

Neni 16
Policia e Shtetit ndihmon shërbimin veterinar në kryerjen e detyrës së tij gjatë aksidenteve në transportin e kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara dhe mbeturinave.

KREU V
KOMPETENCAT E INSPEKTORATIT VETERINAR

Neni 17
1. Inspektimi veterinar kryhet nga inspektorë veterinarë.
2. Inspektorët veterinarë pajisen me “Kartën e identitetit zyrtar”, që lëshohet nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit.
3. Inspektori veterinar:
a) kontrollon zbatimin e ligjit veterinar dhe akteve nënligjore në fushën e veterinarisë;
b) kontrollon situatën epizootike të sëmundjeve ngjitëse në kafshë dhe përhapjen e sëmundjeve zoonotike me qëllim mbrojtjen e shëndetit publik;
c) kontrollon tregtimin e kafshëve, të produkteve dhe nënprodukteve me origjinë shtazore në tregje, magazina, mjedise ftohëse dhe dyqane të shitblerjes së tyre;
ç) kontrollon tregtinë e produkteve mjekësore, të narkotikëve dhe substancave të tjera farmakologjike që përdoren në mjekësinë veterinare dhe i bllokon ato në rast se nuk plotësojnë standardet;
d) kontrollon gjendjen sanitaro-veterinare të produkteve me origjinë shtazore;
dh) kontrollon gjendjen e shëndetit të kafshëve dhe aftësinë e tyre riprodhuese, tregtimin dhe magazinimin e spermës së kafshëve, ovulave, embrioneve, të vezëve për shtrim dhe mbretëreshave të bletëve;
e) kontrollon dhe merr masa për mbrojtjen e kafshëve nga tortura;
ë) kontrollon kafshët, produktet me origjinë shtazore dhe materialet e papërpunuara, aditivët, produktet për kafshët, ujin dhe mbeturinat për pastërtinë e tyre higjienike;
f) bllokon prodhimin, tregtimin dhe përdorimin e produkteve për kafshë dhe të ujit në rast së këto përmbajnë agjentë patogjenë ose substanca që dëmtojnë shëndetin e kafshëve dhe të njerëzve;
g) bllokon tregtimin e lëkurëve të kafshëve, të cilat janë therur pa kontroll veterinar ose që e kanë origjinën nga kafshë të sëmura, për të cilat nuk është lëshuar certifikatë veterinare për pastërtinë e zonës, ku e kanë origjinën ose kur në magazina këto lëkurë nuk janë veçuar nga lëkurët e kontrolluara;
gj) bllokon përdorimin e mjeteve të transportit, të cilat nuk plotësojnë kërkesat e përshkruara për transportimin e kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara, produkteve për kafshët, ujit që pijnë kafshët dhe mbeturinat;
h) bllokon përdorimin e stallave dhe stabilimenteve të rritjes së kafshëve, stacionet dhe pikat për ngarkimin, ringarkimin dhe shkarkimin e kafshëve, në rast se këto nuk plotësojnë kërkesat e përshkruara;
i) bllokon therrjen e kafshëve, mbledhjen dhe përpunimin e materialeve të papërpunuara dhe prodhimin e produkteve me origjinë shtazore në qoftë se kërkesat e përshkruara nuk plotësohen;
j) bllokon lëshimin e certifikatës veterinare në rast vatrash të sëmundjeve ngjitëse ose në raste kur dyshohet për sëmundje ngjitëse;
k) konfiskon dhe shkatërron materiale të papërpunuara, të papërshtatshme nga ana sanitaro-veterinare, produkte me origjinë shtazore, produkte për kafshë dhe prodhimet mjekësore veterinare;
l) urdhëron konsumin me kusht të materialeve të papërpunuara, produkteve me origjinë shtazore, produkteve për kafshët ose përpunimin e produkteve të mësipërme për qëllime të tjera;
ll) urdhëron eliminimin e mangësive në prodhimin dhe tregtimin e kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara, produkteve për kafshë dhe produkteve mjekësore;
m) pezullon stabilimentet dhe instalimet për mbarështim, prodhim dhe tregtim kafshësh, produktesh me origjinë shtazore për industri, tregti dhe për qëllime të tjera kur këto nuk plotësojnë kriteret sanitaro-veterinare, në përputhje me aktet ligjore e nënligjore;
n) merr kampione dhe i dërgon ato në Institutin e Kërkimeve Veterinare ose në laboratorët rajonalë për analiza bakteriologjike, kimike, mbetje të substancave të dëmshme dhe ndotës të mjedisit;
nj) mbikëqyr tregtinë dhe përdorimin e mjeteve të dezinfektimit, dezinsektimit dhe deratizimit që përcakton ky ligj;
o) kontrollon librat në qendrat prodhuese e përpunuese, regjistrat për rezultatet e ekzaminimeve dhe dokumente të tjera të personave fizikë dhe juridikë në lidhje me zbatimin e rregulloreve në mjekësinë veterinare, si dhe të rregulloreve për tregtimin e barnave veterinare;
p) pezullon lëvizjen e kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara, produkteve për kafshë, prodhime mjekësore, spermë kafshësh, ovula, embrione, mbeturina shtazore kur këto përbëjnë shkelje të ligjit;
q) urdhëron eliminimin e mangësive në organizimin teknik në dokumentacion;
r) urdhëron bllokimin e veprimtarisë veterinare të palicencuar ose me mangësi në dokumentacion.

Neni 18
Në pikën e inspektimit kufitar, inspektori veterinar ka për detyrë:
a) të bëjë inspektimin sanitaro-veterinar, si dhe kontrollin fizik të ngarkesave për eksport, import dhe tranzit së bashku me dokumentet shoqëruese;
b) të marrë kampione produktesh me origjinë shtazore, materialesh të papërpunuara, mbeturinash dhe produktesh për kafshë për analizë laboratorike kur është e nevojshme;
c) të regjistrojë ngarkesat e eksportit, importit dhe tranzitit, të cilat kalojnë nëpër pikën e kalimit kufitar, sipas përcaktimeve të bëra me rregullore të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit;
ç) të mbikëqyrë dezinfektimin dhe kushtet higjieno-sanitare të mjeteve të transportit dhe të magazinave doganore;
d) të kryejë të gjitha veprimet e tjera që parashikon ky ligj, si dhe aktet nënligjore në zbatim të tij.
Neni 19
1. Në pikën e inspektimit kufitar, inspektori veterinar është pjesë e grupit të praktikës doganore që merr kontaktin e parë me mjetet dhe mallrat që kalojnë në kufi dhe ka të drejtë të bllokojë eksportin, importin dhe tranzitimin e ngarkesave që përmenden në këtë ligj, kur:
a) gjatë inspektimit është zbuluar se ngarkesa është e kontaminuar, dyshohet si e tillë dhe kur ngarkesa ka origjinë nga zona të kontaminuara dhe dëmton ose rrezikon shëndetin e njerëzve dhe të kafshëve;
b) ngarkesa nuk është e shoqëruar me certifikatën ndërkombëtare sanitaro-veterinare dhe të tjera dokumente shoqëruese, në përputhje me aktet ligjore e nënligjore;
c) produktet me origjinë shtazore të destinuara për konsum publik janë të ndotura me substanca radioaktive, mikrobiologjike ose mbetje kimike më tepër sesa normat e lejuara.
2. Përveç sa është parashikuar në pikën 1 të këtij neni, inspektori veterinar urdhëron:
a) magazinimin e ngarkesës në një magazinë të regjistruar në rastet kur duhet të ekzaminohet gjendja shëndetësore e ngarkesës;
b) masa të tjera për mbajtjen e kafshëve, bazuar në këtë ligj dhe në përputhje me traktatet ndërkombëtare mbi mbrojtjen e shëndetit kafshëve;
c) dezinfektimin e mjeteve të transportit, të pajisjeve dhe instalimeve të përdorura gjatë përpunimit të ngarkesave;
ç) eliminimin e parregullsive në tregtimin e ngarkesave në pikën e inspektimit veterinar kufitar.

KREU VI
VEPRIMTARIA, TË DREJTAT DHE DETYRAT
E DHOMËS SË MJEKËVE VETERINERË

Neni 20
1. Dhoma e Mjekëve Veterinerë është ent publik, që përfaqëson interesat e përbashkët të mjekëve veterinerë të Shqipërisë. Veprimtaria, të drejtat dhe detyrat e Dhomës së Mjekëve Veterinerë përcaktohen nga akte nënligjore të miratuara nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit.
2. Statuti i Dhomës së Mjekëve Veterinerë miratohet nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit.
3. Dhoma e Mjekëve Veterinerë ka këto detyra kryesore:
a) licencon mjekët veterinerë, të cilët kanë mbaruar studimet e larta në mjekësinë veterinare, sipas disa kritereve të përcaktuara me rregullore të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit dhe statutit;
b) regjistron të gjithë mjekët veterinerë, që kryejnë veprimtari veterinare;
c) planifikon, monitoron dhe organizon trajnim profesional të mjekëve veterinerë, që punojnë në shërbimin veterinar publik dhe privat;
ç) kryen kontrolle në nivel ekspertësh të organizatave veterinare;
d) verifikon dhe regjistron shoqatat veterinare;
dh) bashkëpunon me Drejtorinë e Veterinarisë në përgatitjen e rregulloreve veterinare;
e) bën testimin profesional të mjekëve veterinerë në të gjithë strukturën shtetërore, në bazë të një rregulloreje të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit, ku përcaktohet komisioni i testimit dhe materiali i ekzaminimit;
ë) publikon trajnimet ndërkombëtare në fusha të ndryshme të mjekësisë veterinare;
f) mban lidhje të rregullta me organizma ndërkombëtarë, si OIE, BE, FAO, OBT, OBSH, si dhe me organizma homologë;
g) kryen detyra të tjera, të cilat parashikohen nga statuti i saj.
4. Dhoma e Mjekëve Veterinerë detyrohet të lëshojë ose të refuzojë dhënien e licencës veterinare brenda 30 ditëve nga data e aplikimit.
5. Ankesa kundër vendimit dhe masave të Dhomës së Mjekëve Veterinerë bëhet te Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit brenda 15 ditëve nga çasti i refuzimit të licencës.
6. Dhoma e Mjekëve Veterinerë është e detyruar që të dhënat e regjistruara t’ia komunikojë menjëherë Drejtorisë Veterinare.

KREU VII
SËMUNDJET NGJITËSE NË KAFSHË, MASAT PËR KONTROLLIN, LAJMËRIMIN, PARANDALIMIN, ELIMINIMIN DHE ÇRRËNJOSJEN E TYRE

Neni 21
1. Sëmundjet ngjitëse në kafshë, që kërkojnë masa të përgjithshme dhe të veçanta veterinare, të parashikuara nga ky ligj, janë të gjitha sëmundjet e përcaktuara nga kodi zoosanitar ndërkombëtar dhe lista e OIE-së.
2. Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit, me propozim të Drejtorisë Veterinare, shton sëmundjet e reja dhe përcakton masat për luftimin dhe parandalimin e sëmundjeve të listës së OIE-së, në përshtatje me situatat epidemiologjike brenda vendit, në rajon e më gjerë.
3. Në rast rreziku për shpërthimin e sëmundjeve ngjitëse, të cilat nuk figurojnë në listën e OIE-së dhe që mund të rrezikojnë shëndetin e kafshëve ose të njerëzve, zbatohen masat që parashikon ky ligj për mbrojtjen kundër sëmundjeve ngjitëse.

Neni 22
Sëmundjet ngjitëse të kafshëve dhe zoonozat parandalohen dhe kontrollohen duke u bazuar në masat e përgjithshme dhe të veçanta veterinare.

Neni 23
1. Pronari ose kujdestari i kafshëve dhe personat që kanë kontakt të drejtpërdrejtë me kafshët, produktet me origjinë shtazore, materiale të papërpunuara, mbeturina nga kafshët, karkasa dhe mallrat e konfiskuara, duhet të kenë njohuri bazë për sëmundjet ngjitëse në kafshë, për parandalimin e tyre, transmetimin në njerëz, si dhe të njohin rregulloret për mbrojtjen nga sëmundjet ngjitëse në kafshë.
2. Masat e përgjithshme parandaluese, të përcaktuara në ligj për mbrojtjen kundër sëmundjeve ngjitëse të kafshëve që zbatohen nga pronari ose kujdestari i kafshëve dhe personave të tjerë në kontakt me to, janë:
a) sigurimi i kushteve higjienike të përshtatshme të ujit të pijshëm dhe produkteve që përdorin kafshët;
b) sigurimi i kushteve higjienike në stabilimentet e punës racore të kafshëve, në pajisjet e tyre, si dhe në rrethimet e territorit ku ato mbarështohen;
c) sigurimi i kushteve higjienike gjatë procesit të mjeljes së qumështit dhe gjatë aktit të pjelljes;
ç) sigurimi i kushteve higjienike në vendet publike ku mbahen kafshët, në mjete që transportojnë kafshë dhe në stabilimente për rritjen e kafshëve;
d) sigurimi i kushteve të përshtatshme higjienike në prodhimin dhe shpërndarjen e produkteve me origjinë shtazore;
dh) parandalimi i përhapjes së vektorëve të sëmundjeve ngjitëse në kafshë;
e) zbatimi i masave sanitaro-veterinare parandaluese në qendrat racore;
ë) manipulimi i karkasave të kafshëve, i mbeturinave, i ekskrementeve dhe i sekrecioneve, në përputhje me rregulloret përkatëse;
f) dezinfektimi profilaktik, dezinsektimi dhe deratizimi i stabilimenteve, i vendeve publike dhe i mjeteve të transportit.

Neni 24
Drejtoria Veterinare, së bashku me sektorin veterinar të qarkut dhe zyrën veterinare vendore, për mbrojtjen e shëndetit të kafshëve nga sëmundjet ngjitëse, ka për detyrë:
a) të përcaktojë çdo vit numrin dhe llojin e sëmundjeve ngjitëse, që do t’u nënshtrohen masave diagnostikuese, analizave, ekzaminimeve anatomo-patologjike, vaksinimit, gjurmimit dhe çrrënjosjes së tyre, në përputhje me nenin 21 pika 2 të këtij ligji;
b) të kryejë regjistrimin dhe identifikimin e kafshëve dhe fermave blegtorale, në përputhje me ligjin nr.8702, datë 1.12.2000 “Për identifikimin e kafshëve dhe regjistrimin e fermave blegtorale”;
c) parandalimin e sëmundjeve ngjitëse në rast katastrofash natyrore dhe në rast sëmundjesh ngjitëse tepër të rrezikshme në vendet kufitare me Shqipërinë, duke realizuar analiza laboratorike për diagnostikimin e tyre, për përcaktimin e shkaqeve të dëmtimeve dhe të masave profilaktike;
ç) monitorimin dhe studimin e situatës epizootike në nivel kombëtar, qarku, bashkie dhe komune dhe përcaktimin e shpenzimeve financiare të nevojshme;
d) certifikimin veterinar, në përputhje me kërkesat e këtij ligji dhe rregulloret e Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit;
dh) kontrollin e magazinimit dhe ruajtjen në bazë të rregullave të bioprodukteve, dezinfektantëve dhe mjeteve të tjera profilaktike e kurative;
e) trajnimin veterinar të mbarështuesve të kafshëve;
ë) manipulimin pa rrezik të kadavrave të kafshëve.

Neni 25
1. Kompetentë për marrjen e masave të veçanta parandaluese kundër sëmundjeve ngjitëse në kafshë, sipas juridiksionit, janë:
a) sektori veterinar i qarkut, i cili ka për detyrë:
i) identifikimin dhe regjistrimin e kafshëve dhe fermave;
ii) vendosjen e karantinës;
iii) ekzaminimin diagnostik për përcaktimin e shkaqeve të sëmundjes;
iv) vaksinimin dhe mbrojtjen me anë të produkteve mjekësore;
b) sektori veterinar vendor, i cili ka për detyrë:
i) izolimin dhe largimin e kafshëve të sëmura;
ii) dezinfektimin, dezinsektizimin dhe deratizimin;
iii) depozitimin e padëmshëm në vendet e caktuara të karkasave, konfiskateve dhe mbeturinave të tjera;
iv) depozitimin e padëmshëm ose trajtimin sanitar të jashtëqitjeve;
v) eliminimin e vektorëve të sëmundjeve ngjitëse;
vi) manipulimin pa rrezik të kadavrave të kafshëve.
2. Kryetari i bashkisë ose i komunës, në rast shpërthimi të sëmundjeve epizootike, urdhëron:
a) izolimin e kafshëve të sëmura ose të dyshimta;
b) ndalimin e lëvizjes së kafshëve;
c) mbajtjen të veçuar në vende të posaçme të kafshëve të therura ose të ngordhura deri në ardhjen e inspektorit veterinar;
ç) ndalimin e tregjeve të kafshëve dhe produkteve që rrjedhin prej tyre;
d) caktimin e vendeve për groposjen dhe djegien e kadavrave;
dh) eliminimin e qenve të rrugës.
3. Për zbatimin e masave të pikës 1 të këtij neni hartohen programe afatshkurtra dhe afatgjata për mbrojtjen e shëndetit të kafshëve, duke përcaktuar mënyrat e zbatimit dhe të financimit.
4. Në fund të çdo viti hartohet programi i vaksinimit profilaktik, i diagnozave, si dhe i ekzaminimeve të tjera që do të zbatohen vitin pasardhës për të siguruar situatë të pastër epidemiologjike, duke përcaktuar edhe mënyrat e zbatimit të këtij programi, me qëllim identifikimin, eliminimin dhe çrrënjosjen e sëmundjeve ngjitëse.

Neni 26
1. Masa të veçanta veterinare parandaluese të detyrueshme për mbrojtjen e njerëzve nga zoonozat, të zbatuara nga zyrat veterinare vendore, janë:
a) parandalimi sistematik, identifikimi dhe eliminimi i zoonozave në kafshët shtëpiake dhe në kafshë të tjera;
b) zbatimi i masave parandaluese për mbrojtjen e mjekëve veterinerë, pronarëve ose kujdestarëve të kafshëve, si dhe personave të tjerë që kanë kontakt direkt ose indirekt me kafshët e infektuara, produktet me origjinë prej tyre, materiale të papërpunuara dhe mbeturina;
c) sigurimi i kushteve të përshtatshme sanitaro-veterinare të produkteve me origjinë shtazore, si dhe parandalimi i tregtisë së paligjshme të kafshëve të infektuara, produkteve me origjinë shtazore të papërshtatshme për konsum njerëzor, i materialeve të papërpunuara dhe i mbeturinave;
ç) parandalimi i ndotjeve të materialeve të papërpunuara dhe produkteve me origjinë shtazore në fabrikat e përpunimit të produkteve dhe në stabilimente të tjera.
2. Për zbatimin e masave të parashikuara në pikën 1 të këtij neni, hartohen programe afatshkurtra dhe afatgjata për mbrojtjen e publikut nga zoonozat, duke përcaktuar edhe format e zbatimit dhe mënyrat e financimit.
3. Programet për luftimin e zoonozave zbatohen nga shërbimet veterinare dhe të shëndetësisë. Autoritetet veterinare dhe shëndetësore, inspektorati veterinar dhe ai shëndetësor ndërmarrin veprime të përbashkëta në planifikimin e masave mbrojtëse kundër zoonozave.

Neni 27
1. Kur ka vatra të sëmundjeve ngjitëse ose dyshim për kafshë të sëmura apo të ngordhura për shkak të ndonjë sëmundjeje ngjitëse, pronari ose kujdestari i kafshëve detyrohet të izolojë kafshët e sëmura ose të dyshimta nga kafshët e tjera.
2. Pronari ose kujdestari i kafshëve detyrohet të lajmërojë menjëherë në zyrën veterinare më të afërt nëse:
a) shfaqen shenja të dyshimta për ndonjë sëmundje ngjitëse;
b) ka ngordhje të menjëhershme ose sëmundje zoonotike;
c) brenda tetë ditëve në kafshë shfaqen shenja të sëmundjeve të përsëritura në krerë të tjerë.
3. Çdo mjek veteriner, i cili zbulon ose dyshon për vatër të sëmundjeve ngjitëse, përcakton masat veterinare për të parandaluar përhapjen e sëmundjes, si dhe tregtimin e kafshëve të infektuara, materialeve të papërpunuara jo të përshtatshme, si dhe të produkteve me origjinë shtazore. Për të konfirmuar zbulimin ose dyshimin, mjeku veteriner dërgon në laboratorin më të afërt kampione për analizë laboratorike.
Në këto raste mjeku veteriner është i detyruar të informojë sektorin veterinar të qarkut.
4. Detyrimi i lajmërimit shtrihet edhe për veterinerin privat. Ai lajmëron me shkrim shërbimin shtetëror veterinar më të afërt, duke plotësuar të dhënat e formularit të miratuar me akt nënligjor nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit.
5. Drejtuesit e pushtetit vendor në fshatra e komuna dhe gjuetarët janë të detyruar të lajmërojnë zyrën veterinare më të afërt për çdo shfaqje infeksioni ose dyshim për sëmundje ngjitëse në kafshët e egra.

Neni 28
1. Sektori veterinar i qarkut bën identifikimin e sëmundjeve ngjitëse, përcakton shkakun e ngordhjes së kafshëve, pastërtinë sanitaro-veterinare të materialeve të papërpunuara dhe produkteve me origjinë shtazore, duke përcaktuar në udhëzimet e shkruara masat e nevojshme për të parandaluar përhapjen e sëmundjes dhe tregtimin e kafshëve të sëmura, të produkteve me origjinë shtazore dhe materialeve të papërpunuara që nuk janë higjienikisht të pastra.
2. Sektori veterinar i qarkut siguron veprimtari veterinare dhe laboratorike të përhershme për diagnostikimin e sëmundjeve ngjitëse, bazuar në këtë ligj.
3. Sektori veterinar i qarkut ose zyra veterinare e bashkisë dhe komunës, në rast dyshimi për sëmundje ngjitëse, dërgojnë në laboratorin veterinar të qarkut ose në Institutin e Kërkimeve Veterinare kampione për analiza laboratorike.
4. Marrja e kampioneve dhe transporti i tyre për në laborator bëhet sipas përcaktimeve në rregulloren e Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit, me qëllim mospërhapjen e infeksionit dhe mënjanimin e kontaminimit dhe dëmtimit të kampioneve gjatë transportit.

Neni 29
1. Në rast shpërthimi vatre të sëmundjes ngjitëse ose dyshim për një vatër të tillë, sektori veterinar i qarkut urdhëron kontroll epizootik dhe ia paraqet rezultatet e këtij kontrolli Drejtorisë Veterinare, gjithë komunave të rrethit dhe atyre të rretheve fqinje, duke treguar vendin e infeksionit dhe masat veterinare për luftimin e sëmundjes.
2. Sektori veterinar i qarkut është i detyruar të njoftojë autoritetet shtetërore të qarkut, të cilët shpallin njoftimin zyrtar për gjithë zonën, duke njoftuar veçanërisht pronarët që merren me rritjen e kafshëve.
3. Sektori veterinar i qarkut informon institucionet shëndetësore për vatrën e sëmundjes ngjitëse, të dyshuar si zoonozë, ose për identifikimin e kësaj sëmundjeje me anën e inspektimit veterinar dhe kontrollit të produkteve me origjinë nga kafshët.

KREU VIII
MASAT VETERINARE QË MERREN KUR SHPËRTHEN NJË SËMUNDJE NGJITËSE

Neni 30
1. Kur shpërthen një sëmundje ngjitëse, në varësi të natyrës së saj, si dhe rreziqeve që ajo paraqet në zonën e infektuar ose të rrezikuar për shëndetin e kafshëve dhe të njerëzve, sektori veterinar i qarkut urdhëron inspektorin veterinar për zbatimin e masave të mëposhtme veterinare:
a) veçimin dhe izolimin e kafshëve të sëmura dhe të dyshimta nga të shëndoshat;
b) ndalimin ose kufizimin e lëvizjeve të ngarkesës;
c) ndalimin e lëshimit të certifikatës veterinare për lëvizjen e ngarkesës;
ç) ndalimin ose kufizimin e transportit, të tregtimit të produkteve me origjinë shtazore, të materialeve të papërpunuara, mbeturinave, produkteve për kafshë, si dhe të mallrave të tjera, të cilat mund të shërbejnë si vektorë të sëmundjes;
d) ndalimin e therjes ose eliminimin e kafshëve të infektuara e të dyshuara si të tilla, si dhe bllokimin e mallrave të kontaminuara dhe të materialeve të papërpunuara, me përjashtim të rasteve kur lejohet me rregullore të veçantë të miratuar nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit;
dh) ndalimin e riprodhimit të kafshëve deri në zhdukjen e infeksionit në stabilimentin e infektuar;
e) vaksinimin mbrojtës, analizat diagnostikuese dhe mjekimin e kafshëve;
ë) kastrimin e kafshëve që mund të përhapin sëmundje veneriane, si dhe bllokimin e ndërzimit natyror;
f) dezinfektimin, dezinsektimin dhe deratizimin e stallave, kullotave, ekskrecioneve, vendeve ku pijnë ujë kafshët, si dhe vendeve të tjera ku kanë qëndruar kafshët e sëmura dhe pajisjeve, të cilat kanë qenë në kontakt me kafshët e sëmura;
g) dezinfektimin e personave që kanë pasur kontakt direkt ose indirekt me vektorët e sëmundjeve ngjitëse;
gj) eliminimin ose izolimin e qenve dhe maceve të rrugës;
h) eliminimin e përbujtësve të ndërmjetëm të infeksionit;
i) zbatimin e masave për çrrënjosjen përfundimtare të vektorëve të sëmundjeve ngjitëse.
2. Masat e përcaktuara në pikën 1 të këtij neni urdhërohen për zbatim në rast rreziku direkt për sëmundje ngjitëse.
3. Në rast rreziku tepër të lartë, urdhërohet ndalim i përkohshëm i veprimtarive në stabiliment, si trajtimi, përpunimi ose magazinimi i produkteve me origjinë shtazore, i materialeve të papërpunuara, i mbeturinave ose i produkteve për kafshët.
4. Inspektori veterinar duhet të informojë menjëherë autoritetet e shërbimit shëndetësor për masat e marra në përputhje me pikën 1 të këtij neni.

Neni 31
Një sëmundje ngjitëse konsiderohet e eliminuar atëherë kur pas shërimit, eliminimit ose ngordhjes së kafshës së fundit të sëmurë dhe pas dezinfektimit përfundimtar nuk është shfaqur asnjë shenjë e saj.

KREU IX
MASAT PARANDALUESE SANITARO-VETERINARE NË TRANSPORTIN E KAFSHËVE DHE PRODUKTEVE ME ORIGJINË NGA KAFSHËT

Neni 32
1. Pronari ose kujdestari i kafshëve në tregtinë e brendshme duhet të ketë certifikatë veterinare, e cila shoqëron lëvizjen e kafshëve dhe produkteve me origjinë shtazore jashtë njësisë epidemiologjike të origjinës.
2. Pronari ose kujdestari i kafshëve duhet të ketë certifikatë veterinare të përcaktuar në pikën 1 të këtij neni për:
a) njëthundrakë dhe dythundrakë në rastet e nxjerrjes së kafshëve në panaire, në tregje dhe në të tjera mjedise shitjeje, ekspozita, gara sportive, vende të ndryshme për grumbullimin e kafshëve në publik, kafshëve të vrapimit që dërgohen jashtë zonës administrative, kur nuk kanë vendqëndrim të përhershëm, shitje ose kalim tjetër pronësie, dërgimi i kafshëve në thertore për therje, lëvizjen e kafshëve për në kullota;
b) shpendët, zogjtë dekorativë, lepujt dhe kafshët me gëzof, në rast se dërgohen në thertore për therje, dërgohen jashtë zonës administrative, shitje ose kalim tjetër pronësie, kur dërgohen në ekspozitë;
c) peshq nga qendrat e vaskat e rritjes dhe të punës racore me ta, molusqe, krustace e kafshë uji, në rast se dërgohen jashtë zonës administrative, shitje ose kalim tjetër pronësie;
ç) ngarkesa me parqe bletësh, si dhe mbretëresha, në rast se dërgohen jashtë zonës administrative ose në kullotë, shitje ose kalim tjetër pronësie;
d) qentë dhe macet, në rast se dalin në panaire, ekspozita, gara sportive, dhe çdo vend tjetër grumbullimi kafshësh në vende publike;
dh) të gjitha produktet me origjinë shtazore, bioproduktet dhe medikamentet veterinare, ushqime për kafshët dhe materiale të tjera biologjike.
3. Certifikata duhet të konfirmojë që asnjë sëmundje ngjitëse nuk përhapet nga kafshët e sipërpërmendura dhe që nuk ka pasur raste sëmundjeje në vendin e origjinës së këtyre kafshëve në çastin e lëshimit të saj.
4. Certifikata veterinare duhet të jetë e vlefshme për një periudhë të caktuar kohe prej 10 ditësh dhe lëshohet në çastin e ngarkimit të mallit.
5. Certifikata veterinare nuk lëshohet kur në vendin e origjinës së kafshëve ka pasur sëmundje ngjitëse, e cila mund të përhapet nga llojet e sipërpërmendura të kafshëve.
6. Kafshët për tregtim duhet të jenë të matrikulluara në mënyrë që të identifikohen lehtë.
7. Certifikata veterinare është tip, e miratuar nga autoriteti kompetent qendror, e unifikuar në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë. Për lëvizjet e përcaktuara në pikën 2, certifikata lëshohet:
a) nga sektori veterinar i qarkut për lëvizjet brenda dhe jashtë territorit të qarkut;
b) nga zyra veterinare vendore për lëvizjet brenda dhe jashtë bashkisë dhe komunës.

Neni 33
1. Inspektimi dhe kontrolli sanitaro-veterinar është i detyrueshëm në ngarkimin e kafshëve të gjalla, produkteve me origjinë shtazore, materialet e papërpunuara dhe mbeturinat, të cilat me anë të mjeteve të transportit dërgohen jashtë zonës administrative.
2. Pas inspektimit sanitaro-veterinar lëshohet certifikatë veterinare për kushtet sanitaro-veterinare të ngarkesës.
3. Ngarkimi, ringarkimi dhe shkarkimi i ngarkesave, sipas pikës 1 të këtij neni, lejohet në stacione hekurudhore, porte detare, aeroporte dhe vende të tjera vetëm kur ngarkesat plotësojnë kushtet e përcaktuara në këtë ligj.

Neni 34
1. Para ngarkimit dhe pas shkarkimit mjeti i transportit pastrohet dhe dezinfektohet nga transportuesi.
2. Inspektori veterinar, që ka mbikëqyrur dezinfektimin e mjeteve të transportit, lëshon vërtetim për këtë mbikëqyrje, dokument i cili i jepet drejtuesit të mjetit dhe paraqitet në rastet kur ai kërkohet.

Neni 35
Për organizimin e ekspozitave, kopshteve zoologjike, transportin e kafshëve, që udhëtojnë për cirqe, kopshteve zoologjike shëtitëse, shitjeve të organizuara të kafshëve, panaire kafshësh, ose të produkteve të tyre, barnash e biopreparatesh veterinare, materialesh të papërpunuara dhe produktesh me origjinë shtazore jashtë mjediseve të stallave dhe stabilimenteve, organizuesit duhet të marrin miratim paraprak nga inspektori veterinar.

Neni 36
1. Me kërkesën e inspektorit veterinar, policisë dhe autoriteteve të tjera kompetente, pronari, kujdestari ose transportuesit e kafshëve, të produkteve me origjinë shtazore, barnave e bioprodukteve veterinare dhe mbeturinave, duhet të paraqesin certifikatën veterinare.
2. olicia njofton zyrën veterinare më të afërt në rast aksidenti gjatë transportit të kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara dhe mbeturinave.
3. Zyra veterinare, që lajmërohet për aksidentin, duhet të sigurojë ndihmë për kafshët dhe produktet me origjinë shtazore të aksidentuara.
4. Thertorja më e afërt duhet të sigurojë transportin dhe manipulimin e kafshëve të dëmtuara, të materialeve të papërpunuara dhe të produkteve me origjinë shtazore nga vendi ku ka ndodhur aksidenti.
5. Për kafshët me hemoragji të rëndë dhe fraktura të pariparueshme inspektori veterinar urdhëron eliminimin në vend të kafshëve.

KREU X
MASAT PARANDALUESE PËR TRANSPORTIN NDËRKOMBËTAR TË KAFSHËVE, PRODUKTEVE ME ORIGJINË SHTAZORE DHE PRODUKTEVE TË TJERA BIOLOGJIKE

Neni 37
1. Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit përcakton me rregullore mënyrën e ngarkimit, ringarkimit dhe shkarkimit të kafshëve të gjalla dhe produkteve me origjinë prej tyre që importohen, tranzitohen ose eksportohen.
2. Ngarkimi, ringarkimi, shkarkimi, magazinimi, përpunimi i ngarkesave, sipas nenit 32 pika 2 të këtij ligji, duhet të jetë subjekt i inspektimit të detyrueshëm sanitaro-veterinar.
3. Për speciet e faunës së egër, të gjitha veprimet e sipërpërmendura kryhen konform rregullave të përcaktuara në Konventën “Për tregtinë ndërkombëtare të specieve të rrezikuara të florës dhe faunës së egër”, të miratuar me ligjin nr.9021, datë 6.3.2003 “Për aderimin e Republikës së Shqipërisë në Konventën “Për tregtinë ndërkombëtare të specieve të rrezikuara të florës dhe faunës së egër”.

Neni 38
1. Ngarkesat e kafshëve, të produkteve me origjinë shtazore, materialet e papërpunuara dhe mbeturinat për eksport mund të shkarkohen, ringarkohen dhe magazinohen në pikën e kalimit kufitar vetëm pas inspektimit dhe kontrollit sanitaro-veterinar.
2. Certifikata veterinare për ngarkesat që eksportohen lëshohet nga inspektori veterinar i pikës së kalimit kufitar, bazuar në certifikatën e lëshuar në çastin e ngarkimit, sipas nenit 32 të këtij ligji.
3. Stabilimentet e kafshëve, qendrat e karantinës, magazinat për produkte me origjinë shtazore, si dhe materialet e papërpunuara në pikat e kalimit kufitar duhet të plotësojnë kërkesat sanitaro-veterinare të përshkruara me rregullore të veçantë.
4. Ndalohet eksporti jashtë kufijve shtetërorë i kafshëve të sëmura, si dhe i kafshëve ekzotike, shtëpiake ose të egra, që me ligj janë përcaktuar si pasuri kombëtare e ndaluar për eksport.
5. Pikat e kalimit kufitar, ku lejohet hyrja dhe dalja e kafshëve të gjalla, përcaktohen me urdhër të veçantë të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit.

Neni 39
1. Autoritetet doganore ndalohen të fillojnë procedurat e përpunimit të ngarkesës, kur inspektori veterinar i pikës së kalimit kufitar nuk ka dhënë miratimin zyrtar për lejimin e fillimit të procedurës së përpunimit doganor.
2. Autoritetet doganore detyrohen t’i japin përparësi kalimit në dogana të kafshëve të gjalla dhe materialeve e produkteve ushqimore me origjinë nga kafshët, që rrezikohen të dëmtohen.

Neni 40
1. Lejohet të bëhet importi, eksporti dhe tranzitimi i kafshëve të gjalla, i produkteve dhe i nënprodukteve me origjinë prej tyre, i materialeve të papërpunuara, i materialeve biologjike, biopreparateve, medikamenteve veterinare dhe ushqimeve për kafshë në territorin e Republikës së Shqipërisë, vetëm pasi t’i jenë nënshtruar inspektimit veterinar në pikën e kalimit kufitar dhe janë gjetur të pastra nga sëmundje ngjitëse e çdo ndotje e dëmshme, si dhe të shoqëruara me certifikatën sanitaro-veterinare ndërkombëtare. Ngarkesa shoqërohet me të gjithë dokumentacionin që vërteton identitetin dhe origjinën e mallit.
2. Importi dhe tregtimi i biopreparateve dhe i medikamenteve veterinare në territorin e Republikës së Shqipërisë lejohet vetëm pasi ato të jenë regjistruar në librin shtetëror të regjistrimit të medikamenteve. Para regjistrimit këto ngarkesa i nënshtrohen kontrollit në laboratorin shtetëror të kontrollit veterinar.
3. Drejtoria Veterinare, pas regjistrimit të biopreparateve dhe medikamenteve veterinare, autorizon inspektorët veterinarë të pikave kufitare të lejojnë importin e tyre.
4. Biopreparatet ose medikamentet veterinare, të cilat me vendim të organizmave ndërkombëtarë si BE, OMS dhe OIE hiqen nga përdorimi për shkak se janë cilësuar si të dëmshme për shëndetin e njerëzve dhe të kafshëve, ndalohen të hyjnë dhe të përdoren në territorin e Republikës së Shqipërisë.
5. Nuk lejohet importimi dhe tranzitimi i ngarkesës në rast se ajo vjen nga një zonë e infektuar me sëmundje ngjitëse e një vendi eksportues ose në rast se ngarkesa kalon tranzit në një zonë të infektuar me sëmundje ngjitëse të një vendi tjetër gjatë transportit.
6. Për importimin e kafshëve të egra joautoktone, importuesi, në përputhje me rregulloret, merr një miratim paraprak nga autoriteti kompetent për mbrojtjen e trashëgimisë kulturore dhe genofondit autokton.
7. Ndalohet importimi dhe futja e mikroorganizmave të gjallë, si bakterie, viruse dhe myqe, të cilat janë patogjene për kafshët, por në raste të veçanta Drejtoria e Veterinarisë lejon importimin e mikroorganizmave nga qendra dhe organizata kërkimore-shkencore për qëllime kërkimore dhe prodhim bioproduktesh.
8. Importimi i ngarkesave, sipas nenit 32 pika 2 të këtij ligji, në Republikën e Shqipërisë lejohet nga vende, të cilat përmbushin kërkesat e Zyrës Ndërkombëtare të Epizootive, të organizatave ndërkombëtare ku Republika e Shqipërisë është anëtare dhe plotësojnë kushtet e parashikuara në këtë ligj e në aktet nënligjore në zbatim të këtij ligji.

Neni 41
1. Në rast se gjatë importit, eksportit ose tranzitit të ngarkesave të përcaktuara në nenet 37, 38, 39 dhe 40 të këtij ligji, inspektori veterinar i pikës së kalimit kufitar dyshon për sëmundje ngjitëse, ndotje, ndryshime organoleptike të mallit ose konstaton mangësi në dokumentacionin e parashikuar nga neni 40 pikat 1, 2 e 3, urdhëron bllokimin e tij. Për këtë ai mban procesverbal dhe njofton menjëherë sektorin veterinar të qarkut.
2. Përgjegjësi i sektorit veterinar të qarkut kryen verifikim në vend dhe jep vendimin përfundimtar duke urdhëruar pronarin ose kujdestarin e ngarkesës për:
a) ndalimin e futjes së ngarkesës në territorin e Republikës së Shqipërisë;
b) rikontrollin veterinar me analiza laboratorike të specifikuara;
c) konfiskimin dhe groposjen e mallit;
ç) marrjen e masave të tjera parandaluese e mjekuese.

Neni 42
1. Kafshët e importuara, përpara se të dërgohen në destinacion, mbahen në karantinë jo më pak se 21 ditë për të kryer të gjitha ekzaminimet e nevojshme veterinare. Të gjitha shpenzimet për ditët e karantinës përballohen nga importuesi.
2. Karantina shtetërore veterinare ngrihet në një vend të përcaktuar nga Ministria e Bujqësisë dhe Ushqimit me fondet e shtetit ose nëpërmjet kontraktimit me subjekte private. Ajo organizohet dhe funksionon në bazë të një rregulloreje të veçantë të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit
3. Karantina, lloji i ekzaminimeve, mjeku veterinar që kryen ekzaminime, si dhe kushtet e tjera të karantinës përcaktohen dhe mbikëqyren nga sektori veterinar në qark.
4. Nuk futen në karantinë njëthundrakë, dythundrakë, shpendë dhe lepuj të importuar për therje të menjëhershme brenda 72 orëve nga vende me situatë të pastër epizootike, të cilët nuk paraqesin rrezik për populacionin e kafshëve të Republikës së Shqipërisë. Therja bëhet vetëm në thertore të miratuara nga autoriteti kompetent veterinar vendor.

Neni 43
1. Importimi, eksportimi, tranzitimi i ngarkesave të kafshëve, produkteve me origjinë shtazore, materialeve të papërpunuara, mbeturinave, produkteve për kafshë dhe produkteve mjekësore për përdorim në mjekësinë veterinare, spermës së kafshëve, ovulave dhe embrioneve, mallrave të tjera, të cilat mund të jenë vektorë të sëmundjeve ngjitëse, lejohen vetëm në pika të kalimit kufitar të përcaktuara nga Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit.
2. Pikat e inspektimit kufitar veterinar vendosen në mjedise që plotësojnë kushtet higjienike, teknike dhe operative. Fondet e nevojshme për kryerjen e veprimtarisë së tyre mbulohen nga Buxheti i Shtetit.
3. Eksporti, tranziti, importi nëpër pikat e inspektimit kufitar veterinar i materialeve të përcaktuara në këtë ligj bëhet me tarifë veterinare të përcaktuar me rregullore të përbashkët të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit dhe Ministrit të Financave. Të ardhurat derdhen në buxhetin e drejtorisë së bujqësisë dhe ushqimit të qarkut ku ndodhet pika e inspektimit kufitar veterinar.

Neni 44
Në import, eksport dhe tranzit, ngarkesat që përmenden në nenin 32 pika 2 të këtij ligji duhet të shoqërohen nga certifikata veterinare ndërkombëtare, sipas Kodit Ndërkombëtar të Shëndetit të Kafshëve, ndërsa eksporti në vendet e BE-së shoqërohet me certifikatë tip të miratuar nga BE-ja.

KREU XI
MASAT SANITARO-VETERINARE NË PRODHIMIN, PËRPUNIMIN DHE TREGTIMIN E PRODUKTEVE ME ORIGJINË SHTAZORE PËR KONSUM PUBLIK DHE KONSUM NGA KAFSHËT

Neni 45
1. Autoriteti veterinar kompetent në qark, bashki e komunë kontrollon kushtet sanitaro-veterinare në thertore, në stabilimentet e prodhimit të mishit, në frigoriferët, në qendrat e përpunimit të produkteve dhe nënprodukteve blegtorale dhe të tregtimit të tyre, në stabilimentet e prodhimeve të detit dhe akuakulturës, si dhe jep leje për ngritjen dhe funksionimin e tyre. Ata kanë kompetencë të pezullojnë deri në mbyllje këtë veprimtari kur konstatohen shkelje të këtij ligji.
2. Inspektimi dhe kontrolli sanitaro-veterinar është i detyrueshëm për njëthundrakët, dythundrakët, shpendët dhe lepujt përpara therjes, si dhe për mishin e njëthundrakëve, dythundrakëve, shpendëve, lepujve dhe kafshëve të gjahut, peshkut, qumështit e nënprodukteve të tij dhe vezëve, produkteve të mishit, mjaltit, midhjeve, krustaceve, bretkocave për konsum publik para nxjerjes së tyre në treg.
3. Inspektimi dhe kontrolli sanitaro-veterinar është, gjithashtu, i detyrueshëm për stabilimentet dhe pajisjet për therje të kafshëve të përcaktuara në pikën 2, për stabilimentet dhe pajisjet për trajtimin dhe përpunimin e mishit, peshkut midhjeve, bretkocave, qumështit, mjaltit, vezëve, për stabilimentet dhe pajisjet e magazinimit të tyre, për materialet e papërpunuara, për aditivet që përdoren për trajtim, ruajtje dhe përpunim të produkteve me origjinë shtazore në këto stabilimente dhe për mjetet e transportit.
4. Inspektimi sanitaro-veterinar i kafshëve për therje, si dhe inspektimi i produkteve me origjinë shtazore, që përmenden në këtë nen, për konsum publik, duhet të bëhet në thertore dhe në stabilimentet e prodhim-përpunimit. Kontrolli dhe mbikëqyrja e produkteve me origjinë shtazore duhet të bëhet në magazina, tregje, si dhe në stabilimente të tjera shitjeje.
5. Të paktën brenda 24 orëve përpara fillimit të prodhimit pronari ose kujdestari i kafshëve duhet të raportojë tek autoriteti kompetent veterinar therjen e kafshëve ose prodhimin e produktit, që është subjekt i kontrollit dhe inspektimit të detyrueshëm veterinar.
6. Në therje të sforcuar të njëthundrakëve dhe dythundrakëve është i detyrueshëm inspektimi i mishit të tyre që mund të përdoret për konsum shtëpiak ose për të ushqyerit e kafshëve.
7. Inspektimi veterinar i njëthundrakëve dhe dythundrakëve të sëmurë përpara therjes dhe pas therjes është i detyrueshëm kur mishi i tyre mund të përdoret për konsum publik ose për kafshët.

Neni 46
1. Kur inspektori veterinar, bazuar në inspektimin sanitaro-veterinar dhe të tjera kërkime, vendos që një produkt me origjinë shtazore është i pastër për konsum publik, atëherë ky produkt certifikohet, vuloset dhe lejohet tregtimi, trajtimi ose përpunimi i tij, sipas rekomandimeve përkatëse teknike.
2. Kur inspektori veterinar, bazuar në inspektim dhe të tjera kërkime, vendos që një material i papërpunuar ose produkt me origjinë shtazore nuk përmbush kërkesat sanitaro-veterinare për konsum publik, ky material i papërpunuar ose produkt me origjinë shtazore ndalohet të tregtohet dhe të konfiskohet, sipas rregullave përkatëse.
3. Produktet me origjinë shtazore të nxjerra në treg për konsum publik pa inspektim dhe kontroll sanitaro-veterinar ose pa certifikatë veterinare apo vulë veterinare, janë të papërshtatshme dhe ndalohet përdorimi i tyre për konsum publik.
4. Të gjitha kafshët e gjahut, të destinuara për konsum publik, inspektohen nga inspektorë veterinerë dhe shoqërohen nga certifikatë veterinare.
5. Pronari ose kujdestari i kafshëve për therje dhe përpunuesi ose trajtuesi, transportuesi dhe tregtuesi i produkteve me origjinë shtazore dhe i materialeve të papërpunuara, ka të drejtë të kërkojë përsëritjen e analizave kur rezultati i analizës së parë ka dalë pozitiv. Analiza përsëritet vetëm në kampionin e ruajtur në laboratorët ku analiza është kryer dhe jo në një kampion të marrë rishtas.

Neni 47
Kafshët e sëmura, të cilat dërgohen në thertoren më të afërt për therje, shoqërohen nga një certifikatë veterinare. Inspektimi përfundimtar sanitaro-veterinar i këtyre kafshëve, si dhe vlerësimi i mishit të kafshëve të therura me urgjencë bëhet në thertore.

Neni 48
1. Pronari ose kujdestari i kafshëve për prodhim qumështi dhe të produkteve të tij që dalin në treg për konsum publik, detyrohet të regjistrojë këtë veprimtari te sektori veterinar i qarkut.
2. Sektori veterinar i qarkut i lëshon pronarit ose kujdestarit të kafshëve për prodhim qumështi leje për tregtimin e qumështit dhe produkteve të tij për konsum publik vetëm atëherë kur plotësohen parametrat sanitaro-veterinarë dhe është i regjistruar në zyrën veterinare përkatëse.
3. Kur sektori veterinar i qarkut nxjerr konkluzion se nuk janë plotësuar parametrat sanitaro-veterinarë të përcaktuar, ai shfuqizon lejen me urdhër të veçantë dhe bllokon tregtimin e qumështit.
4. Kur në analizën laboratorike qumështi dhe nënproduktet e tij rezultojnë me ngarkesa mikrobike, toksikologjike dhe radiobiologjike mbi normën e lejuar, ndalohet tregtimi dhe përdorimi i tyre për konsum publik.

Neni 49
Sektori veterinar i qarkut inspekton dhe kontrollon kafshët e gjalla, materialet e papërpunuara, produktet me origjinë shtazore dhe ushqimet për kafshë, për praninë e të gjitha llojeve të mbetjeve me ndikime të dëmshme në shëndetin e kafshëve dhe njerëzve, sipas Planit Kombëtar të Monitorimit të Mbetjeve dhe rregullores së Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit. Analizat për mbetjet realizohen në Institutin e Kërkimeve Veterinare dhe në laboratorët rajonalë.

Neni 50
1. Personat fizikë dhe juridikë të regjistruar në prodhimin dhe tregtimin e ushqimeve për kafshë duhet të sigurojnë kushtet sanitaro-veterinare gjatë të gjitha fazave të prodhimit, transportimit dhe tregtimit të tyre.
2. Tregtimi i ushqimeve për kafshë, që nuk përmbushin kushtet sanitaro-veterinare është i ndaluar.
3. Ushqimet për kafshë janë të papërshtatshme atëherë kur:
a) përmbajnë mikroorganizma patogjenë, myqe ose parazitë që dëmtojnë shëndetin e kafshëve;
b) përmbajnë substanca anabolizante, hormonale, tirostatike të përdorura për qëllime stimulimi;
c) përmbajnë mbetje të pesticideve, klororganikëve, substanca radioaktive dhe të tjera substanca të dëmshme që tejkalojnë nivelin e lejuar;
ç) janë të ndryshuara nga pikëpamja organoleptike, kanë sasi të dekompozuara, ndikojnë negativisht në riprodhimin dhe shëndetin e kafshëve dhe u ka kaluar afati i përdorimit.
4. Përpara se ushqimet për kafshë të dalin në treg, personat juridikë dhe fizikë të regjistruar për prodhimin dhe përpunimin e tyre me qëllim tregtimi, duhet të bëjnë analiza në laboratorë të miratuar, në përputhje me aktet nënligjore për këtë qëllim.
5. Ushqimet, që përdoren për kafshë, si ato të thjeshta me origjinë bimore dhe shtazore ose të përbëra me plotësuesit me ndikim mjekues ose stimulues të vendit apo të importuara, lejohen të dalin në treg pasi të jenë shoqëruara me certifikatën veterinare të lëshuar nga sektori veterinar i qarkut, ku përfshihen të dhënat e analizave, si dhe standardet e miratuara për këto produkte.
6. Inspektorati Veterinar bën inspektimin dhe kontrollin sanitaro-veterinar të produkteve për përdorim në kafshë, si dhe të stabilimenteve për prodhimin e tyre dhe magazinimin me qëllime tregtimi. Ai ndalon dhe pezullon përdorimin dhe veprimtarinë e tyre, kur ato rezultojnë të infektuara dhe nuk plotësojnë kushtet sanitaro-veterinare.

Neni 51
1. Therja e kafshëve, prodhimi i produkteve me origjinë shtazore dhe materialeve të papërpunuara për konsum publik lejohen vetëm në thertore e në stabilimente të miratuara, që ngrihen e funksionojnë në përputhje me rregulloren e Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit dhe kanë siguruar lejen veterinare nga autoriteti kompetent vendor.
2. Administrata Veterinare, pas dhënies së lejes, kodifikon stabilimentin e kontrolluar dhe e regjistron atë. Vetëm në raste të veçanta, njëthundrakët dhe dythundrakët për konsum publik mund të theren jashtë thertores, në pika therjeje të miratuara dhe vetëm nën kontrollin veterinar.

Neni 52
Ndalohet eksportimi i kafshëve të gjalla, i produkteve dhe nënprodukteve të tyre, të cilat nuk janë prodhuar në stabilimente të miratuara e të certifikuara për eksport nga autoriteti kompetent veterinar, në përputhje me kërkesat e këtij ligji.

Neni 53
Stabilimentet e rritjes së kafshëve, thertoret, inkubatorët, stabilimentet e prodhimit, përpunimit, të mbledhjes dhe prodhimit të materialeve të papërpunuara, si dhe të gjitha produkteve me origjinë shtazore që eksportojnë, inspektohen nga Drejtoria Veterinare dhe struktura të tjera të shërbimit dhe Inspektoratit Veterinar të autorizuara prej saj.

Neni 54
1. Personi fizik ose juridik, që grumbullon ose tregton lëkurë kafshësh dhe i përpunon ose jo ato, kur vijnë nga njëthundrakë dhe dythundrakë të therur pa kontroll sanitaro-veterinar, si dhe lëkurët e papërpunuara të këtyre kafshëve, detyrohet t’i magazinojë ato në mjedise të veçanta dhe të izoluara nga të tjerat.
2. Lëkurët e gjedhëve, të dhenve dhe dhive, të përcaktuara në pikën 1 të këtij neni, nuk lejohet të tregtohen dhe të përpunohen pa kryer analizën për sëmundjen e plasjes në Institutin e Kërkimeve Veterinare.
3. Personi fizik ose juridik, sipas pikës 1 të këtij neni, dokumenton origjinën e lëkurëve të blera, siguron certifikatë veterinare të origjinës dhe është i detyruar të ketë rezultatin e analizës për sëmundjen e plasjes.
4. Qendrat dhe fabrikat e grumbullimit dhe të përpunimit të lëkurëve detyrohen të marrin masa për mosndotjen e mjedisit përmes shkarkimeve, mbetjeve dhe gazrave që dalin nga procesi teknologjik.

KREU XII
MASAT VETERINARE NË RIPRODHIMIN E KAFSHËVE

Neni 55
1. Qendrat e punës racore, stacionet e inseminimit, tufat e kafshëve, tufat riprodhuese të shpendëve, inkubatorët, qendrat e punës racore me fazanët, fermat e peshkut, të rritjes së mbretëreshave të bletëve duhet të jenë të pastra nga sëmundjet ngjitëse.
2. Mbledhja dhe magazinimi i spermës së kafshëve, ovulave dhe embrioneve, si dhe metodat e përdoruara për mbledhje dhe magazinim i nënshtrohen rregullisht kontrollit sanitaro-veterinar.
3. Zyrat veterinare të qarkut kontrollojnë sistematikisht qendrat e inseminimit, qendrat e punës racore, kushtet sanitaro-veterinare lidhur me aftësitë riprodhuese të kafshëve, kontrollojnë kushtet sanitaro-veterinare për mbledhjen, prodhimin, magazinimin, tregtimin e spermës së kafshëve, ovulave dhe embrioneve, bazuar në rregulloret përkatëse dhe në bazë të këtij kontrolli lejojnë ose bllokojnë veprimtarinë e këtyre qendrave.

Neni 56
1. Ndalohet mbledhja e spermës së kafshëve në rast se dyshohen se janë të infektuara nga sëmundje ngjitëse ose janë të sëmura nga një sëmundje, e cila transmetohet në kafshë të tjera me material biologjik, ovula ose embrione të të njëjtit lloj kafshe.
2. Ndalohet tregtimi dhe përdorimi i spermës së kafshëve, ovulave dhe embrioneve, të cilat janë të kontaminuara ose që kanë veti morfologjike, biokimike dhe biofizike të ndryshuara.

Neni 57
Autoriteti kompetent veterinar kontrollon gjendjen shëndetësore riprodhuese të kafshëve në ndërzimin natyror dhe inseminimin artifical, kontrollon regjistrat e inseminimit dhe i raporton sektorit veterinar në qark për çdo rast dyshimi për sëmundje veneriane ose sëmundje tjetër ngjitëse.

KREU XIII
MBROJTJA E MJEDISIT

Neni 58
1. Pronari ose kujdestari i kafshëve që merret me rritjen e kafshëve, me përdorimin dhe tregtimin e tyre, të materialeve të papërpunuara, të produkteve me origjinë shtazore, të ushqimeve për kafshët, të mbeturinave shtazore, si dhe me transportin e kafshëve, është i detyruar të parandalojë ndotjen e mjedisit dhe pasojat në shëndetin e kafshëve dhe të njerëzve.
2. Mbeturinat duhet të manipulohen në përputhje me rregulloren e Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit.
3. Masat parandaluese të mbrojtjes së mjedisit përfshijnë:
a) sigurimin e largimit, përpunimit, trajtimit dhe përdorimit të përshtatshëm të mbeturinave të lëngshme dhe solide;
b) sigurimin e depozitimit të përshtatshëm të mbeturinave të lëngshme dhe solide;
c) trajtimin higjienik të jashtëqitjeve dhe mbeturinave të lëngshme;
ç) pakësimin e rreziqeve të infeksionit, duke përcaktuar kushtet sanitaro-veterinare të përshtatshme në stalla dhe mjedise, si mikroklimë, ulje të nivelit të amoniakut, depozitim mbeturinash dhe jashtëqitjesh, pastrim dhe dezinfektim;
d) parandalimin e ndotjes së ujërave nga mikrobet e sëmundjeve ngjitëse dhe parazitare.
Neni 59
1. Pronari ose kujdestari i kafshëve informon për ngordhjen e kafshëve zyrën veterinare më të afërt.
2. Zyra veterinare siguron transportimin e kadavrave të kafshëve nga vendi i ngordhjes për në qendrat e përcaktuara për përpunim post mortem, sipas rregullave sanitaro-veterinare. Këto qendra vendosen nga pushteti vendor me pëlqimin e zyrës veterinare, në bazë të rregullores së Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit. Shpenzimet për qendrat e përpunimit të kadavrave mbulohen nga buxheti i pushtetit vendor në komunë ose bashki.
3. Në rast se dyshohet që kadavra i përket një kafshe të ngordhur nga një sëmundje ngjitëse, atëherë duhet të përcaktohet shkaku i vërtetë i ngordhjes.
4. Pronari ose kujdestari i kafshëve me veprimtari blegtorale që nxjerr mbeturina është i detyruar t’i transportojë ato, sipas rregullave, në depon më të afërt të grumbullimit ose në fabrikën e përpunimit të mbeturinave.
5. Fabrikat e përpunimit të kadavrave dhe pajisjet e tjera të trajtimit post mortem duhet të sigurojnë rregulla dhe të kenë shërbim të përhershëm për të përcaktuar shkakun e ngordhjes. Ky shërbim duhet, gjithashtu, të marrë masa të tjera të veçanta parandaluese kundër përhapjes së sëmundjeve infektive në këto qendra.
6. Zyra veterinare vendore, me ndihmën e organeve të pushtetit vendor, detyrohet të sigurojë transportimin e kadavrave dhe mbeturinave të tjera, asistencën post mortem, dezinfektimin e vendit të ngordhjes, të pajisjeve post mortem dhe të mjeteve të transportit.

Neni 60
Në raste të veçanta, me lejen e inspektorit veterinar, kadavrat e kafshëve groposen ose digjen në një vend të caktuar nga organet e pushtetit vendor, i cili plotëson kërkesat veterinare.

KREU XIV
SHPENZIMET PËR MBROJTJEN E SHËNDETIT TË KAFSHËVE

Neni 61
1. Shërbimi veterinar shtetëror financohet nga:
a) Buxheti i Shtetit;
b) mjetet financiare të siguruara nga veprimtaria veterinare;
c) burime të tjera të brendshme dhe të jashtme të dokumentuara;
ç) sponsorizime nga persona fizikë e juridikë vendas e të huaj për veprimtari shkencore kualifikuese ose sigurim aparaturash dhe mjetesh pune.
2. Tarifat e shërbimeve veterinare, që kërkohen për qëllimin bazë të mbrojtjes së shëndetit të kafshëve, përcaktohen me akte nënligjore të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit. Sektori veterinar i qarkut merr një pjesë të të ardhurave të saj nga shërbimet veterinare, duke i përdorur sipas këtij ligji.
3. Burimet financiare të shërbimit veterinar kombëtar, të ligjëruara nga Buxheti i Shtetit dhe të ardhurat e tjera përdoren:
a) për zbatimin e programeve monitoruese të situatave epidemiologjike, zbatimin e Planit Kombëtar të Monitorimit të Mbetjeve, si dhe të sigurisë ushqimore;
b) për mirëmbajtjen dhe forcimin e infrastrukturës veterinare;
c) për pjesëmarrje në veprimtari veterinare kombëtare dhe ndërkombëtare.

Neni 62
Shpenzimet që kryhen për kontrollin e sëmundjeve së listës së OIE-së, të cilat shkaktojnë dëmtime në masë të kafshëve, si dhe paraqesin rrezik për shëndetin publik, mbulohen nga shteti. Përdorimi i fondit për këtë qëllim bëhet me urdhër të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit.

Neni 63
Shpenzimet që kryhen për sëmundje të grupit të zoonozave, shpenzimet për Planin Kombëtar të Monitorimit të Mbetjeve dhe ato të ngritjes e funksionimit të stacionit të karantinës shtetërore veterinare përballohen nga fondi përkatës i parashikuar në buxhetin e Ministrisë së Bujqësisë dhe Ushqimit. Përdorimi i tij bëhet me urdhër të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit.

Neni 64
Vaksinimet dhe gjurmimet e detyruara në programet e veçanta të parashikuara nga ky ligj bëhen falas. Shpenzimet e prodhimit të vaksinave dhe diagnostikimeve për këto sëmundje administrohen nga Ministria e Bujqësisë dhe Ushqimit, sipas skemave të zbatimit që përcaktohen në programe të veçanta.

Neni 65
1. Për njëthundrakët dhe dythundrakët, që në këtë ligj parashikohet të theren, të eliminohen dhe të groposen, ose për të cilat vërtetohet se kanë ngordhur pas vaksinimit të urdhëruar, në mbështetje të vendimeve të marra nga autoritetet kompetente veterinare, pronarit të tyre i jepet kompensim nga fondi shtetëror, në masën e vlerës së dëmit të parashikuar nga ky ligj.
2. Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit me rregullore të veçantë përcakton rastet e eliminimit ose therje të detyruara të kafshëve dhe shpendëve të prekura nga sëmundjet ngjitëse, të rrezikshme për shëndetin e tyre dhe të njerëzve.

Neni 66
Komisioni për caktimin e vlerës së kafshëve të sëmura që do të eliminohen dhe do të dëmshpërblehen përbëhet nga inspektori veterinar në komunën ose bashkinë ku ndodhet kafsha, një përfaqësues i pushtetit vendor dhe një përfaqësues i sektorit veterinar të qarkut, i cili kryeson komisionin.

Neni 67
1. Shteti është i detyruar të kompensojë pronarët ose kujdestarët e kafshëve në rastet kur:
a) vatrat ose sëmundjet ngjitëse të dyshuara janë lajmëruar menjëherë sapo kanë shpërthyer shenjat e para;
b) vaksinimet profilaktike dhe ekzaminimet diagnostike të kafshëve janë bërë brenda periudhës së përcaktuar me akte nënligjore;
c) janë zbatuar dhe janë urdhëruar të tjera masa për parandalimin dhe eliminimin e sëmundjeve;
ç) është bërë regjistrimi i fermës dhe identifikimi i kafshës.
2. Kompensimi i parashikuar në pikën 1 të këtij neni nuk paguhet në rast se sëmundja shpërthen gjatë importimit të kafshëve ose gjatë periudhës së qëndrimit në karantinë të kafshëve të importuara dhe në rastet kur pronari është vetë fajtor për shpërthimin e sëmundjes, duke blerë kafshë të sëmura ose të dyshimta pa certifikatë veterinare.

Neni 68
1. Kompensimi, sipas nenit 67 pika 1 të këtij ligji, bëhet në përputhje me vlerën e kafshës, të materialeve të papërpunuara dhe objekteve. Vlera e kafshëve të llojeve të ndryshme përcaktohet nga komisioni i vlerësimit të kafshëve të sëmura, që do të eliminohen dhe do të dëmshpërblehen. Në rastet e kafshës së therur në mënyrë emergjente, të objektit ose materialit të papërpunuar, të dëmtuar pjesërisht, kompesimit i zbritet vlera e pjesës që mund të përdoret.
2. Procedura e pagesës së kompensimit duhet bërë me kërkesën e pronarit ose kujdestarit të kafshëve. I interesuari duhet të paraqesë të gjitha dokumentet e kërkuara nga sektori veterinar i qarkut për kompensim brenda 30 ditëve. Nuk paguhet taksë për procedurën e kërkesës për kompensim.
3. Autoriteti veterinar i qarkut vendos për pagesën dhe masën e kompensimit.
4. Pala e interesuar ka të drejtë të apelojë vendimin e autoritetit veterinar të qarkut brenda 30 ditëve nga marrja e vendimit pranë Drejtorisë Veterinare.

Neni 69
Pronari ose kujdestari i kafshëve, manipuluesi i materialeve të papërpunuara, produkteve me origjinë shtazore dhe mbeturinave, importuesi e eksportuesi mbulojnë shpenzimet e shërbimeve për zbatimin e masave të parashikuara nga ky ligj, si dezinfektime, shpenzime për masat veterinare gjatë transportit, importimit, eksportimit, tranzitimit, shpenzimet për karantinën dhe shpenzimet për masat karantinore.

KREU XV
INSTITUTI I KËRKIMEVE VETERINARE DHE LABORATORI SHTETËROR I KONTROLLIT TË BIOPRODUKTEVE VETERINARE

Neni 70
Instituti i Kërkimeve Veterinare është e vetmja qendër reference laboratorike kombëtare dhe pjesë e rrjetit të shërbimit veterinar kombëtar. Instituti i Kërkimeve Veterinare ushtron veprimtarinë e vet në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë.

Neni 71
Instituti i Kërkimeve Veterinare është institucion shtetëror në varësi të Ministrisë së Bujqësisë dhe Ushqimit. Instituti i Kërkimeve Veterinare kryen punë kërkimore shkencore me shpenzime që përballohen nga shteti, sipas akteve nënligjore përkatëse. Ai ka, gjithashtu, pavarësi në veprimtarinë e vet financiare për shërbimet që kryen.

Neni 72
Detyrat e Institutit të Kërkimeve Veterinare janë:
a) monitorimi i situatës epizootike të vendit për sëmundjet virale, bakteriale, mykotike, parazitare, zoonotike dhe helmimeve;
b) diagnostikimi i sëmundjeve dhe përcaktimi i skemave më efikase për luftimin e tyre;
c) prodhimi i biopreparateve veterinare, si vaksina, antigene, alergene, materialeve diagnostikuese, si antigene, serume hiperimune për përdorim në diagnostikimin e sëmundjeve dhe në luftimin e tyre;
ç) kontrolli mikrobiologjik, kimik, toksikologjik dhe radiobiologjik i produkteve dhe i nënprodukteve ushqimore me origjinë shtazore dhe i ushqimeve të kafshëve, të prodhuara në vend ose të importuara, si dhe ato për eksport;
d) kontrolli i mbetjeve të substancave me efekt anabolik dhe të paautorizuara, i biopreparateve dhe i medikamenteve veterinare në kafshët dhe shpendët e gjalla, si dhe produktet e tyre;
dh) kualifikimi i specialistëve të laboratorëve veterinarë rajonalë, certifikimi i farmacistëve veterinarë dhe trajnimi periodik i tyre.

Neni 73
Instituti i Kërkimeve Veterinare, bazuar në norma dhe standarde të njohura ndërkombëtare, harton, miraton dhe shpërndan teknikat dhe metodat analitike përkatëse në fushën e veprimtarisë së vet ligjore. Bashkëpunon me institute e qendra kërkimore shkencore homologe dhe organizma të tjerë ndërkombëtarë, si dhe me institute e qendra reference brenda vendit.

Neni 74
Në varësi administrative dhe teknike të Institutit të Kërkimeve Veterinare janë laboratorët veterinarë rajonalë. Laboratorët veterinarë rajonalë vendosen pranë drejtorisë së bujqësisë dhe ushqimit në qark dhe ushtrojnë detyrën e tyre në diagnostikimin dhe kontrollin e sëmundjeve të kafshëve e shpendëve, si dhe në kontrollin e ushqimeve me origjinë shtazore dhe ushqimeve të kafshëve. Këta laboratorë zbatojnë detyrat që i delegohen nga Instituti i Kërkimeve Veterinare për ndjekjen e situatës epizootike të qarkut, mbështesin shërbimin veterinar rajonal në hartimin dhe zbatimin e programeve për monitorimin dhe eliminimin e sëmundjeve, për minimizimin dhe eliminimin e rreziqeve për njerëzit.

Neni 75
Instituti i Kërkimeve veterinare certifikon të gjithë laboratorët veterinarë privatë dhe ata të subjekteve private.

Neni 76
1. Në varësi të Drejtorisë Veterinare ngrihet dhe funksionon Laboratori Shtetëror i Kontrollit Veterinar, që kontrollon biopreparatet dhe medikamentet veterinare të importuara ose të prodhuara në vend.
2. Biopreparatet janë vaksinat, serumet, diagnostikuesit, shtamet dhe përbërësit për prodhimin e tyre. Ato prodhohen nga institucione të autorizuara nga Ministria e Bujqësisë dhe Ushqimit dhe përdoren pasi të jenë kontrolluar nga Laboratori Shtetëror i Kontrollit Veterinar.

Neni 77

Importimi, eksportimi dhe shitja e biopreparateve, e medikamenteve dhe e prodhimeve biologjike për kafshë lejohet vetëm në përputhje me nenin 40 pikat 1, 2, 3 dhe nenin 76 pika 2 të këtij ligji.

Neni 78
1. Komisioni i Kontrollit të Bioprodukteve dhe Medikamenteve Veterinare ngrihet me urdhër të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit pranë Drejtorisë Veterinare.
2. Në përbërje të Komisionit të Kontrollit të Bioprodukteve dhe Medikamenteve Veterinare janë:
a) Drejtori i Drejtorisë Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe të Ushqimit, i cili është dhe Kryetar i Komisionit;
b) Drejtori i Institutit të Kërkimeve Veterinare;
c) Përgjegjësi i Laboratorit Shtetëror të Kontrollit Veterinar;
ç) Përgjegjësi i Departamentit të Bakteriologjisë dhe Parazitologjisë;
d) Përgjegjësi i Departamentit të Virologjisë;
dh) specialist nga Drejtoria Veterinare.

KREU XVI
DISPOZITA TË FUNDIT

Neni 79
1. Kur nuk përbëjnë vepër penale, konsiderohen si kundërvajtje administrative dhe dënohen me 50 000 lekë deri në 100 000 lekë:
a) pronari ose kujdestari i kafshëve që vepron në kundërshtim me nenet 24, 25, 27 dhe 28 të këtij ligji;
b) mjeku veterinar në rastet kur:
i) nuk zbaton masat e urdhëruara sipas nenit 30 të këtij ligji;
ii) lëshon certifikatën veterinare pavarësisht nga bllokimi;
iii) vepron në kundërshtim me përcaktimet e bëra në pikat 2, 3 dhe 7 të nenit 45 të këtij ligji;
iv) vendos në treg materiale të papërpunuara ose produkte me origjinë shtazore në kundërshtim me bllokimin e tyre, sipas pikës 2 të nenit 46 të këtij ligji;
v) vepron në kundërshtim me nenin 47 të këtij ligji;
vi) nuk realizon dhe nuk zbaton ndonjë nga masat e urdhëruara për parandalimin e pasojave të dëmshme për shkak të mbetjeve të prodhimeve mjekësore ose të ndonjë subjekti tjetër të dëmshëm në materialet e papërpunuara, në produktet me origjinë shtazore dhe në produkte për kafshë;
vii) vepron në kundërshtim me nenin 57 të këtij ligji;
viii) nuk realizon masat e urdhëruara në zbatim të nenit 89 të këtij ligji;
c) cilido që shkel nenin 20 të këtij ligji.
2. Kur nuk përbën vepër penale, konsiderohet si kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 100 000 lekë deri në 150 000 lekë cilido që:
a) ngarkon, shkarkon, ringarkon, magazinon, përpunon një ngarkesë për eksport ose kur një ngarkesë ka qenë importuar në kundërshtim me pikën 2 të nenit 37 të këtij ligji;
b) ringarkon ose magazinon në pikën e inspektimit veterinar kufitar pa inspektim dhe kontroll veterinar një ngarkesë për eksport, sipas pikës 1 të nenit 38 të këtij ligji;
c) importon, tranziton ose magazinon një ngarkesë, pa leje nga administrata veterinare, sipas pikës 1 të nenit 39 të këtij ligji;
ç) nuk mban në karantinë kafshën e importuar, ose gjatë karantinës nuk bën analizat e caktuara, sipas pikës 1 të nenit 42 të këtij ligji;
d) ther njëthundrakë, dythundrakë, shpendë e lepuj për therje në një thertore që nuk përmbush kërkesat e përcaktuara në pikën 4 të nenit 42 të këtij ligji;
dh) importon, eksporton ose tranziton ngarkesa jashtë pikës së inspektimit veterinar kufitar të caktuar për këtë qëllim, sipas pikave 1 e 2 të nenit 43 të këtij ligji;
e) importon, eksporton ose tranziton ngarkesa në kundërshtim me nenin 44 të këtij ligji;
ë) prodhon, shet ose blen qumësht apo prodhime qumështi për konsum publik pa leje veterinare, sipas nenit 48 të këtij ligji;
f) vepron në kundërshtim me nenin 50 të këtij ligji;
g) eksporton materiale të papërpunuara, produkte me origjinë shtazore, peshk, vezë, shpendë për punë racore, vezë për shtrim (çelje) ose mallra të tjera, në kundërshim me nenin 52 të këtij ligji;
gj) vepron në kundërshtim me pika 1 dhe 2 të nenit 56 të këtij ligji;
h) vepron në kundërshtim me nenin 57 të këtij ligji;
i) tregton në treg lëkura gjedhi, dhensh, dhish të paanalizuara për antraks, sipas pikës 3 të nenit 54 të këtij ligji.
3. Kur nuk përbën vepër penale, konsiderohet si kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë 300 000 lekë cilido që fillon dhe ushtron veprimtarinë veterinare në kundërshtim me shkronjën “a” të pikës 3 të nenit 20 të këtij ligji.
4. Kur nuk përbën vepër penale, konsiderohet si kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë 30 000 lekë cilido që:
a) nuk lajmëron në mënyrë korrekte të gjitha palët e interesuara në rast vatrash sëmundjeje ngjitëse, si dhe në të gjitha rastet kur rrezikohet shëndeti publik dhe shëndeti kafshëve, sipas nenit 27 të këtij ligji.
b) ngarkon kafshë ose produkte me origjinë shtazore në kundërshtim me kërkesat e përcaktuara në nenin 33 të këtij ligji;
c) nuk pastron ose nuk dezinfekton mjetet e transportit për transportimin e ngarkesave nën kontrollin sanitaro-veterinar, pas shkarkimit ose para ngarkimit në rastet e përcaktuara nga autoritetet kompetente, sipas pikës 1 të nenit 34 të këtij ligji;
ç) nuk paraqet certifikatë veterinare ose dokumente të tjera me kërkesën e autoriteteve kompetente, sipas pikës 1 të nenit 36 të këtij ligji;
d) nuk lajmëron inspektorin veterinar të pikës së inspektimit kufitar ose sektorin veterinar në qark për mbërritjen e ngarkesës, sipas nenit 39 të këtij ligji;
dh) nuk lajmëron zyrën veterinare vendore ose të qarkut brenda periudhës kohore të përcaktuar ose nuk njofton fare për fillimin e prodhimit, sipas nenit 45 të këtij ligji;
e) nuk ther kafshët e sëmura ose të dëmtuara (të plagosura), kur është urdhëruar nga inspektori veterinar;
ë) vepron në kundërshtim me pikën 1 të nenit 51 të këtij ligji;
f) vepron në kundërshtim me nenin 52 të këtij ligji;
g) vepron në kundërshtim me nenet 54, 58, 59 dhe 60 të këtij ligji;
gj) nuk mban dokumentet për origjinën e lëkurëve të blera.
5. Kur nuk përbëjnë vepër penale, konsiderohen si kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë 25 000 lekë:
a) transportuesi që nuk lajmëron zyrën veterinare më të afërt për aksidentin rrugor;
b) inspektori që nuk i jep ndihmë veterinare, nuk zbaton masat ose kur një thertore nuk zbaton kushtet e përcaktuara në pikat 3 dhe 4 të nenit 36 të këtij ligji;
c) cilido që kalon pa inspektim sanitaro-veterinar dhe kontroll nga inspektori veterinar i pikës së kalimit kufitar, sipas pikës 1 të nenit 40 të këtij ligji, produktet me origjinë shtazore ose materialet e papërpunuara, të magazinuara, të paketuara, të përpunuara apo të trajtuara në zonat ku nuk aplikohet taksa doganore (duty free) ose magazina.

Neni 80
Kur nuk përbën vepër penale, konsiderohet si kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë 20 000 lekë cilido që shkel pikat 2, 3 dhe 4 të nenit 79 të këtij ligji.

Neni 81
Konsiderohet si kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë 50 000 lekë cilido që:
a) vepron në kundërshtim me nenin 17 të këtij ligji;
b) nuk paraqet certifikatën veterinare për kafshët që tregtohen;
c) organizon ekspozitë, grumbullim ose gara kafshësh apo shitje të organizuar kafshësh ose shitje produktesh me origjinë shtazore jashtë mjediseve të miratuara nga autoriteti kompetent, sipas nenit 35 të këtij ligji;
ç) nuk paraqet certifikatë veterinare për kafshët e gjahut ose nuk realizon masat profilaktike;
d) nuk lejon kontrollin veterinar, sipas neneve 17 dhe 45 të këtij ligji.

Neni 82
Në rast shkeljesh të neneve 37, 38, 39, 40, 44, 46, 47, 48, 51, 53, 56 dhe 57 të këtij ligji, përveç gjobës, mund të vendoset edhe masa e sekuestros mbi mjetet dhe mallrat e stabilimentit, si masë sigurie deri në shlyerjen e gjobës.

Neni 83
Për gjobat e vendosura nga Inspektorati Veterinar zbatohen dispozitat e ligjit nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.

Neni 84
1. Për të marrë vendimet pas shqyrtimit të kundërvajtjeve administrative, me urdhër të Ministrit të Bujqësisë dhe Ushqimit krijohet Komisioni i Shqyrtimit të Kundërvajtjeve Administrative në fushën e veterinarisë. Ky është një komision i përhershëm pranë kësaj Ministrie.
2. Komisioni përbëhet nga 5 persona, një jurist dhe 4 specialistë të fushës së veterinarisë dhe merr vendime me shumicë votash, pas shqyrtimit të kundërvajtjeve administrative, sipas këtij ligji ose akteve nënligjore në zbatim të tij.
3. Komisioni thërret, me njoftim paraprak, personat fajtorë për kryerjen e kundërvajtjes në bazë të procesverbalit. Procedura e gjykimit para Komisionit zhvillohet sipas ligjit nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.

Neni 85
Për të parandaluar futjen dhe përhapjen e sëmundjeve ngjitëse në kafshë nga vendet e tjera, si dhe për t’i eliminuar ato në territorin e Republikës së Shqipërisë, Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit urdhëron:
a) në të gjitha pikat e kalimit kufitar të Republikës së Shqipërisë të ketë inspektim konstant veterinar, ndërsa në zonat kufitare të ndërmerren masa të veçanta të përcaktuara në këtë ligj;
b) kufizimin, ndalimin, importimet ose tranzitimin e ngarkesave të kafshëve të gjalla dhe të produkteve me origjinë prej tyre nëpër territorin e Republikës së Shqipërisë, si dhe lëvizjen e njerëzve në rast rreziku të hyrjes së sëmundjeve ngjitëse.

Neni 86
Në zbatim të këtij ligji, Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit:
a) nxjerr akte nënligjore për rregullimin e veprimtarisë veterinare, duke i përshtatur dhe përafruar ato me legjislacionin e Bashkimit Europian;
b) kontribuon në realizimin e politikave veterinare nëpërmjet nënshkrimit të marrëveshjeve veterinare ndërkombëtare;
c) harton, në bashkëpunim me Ministrin e Shëndetësisë, masat parandaluese afatshkurtra dhe afatgjata për mbrojtjen e shëndetit të njerëzve kundër zoonozave;
ç) vendos krijimin, përbërjen dhe funksionimin e një komisioni të përbashkët ekspertësh për zoonozat, si një autoritet këshillues, me rregullore të përbashkët me Ministrin e Shëndetësisë.

Neni 87
Ministri i Bujqësisë dhe Ushqimit përcakton me rregullore të veçantë kushtet sanitaro-veterinare që duhet të plotësojnë mjediset dhe pajisjet për manipulimin post mortem të kadavrave të kafshëve, kushtet sanitaro-veterinare që duhet të plotësojnë stabilimentet për mbledhjen e konfiskateve, mbeturinave shtazore dhe barnave të bioprodukteve veterinare të pavlefshme, si dhe metodat e përpunimit dhe asgjësimit të tyre.

Neni 88
Ngarkohen Ministria e Bujqësisë dhe Ushqimit, Ministria e Shëndetësisë, Ministria e Financave të nxjerrin aktet nënligjore në zbatim të neneve 17, 18, 20, 21, 27, 28, 30, 37, 38, 42, 43, 49, 51, 58, 59, 61, 62, 63, 65, 68, 76 dhe 78 këtij ligji.

Neni 89
Ligji nr.7674, datë 23.2.1993 “Për shërbimin dhe Inspektoratin Veterinar”, me ndryshimet përkatëse, shfuqizohet.

Neni 90
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.4407, datë 25.11.2004 të Presidentit të Republikës së

Read Full Post »