Qendrapktp's Blog

LIGJ
Nr. 9946, datë 30.6.2008

PËR SEKTORIN E GAZIT NATYROR

Në mbështetje të neneve 78 e 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Qëllimi dhe objekti
1. Qëllimi i këtij ligji është krijimi i kuadrit ligjor për zhvillimin dhe rregullimin e sektorit të gazit natyror në Republikën e Shqipërisë, për të mundësuar një treg konkurrues dhe të integruar me tregjet rajonale dhe europiane, për një shërbim me cilësi të lartë dhe me kosto të arsyeshme.
2. Ky ligj përcakton politikat, rregullat e procedurat për organizimin dhe funksionimin e tregut të gazit natyror dhe veprimtaritë e lidhura me të, përfshirë procedurat, të drejtat e personave fizikë dhe juridikë për këto veprimtari.

Neni 2
Fusha e zbatimit
1. Ky ligj zbatohet për të gjitha veprimtaritë e sektorit të gazit natyror, përfshirë transmetimin, shpërndarjen, tregtimin, depozitimin, furnizimin, konsumin, si dhe ndërtimin dhe operimin e infrastrukturës së gazit natyror.
2. Veprimtaria e kërkimit dhe e prodhimit të gazit natyror nuk është objekt i këtij ligji. Ajo rregullohet nga ligji nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet (Kërkim dhe prodhim)”, të ndryshuar.
3. Sektori i gazit natyror përfshin gazin natyror, gazin natyror të lëngëzuar (GNL), biogazin, si dhe gazin nga biomasa ose tipa të tjerë gazrash të tilla që, nga pikëpamja teknike dhe e sigurisë teknike, mund të injektohen e të transportohen nëpërmjet sistemit të gazit natyror.

Neni 3
Përkufizimet
Në këtë ligj termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. Depozitim” është injektimi i gazit natyror në hapësirat depozituese, depozitimi dhe tërheqja e tij nga këto hapësira.
2. “E” është Enti Rregullator i Energjisë, përgjegjës për rregullimin e sektorit të energjisë elektrike dhe të gazit natyror, і cili organizohet dhe funksionon sipas dispozitave të ligjit nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar dhe të këtij ligji.
3. “Forcë madhore” është një ngjarje ose një akt natyror apo shoqëror, që ndodh në vend, si tërmetet, ciklonet, rrufetë, përmbytjet, shpërthimet vullkanike, zjarret, lufta, konfliktet e armatosura, kryengritjet, aktet terroriste, të cilat e pengojnë të licencuarin të përmbushë detyrimet sipas licencës, si dhe akte ose ngjarje të tjera, të cilat janë jashtë kontrollit të mundshëm të të licencuarit e nuk ndodhin për faj të tij dhe i licencuari nuk është në gjendje t’i eliminojë ato, edhe pse ka ushtruar aftësitë, përpjekjet dhe kujdesin e tij.
4. “Furnizim” është shitja e gazit natyror, përfshirë GNL-në, te klientët fundorë.
5. “Gaz natyror” është gazi metan, përshirë gazin shoqërues, si dhe të gjitha hidrokarburet, që janë në gjendje të gaztë, në kushte atmosferike normale, і cili, në kuptim të këtij ligji, përfshin edhe GNL-në, biogazin ose lloje të tjera gazi, që transmetohen dhe shpërndahen në sistemin e tubacioneve.
6. “Hapësirë depozitimi” është hapësira e përdorur për depozitimin e gazit natyror, që zotërohet dhe/ose operohet nga një shoqëri e gazit natyror, përfshirë pjesën e impianteve të GNL-së, të përdorura për depozitim, duke përjashtuar ato që përdoren për veprimtarinë e prodhimit, si dhe hapësirat e rezervuara ekskluzivisht për Operatorin e Sistemit të Transmetimit (OST) në kryerjen e funksioneve të tij.
7. “Hidrokarbur” është nafta bruto ose gazi natyror.
8. “Hyrje e palëve të treta” është e drejta e një pale të tretë për të hyrë dhe përdorur sistemin e gazit, me terma e kushte të përcaktuara.
9. “Hyrje në hapësirat e depozitimit” është e drejta e një prodhuesi, furnizuesi, transportuesi, klienti të kualifikuar apo e një personi të përdorë hapësirat e depozitimit në territorin e Republikës së Shqipërisë.
10. “Hyrje në sistemin e transmetimit/shpërndarjes” është e drejta dhe mundësia e një prodhuesi, furnizuesi dhe/ose klienti të kualifikuar të përdorë sistemin e transmetimit/shpërndarjes.
11. “Impiant GNL-je” është terminali, që përdoret për lëngëzimin e gazit natyror ose importin, eksportin, shkarkimin apo rigazifikimin e GNL-së, përfshirë shërbimet ndihmëse dhe depozitat e përkohshme, të nevojshme për procesin e rigazifikimit dhe livrimin e mëtejshëm në sistemin e transmetimit. Këtu nuk përfshihet asnjë pjesë e terminaleve të GNL-së, që përdoren për depozitim.
12. “Infrastrukturë e re” është infrastruktura, që nuk ka përfunduar deri në hyrjen në fuqi të këtij ligji.
13. “IQT” është Inspektorati Qendror Teknik, që është krijuar dhe funksionon sipas dispozitave të ligjit nr.9595, datë 27.7.2006 “Për Inspektoratin Qendror Teknik”.
14. “Kapacitet i disponueshëm” është kapaciteti i transmetimit, i shpërndarjes, i impiantit të GNL-së ose hapësirave të depozitimit, të përcaktuara sipas rregulloreve përkatëse, i cili mund t’u sigurohet përdoruesve të sistemit ose rrjetit nga operatori i sistemit.
15. “Klient” është subjekti, që blen me shumicë, si dhe klienti fundor i gazit natyror.
16. “Klient fundor” është klienti, që e blen gazin natyror për nevojat e veta.
17. “Klient i kualifikuar” është klienti, i lirë të blejë gaz nga furnizuesit, sipas zgjedhjes së vet.
18. “Klient me të ardhura të pakëta” është klienti, і cili, me të ardhurat që siguron, nuk është në gjendje të përballojë çmimin e gazit natyror dhe që përfiton nga programet mbështetëse të qeverisë.
19. “Klient rezidencial” është klienti, që blen gaz për konsum familjar dhe jo për veprimtari tregtare ose profesionale.
20. “Klient jorezidencial” është klienti, і cili blen gaz natyror, që nuk është për përdorim rezidencial.
21. “Klient tarifor” është klienti, i cili nuk është i lirë të blejë gaz nga furnizuesi i zgjedhur prej tij.
22. “Kontratë “take-or-pay”” është kontratë blerjeje ose shitjeje gazi, sipas së cilës blerësi e paguan sasinë e kontraktuar të gazit, pavarësisht nëse kjo sasi është konsumuar ose jo nga ai.
23. “Leje” është akti i miratimit nga organi i parashikuar në këtë ligj, për të ndërtuar dhe përdorur infrastrukturën e sistemit të gazit (tubacione gazsjellësish, impiante GNL-je apo hapësira depozituese), sipas procedurave përkatëse.
24. “Leje koncesioni” është leja e dhënë nga Këshilli i Ministrave për ndërtimin dhe përdorimin e një gazsjellësi, sipas dispozitave të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar.
25. “Lëngëzim i gazit natyror” është procesi i ftohjes së gazit natyror në kushte normale, deri në temperaturën -163oC, derisa ai të shndërrohet në gaz natyror të lëngëzuar (GNL).
26. “Licencë” është autorizimi, që i jepet një personi, sipas përcaktimeve të seksionit II të kreut III të këtij ligji, për t’u angazhuar në njërën nga veprimtaritë e sektorit të gazit natyror.
27. “Linepack” është një sasi gazi natyror, e ruajtur në gjendje të ngjeshur në sistemet e transmetimit dhe të shpërndarjes së gazit natyror, pa përfshirë kapacitetet teknologjike, të përdorura ekskluzivisht nga OST-ja.
28. “Linjë direkte” është një tubacion i gazit natyror, komplementar i sistemit të ndërlidhur, që lidh një burim të gazit me një klient.
29. “Linjë interkonjeksioni” është një linjë transmetimi, e cila kalon një kufi, ndërmjet dy vendeve, vetëm për të lidhur sistemet e transmetimit të këtyre vendeve.
30. “Ministër” është ministri përgjegjës për sektorin e energjisë.
31. “Ministria” është ministria përgjegjëse për sektorin e energjisë.
32. “Operim” është vënia në veprim dhe shfrytëzimi, në kuptimin tregtar, të infrastrukturës së sistemit të gazit natyror (tubacione gazsjellësish, impiante GNL-je apo hapësira depozitimi të gazit natyror).
33. “Operator i sistemit të depozitimit” është subjekti, i cili kryen veprimtarinë e depozitimit dhe është përgjegjës për operimin e hapësirave të depozitimit.
34. “Operator i sistemit të GNL-së” është subjekti, i cili kryen veprimtarinë e lëngëzimit të gazit natyror ose importin, eksportin, shkarkimin e rigazifikimin e GNL-së dhe është përgjegjës për operimin e impiantit të GNL-së.
35. “Operator i Sistemit të Shpërndarjes (OSSH)” është personi, që kryen veprimtarinë e shpërndarjes. Ai është përgjegjës për operimin, mirëmbajtjen dhe, nëse është e nevojshme, zhvillimin e sistemit të shpërndarjes në një zonë të caktuar e, ku është e mundur, lidhjen e tij me sistemet e tjera. Gjithashtu, ai është përgjegjës edhe për sigurimin e aftësisë afatgjatë të sistemit, për të përmbushur kërkesat e arsyeshme për shpërndarjen e gazit.
36. “Operator i Sistemit të Transmetimit (OST)” është subjekti, që kryen veprimtarinë e transmetimit dhe është përgjegjës për operimin, sigurimin e mirëmbajtjes dhe zhvillimin e sistemit të transmetimit në një zonë të caktuar e, ku është e mundur, lidhjen e tij me sistemet e tjera. Ai është përgjegjës për sigurimin e aftësisë afatgjatë të sistemit, për të plotësuar nevojat e arsyeshme për transmetimin e gazit.
37. “Person” është personi fizik ose juridik.
38. “Përdorim” është vënia në funksionim dhe mirëmbajtja, në aspektin teknologjik, të infrastrukturës së sistemit të gazit natyror (tubacione gazsjellësish, impiante GNL-je apo hapësira depozitimi të gazit natyror).
39.“Përdorues i rrjetit ose i sistemit” është personi, që furnizon ose furnizohet nga sistemi.
40. “Pjesëmarrës” janë të gjitha institucionet dhe subjektet që operojnë në sektorin e gazit natyror.
41. “Planifikim afatgjatë” është planifikimi i furnizimit dhe і kapacitetit transmetues e shpërndarës të shoqërive të gazit natyror, mbi baza afatgjata, për përmbushjen e kërkesës për gaz natyror, diversifikimin e burimeve dhe garantimin e furnizimeve të klientëve.
42. “Prodhues” është personi, i cili ushtron veprimtarinë për prodhimin e gazit natyror.
43. “Rigazifikim” është procesi i ngrohjes së GNL-së deri në kthimin e tij në gjendje të gaztë.
44. “Rregulla të praktikës dhe të procedurave” janë rregullat e miratuara nga bordi i komisionerëve të ERE-së, ku përcaktohen procedurat dhe afatet që zbaton ERE-ja.
45. “Rregulla teknike dhe të sigurisë” janë rregullat teknike dhe kriteret e sigurisë, ku përcaktohen kërkesat minimale të projektimit teknik, ndërtimit dhe operimit të sistemeve të transmetimit dhe shpërndarjes së gazit natyror, të instalimeve të GNL-së, hapësirave të depozitimit, si dhe të linjave direkte.
46. “Rrjet” është një sistem i ndërlidhur tubacionesh.
47. “Rrjet tubacioni në sektorin e kërkim-prodhimit” është çdo tubacion ose rrjet tubacionesh, që operojnë dhe/ose janë ndërtuar si pjesë e një projekti për nxjerrje nafte apo gazi, ose që përdoret për të transportuar gaz natyror nga një apo më shumë projekte të tilla, të një uzine përpunimi, terminal ose terminal fundor detar.
48. “Siguri” është siguri furnizimi me gaz natyror ose/dhe siguri teknike, sipas kontekstit.
49. “Shërbime ndihmëse” janë të gjitha shërbimet, të nevojshme për hyrje dhe operimin e rrjeteve të transmetimit dhe/ose shpërndarjes, instalimet e GNL-së dhe/ose hapësirat e depozitimit, përfshirë balancimin dhe kombinimin e ngarkesës, përjashtuar facilitetet e rezervuara ekskluzivisht për operatorët e sistemeve të transmetimit.
50. “Shoqëri furnizimi” është personi që kryen veprimtarinë e furnizimit.
51. “Shoqëri gazi natyror” është personi që kryen të paktën njërën prej veprimtarive, si: prodhimin, transmetimin, shpërndarjen, furnizimin, blerjen ose depozitimin e gazit natyror, përfshirë GNL-në dhe që është përgjegjës për detyrat tregtare e teknike dhe/ose përmbajtjen, që lidhen me këto funksione, por nuk përfshin klientët fundorë.
52. “Shoqëri e integruar e gazit natyror” është një shoqëri, vertikalisht ose horizontalisht, e integruar.
53. “Shoqëri horizontalisht e integruar” është një shoqëri gazi natyror, që kryen të paktën njërën prej veprimtarive, si të prodhimit, transmetimit, shpërndarjes, furnizimit ose depozitimit të gazit natyror dhe të një veprimtarie tjetër, jashtë sektorit të gazit natyror.
54. “Shoqëri vertikalisht e integruar” është një shoqëri gazi natyror ose një grup shoqërish, marrëdhëniet e të cilave janë përcaktuar në nenin 3(3) të Rregullores së Këshillit (EEC) nr.4064/89, datë 21 dhjetor 1989, për kontrollin e përqendrimeve ndërmjet shoqërive dhe ku shoqëria/grupi në fjalë kryen të paktën njërën prej veprimtarive të transmetimit, shpërndarjes, GNL-së ose depozitimit dhe të paktën njërën prej veprimtarive të prodhimit apo furnizimit të gazit natyror.
55. “Shpërndarje” është transporti i gazit natyror nëpërmjet rrjeteve të tubacionit të shpërndarjes, për livrimin e tij te klientët, pa përfshirë furnizimin.
56. “Sistem” është çdo rrjet transmetimi, shpërndarjeje, impianti GNL-je ose hapësire depozitimi, zotëruar ose operuar nga një shoqëri e gazit natyror, përfshirë linepack-un, facilitetet e tij, që sigurojnë shërbimet ndihmëse, si dhe ato që janë të nevojshme për hyrjen në transmetim, shpërndarjen dhe impiantet e GNL-së.
57. “Sisteme të ndërlidhura” janë një numër sistemesh të lidhura me njëra-tjetrën.
58. “Transmetim” është transporti i gazit natyror, nëpërmjet një tubacioni të presionit të lartë, i ndryshëm nga rrjeti i tubacionit në sektorin e kërkim-prodhimit, për livrimin e tij te klientët, pa përfshirë furnizimin.
59. “Tranzit” është transporti i gazit natyror nga një vend tjetër për në një vend të tretë, nëpërmjet sistemit të transmetimit të Republikës së Shqipërisë.
60. “Tregtim” është blerja ose shitja me shumicë e gazit natyror.

KREU II
POLITIKAT E SEKTORIT TË GAZIT NATYROR

Neni 4
Politikat e sektorit të gazit natyror
1. Ministria përgjegjëse për energjinë është institucioni më i lartë për formulimin e politikave të zhvillimit të sektorit të gazit natyror.
2. Në kryerjen e përgjegjësive, sipas këtij ligji, ministria, kur e gjykon të arsyeshme, këshillohet me autoritetet e tjera shtetërore të sektorit të energjisë, ERE-në, me pjesëmarrësit në sektorin e gazit natyror, si dhe me partnerët socialë.
3. Ministria përcakton politikat dhe programet për të siguruar një zhvillim të qëndrueshëm e të sigurt të sektorit të gazit natyror.
4. Ministria zhvillon politika dhe programe të paktën për njërën nga çështjet e mëposhtme:
a) për zbatimin e objektivave dhe të politikave energjetike në sektorin e gazit natyror, në përputhje me kërkesat e traktatit për krijimin e Komunitetit të Energjisë;
b) për nxitjen e investimeve në sektorin e gazit natyror, përfshirë edhe lehtësitë e mundshme fiskale;
c) për marrjen e masave të mbrojtjes së mjedisit;
ç) për garantimin e zhvillimit të sigurt dhe të qëndrueshëm të rrjeteve e të instalimeve të tjera të infrastrukturës së gazit natyror;
d) për harmonizimin me standardet dhe rregulloret e Bashkimit Europian në këtë sektor dhe sigurimin e ndërveprimit të sistemeve të gazit natyror të Republikës së Shqipërisë me sistemet rajonale dhe ato europiane;
dh) për zhvillimin e programeve për mbrojtjen e klientëve me të ardhura të pakta, në bashkëpunim me autoritetet dhe institucionet e tjera shtetërore.
5. Ministri, në përputhje me kriteret dhe procedurat e përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave, jep lejet profesionale për specialistët, që kryejnë veprimtari projektuese dhe zbatuese në fushat e përcaktuara me këtë ligj, si dhe në fushat e kërkimit, të prodhimit, përpunimit, transportimit, depozitimit dhe tregtimit të hidrokarbureve në tërësi.

Neni 5
Siguria e furnizimit me gaz natyror
1. Pjesëmarrësit në tregun e gazit natyror planifikojnë dhe marrin masat për një furnizim të sigurt me gaz natyror, në përputhje me standardet, si dhe janë përgjegjës për furnizimin me gaz natyror, brenda qëllimit të veprimtarisë.
2. Ministria është përgjegjëse për analizën e marrëdhënieve ndërmjet ofertës dhe kërkesës në tregun e gazit natyror, duke bërë parashikime edhe për të ardhmen, për planifikimin e ndërtimit të kapaciteteve shtesë në sistemin e gazit natyror, si dhe për propozimin e marrjen e masave në rastet e situatave të krizave.
3. Këshilli і Ministrave, me propozimin e ministrit, miraton rregullat për sigurinë e furnizimit të garantuar dhe të qëndrueshëm me gaz natyror, ku përcaktohen:
a) kriteret dhe mënyrat e përllogaritjes së sasive të mjaftueshme të gazit natyror, për një furnizim të qëndrueshëm të klientëve të mbrojtur;
b) programi për reduktimin ose ndërprerjen e furnizimit me gaz natyror të kategorive të veçanta të klientëve në rast krize;
c) përmbajtja e raportit të një furnizuesi të gazit natyror për sigurinë e furnizimit me këtë gaz.
4. ERE-ja është autoriteti përgjegjës për monitorimin e sigurisë së furnizimit.
5. ERE-ja, brenda muajit janar të çdo viti, në bashkëpunim me ministrinë, përgatit dhe publikon një raport për sigurinë e furnizimit me gaz natyror, duke propozuar edhe masat përkatëse.
6. Raporti i përgatitur sipas pikës 5 të këtij neni u bëhet i njohur menjëherë Këshillit të Ministrave dhe Kuvendit.

Neni 6
Masat mbrojtëse për sigurinë e furnizimit
1. Në rast të një krize të menjëhershme në tregun e energjisë ose kur siguria fizike e personave, aparateve apo instalimeve ose e integritetit të sistemit kërcënohet, ministria, në bashkëpunim me autoritetet përkatëse, ndërmerr masat mbrojtëse të nevojshme, të përkohshme.
2. Masat e marra në rastet e parashikuara në pikën 1 të këtij neni duhet sjellin efekte negative sa më të vogla të mundshme për funksionimin e tregut të brendshëm dhe të merren vetëm kur janë të nevojshme për shmangien e vështirësive të menjëhershme, që mund të jenë krijuar.
3. Ministri vë në dijeni menjëherë Këshillin e Ministrave dhe, kur e sheh të nevojshme, edhe vendet e tjera, me të cilat ka marrëdhënie bashkëpunimi në sektorin e gazit natyror, për masat mbrojtëse të marra sipas pikës 1 të këtij neni.
4. Ministria njofton institucionet përkatëse të traktatit të krijimit të Komunitetit të Energjisë për masat e marra sipas pikës 1 të këtij neni.

Neni 7
Rregullat teknike dhe të sigurisë në sektorin e gazit natyror
1. Këshilli і Ministrave, me propozimin e ministrit, miraton rregullat teknike dhe kriteret e sigurisë, ku përcaktohen kërkesat minimale të projektimit teknik, ndërtimit dhe operimit të sistemeve të transmetimit e të shpërndarjes së gazit natyror, të instalimeve të GNL-së, hapësirave të depozitimit dhe të linjave direkte, për operimin e sigurt të sistemeve.
2. Përgatitja dhe miratimi i rregullave teknike e i kritereve të sigurisë, sipas pikës 1 të këtij neni, bëhen brenda 4 vjetëve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji. Deri në çastin e miratimit nga Këshilli i Ministrave të këtyre rregullave, do të zbatohen rregullat dhe kriteret e sigurisë së vendeve të BE-së. Ministri përcakton rregullat që do të zbatohen.
3. Ministri, brenda 3 vjetëve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, përcakton rregullat teknike për kryerjen e operacioneve të depozitimit të gazit natyror në vendburimet hidrokarbure ose në hapësirat e tjera nëntokësore, të përshtatshme për këtë qëllim, në përputhje me normativat europiane në këtë fushë.
4. Rregullat teknike, të parashikuara në pikën 3 të këtij neni, përditësohen nga ministria, në funksion të zhvillimit teknik dhe teknologjik të sistemit të depozitimit të gazit natyror.
5. Kontrolli për zbatimin dhe respektimin e rregullave, të parashikuara në pikën 1 të këtij neni, ushtrohet nga strukturat përkatëse, sipas legjislacionit në fuqi.

Neni 8
Ndërtimi dhe përdorimi i tubacioneve dhe i infrastrukturës së gazit natyror
1. Ndërtimi dhe përdorimi i tubacioneve për transmetimin dhe shpërndarjen e gazit natyror, instalimeve të GNL-së, depozitave nëntokësore të gazit natyror, linjave direkte, si dhe lidhja e sistemit shqiptar të gazit natyror me sistemet fqinje bëhen me leje të veçantë, të miratuar nga Këshilli i Ministrave.
2. Leja jepet për një afat 30 vjet, me të drejtë ripërsëritjeje. Mënyra e ripërtëritjes së lejes përcaktohet në marrëveshjen midis dy palëve. Nëse nuk ripërsëritet pas mbarimit të afatit, asetet e ndërtuara i kalojnë në pronësi shtetit shqiptar.
3. Këshilli i Ministrave miraton rregullat për kushtet dhe procedurat e dhënies së lejes. Rregullat mbështeten në kriteret e mosdiskriminimit, të trajtimit të barabartë dhe transparencës.
4. Leja e dhënë sipas pikës 1 të këtij neni nuk përjashton marrjen e të gjitha lejeve të tjera, për një ndërtim të zakonshëm, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

KREU III
RREGULLIMI I SEKTORIT TË GAZIT NATYROR

SEKSIONI I
ENTI RREGULLATOR I ENERGJISË

Neni 9
Autoriteti rregullator
1. ERE-ja është autoriteti rregullator i veprimtarive në sektorin e gazit natyror, me përjashtim të veprimtarisë së kërkimit dhe të prodhimit të këtij gazi.
2. ERE-ja, përveç kompetencave, sipas ligjit nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar, gëzon dhe çdo kompetencë të dhënë nga ky ligj dhe aktet e tjera ligjore në fuqi.
3. Anëtarët e bordit të komisionerëve të ERE-së dhe personeli teknik, për sa i takon konfliktit të interesave, janë subjekte të dispozitave të nenit 6 të ligjit nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar.

Neni 10
Buxheti dhe financimi i ERE-së
1. Buxheti i ERE-së krijohet nga burimet financiare të parashikuara në ligjin nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar dhe nga pagesat e rregullimit, që paguhen nga të licencuarit në sektorin e gazit natyror.
2. ERE-ja përcakton pagesat e aplikimit për licencë dhe pagesat e rregullimit për të licencuarit në sektorin e gazit natyror.

Neni 11
Përgjegjësitë e ERE-së në sektorin e gazit natyror
ERE-ja, si një institucion i pavarur, ka autoritet rregullator në sektorin e gazit natyror, përfshirë, por jo kufizuar, në çështjet e mëposhtme:
1. Përcaktimin dhe miratimin e tarifave, që zbatohen për të llogaritur ose përcaktuar termat dhe kushtet për:
a) lidhjen dhe hyrjen në rrjete, përfshirë tarifat e transmetimit dhe të shpërndarjes. Këto tarifa do të mundësojnë që investimet e nevojshme në rrjete të sigurojnë qëndrueshmërinë e tyre;

b) lidhjen dhe hyrjen në hapësirat e depozitimit, instalimet e GNL-së, shërbimet ndihmëse dhe furnizimin me gaz natyror të klientëve;
c) garantimin e shërbimeve balancuese.
2. Monitorimin e sigurisë së furnizimit, përfshirë, por jo kufizuar, nivelin e kërkesës së ardhshme, të pritshme dhe furnizimin e disponueshëm, kapacitetet potenciale shtesë, të planifikuara ose në ndërtim, cilësinë dhe nivelin e mirëmbajtjes së rrjeteve, si dhe masat për të mbuluar kërkesën pik dhe për t’u përballuar me dështimin e një ose më shumë furnizuesve.
3. Rregullimin dhe garantimin e hyrjes, përfshirë hyrjen e gazit nga burimet e biomasës në sistemet e transmetimit dhe të shpërndarjes, përfshirë:
a) rregullat për menaxhimin dhe alokimin e kapaciteteve të interkonjeksionit, në këshillim me autoritetet rregullatore të vendeve me të cilat është lidhur sistemi ynë;
b) publikimin dhe mënyrën e publikimit të informacionit të mjaftueshëm nga OST-të dhe OSSH-të për interkonjeksionet, përdorimin e rrjetit dhe alokimin e kapacitetit për palët e interesuara, përfshirë tarifat, duke pasur parasysh nevojën për të trajtuar informacionin tregtar konfidencial;
c) çdo mekanizëm për kapacitetet e kufizuara, brenda sistemit kombëtar të gazit natyror;
ç) rregullat për përjashtimet nga detyrimi i ofrimit të hyrjes së palëve të treta, sipas angazhimeve “take-or-pay” dhe marrëveshjeve të tjera ndërmjet shoqërive të sistemit të gazit natyror dhe përdoruesve të sistemit.
4. Zbatimin e detyrimeve të shërbimit publik.
5. Mbrojtjen e konsumatorëve.
6. Përcaktimin e fazave të hapjes së tregut, të kritereve për dhënien e statusit të klientëve të kualifikuar dhe të afateve kohore për kualifikimin e tyre, në përputhje me detyrimet ndërkombëtare të Republikës së Shqipërisë dhe me kërkesat e tjera ligjore.
7. Garantimin, që klientët e kualifikuar të mund të zgjedhin furnizues të rinj.
8. Kushtet e përgjithshme të furnizimit, përfshirë krijimin e termave dhe të kushteve të përgjithshme kontraktuale transparente.
9. Dhënien, ndryshimin, transferimin dhe heqjen e licencave për shoqëritë e gazit natyror.
10. Miratimin e rregullave, të hartuara nga OST-ja, për balancimin e sistemit të transmetimit të gazit natyror.
11. Miratimin e planeve të investimeve të të licencuarve në sektorin e gazit natyror.
12. Përcaktimin e kërkesave minimale për OST-në, për mirëmbajtjen dhe zhvillimin e sistemit të transmetimit, përfshirë kapacitetin e interkonjeksionit.
13. Miratimin e udhëzimeve të ndarjes së llogarive, për të siguruar se nuk ka ndërsubvencionime ndërmjet veprimtarive në sektor, përfshirë rregullat për mbajtjen dhe auditimin e llogarive të shoqërive të gazit natyror.
14. Ruajtjen e konfidencialitetit të informacionit të ndjeshëm tregtar të shoqërive të gazit natyror dhe të pjesëtarëve të tjerë të këtij sektori.
15. Përcaktimin e mekanizmave dhe të procedurave për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve për shoqëritë e gazit natyror.
16. Përcaktimin e përjashtimeve nga kërkesat e hyrjes ose tarifat për infrastrukturën e re.
17. Vendosjen e standardeve minimale për cilësinë e shërbimit, veçanërisht për kohën që u duhet operatorëve të transmetimit dhe shpërndarjes, për të bërë lidhjet dhe riparimet.
18. Përcaktimin e mekanizmave për të shmangur çdo abuzim me pozicionin dominues, në veçanti në dëm të konsumatorëve dhe çdo sjellje grabitqare.
19. Kërkesat e monitorimit dhe të raportimit të informacionit, që aplikohen për shoqëritë e gazit natyror, për të siguruar një administrim efektiv dhe efiçent të këtij ligji.
20. Krijimin e kushteve të barabarta të lojës për të gjithë pjesëmarrësit e tregut të gazit natyror, duke bashkëpunuar me autoritete të tjera rregullatore dhe, në veçanti, me bordin rregullator dhe me këshillin ministerial të Komunitetit të Energjisë.

Neni 12
Rregullat e praktikës dhe procedurës së ERE-së
ERE-ja, brenda 12 muajve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji, miraton ndryshimin e rregullave të praktikës dhe të procedurës, që rregullojnë procedimet e saj për veprimtaritë në sektorin e gazit natyror, përfshirë, por pa u kufizuar, trajtimin e informacionit konfidencial.

Neni 13
Raportimi
ERE-ja paraqet brenda 31 marsit të çdo viti në Kuvend një raport vjetor për gjendjen në sektorin e gazit natyror, veprimtarinë e vet dhe përfundimet për përgjegjësitë monitoruese, përfshirë një vlerësim për nivelin e transparencës dhe të konkurrencës në treg.

SEKSIONI II
LICENCIMI NË SEKTORIN E GAZIT NATYROR

Neni 14
Licencat dhe procedurat e licencimit
1. ERE-ja lëshon licenca për veprimtaritë e mëposhtme:
a) transmetim të gazit natyror;
b) shpërndarje të gazit natyror;
c) furnizim të gazit natyror;
ç) tregtim të gazit natyror;
d) operim në hapësirat e depozitimit të gazit natyror;
dh) operim në impiantet e GNL-së.
2. Kryerja e njërës prej veprimtarive të parashikuara në pikën 1 të këtij neni, pa autorizimin e ERE-së, është e paligjshme.
3. ERE-ja i jep licencë për transmetimin e gazit natyror vetëm një personi, për një territor të caktuar.
4. ERE-ja i jep licencë për shpërndarjen dhe furnizimin e klientëve tariforë me gaz natyror vetëm një personi, për një zonë të caktuar shërbimi.
Përcaktimi i zonave të transmetimit dhe të shpërndarjes bëhet nga ERE-ja me udhëzim, në bazë të kritereve teknike dhe ekonomike.
5. Bashkitë dhe komunat mund t’i ushtrojnë veprimtaritë e përmendura në pikën 1 të këtij neni, kur ato kanë marrë licencë nga ERE-ja.
6. ERE-ja, për dhënien, refuzimin, ndryshimin dhe heqjen e një licence në sektorin e gazit natyror, zbaton kriteret dhe procedurat e parashikuara në nenet 16, 17, 18 e 19 të ligjit nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar.
7. ERE-ja miraton rregulloren për procedurat e licencimit të veprimtarive të gazit natyror, ku përcakton afatet, formën, mënyrën dhe pagesat e aplikimit për çdo licencë.
8. Për operimin e një linje direkte, nuk është e nevojshme marrja e licencës nga ERE-ja.

Neni 15
Mbajtja e bilanceve të llogarive të të licencuarve
1. Çdo shoqëri e licencuar në sektorin e gazit natyror, që kryen më shumë se një nga veprimtaritë, që kanë të bëjnë me prodhimin, transmetimin, shpërndarjen, furnizimin dhe operimin e impianteve të GNL-së ose të hapësirave të depozitimit, mban llogari të veçantë për çdo veprimtari, si dhe përgatit bilance llogarish të konsoliduara, në përputhje me praktikat e kërkuara.
2. Këto shoqëri mbajnë, gjithashtu, llogari të veçanta për veprimtaritë, që nuk lidhen me ato të prodhimit, transmetimit, shpërndarjes, furnizimit, operimit të impianteve të GNL-së dhe hapësirave të depozitimit të gazit natyror.
3. ERE-ja mund të miratojë standarde të njëjta për mbajtjen e llogarive për të gjithë të licencuarit në sektorin e gazit natyror.
4. ERE-ja kontrollon llogaritë e të licencuarve dhe ruan konfidencialitetin e informacionit të ndjeshëm tregtar të të licencuarve.

Neni 16
Plani i investimeve
1. OST-ja dhe OSSH-ja përgatisin planet afatgjata të investimeve për zhvillimin, ndërtimin dhe modernizimin e sistemit të transmetimit e të shpërndarjes së gazit natyror, për një periudhë jo më të shkurtër se 5 vjet.
2. Planet e investimeve paraqiten për miratim në ERE.
3. Planet afatgjata të investimeve vlerësohen sipas një analize të vlerës së përfitimeve.
4. ERE-ja miraton rregulla të veçanta për mënyrën, formën dhe afatet e paraqitjes së planeve të investimeve, sipas pikës 1 të këtij neni.

SEKSIONI III
TARIFAT E SEKTORIT TË GAZIT NATYROR

Neni 17
Veprimtaritë me tarifa të rregulluara
1. ERE-ja përcakton tarifat për hyrjen në rrjetin e transmetimit ose të shpërndarjes, për pagesën e lidhjes me rrjetin e transmetimit ose të shpërndarjes, për hyrjen në hapësirat e depozitimit dhe impiantet e GNL-së, shërbimet ndihmëse, balancimin dhe furnizimin e klientëve tariforë.
2. Veprimtaritë konkurruese përfshijnë shitjen me shumicë të gazit ndërmjet furnizuesve dhe shitjen me pakicë ndërmjet furnizuesve dhe klientëve të kualifikuar, çmimet e të cilave përcaktohen bazuar në ofertën dhe kërkesën.
3. Nëse ERE-ja vlerëson se hapësira e depozitimit, shërbimet balancuese ose shërbimet ndihmëse operojnë në një treg mjaftueshmërisht konkurrues, mund të lejojë përcaktimin e çmimeve në bazë të tregut.

Neni 18
Vendosja e tarifave
1. Tarifat dhe mënyrat e llogaritjes së tyre janë jodiskriminuese e transparente. Ato marrin parasysh nevojën për integritetin e sistemit dhe reflektojnë kostot e realizuara në mënyrë efiçente, përfshirë kthimin e duhur të investimeve.
2. Tarifat mundësojnë tregtimin dhe konkurrencën efiçente të gazit, duke shmangur ndërsubvencionimet ndërmjet përdoruesve të sistemit dhe sigurojnë incentiva për investime.
3. Tarifat nuk kufizojnë likuiditetin e tregut apo shtrembërojnë tregtinë ndërkufitare të sistemeve të ndryshme të transmetimit.
4. ERE-ja miraton tarifa që mbulojnë, në mënyrë efiçente, kostot e realizuara për veprimtaritë e rregulluara, duke siguruar një normë kthimi të arsyeshme të kapitalit të investuar në këto veprimtari dhe stimuluar zhvillimin e kapaciteteve të transmetimit, depozitimit dhe shpërndarjes, përmes tërheqjes së investimeve të huaja dhe transferimit të teknologjisë.
5. Mënyra e llogaritjes së tarifave mund të përfshijë incentivat e duhura, për të përmirësuar shërbimin dhe nxitur një balancim optimal të ngarkesës.
6. ERE-ja publikon në Fletoren Zyrtare vendimin për çdo propozim tarife.
7. Shoqëritë e gazit natyror i shpallin tarifat e tyre, të paktën 15 ditë përpara hyrjes së tyre në fuqi, në përputhje me rregullat e ERE-së.

Neni 19
Tarifat e balancimit
1. OST-ja paraqet për miratim në ERE tarifat e balancimit, në bazë të kritereve objektive, që pasqyrojnë nevojat reale të sistemit, në përputhje me burimet e disponueshme të saj. Tarifat e balancimit përcaktohen në përputhje me kriteret e mëposhtme:
a) me nivelet e tolerancës, të cilat janë jodiskriminuese dhe transparente dhe pasqyrojnë aftësitë teknike të sistemit të transmetimit e nevojat reale të këtij sistemi;
b) me tarifat e disbalancës, që duhet të jenë, sa të jetë e mundur, të mbështetura në kosto, ndërkohë që sigurojnë incentivat e duhura balancuese, për të balancuar injektimin dhe marrjen e gazit natyror, si dhe shmangin ndërsubvencionimet ndërmjet përdoruesve të rrjetit dhe pengesat e hyrjes për përdoruesit e rinj të rrjetit;
c) me vlerat e penalizimeve për përdoruesit e rrjetit, që nuk janë në përputhje me rregullat e balancimit, të miratuara nga ERE-ja, të cilat duhet të jenë më të mëdha se kostot aktuale të balancimit, por vetëm deri në atë masë, për të siguruar një operator rrjeti efiçent dhe strukturalisht të ngjashëm me të tjerët. Penalitetet, që kalojnë kostot e balancimit, të realizuara në mënyrë efektive, u rishpërndahen përdoruesve të sistemit pa diskriminim.
2. OST-ja publikon informacion të mjaftueshëm në kohë dhe të besueshëm për gjendjen e balancimit të përdoruesve të rrjetit, për t’u mundësuar përdoruesve të sistemit ndërmarrjen në kohë të veprimeve korrigjuese. Niveli i informacionit të dhënë reflekton nivelin e informacionit të disponueshëm nga OST-ja.
3. OST-ja publikon të gjithë termat dhe kushtet, përfshirë rregullat dhe tarifat për sigurimin e shërbimeve të balancimit.

KREU IV
VEPRIMTARITË NË SEKTORIN E GAZIT NATYROR

SEKSIONI I
TRANSMETIMI I GAZIT NATYROR

Neni 20
Operatori i sistemit të transmetimit (OST)
1. Veprimtaria e transmetimit dhe dispeçerimit të gazit natyror është veprimtari me interes publik dhe kryhet nga OST-ja në një territor të caktuar, sipas të drejtave dhe përgjegjësive të përcaktuara në këtë ligj.
2. OST-ja është e pavarur nga veprimtaritë e tjera, që nuk lidhen me transmetimin, të paktën nga pikëpamja e organizimit dhe vendimmarrjes.
3. OST-ja operon në përputhje me parimet e sanksionuara në këtë ligj dhe me parimet e objektivitetit, të transparencës dhe mosdiskriminimit.

Neni 21
Përgjegjësitë e OST-së
1. OST-ja zotëron, operon, ndërton dhe mirëmban sistemin e transmetimit të gazit natyror dhe siguron, në përputhje me kushtet ekonomike, kapacitete të mjaftueshme për të plotësuar kërkesën e arsyeshme për transmetim të gazit natyror në një territor të caktuar.
2. OST-ja siguron shërbimin e transmetimit të gazit natyror, në përputhje me kushtet e licencës dhe me rregullat e ERE-së.
3. OST-ja garanton balancimin e këtij sistemi, sipas rregullave balancuese, të cilat ia paraqet për miratim ERE-së.
4. OST-ja vepron në mënyrë të hapur, transparente dhe objektive, duke shmangur diskriminimin ndërmjet përdoruesve të sistemit ose klasave të përdoruesve të sistemit, sidomos në favor të shoqërive të lidhura me të.
5. OST-ja përgatit marrëveshjet, që miratohen nga ERE-ja, për operimin teknik në kufi, kur furnizuesi është një eksportues ose një përfitues nga tranzitimi i gazit në territorin e Republikës së Shqipërisë.
6. OST-ja u siguron çdo operatori tjetër të sistemit të transmetimit, çdo OSSH-je, çdo operatori të impiantit të GNL-së, OST-ve fqinje ose shoqërive të tjera të licencuara të gazit natyror informacion të mjaftueshëm, për të siguruar ndërveprimin e sigurt dhe efiçent të sistemeve të ndërlidhura.
7. OST-ja u siguron përdoruesve të sistemit informacion të hollësishëm publik, të kuptueshëm, qartësisht të matshëm dhe lehtësisht të arritshëm për shërbimet e ofruara, kushtet e shërbimit, dhe informacionin e nevojshëm teknik, për t’u mundësuar një hyrje efektive në rrjet, përfshirë, por jo kufizuar, kapacitetet teknike, të kontraktuara dhe të disponueshme, me përjashtim të informacionit konfidencial të miratuar nga ERE-ja.
8. OST-ja ruan konfidencialitetin e çdo informacioni të ndjeshëm tregtar.

Neni 22
Hyrja e palëve të treta në sistemin e transmetimit
1. OST-ja u siguron hyrje pa diskriminim të palëve të treta në sistemin e transmetimit, brenda kufijve të kapaciteteve transmetuese dhe kërkesave të rregullave teknike.
2. OST-ja publikon kushtet dhe termat e miratuar nga ERE-ja, përfshirë rregullat dhe tarifat, për sigurimin e hyrjes së palëve të treta në sistemin e transmetimit.
3. OST-ja mund ta refuzojë hyrjen në sistemin e transmetimit për mungesë kapaciteti ose kur hyrja mund të shkaktojë efekte negative në zbatimin e detyrimit të shërbimit publik, sipas dispozitave të nenit 45 të këtij ligji, si dhe vështirësi serioze, ekonomike e financiare, për kontratat “take-or-pay”, të cilat kanë qenë efektive përpara kërkesës për hyrje në sistem.
4. Për çdo refuzim për akses në sistemin e transmetimit, OST-ja paraqet shkaqet e refuzimit dhe vë në dijeni, me shkrim, brenda 15 ditëve nga data e paraqitjes së kërkesës, palën, së cilës i është refuzuar hyrja.
5. Personi, të cilit i është refuzuar hyrja në sistemin e transmetimit, ose që nuk është dakord me termat dhe kushtet e hyrjes, mund të ankohet në ERE.
6. ERE-ja përcakton procedurat, përfshirë afatin kohor, për shqyrtimin e çdo ankese të përmendur në pikën 5 të këtij neni.
7. Vendimi i ERE-së, në rast se nuk apelohet në gjykatë, është i detyrueshëm për palët.

Neni 23
Tranzitimi
1. Tranzitimi i gazit natyror kryhet nga OST-ja, në përputhje me këtë ligj dhe aktet e tjera nënligjore në fuqi, si dhe me traktatet e marrëveshjet ndërkombëtare, të ratifikuara nga Republika e Shqipërisë.
2. OST-ja mund të ndërmarrë zhvillimin e kapaciteteve tranzituese, në përputhje me udhëzimet dhe politikat e Qeverisë Shqiptare e me kërkesat e traktatit të krijimit të Komunitetit të Energjisë.
3. Kontratat e tranzitimit dhe çdo alokim kapaciteti për këtë qëllim realizohen në përputhje me kërkesat e licencës dhe me rregullat e ERE-së, për të drejtat e palëve të treta për akses në rrjet.

Neni 24
Përgjegjësitë e OST-së për operimin në hapësirat depozituese
1. Kur OST-ja operon në hapësirat depozituese, mund të ndërtojë e t’i mirëmbajë ato, për të siguruar furnizim të qëndrueshëm dhe efiçent të klientëve, sipas ndryshimeve sezonale, ditore dhe orare të konsumit, për një balancë fizike të sistemit, për të përmbushur detyrimet e shërbimit publik, si dhe për të siguruar kapacitetin e depozitimit për klientët e kualifikuar.
2. Hyrja e palëve të treta në hapësirat e depozitimit garantohet në përputhje me kërkesat e licencës dhe rregullat e ERE-së.
3. Nëse OST-ja operon edhe në hapësira depozituese, ajo mban llogari plotësisht të ndara për të dy veprimtaritë që kryen.

Neni 25
Kodi i rrjetit të transmetimit
1. ERE-ja vendos që të gjitha ose një pjesë e rregullave dhe e rregulloreve për operimin e sistemit të transmetimit të përfshihen në kodin e rrjetit të transmetimit.
2. Kodi i rrjetit të transmetimit propozohet nga OST-ja, pas këshillimeve me pjesëtarët e tjerë të sektorit dhe miratohet nga ERE-ja. OST-ja e publikon kodin në një vend lehtësisht të arritshëm nga publiku dhe në faqen e saj elektronike.
3. Pavarësisht nga propozimi i OST-së, ERE-ja, nën autoritetin e vet, mund të vendosë që kodi i rrjetit të transmetimit të përfshijë dispozitat e mëposhtme:
a) termat, kushtet, hollësitë teknike dhe specifikimet minimale teknike për hyrjen e përdoruesve në sistemin e transmetimit;
b) procedurat, termat, kushtet dhe kufizimet për angazhimin dhe rishitjen e kapacitetit të rrjetit të transmetimit dhe të GNL-së ose për hapësirat e depozitimit për përdoruesit, si dhe për caktimin e mëtejshëm të kapaciteteve të angazhuara të transmetimit dhe depozitimit për përdoruesit e tjerë;
c) menaxhimin e pikave të injektimit të gazit natyror në sistemin e transmetimit;
ç) procesin e matjes dhe të përcaktimit të specifikimeve e kushteve të cilësisë, për pranimin e livrimit të gazit natyror;
d) procedurat e alokimit të sasive të matura të gazit natyror për përdoruesit, në pikat e injektimit dhe të marrjes së gazit natyror të sistemit;
dh) planifikimin e mirëmbajtjen e sistemit të transmetimit dhe detyrimet përkatëse të OST-së e të përdoruesve të sistemit;
e) procedurat për përgatitjen e planit të zhvillimit të sistemit të transmetimit dhe për monitorimin e kontrollin e zbatimit të tij, si dhe të gjitha hollësitë për zhvillimin e sistemit të transmetimit;
ë) mekanizmat e menaxhimit të kufizimeve (ngushtimeve);
f) procedurat e balancimit;
g) të gjitha çështjet, që lidhen me kontratat e angazhuara të transmetimit, kërkesën, që një pjesë e kësaj kontrate t’u kushtohet nevojave për balancimin e ngarkesës dhe detyrimeve të shërbimit publik, kufizimet e kapacitetit maksimal, që mund të angazhohen për të njëjtin përdorues dhe për të njëjtat pika injektimi, çdo përjashtim për kontratat ekzistuese, lëshimin e kapacitetit sipas këtyre kontratave, nëse nuk janë përdorur dhe transferimin e të drejtave;
gj) kriteret, sipas të cilave furnizimi i konsumatorëve mund të ndërpritet sipas prioritetit, për arsye të sigurisë së furnizimit;
h) procedurat për zgjidhjen jashtë sistemit gjyqësor të mosmarrëveshjeve ndërmjet përdoruesve të sistemit të transmetimit dhe OST-së;
i) rregullat për transaksionet e OST-së me përdoruesit e sistemit dhe, veçanërisht, llogaritë që duhen mbajtur nga OST-ja për këtë qëllim;
j) të gjitha çështjet e tjera për menaxhimin, operimin dhe zhvillimin e sistemit të transmetimit.

SEKSIONI II
SHPËRNDARJA E GAZIT NATYROR

Neni 26
Operatori i sistemit të shpërndarjes (OSSH)
1. OSSH-ja ushtron veprimtarinë e shpërndarjes së gazit natyror, si një veprimtari me interes publik, në një territor të caktuar, në përputhje me të drejtat dhe përgjegjësitë e përcaktuara në këtë ligj.
2. Veprimtaria e OSSH-së është e pavarur nga veprimtaritë e tjera, që nuk lidhen me shpërndarjen, të paktën nga pikëpamja e organizimit dhe e vendimmarrjes.
3. OSSH-ja operon në rrjetin e shpërndarjes, në përputhje me parimet e përcaktuara në këtë ligj dhe me parimet e objektivitetit, të transparencës dhe mosdiskriminimit.
4. Asnjë shoqëri tjetër nuk ka juridiksion apo autoritet ose të drejtën të zotërojë asete në fushën e shpërndarjes së gazit në një territor të caktuar pa autorizimin e ERE-së.

Neni 27
Përgjegjësitë e OSSH-së
1. OSSH-ja zotëron, operon, ndërton dhe mirëmban sistemin e shpërndarjes së gazit natyror dhe siguron, brenda mundësive ekonomike, kapacitete të mjaftueshme, për të plotësuar kërkesën e arsyeshme për shpërndarjen e gazit natyror në një territor të caktuar.
2. OSSH-ja siguron një shpërndarje, të qëndrueshme dhe efiçente, të gazit natyror, në përputhje me kushtet e licencës dhe me rregullat e ERE-së.
3. OSSH-ja është e detyruar të lidhë në rrjetin e shpërndarjes çdo klient, që ndodhet në zonën e shpërndarjes dhe që e kërkon këtë, mbështetur në kritere objektive dhe transparente, me kusht që sistemi i shpërndarjes të ketë kapacitet të mjaftueshëm dhe të plotësojë të gjitha kushtet e tjera teknike dhe tregtare.
4. OSSH-ja, ndaj të gjithë përdoruesve të sistemit vepron në një mënyrë të hapur, transparente dhe objektive, duke shmangur diskriminimin ndërmjet tyre ose klasave të përdoruesve, sidomos në favor të shoqërive të lidhura me të.
5. OSSH-ja u siguron përdoruesve të këtij sistemi informacion të hollësishëm publik, të kuptueshëm, qartësisht të matshëm dhe lehtësisht të arritshëm, për shërbimet e ofruara, kushtet e shërbimit, si dhe një informacion të nevojshëm teknik, për një hyrje efektive në rrjet, mbi baza të rregullta dhe të vazhdueshme, në përputhje me përjashtimet nga informacioni konfidencial të miratuar nga ERE-ja;
6. OSSH-ja publikon kushtet dhe termat e miratuar nga ERE-ja, përfshirë rregullat dhe tarifat për sigurimin e shërbimeve të shpërndarjes.
7. OSSH-ja ruan konfidencialitetin e çdo informacioni të ndjeshëm tregtar të përdoruesve të sistemit të shpërndarjes.

Neni 28
Hyrja e palëve të treta në sistemin e shpërndarjes
1. OSSH-ja u siguron hyrje pa diskriminim palëve të treta në sistemin e shpërndarjes, brenda kufijve të kapaciteteve të shpërndarjes dhe sipas rregullave teknike.
2. OSSH-ja publikon kushtet dhe termat e miratuar nga ERE-ja, përfshirë rregullat dhe tarifat, për sigurimin e hyrjes së palëve të treta në sistemin e shpërndarjes.
3. OSSH-ja refuzon hyrjen në sistemin e shpërndarjes, për mungesë kapaciteti ose kur hyrja në këtë sistem mund të shkaktojë efekte negative në zbatimin e detyrimit të shërbimit publik ose vështirësi serioze, ekonomike dhe financiare për kontratat “take-or-pay”, që kanë qenë efektive përpara kërkesës për hyrje në sistem.
4. Për çdo refuzim për akses në sistemin e shpërndarjes, OSSH-ja paraqet shkaqet e arsyetuara për këtë refuzim dhe vë në dijeni, me shkrim, brenda 15 ditëve nga data e paraqitjes së kërkesës për akses, palën, së cilës i është refuzuar hyrja.
5. Personit, të cilit i është refuzuar hyrja në sistemin e shpërndarjes ose nuk ka qenë dakord me termat dhe kushtet e hyrjes, mund të ankohet në ERE. Kur vendimi i ERE-së nuk apelohet në gjykatë, është i detyrueshëm për palët.

Neni 29
Kodi i rrjetit të shpërndarjes
1. ERE-ja vendos që të gjitha ose një pjesë e rregullave të saj për operimin e sistemit të shpërndarjes të përfshihen në kodin e rrjetit të shpërndarjes.
2. Kodi i rrjetit të shpërndarjes propozohet nga OSSH-ja pas këshillimit me pjesëmarrësit e sektorit dhe partnerët socialë, nëse ka dhe miratohet nga ERE-ja. OSSH-ja publikon kodin në një vend lehtësisht të arritshëm nga publiku dhe në faqen e vet elektronike.
3. ERE-ja vendos, me autoritetin e vet, që kodi i rrjetit të shpërndarjes të përfshijë të gjitha dispozitat për menaxhimin, operimin, mirëmbajtjen dhe zhvillimin e sistemit të shpërndarjes dhe kushtet e përgjithshme të furnizimit, si aplikimin për hyrje në rrjetin e shpërndarjes, parapagimin për hyrjen në rrjet, nëse ekziston, matjen, faturimin, si ndryshohet një furnizues, në rast se klienti fundor është një klient i kualifikuar dhe i lidhur në rrjetin e shpërndarjes, si përfundohet një kontratë, forca madhore etj.

SEKSIONI III
PRODHIMI I GAZIT NATYROR

Neni 30
Prodhuesit
1. Çdo person i angazhuar në veprimtarinë e prodhimit të gazit natyror është subjekt i ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet (Kërkim dhe prodhim)”, të ndryshuar.
2. Prodhuesit, që kanë nënshkruar një marrëveshje hidrokarbure, sipas dispozitave të ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet (Kërkim dhe prodhim)”, të ndryshuar, mund të kërkojnë të lidhen me rrjetin e transmetimit ose të shpërndarjes së gazit natyror, në përputhje me kushtet dhe standardet teknike, të përcaktuara në kodin e transmetimit ose në kodin e shpërndarjes së gazit natyror. Shpenzimet për këto lidhje përballohen nga prodhuesi.
3. Prodhuesit mund të ndërtojnë linja direkte, për të përmbushur nevojat vetjake ose për të furnizuar një apo më shumë klientë të kualifikuar.
4. Prodhuesit e gazit natyror mund të kryejnë veprimtari të tregtimit ose të furnizimit te klientët e kualifikuar të gazit natyror, sipas dispozitave të këtij ligji, pasi të jenë licencuar nga ERE-ja.

SEKSIONI IV
DEPOZITIMI I GAZIT NATYROR

Neni 31
Veprimtaria e depozitimit
1. Veprimtaria e depozitimit të gazit natyror kryhet nga çdo shoqëri, që ka në dispozicion hapësira depozituese të gazit natyror, sipas marrëveshjes hidrokarbure, të lidhur në përputhje me dispozitat e ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet (Kërkim dhe prodhim)”, të ndryshuar, ose me ndonjërën prej formave të tjera, të parashikuara me ligj.
2. Çdo zotërues i hapësirave të depozitimit është i detyruar t’i administrojë këto hapësira, për të garantuar optimizimin e tyre dhe sigurinë e sistemit.
3. Zotëruesit e hapësirave të depozitimit janë të detyruar t’u sigurojnë dhe furnizojnë shërbimet e depozitimit të gazit natyror personave, që bëjnë një kërkesë për përdorimin e kapaciteteve të depozitimit, me kusht që këto shërbime të jenë teknikisht dhe ekonomikisht të realizueshme, sipas kritereve të vendosura.

Neni 32
Hyrja në hapësirat e depozitimit
1. Hyrja në hapësirat e depozitimit lejohet kur është e nevojshme nga pikëpamja teknike dhe ekonomike për furnizimin efiçent të klientëve.
2. Dispozitat e pikës 1 të këtij neni nuk zbatohen për shërbimet ndihmëse dhe depozitimet e përkohshme, të lidhura me instalimet e GNL-së e të nevojshme për procesin e rigazifikimit dhe livrimin e mëtejshëm në sistemin e transmetimit.
3. Shoqëritë e gazit natyror dhe klientët e kualifikuar kanë të drejtë hyrjeje në hapësirat e depozitimit, në bazë të tarifave të publikuara ose të termave e kushteve të tjera për përdorimin e tyre.
4. ERE-ja përcakton kriteret dhe përparësitë e hyrjes në hapësirat e depozitimit, në kushte të barabarta, jodiskriminuese dhe të paanshme, si dhe detyrimet e subjekteve, që kryejnë veprimtarinë e depozitimit.
5. ERE-ja miraton një kod për rregullimin e operimit të hapësirave të depozitimit të gazit natyror.

SEKSIONI V
OPERIMI I IMPIANTEVE TË GNL-SË

Neni 33
Operatori i sistemit të impiantit të GNL-së
Operatori i sistemit të impiantit të GNL-së mund të jetë një person, i cili pajiset me licencë për kryerjen e veprimtarisë së operimit të impianteve të GNL-së.

Neni 34
Detyrat e operatorit të sistemit të impiantit të GNL-së
Operatori i sistemit të impiantit të GNL-së ka për detyrë:
a) operimin, mirëmbajtjen dhe zhvillimin e sigurt, të qëndrueshëm dhe efiçent të impiantit;
b) miratimin për përdorimin e impianteve;
c) lidhjen e impiantit me sistemin e transmetimit, në përputhje me rregullat teknike të këtij sistemi dhe me rregullat për përdorimin e impianteve;
ç) vendosjen dhe sigurimin e një sistemi matës të gazit, që hyn dhe del nga impianti, si dhe të parametrave të cilësisë së gazit;
d) shkarkimin dhe rigazifikimin e GNL-së, sipas kontratave të nënshkruara;
dh) sigurimin e kushteve të njëjta dhe jodiskriminuese për hyrje në impiant, sipas dispozitave të këtij ligji dhe kushteve të përgjithshme të furnizimit me gaz natyror;
e) përgatitjen e një plani pesëvjeçar për zhvillimin e impiantit, të cilin e paraqet për miratim në ERE;
ë) sigurimin e informacionit të rregullt për operatorin e sistemit të transmetimit, për funksionimin dhe zhvillimin efiçent të sistemeve të ndërlidhura;
f) sigurimin e informacionit të rregullt për pjesëmarrësit e tregut të gazit për vëllimin, datën e mbylljes së operimit dhe reduktimin e pritshëm të kapaciteteve të impiantit;
g) sigurimin e mbrojtjes së informacionit konfidencial, me karakter tregtar, të marrë gjatë kryerjes së biznesit të tij.

Neni 35
Të drejtat e operatorit të sistemit të impiantit të GNL-së
Operatori i sistemit të impiantit të GNL-së ka të drejtë:
a) të refuzojë hyrjen në impiant, në rastet e parashikuara në nenin 40 të këtij ligji;
b) të blejë gaz natyror për nevojat e veta dhe për kompensimin e humbjeve në impiant;
c) të kufizojë ose të ndalojë përkohësisht shkarkimin dhe rigazifikimin e GNL-së:
i) në rast të një kërcënimi të drejtpërdrejtë të jetës njerëzore, shëndetit dhe pasurisë;
ii) në rast të një situate krize;
iii) në raste të punimeve të planifikuara të mirëmbajtjes dhe të rindërtimit të impianteve;
iv) kur një përdorues nuk respekton detyrimet e tij kontraktuale.

SEKSIONI VI
FURNIZIMI I GAZIT NATYROR

Neni 36
Furnizuesit
1. Çdo person i angazhuar në furnizimin e gazit natyror pajiset me një licencë nga ERE-ja dhe është subjekt i autoritetit rregullues të saj.
2. Furnizimi me gaz natyror i klientëve tariforë kryhet nga furnizuesi publik. Furnizimi publik është përgjegjësi e OSSH-së për të gjithë klientët tariforë, që ndodhen në territorin, për të cilin është licencuar.
3. Klientët e kualifikuar furnizohen nga çdo furnizues i kualifikuar, i licencuar nga ERE-ja dhe i zgjedhur prej tyre.
4. Furnizuesit publikë, që furnizojnë me gaz natyror klientët tariforë, kryejnë edhe funksionet e furnizuesit të alternativës së fundit.

Neni 37
Kontrata e furnizimit publik
1. ERE-ja miraton një kontratë standarde të furnizimit publik, e cila parashikon garantimin e një furnizimi të vazhdueshëm dhe të sigurt me gaz natyror të klientëve tariforë.
2. Furnizuesi publik është i detyruar të lidhë një kontratë të furnizimit publik me çdo klient tarifor, që kërkon të lidhet me sistemin e transmetimit dhe të shpërndarjes për t’u furnizuar me gaz natyror.
3. Furnizuesi publik mund të refuzojë fillimin e furnizimit me gaz natyror të një klienti tarifor ose të ndërpresë furnizimin, nëse:
a) tubacioni i lidhjes ose pajisjet e klientit kërcënojnë jetën apo shëndetin e njerëzve ose sigurinë e pronës;
b) klienti nuk ka përmbushur detyrimet, sipas kontratës standarde të furnizimit publik, pavarësisht njoftimit nga furnizuesi për këto detyrime.
4. Furnizimi i një klienti refuzohet përderisa do të ekzistojnë kushtet, që shërbejnë si bazë për refuzimin sipas pikës 3 të këtij neni.
5. Furnizuesi e ndërpret furnizimin e klientëve në situatat e forcës madhore.

Neni 38
Klientët e kualifikuar
1. Klientë të kualifikuar janë:
a) klientët fundorë, që konsumojnë gjatë një viti më shumë se sasia e përcaktuar nga ERE-ja;
b) centralet, që konsumojnë gaz natyror për prodhimin e energjisë elektrike;
c) centralet, që konsumojnë gaz natyror për prodhimin e kombinuar të energjisë elektrike dhe energjisë termike.
2. Klientët fundorë, që përfshihen në njërën nga tri kategoritë e përcaktuara në pikën 1 të këtij neni, mund të zgjedhin të mbeten klientë tariforë dhe të furnizohen nga OSSH-ja, me të cilën janë lidhur.
3. Në përcaktimin e sasisë së gazit natyror, të konsumuar gjatë një viti nga klienti i kualifikuar, ERE-ja merr parasysh mundësitë teknike të sistemit të gazit natyror dhe angazhimet ndërkombëtare të Shqipërisë.

Neni 39
Matja e gazit natyror të furnizuar
1. Gazi natyror, i përdorur nga klienti, matet nga OSSH-ja, sipas regjistrimeve të aparateve matëse. Instalimi, mirëmbajtja dhe verifikimi i saktësisë së matësit bëhen nga OSSH-ja me shpenzimet e veta.
2. ERE-ja mund t’i kërkojë OSSH-së të kryejë kontrollet e aparateve matëse për çdo kategori klientësh. Klientët janë të detyruar të mundësojnë leximin dhe mbikëqyrjen e aparateve matëse të gazit natyror.
3. Çdo ndërhyrje në sistemin e matjes është e ndaluar dhe ndëshkohet, sipas akteve ligjore në fuqi.
4. ERE-ja miraton rregulla të veçanta për sistemet e matjes dhe matjen.

Neni 40
Përjashtimet për infrastrukturën e re
1. Infrastrukturat e reja kryesore të gazit natyror, si linjat e interkonjeksionit ndërmjet vendeve, instalimet e GNL-së dhe hapësirat e depozitimit mund të përjashtohen prej ERE-së pas kërkesës së tyre, nga dispozitat e kërkesave të hyrjes, sipas neneve 23 pika 3, 24 pika 2, 32 e 34 shkronja “dh” të këtij ligji, përfshirë tarifat e aplikueshme, me kusht që:
a) investimet të përmirësojnë konkurrencën në furnizimin me gaz dhe të rrisin sigurinë e furnizimit;
b) niveli i riskut lidhur me këto investime është i tillë, që këto investime nuk do të bëheshin nëse nuk jepet një përjashtim;
c) infrastruktura të zotërohet nga një person, i cili është i ndarë, të paktën nga pikëpamja e formës ligjore, nga operatorët e sistemit, ku do të ndërtohet infrastruktura;
ç) tarifat t’u ngarkohen përdoruesve të kësaj infrastrukture;
d) përjashtimi të mos dëmtojë konkurrencën ose funksionimin efektiv të tregut të brendshëm të gazit natyror, ose funksionimin efiçent të sistemit të rregulluar, ku është lidhur infrastruktura.
2. Pika 1 e këtij neni mund të zbatohet edhe në rritjen e konsiderueshme të kapacitetit të infrastrukturës ekzistuese dhe në modifikimet e saj, që mundëson zhvillimin e burimeve të reja të furnizimit me gaz natyror.
3. ERE-ja vendos, rast pas rasti, për përjashtimin, siç përcaktohet në pikat 1 e 2 të këtij neni, duke marrë parasysh kriteret e mëposhtme:
a) ERE-ja kërkon mendimin e ministrisë për kërkesën për një përjashtim;
b) përjashtimi mund të mbulojë të gjithë ose një pjesë të infrastrukturës së re, të infrastrukturës ekzistuese, me rritje të konsiderueshme të kapacitetit ose modifikimin e infrastrukturës ekzistuese;
c) në marrjen e vendimit për dhënien e një përjashtimi, rast pas rasti, merret parasysh nevoja për të vendosur kushte për kohëzgjatjen e përjashtimit dhe të hyrjes jodiskriminuese në linjën e interkonjeksionit;
ç) në marrjen e vendimit për kushtet në këtë pikë, ERE-ja merr parasysh veçanërisht kohëzgjatjen e kontratës, kapacitetin shtesë që do të ndërtohet, ose modifikimin e kapacitetit ekzistues, afatin e parashikuar të projektit dhe veçoritë kombëtare;
d) kur miraton një përjashtim, ERE-ja vendos për rregullat e mekanizmat për menaxhimin dhe alokimin e kapacitetit, të cilët nuk pengojnë implementimin e kontratave afatgjata;
dh) në rastin e një linje interkonjeksioni, çdo vendim për përjashtim merret pas këshillimit me vendet e tjera ose autoritetet rregullatore përkatëse.
4. Vendimi për përjashtim, përfshirë çdo kusht që mund të vendoset, arsyetohet siç duhet dhe publikohet në Fletoren Zyrtare. Pa nxjerrë informacionin e ndjeshëm tregtar, vendimi përmban:
a) arsyet e hollësishme, në bazë të të cilave ERE-ja ka dhënë përjashtimin, përfshirë informacionin financiar, që justifikon nevojën për përjashtimin;
b) analizën e bërë për efektin mbi konkurrencën dhe funksionimin efektiv të tregut të brendshëm të gazit natyror, që rezulton nga dhënia e përjashtimit;
c) arsyet për periudhën kohore dhe pjesën e kapacitetit total të infrastrukturës së gazit natyror në fjalë, për të cilën është dhënë përjashtimi;
ç) kur përjashtimi lidhet me një linjë interkonjeksioni, rezultatin e këshillimit me vendet ose autoritetet rregullatore përkatëse;
d) kontributin e infrastrukturës në diversifikimin e furnizimit me gaz.
5. Për çdo vendim përjashtimi, sipas këtij neni, ERE-ja njofton menjëherë Komisionin Europian.

Neni 41
Përjashtimet për angazhimet e kontratave “take-or-pay”
1. Nëse një shoqëri e gazit natyror përballet ose vlerëson se do të përballet me vështirësi serioze, ekonomike dhe financiare, për shkak të angazhimeve të saj “take-or-pay”, të përfshira në një ose më shumë kontrata blerjeje gazi natyror, ajo mund të aplikojë në ERE për një përjashtim të përkohshëm nga detyrimi, për të siguruar hyrjen e palëve të treta. Aplikimi paraqitet, rast pas rasti, si para edhe pas refuzimit të hyrjes në sistem, sipas zgjedhjes së shoqërisë së gazit natyror. Aplikimi shoqërohet me një informacion për natyrën dhe përmasat e problemit, si dhe për masat e marra nga një shoqëri, për ta zgjidhur atë.
2. Nëse nuk ka një zgjidhje alternative, lidhur me situatën e përshkruar në pikën 1 të këtij neni, ERE-ja vendos të miratojë një përjashtim, duke pasur parasysh:
a) objektivin e arritjes së një tregu gazi jodiskriminues, transparent dhe konkurrues;
b) nevojën e përmbushjes së detyrimeve të shërbimit publik dhe të sigurimit të sigurisë së furnizimit;
c) pozicionin e shoqërisë së gazit natyror në treg dhe gjendjen aktuale të konkurrencës;
ç) vështirësitë ekonomike dhe financiare, me të cilat përballen shoqëritë e gazit natyror, OST-ja ose klientët e kualifikuar;
d) datën e nënshkrimit dhe termat e kontratës ose të kontratave në fjalë, përfshirë masën, në të cilën ato lejojnë ndryshimet e tregut;
dh) përpjekjet e bëra për të gjetur një zgjidhje të problemit;
e) masën, kur shoqëria pranon angazhimet “take-or-pay”, që mund të kishte parashikuar, në mënyrë të arsyeshme, duke marrë parasysh dispozitat e këtij ligji, që këto vështirësi serioze do të kishin lindur;
ë) nivelin e lidhjes së sistemit me sistemet e tjera dhe shkallën e ndërveprimit të këtyre sistemeve;
f) efektet që do të ketë në dhënien e një përjashtimi ndaj aplikimit korrekt të këtij ligji, për funksionimin e duhur të tregut të brendshëm të gazit natyror.
3. Shoqëria e gazit natyror, për të cilën nuk është miratuar përjashtimi, sipas pikës 1 të këtij neni, nuk mund ta refuzojë hyrjen në sistem, për shkak të angazhimeve “take-or-pay”, të pranuara në një kontratë blerjeje gazi natyror.
4. Çdo përjashtim, i miratuar nga ERE-ja sipas këtij neni, publikohet dhe arsyetohet siç duhet.

Neni 42
Alokimi i kapacitetit dhe menaxhimi i kufizimeve
1. Kapaciteti maksimal në të gjitha pikat përkatëse bëhet i disponueshëm për pjesëmarrësit e tregut, duke pasur parasysh integritetin e sistemit dhe operimin efiçent të rrjetit. Për alokimin e kapacitetit, OST-ja zbaton mekanizma jodiskriminues, transparentë dhe të bazuar në treg, të miratuar nga ERE-ja, të cilët:
a) sigurojnë sinjalet e duhura ekonomike për përdorimin efiçent dhe maksimal të kapacitetit teknik dhe mundësojnë investimet në infrastrukturën e re;
b) janë të pajtueshëm me mekanizmat e tregut dhe fleksibël për t’iu përshtatur ndryshimit të kushteve të tregut.
2. OST-ja informon ERE-në në përputhje me rregulloret e saj, kur kërkesa për kapacitet transmetimi në një pikë injektimi ose marrjeje krijon kufizime potenciale në atë pikë.
3. Kur OST-ja përfundon kontrata të reja për kapacitete transmetuese ose rinegocion kontratat ekzistuese, në hartimin e këtyre kontratave mbahen parasysh parimet e mëposhtme:
a) në rast të kufizimit kontraktual, kur niveli i kërkesës kalon kapacitetin teknik, OST-ja ofron kapacitetet e kontraktuara, të papërdorura në tregun primar, të paktën një ditë më përpara;
b) përdoruesit e sistemit, nëse dëshirojnë, mund ta rishesin në një treg sekondar, për të gjithë kohën ose përkohësisht, kapacitetin e kontraktuar prej tyre.
4. OST-ja përgatit dhe publikon informacion historik dhe parashikime të flukseve në çdo pikë injektimi dhe marrjeje, për çdo periudhë kohe të kërkuar nga ERE-ja.
5. ERE-ja miraton vënien e një pagese transparente dhe jodiskriminuese, si pjesë e tarifave të transmetimit e të tranzitimit, për të përmirësuar kufizimet në pikat e identifikuara të injektimit dhe të marrjes.

Neni 43
Operatori i kombinuar
1. Dispozitat e neneve 21 pika 2 dhe 27 pika 2 nuk përjashtojnë operimin e kombinuar të sistemeve të transmetimit dhe të shpërndarjes, instalimeve të GNL-së dhe të hapësirave të depozitimit nga një operator i vetëm, i cili duhet të jetë i pavarur nga pikëpamja ligjore, organizative dhe e vendimmarrjes, nga veprimtaritë e tjera, që nuk lidhen me operimin e sistemeve të transmetimit dhe shpërndarjes, instalimeve të GNL-së dhe hapësirave të depozitimit.
2. Personi përgjegjës për menaxhimin e operatorit të sistemit të kombinuar nuk përfshihet në strukturat e shoqërisë së integruar të gazit natyror, përgjegjëse drejtpërdrejt ose tërthorazi për operimin e përditshëm të prodhimit dhe furnizimit me gaz natyror.
3. ERE-ja sigurohet se operatori i sistemit të kombinuar ka aftësitë teknike dhe menaxhuese për të operuar në mënyrë të pavarur.
4. Operatori i kombinuar mban llogari të ndara për çdo veprimtari, sipas nenit 15 të këtij ligji, si dhe pajiset nga ERE-ja me licenca të veçanta për çdo veprimtari, që kryen në sektorin e gazit natyror.
5. Operatori i sistemit të kombinuar përgatit një program, ku përcakton masat për monitorimin e tij dhe për të siguruar shmangien e sjelljes diskriminuese.

Neni 44
Linja direkte
1. Shoqëritë e gazit natyror, të krijuara brenda territorit të Republikës së Shqipërisë, mund të zgjedhin të furnizojnë klientët e kualifikuar nëpërmjet një linje direkte.
2. Ndërtimi i një linje direkte nga shoqëritë e gazit natyror ose klientët e kualifikuar bëhet vetëm me miratimin e Këshillit të Ministrave.

KREU V
DETYRIMET E SHËRBIMIT PUBLIK

Neni 45
Detyrimet e shërbimit publik
1. Veprimtaritë e transmetimit, të shpërndarjes dhe të furnizimit me gaz natyror të klientëve tariforë realizohen si shërbime publike.
2. ERE-ja vendos ndaj të licencuarve në sektorin e gazit natyror detyrime të shërbimit publik, që kanë lidhje me:
a) sigurinë e furnizimit;
b) cilësinë dhe tarifat e furnizimit;
c) përdorimin e burimeve vendase të gazit natyror;
ç) efiçencën e energjisë;
d) mbrojtjen e mjedisit dhe ndryshimet klimaterike;
dh) mbrojtjen e shëndetit, jetës dhe pronës së njerëzve.
3. Detyrimet e shërbimit publik duhet të jenë të përcaktuara qartë, jodiskriminuese, transparente dhe lehtësisht të verifikueshme.

Neni 46
Furnizuesi i alternativës së fundit
ERE-ja mund të përcaktojë një furnizues të alternativës së fundit për klientët e lidhur në rrjetin e gazit, të ndryshëm nga OSSH-ja, siç parashikohet në pikën 4 të nenit 36 të këtij ligji.

Neni 47
Detyrimi për të shërbyer
Pasi një klient tarifor bëhet i kualifikuar, OSSH-ja vazhdon t’i shërbejë këtij klienti derisa ai të zgjedhë një furnizues alternativ.

KREU VI
MBROJTJA E KONSUMATORIT DHE ZGJIDHJA
E MOSMARRËVESHJEVE

Neni 48
Kushtet e përgjithshme të furnizimit
ERE-ja miraton kushtet e përgjithshme të furnizimit të klientëve tariforë, duke garantuar që:
a) u është dhënë e drejta e një kontrate me siguruesit e shërbimit të gazit, e cila specifikon:
i) identitetin dhe adresën e furnizuesit;
ii) shërbimet dhe nivelet e cilësisë së shërbimeve të ofruara, si dhe kohën për fillimin e lidhjes;
iii) tipat e shërbimit të mirëmbajtjes së ofruar, nëse ofrohet;
iv) mënyrat se si mund të merret informacioni i përditësuar mbi të gjitha tarifat dhe pagesat e mirëmbajtjes;
v) kohëzgjatjen e kontratës, kushtet për rinovimin dhe përfundimin e shërbimeve e të kontratës, mundësinë e ndonjë të drejte për t’u tërhequr;
vi) çdo kompensim që zbatohet, nëse nuk plotësohen nivelet e shërbimit të kontraktuar;
vii) mënyrën për fillimin e procedurave për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve, në përputhje me nenin 49 të këtij ligji;
b) u është dhënë njoftimi i duhur për çdo synim, për të modifikuar kushtet kontraktuale. Furnizuesit njoftojnë drejtpërdrejt klientët e tyre për çdo rritje të tarifave, jo më vonë sesa një periudhë normale e faturimit, përpara se rritja të bëhet efektive;
c) kanë marrë informacion transparent për çmimet, tarifat, termat dhe kushtet standarde, veçanërisht për hyrjen në rrjet dhe përdorimin e shërbimeve të gazit natyror;
ç) do të përfitojnë nga procedurat transparente, të thjeshta dhe jo të shtrenjta, për të trajtuar ankesat e tyre. Këto procedura do të mundësojnë që mosmarrëveshjet të zgjidhen drejt dhe menjëherë, me dhënien, kur kërkohet, të një rimbursimi dhe/ose kompensimi;
d) janë të informuar rreth të drejtave të tyre për t’u furnizuar, sipas këtij ligji, me gaz natyror, me një cilësi shërbimi të caktuar dhe me tarifat e publikuara.

Neni 49
Zgjidhja e mosmarrëveshjeve
1. ERE-ja zgjidh mosmarrëveshjet ndërmjet të licencuarve në sektorin e gazit natyror, si dhe ndërmjet tyre e klientëve.
2. ERE-ja nxjerr rregulla të veçanta për procedurat e zgjidhjes së mosmarrëveshjeve, sipas pikës 1 të këtij neni.
3. Vendimi i ERE-së për zgjidhjen e një mosmarrëveshjeje është i detyrueshëm për palët deri në marrjen e një vendimi pezullimi ose të formës së prerë të një gjykate kompetente.
4. Për zgjidhjen e mosmarrëveshjeve, ERE-ja mund të angazhojë ekspertë të fushës përkatëse.
5. ERE-ja mund t’u kërkojë të licencuarve të zhvillojnë mekanizma të brendshëm, për të trajtuar zgjidhjen e mosmarrëveshjeve.
6. Për ankesat e palëve të interesuara ndaj një të licencuari, që kanë të bëjnë me hyrjen në sistem ose në hapësirat e depozitimit, ERE-ja merr një vendim, brenda dy muajve pas marrjes së ankesës. Kjo periudhë dymujore mund të zgjatet edhe me dy muaj të tjerë, kur nga ERE-ja kërkohet informacion shtesë ose kur ankimuesi bie dakord.

KREU VII
TË DREJTAT E PRONËSISË

Neni 50
Të drejtat e pronësisë së të licencuarve
1. Për kryerjen e veprimtarive në sektorin e gazit natyror, për të cilat është licencuar, i licencuari, në përputhje me dispozitat e Kodit Civil dhe dispozitat e ligjit nr.8561, datë 22.12.1999 “Për shpronësimet dhe marrjen në përdorim të përkohshëm të pasurisë, pronë private, për interes publik”, mund të kërkojë ndaj të tretëve zbatimin e njërës prej të drejtave të mëposhtme:
a) të drejtën e servitudit;
b) të drejtën e marrjes në përdorim të përkohshëm të pronës;
c) shpronësimin.
2. Të tretët, që preken nga zbatimi i njërës prej dispozitave të pikës 1 të këtij neni, rimbursohen nga i licencuari, sipas Kodit Civil, titulli VI, kreu II dhe sipas neneve 23 e 27-37 të ligjit nr.8561, datë 22.12.1999 “Për shpronësimet dhe marrjen në përdorim të përkohshëm të pasurisë, pronë private, për interes publik”.

KREU VIII
KUNDËRVAJTJET ADMINISTRATIVE DHE SANKSIONET

Neni 51
Kundërvajtjet administrative
1. Kur nuk përbën vepër penale, përbën kundërvajtje administrative:
a) çdo shkelje e rregullave të sigurimit teknik, të vendosura nga Këshilli i Ministrave, sipas pikës 1 të nenit 7 të këtij ligji, e cila dënohet nga Inspektorati Qendror Teknik me sanksionet e parashikuara në legjislacionin në fuqi;
b) kryerja e një veprimtarie në sektorin e gazit natyror pa licencën përkatëse, të lëshuar nga ERE-ja, e cila dënohet me gjobë, të vendosur nga ERE-ja, në vlerën 300 000 – 500 000 lekë.
2. Kundërvajtjet e mëposhtme:
a) mosdërgimi në afat nga të licencuarit të raportit ekonomiko-financiar dhe të çdo informacioni të kërkuar nga ERE-ja;
b) mosshlyerja e detyrimeve financiare ndaj ERE-së në afatet kohore të përcaktuara;
c) moszbatimi i vendimeve të ERE-së për tarifat;
ç) çdo shkelje e kushteve të përcaktuara në licencë;
ndëshkohen sipas dispozitave të nenit 64 të ligjit nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar.
3. Shqyrtimi i kundërvajtjeve administrative, ankimi dhe ekzekutimi i vendimeve bëhen sipas Kodit të Procedurave Administrative dhe të ligjit nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”, të ndryshuar.

KREU IX
DISPOZITA TRANZITORE DHE TË FUNDIT

Neni 52
Ndryshime të dispozitave të ligjeve të tjera
1. Në ligjin nr.9072, datë 22.5.2003 “Për sektorin e energjisë elektrike”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime:
a) emërtimi “Enti Rregullator i Sektorit të Energjisë Elektrike” (ERE) zëvendësohet me emërtimin “Enti Rregullator i Energjisë” (ERE);
b) pika 7 e nenit 4 ndryshohet si më poshtë:
“7. Kryetari dhe anëtarët e bordit duhet të jenë me arsim të lartë dhe me përvojë:
a) Kryetari të jetë një personalitet në fushën e energjisë dhe të ketë jo më pak se 15 vjet përvojë pune, prej të cilave jo më pak se 10 vjet në sektorin e energjisë;
b) Njëri nga anëtarët duhet të ketë jo më pak se 10 vjet përvojë pune në sektorin e energjisë elektrike;
c) Një tjetër anëtar duhet të ketë jo më pak se 10 vjet përvojë pune në sektorin e hidrokarbureve;
ç) Dy anëtarët e tjerë duhet të kenë jo më pak se 7 vjet përvojë pune në administratën publike, në sistemin e drejtësisë dhe në sistemin bankar ose atë financiar.”.
2. Në ligjin nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, të gjitha shprehjet “ për sektorin e gazit natyror” shfuqizohen.

Neni 53
Mandati i anëtarëve të bordit të ERE-së
Anëtarët e bordit të komisionerëve të Entit Rregullator të Sektorit të Energjisë Elektrike, të emëruar nga Kuvendi përpara hyrjes në fuqi të këtij ligji dhe që nuk e kanë përfunduar mandatin e tyre, të vazhdojnë detyrën deri në përfundim të tij.

Neni 54
Trajtimi i lejeve dhe kërkesave ekzistuese për ndërtimin e gazsjellësve
dhe të instalimeve të tjera të infrastrukturës së gazit
1. Lejet e koncesionit për ndërtimin dhe përdorimin e gazsjellësve dhe të instalimeve të tjera të infrastrukturës së gazit, të dhëna nga Këshilli i Ministrave, sipas dispozitave të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, edhe pas hyrjes në fuqi të këtij ligji janë të vlefshme deri në afatin, për të cilin janë dhënë.
2. Personat e pajisur me leje koncesioni për ndërtimin dhe përdorimin e gazsjellësve dhe të instalimeve të tjera të infrastrukturës së gazit, sikurse përcaktohet në pikën 1 të këtij neni, pajisen nga ERE-ja me licencën përkatëse për kryerjen e një ose më shumë veprimtarive në sektorin e gazit natyror, sipas dispozitave të këtij ligji.
3. Të gjitha kërkesat për leje koncesioni për ndërtim dhe përdorim gazsjellësi dhe të instalimeve të tjera të infrastrukturës së gazit, që janë paraqitur nga personat e interesuar, përpara datës së hyrjes në fuqi të këtij ligji dhe janë në proces shqyrtimi, trajtohen sipas dispozitave të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar dhe të akteve të tjera nënligjore në fuqi.

Neni 55
Aktet nënligjore
Ngarkohen Këshilli i Ministrave, Ministria e Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës dhe Enti Rregullator i Energjisë të nxjerrin aktet nënligjore në zbatim të këtij ligji.

Neni 56
Hyrja në fuqi

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5809, datë 10.7.2008 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi

L I G J
Nr.8450, datë 24.2.1999

PËR PËRPUNIMIN, TRANSPORTIMIN DHE TREGTIMIN E NAFTËS, TË GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Shteti përcakton politikën e zhvillimit të veprimtarive në fushën e përpunimit, transportimit dhe tregtimit të naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre, si dhe ushtron funksionin e tij rregullator, në përputhje me nevojat e vendit, të mbrojtjes kombëtare dhe të sigurimit publik, duke respektuar parimet e ekonomisë së tregut.

Neni 2
Në zbatim të këtij ligji, ministria, që mbulon veprimtarinë e hidrokarbureve, është përfaqësuese e shtetit në fushën e përpunimit, transportimit dhe tregtimit të naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre.
Për ndjekjen dhe realizimin e dispozitave të këtij ligji, si dhe të ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet” (kërkimi dhe prodhimi), me ndryshimet përkatëse, në ministri funksionon Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve.

Neni 3
Dispozitave të këtij ligji u nënshtrohen, pa asnjë dallim, të gjithë personat juridikë, publikë ose privatë, vendas apo të huaj, që kanë si objekt të veprimtarisë së tyre përpunimin, transportimin e tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre.
Përjashtimisht, Këshilli i Ministrave u jep personave juridikë të caktuar, disa funksione apo kompetenca që i përkasin sektorit publik dhe që lidhen me zhvillimin e veprimtarive, objekt i këtij ligji.

Neni 4
Ushtrimi i veprimtarive në fushën e përpunimit, transportimit dhe tregtimit të naftës, gazit e nënprodukteve të tyre bëhet vetëm nga persona juridikë, pasi të jenë pajisur paraprakisht me lejet dhe autorizimet përkatëse, sipas përcaktimeve të këtij ligji. Në mungesë të këtyre lejeve dhe autorizimeve, veprimtaria e kryer quhet e paligjshme.

Neni 5
Ushtrimi i veprimtarive të parashikuara në këtë ligj i nënshtrohet dispozitave të legjislacionit shqiptar për mbrojtjen e mjedisit.

Neni 6
Importimi dhe eksportimi i naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre bëhet lirisht, nga dhe në cilindo shtet, në përputhje me dispozitat e këtij ligji dhe të marrëveshjeve ndërkombëtare të kësaj fushe, ku shteti ynë është palë, duke respektuar dobinë ekonomike.

Neni 7
Këshilli i Ministrave ka kompetencë liberalizimin e çmimeve të shitjes me pakicë të nënprodukteve të naftës dhe të gazit. Në situata të veçanta tregu, Këshilli i Ministrave mund të vendosë kufizime të përkohshme (çmime tavan apo dysheme) për çmimet e shitjes me pakicë të nënprodukteve të naftës e të gazit.

Neni 8
Personat juridikë, që ushtrojnë veprimtari në përputhje me këtë ligj, janë të detyruar të paraqesin në ministri informacion për programin e zhvillimit, si dhe të dhënat periodike, që lidhen me realizimin e veprimtarisë së tyre. Lloji i të dhënave dhe informacionit, forma dhe afatet e dërgimit të tyre, nga personat juridikë, përcaktohen kjo ministri.
Ministria përgjigjet për përpunimin dhe publikimin e këtij informacioni, duke përcaktuar formën, afatet dhe mënyrën e botimit.

Neni 9
Rezerva e sigurisë
1. Për mbulimin e nevojave të konsumit kombëtar në periudha krize dhe situatash të jashtëzakonshme brenda territorit të vendit, rafineritë e naftës dhe shoqëritë e tregtimit me shumicë janë të detyruara të mbajnë rezerva sigurie. Këshilli i Ministrave përcakton kategoritë e naftës dhe të nënprodukteve të saj, për të cilat duhet mbajtur rezerva e sigurisë.
2. Rafineritë e naftës dhe shoqëritë e tregtimit me shumicë të naftës, gazit natyror dhe nënprodukteve të tyre janë të detyruara të mbajnë rezerva sigurie, të barabarta me 30 ditë mesatare shitjeje, sasi që llogaritet duke u mbështetur në të dhënat dhe rezultatet faktike të veprimtarisë së vitit të mëparshëm.
3. Sasia e rezervës së sigurisë, që detyrohet të mbajë çdo rafineri nafte dhe çdo shoqëri tregtimi me shumicë, përcaktohet sipas kritereve të mësipërme, me urdhër të ministrit. Drejtoria e përgjithshme e hidrokarbureve përgjigjet për kontrollin e sasive të rezervës së sigurisë në të gjitha subjektet.
Rafineritë e naftës dhe shoqëritë e tregtimit me shumicë detyrohen të plotësojnë sasinë përkatëse të rezervës së sigurisë, brenda 9 muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji.
4. Rafineritë e naftës, rezervën e sigurisë deri në 50 për qind të sasisë së saj, mund ta mbajnë edhe në formën e naftës bruto në rezervuarët e tyre apo në rezervuarët e shoqërive të prodhimit të naftës, me të cilat ato kanë kontrata furnizimi. Shoqëria e tregtimit me shumicë rezervën e sigurisë e mban në rezervuarët pronë të shoqërisë apo të marra në përdorim prej saj në bazë të një kontrate.

Neni 10
Në kuptim të këtij ligji, nafta, gazi natyror dhe nënproduktet e tyre klasifikohen në kategori, si vijon:
Kategoria O
A..Nafta bruto
B.Gazi natyror
Kategoria I
A. Gazi i lëngshëm
Kategoria II
A.. Benzinë automjetësh
B. Benzinë mjetësh të fluturimit ajror
C. Nënprodukte të tjera, të lëngshme si: benzol, toluol, ksilol, solven, white spirit.
Kategoria III
A. Gazoil (Diezel)
B.Vajguri ndriçues
C.Lëndë djegëse për mjetët e fluturimit ajror reaktive (kerozene)
Kategoria IV
A. Vajrat
B. Solarë
Kategoria V
A. Bitum (asfalt)
B. Mazut

KREU II
PERSONAT JURIDIKË, QË USHTROJNË VEPRIMTARI TË PËRPUNIMIT, TRANSPORTIMIT DHE TREGTIMIT TË NAFTËS, GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE

Neni 11
Personat juridikë, që i nështrohen këtij ligji, në përputhje me natyrën e veprimtarisë së ushtruar, klasifikohen si vijon:
a) rafineri nafte, që ushtrojnë veprimtari të përpunimit të naftës bruto;
b) naftësjellës e gazsjellës, që ushtrojnë veprimtarinë e transportimit të naftës bruto dhe të gazit natyror (kategoria O);
c) shoqëritë e tregtimit me shumicë, që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit me shumicë të naftës bruto, gazit dhe nënprodukteve të tyre;
ç) stacionet e shitjes së karburanteve, që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit të karburanteve për automjetë;
d) njësitë e shitjes së lëndëve djegëse, që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit të tyre për ngrohje të konsumatorëve.

Neni 12
Rafineritë e naftës
1. Rafineritë e naftës janë persona juridikë, të themeluara në formën e shoqërive anonime, të cilat me marrjen e leje së koncesionit, kryejnë veprimtari në përpunimin e naftës bruto, duke prodhuar nënprodukte të saj. Rafineritë e naftës për tregtimin e produkteve të tyre kanë të drejtë të formojnë shoqëri tregtimi me shumicë të nënprodukteve të naftës apo të zotërojnë aksione në një shoqëri të tillë. Në këto raste rafineritë e naftës duhet të respektojnë dispozitat lidhur me konkurrencën.
2. Ndërtimi i rafinerive të reja të naftës bëhet vetëm me leje të posaçme të Këshillit të Ministrave, pasi të jetë plotësuar paraprakisht dokumentacioni i përcaktuar nga ministria.
3. Rafineritë e naftës kanë të drejtë të përpunojnë naftë bruto të prodhimit të vendit ose me origjinë nga importi. Ato kanë të drejtë të realizojnë marrëveshje për furnizimin me naftë bruto me shoqëri prodhuese të naftës, me naftësjellës, me shoqëri të tregimit me shumicë, si dhe kanë të drejtë të realizojnë marrëveshje për importimin e naftës bruto.
4. Rafineritë e naftës kanë të drejtë t’i shesin prodhimet e tyre në vend dhe për eksport.
5. Rafinerive të naftës u ndalohet të lidhin çfarëdo marrëveshje për furnizim të drejtpërdrejtë të stacioneve të shitjes së karburanteve, të njësive të shitjes së lëndëve djegëse, të shoqërive që tregtojnë me pakicë apo shoqërive të papajisura me leje, sipas përcaktimeve të këtij ligji.
6. Rafineritë e naftës përgjigjen për markën e prodhimit dhe cilësinë e nënprodukteve të naftës të prodhuara prej tyre.
7. Rafineritë e naftës përgjigjen për respektimin e normave të përcaktuara në këtë ligj, lidhur me rezerven e sigurisë.

Neni 13
Naftësjellësit, gazsjellësit
1. Naftësjellësit dhe gazsjellësit janë persona juridikë të themeluar si shoqëri anonime, që, në bazë të lejes së koncesionit, kanë të drejtë të realizojnë veprimtari të importimit, eksportimit dhe transportimit me anë të instalimeve të tyre të naftës bruto dhe gazit natyror, të vendit ose të importit, deri në vendin përcaktuar të pranimit nga rafineritë e naftës ose shoqëritë e tregtimit me shumicë. Instalimet e naftësjellësve dhe gazsjellësve përfshijnë linjat (tubacionet), rezervuaret e magazinimit (stokimit) dhe pajisjet e tjera, që shërbejnë për transportimin dhe trajtimin e fluidit.
2. Ndërtimi i naftësjellësve dhe gazsjellësve për transportimin, importimin dhe eksportimin e naftës bruto dhe të gazit natyror, bëhet me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Personat juridikë, që ushtrojnë veprimtari të prodhimit në vend të naftës bruto dhe të gazit natyror, kanë të drejtë të ndërtojnë instalimet përkatëse dhe të ushtrojnë veprimtari të transportimit, në përputhje me dispozitat e ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet” (kërkimi dhe prodhimi).
4. Transportimi i naftës bruto dhe i gazit natyror për import a eksport realizohet nëpërmjet kontratave që sigurojnë furnizimin e vazhduar shumëvjeçar të konsumatorëve. Një kopje e këtyre kontratave, brenda 10 ditëve nga data e lidhjes së saj, depozitohet në Drejtorinë e Përgjithshme të Hidrokarbureve.

Neni 14
Shoqëritë e tregtimit me shumicë
1. Veprimtaria e tregtimit me shumicë të naftës bruto, gazit natyror dhe nënprodukteve të tyre, të vendit a të importit, ushtrohet nga shoqëritë e tregtimit me shumicë. Përjashtim nga ky rregull bëjnë: a. personat juridikë që prodhojnë hidrokarbure në bazë të ligjit nr.7746, datë 28.7.1993 “Për hidrokarburet” (kërkimi dhe prodhimi), të cilët kanë edhe të drejtën e tregimit të prodhimit të tyre; b.rafineritë e naftës të cilat do të tregtojnë prodhimet e tyre. Shoqëritë e tregtimit me shumicë kanë të drejtë ta ushtrojnë veprimtarinë e tyre në të gjithë ose në një pjesë të territorit të vendit. Këto shoqëri disponojnë impiante për depozitimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tjera dhe përgjigjen për funksionimin e këtyre impianteve, në përputhje me normat teknike të miratuara nga ministria dhe masat e Mbrojtjes Nga Zjarri (MNZ).
2. Tregtimi me shumicë i naftës, gazit dhe nënprodukteve të tjera ushtrohet vetëm nga shoqëritë tregtare, të themeluara në formën e shoqërive anonime, pasi të jenë pajisur me leje tregtimi, sipas dispozitave të këtij ligji.
3. Shoqëritë e tregtimit me shumicë kanë të drejtë të themelojnë apo të marrin pjesë në shoqëri që ushtrojnë veprimtari si stacione të shitjes së karburanteve apo njësi të lëndëve djegëse.
4. Shoqëritë e tregtimit me shumicë transportimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre e bëjnë me naftësjellës, në bazë të kontratës së transportit, të lidhur me to, me mjetë transporti hekurudhor, detar dhe tokësor, të cilat janë të pajisura me licencë, në përputhje me ligjin nr.8308, datë 18.8.1998 “Për transportet rrugore”. Këto mjetë transporti mund të jenë pronë e shoqërisë së tregtimit me shumicë ose mund të merren në përdorim prej tyre kundrejt pagesës. Shoqëria e tregtimit me shumicë përgjigjet për sasinë dhe cilësinë e ngarkesës gjatë transportit.
5. Shoqëritë e tregtimit me shumicë janë të detyruara të furnizojnë në mënyrë të pandërprerë impiantet e tyre dhe, njëkohësisht, të garantojnë furnizimin normal të kontraktorëve me produktet përkatëse. Në zbatim të këtij detyrimi ato duhet të mbajnë dokumentacion të veçantë sipas përcaktimeve të bëra nga ministri i Financave dhe ministri përgjegjës për hidrokarburet.
6. Shoqëritë e tregtimit me shumicë e realizojnë veprimtarinë e tyre në tregun e brendshëm, si dhe eksportimin e importimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre nëpërmjet kontratës. Kryerja e pagesave për importet dhe eksportet, shlyerja e detyrimeve të tjera kontraktore, si dhe çdo detyrim doganor e fiskal, që lidhet me këto shoqëri, bëhet nëpërmjet dokumentacionit bankar.
7. Shoqëritë e tregtimit me shumicë kanë të drejtë të furnizojnë me nënproduktet përkatëse të naftës dhe gazit mjetët detare dhe ajrore.
8. Shoqëritë e tregtimit me shumicë përgjigjen për dërgimin në ministri në afatet e caktuara të informacionit të kërkuar për veprimtarinë e tyre.
9. Shoqëritë e tregtimit me shumicë përgjigjen për markën e produktit dhe cilësinë e nënprodukteve të naftës dhe gazit që tregtojnë. Ato kanë të drejtë të ushtrojnë kontroll në stacionet e shitjes së karburanteve apo në njësitë e shitjes së lëndëve djegëse të furnizuara prej tyre, me qëllim të garantimit të cilësisë së nënprodukteve të naftës dhe gazit, që u ofrohen konsumatorëve.
10. Shoqëritë e tregtimit me shumicë përgjigjen për respektimin e normave të përcaktuara në këtë ligj, lidhur me rezervën e sigurisë.

Neni 15
Stacionet e shitjes së karburanteve
1. Veprimtaria e tregtimit me pakicë të karburanteve, ku përfshihen nënproduktet e kategorisë I, II dhe III, të përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji, ushtrohet nga stacionet e shitjes së karburanteve.
Stacionet e shitjes së karburanteve janë persona juridikë, që themelohen në një nga format e shoqërive të parashikuara nga legjislacioni tregtar.
Stacionet e shitjes së karburanteve lejohen të ushtrojnë veprimtarinë e tyre vetëm pasi të jenë pajisur nga organi kompetent me autorizimin përkatës, sipas këtij ligji, me kusht që ndërtimi i instalimeve dhe funksionimi i tyre gjatë ushtrimit të veprimtarisë të jenë në përputhje me kushtet teknike të përcaktuara nga ministria.
2. Stacionet e shitjes së karburanteve janë të detyruara të furnizohen vetëm nga shoqëritë e tregtimit me shumicë, të licensuara sipas këtij ligji, në bazë të kontratave të lidhura ndërmjet tyre.
3. Stacionet e shitjes së karburanteve, mbështetur në llojin e marrëveshjes tregtare të bashkëpunimit me shoqëritë e tregtimit me shumicë, klasifikohen si vijon:
– Stacione që furnizohen ekskluzivisht nga një shoqëri tregtimi me shumicë, të cilat janë të detyruara të mbajnë markën e saj tregtare. Këto stacione, për ekspozimin e markës së shoqërisë së tregtimit me shumicë dhe për informimin e konsumatorëve, janë të detyruara të vendosin tabela të dukshme e të dallueshme qartë nga distanca. Deri në përfundim të afatit të marrëveshjes tregtare të bashkëpunimit ekskluziv, përkatës, këtyre stacioneve u ndalohet të furnizohen me karburante të shoqërive të tjera të tregtimit me shumicë, qoftë drejtpërdrejt ose tërthoraz;
– stacionet të quajtura të bardha, nuk kanë veprimtari të mbështetur në një marrëveshje tregtare bashkëpunimi ekskluziv me një shoqëri tregtimi me shumicë. Këto stacione kanë të drejtë të mbajnë markën e tyre të posaçme tregtare. Rregullat për mbajtjen e një marke të posaçme përcaktohen nga ministri përgjegjës për hidrokarburet. Stacioni i shitjes së karburanteve është i detyruar që, brenda 10 ditëve nga data e nënshkrimit, të depozitojë në Drejtorinë e Përgjithshme të Hidrokarbureve një kopje të marrëveshjes tregtare të bashkëpunimit ekskluziv.
4. Stacioneve të shitjes së karburanteve u ndalohet të tregtojnë karburante për mjetë transporti, detar e ajror, si dhe lëndë djegëse të lëngëta apo të gazta.
5. Në çdo stacion të shitjes së karburanteve duhet të jenë të ekspozuara, në mënyrë të dukshme dhe të qartë llojet e karburanteve që tregtojnë, çmimet e tyre, koha e punës dhe shërbimet e tjera që kryhen nga stacioni.
6. Stacionet e shitjes së karburanteve përgjigjen për cilësinë e karburanteve, duke ruajtur për këtë qëllim edhe kampionet përkatëse të karburanteve, të furnizuara nga shoqëritë e tregtimit me shumicë.
7. Në çdo stacion të shitjes së karburanteve mbahet dokumentacioni, në përputhje me normat e përcaktuara nga Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve.

Neni 16
Njësitë e lëndëve djegëse
1. Veprimtaria e tregtimit me pakicë të lëndëve djegëse për ngrohje për konsumatorët ushtrohet nga njësitë e lëndëve djegëse.
Njësitë e shitjes së lëndëve djegëse janë vetëm persona juridikë, të themeluar në njërën nga format e shoqërive të parashikuara nga legjislacioni shqiptar.
Njësitë e shitjes së lëndëve djegëse lejohen të ushtrojnë veprimtarinë e tyre pasi të jenë pajisur nga organi kompetent me autorizimin përkatës sipas këtij ligji.
Njësive të shitjes së lëndëve djegëse u ndalohet të tregtojnë karburante për automjetë, si dhe që të ushtrojnë veprimtarinë e tyre pranë stacioneve të shitjes së karburanteve.
2. Instalimet e njësive të lëndëve djegëse, që përfshijne pajisjet e depozitimit dhe ato të shitjes, dhe funksionimi i këtyre njësive duhet të jenë në përputhje me normat teknike të përcaktuara nga ministria dhe me rregullat e MNZ-së.
3. Njësitë e shitjes së lëndëve djegëse janë të detyruara që furnizimin e tyre ta bëjnë vetëm nga shoqëritë e tregtimit me shumicë, të licensuara sipas këtij ligji. Ato përgjigjen për cilësinë e produkteve që tregtojnë
4. Në njësitë e shitjes së lëndëve djegëse duhet të jenë të ekspozuar informacioni për llojet e lëndëve djegëse për ngrohje që tregtojnë, çmimet e tyre, koha e punës dhe shërbimet e tjera që kryhen nga njësia.

KREU III
LEJA E KONCESIONIT, LEJA E TREGTIMIT, AUTORIZIMET DHE PROCEDURA E DHËNIES SË TYRE

Neni 17
Personat juridikë që ushtrojnë veprimtari të përpunimit, transportimit dhe tregtimit të naftës bruto, gazit natyror dhe nënprodukteve të tyre, përpara fillimit të ushtrimit të veprimtarisë përkatëse janë të detyruar të pajisen me leje koncesioni, leje tregtimi ose autorizimi.

Neni 18
Leja e koncesionit
1. Leja e koncesionit u jepet personave juridikë, të parashikuar në pikat “a” dhe “b” të nenit 11 të këtij ligji.
2. Leja e koncesionit jepet me vendim të Këshillit të Ministrave përpara fillimit të punimeve për ndërtimin e instalimeve, për një periudhë deri në 30 vjet me të drejtë përsëritjeje.

Neni 19
Leja e tregtimit
1. Leja e tregtimit u jepet personave juridikë të parashikuar në pikën “c” të nenit 11 të këtij ligji, të cilët ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit të naftës dhe gazit dhe nënprodukteve të tyre, për kategoritë përkatëse, të parashikuara në nenin 10.
2. Lejet e tregtimit ndahen në tri lloje, si vijon:
a) leja e tregtimit, e llojit A:
Leje tregtimi për shoqëritë që tregtojnë produkte të kategorisë 0, II, III, IV dhe V, me përjashtim të nënprodukteve që destinohen për furnizimin e mjetëve të fluturimit ajror.
b) leja e tregtimit, e llojit B:
Leje tregtimi për shoqëritë që tregtojnë produkte të kategorisë I (gaz i lëngshëm).
c) leja e tregtimit, e llojit C:
Leje tregtimi për shoqëritë që tregtojnë karburante për mjetët e fluturimit ajror.
3. Lejet e tregtimit të llojit A, B, C jepen nga ministri përgjegjës për hidrokarburet, sipas kritereve dhe procedurave të parashikuara në këtë ligj dhe të akteve nënligjore të nxjerra në bazë dhe për zbatim të tij nga Këshilli i Ministrave.
4. Lejet e tregtimit jepen me afat 10 vjet me të drejtë rinovimi.

Neni 20
Autorizimet
1. Autorizimet u jepen personave juridikë, të parashikuar në pikat “ç” dhe “d”, të nenit 11 të këtij ligji, të cilët ushtrojnë veprimtarinë e tyre për tregtimin e karburanteve për automjetë (stacionet e shitjes së karburanteve) dhe për shitjen e lëndëve djegëse (njësitë e shitjes së lëndëve djegëse).
2. Autorizimet për personat juridikë, që ushtrojnë veprimtaritë e parashikuara në pikat “ç” dhe “d” të nenit 11, jepen nga organi i pushtetit vendor për një periudhë deri në 5 vjet me të drejtë përsëritjeje.
3. Autorizimet për personat juridikë, që ushtrojnë veprimtarinë e stacionit të karburanteve të ndërtuara në autostrada, jepen nga ministri përgjegjës për transportin, për një periudhë deri në 10 vjet, me të drejtë përsëritjeje.
4. Kriteret dhe procedurat për dhënien e autorizimeve përcaktohen nga Këshilli i Ministrave.

Neni 21
Kushtet e dhënies së lejeve të tregtimit
Personat juridikë, që paraqesin kërkesë për leje tregtimi sipas nenit 19 të këtij ligji, janë të detyruar të plotësojnë kushtin e kapitalit minimal të shoqërisë dhe atë të kapacitetit të depozitimit në instalimet pronë të saj ose të marra në përdorim me kontratë, për një periudhë kohe të barabartë me atë të vlefshmërisë së lejes së tregtimit. Kushtet e dhënies së lejes së tregtimit përcaktohen nga Këshilli i Ministrave. Kushti i kapitalit minimal duhet të jetë i specifikuar sipas llojit të lejes së kërkuar, ndërsa kushti i kapacitetit të depozitimit të jetë i specifikuar, sipas llojit të lejes dhe kategorisë së produkteve që tregtojnë.

KREU IV
KONTROLLI MBI PERSONAT JURIDIKË, QË USHTROJNË VEPRIMTARI TË PËRPUNIMIT, TRANSPORTIMIT DHE TREGTIMIT TË NAFTËS, GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE

Neni 22
Shteti organizon dhe ushtron kontroll në personat juridikë që veprojnë në fushën e përpunimit, transportimit dhe tregtimit të naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre. Drejtimet kryesorë të këtij kontrolli janë :
– respektimi i normave teknike dhe i masave të mbrojtjes nga zjarri në instalimet, impiantet dhe pajisje që përdoren nga persona juridikë;
– respektimi i treguesve cilësorë i standardeve ligjore dhe dispozitave të tjera ligjore e nënligjore, në parandalimin e abuzimeve dhe falsifikimeve që mund të kryhen nga persona juridikë;
– respektimi i dispozitave ligjore e nënligjore, lidhur me rezultatet financiare dhe plotësimit të detyrimeve fiskale të personave juridikë ndaj shtetit.

Neni 23
Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre
1. Organi shtetëror, i specializuar për kontrollin e veprimtarisë së personave juridikë të ushtruar në përputhje me dispozitat e këtij ligji, është Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre, që funksionon dhe varet nga ministri përgjegjës për hidrokarburet.
Në përbërje të këtij Inspektorati funksionon Laboratori Qendror i Kontrollit.
2. Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre përgjigjet për ushtrimin e kontrollit për zbatimin e kushteve të parashikuara në lejet apo autorizimet përkatëse që u janë dhënë personave juridikë, në instalimet, impiantet dhe pajisjet e përdorura, në mënyrë që ato të respektojnë normat teknike të masave mbrojtëse ndaj zjarrit, treguesit cilësorë, standardet shtetërore dhe dispozitat ligjore e nënligjore, me qëllim parandalimin e abuzimeve dhe falsifikimeve që mund të kryhen. Për realizimin e këtyre detyrave ai bashkëpunon me organet e tjera shtetërore.
Rregullat për organizimin, funksionimin dhe veprimtarinë e Inspektoratit Shtetëror të Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre përcaktohen nga Këshilli i Ministrave.

Neni 24
Kontrolli nga organet doganore dhe tatimore
Ministria e Financave, me strukturat e saj të organeve tatimore e doganore, organizon dhe ushtron kontroll ndaj personave juridikë që i nënshtrohen këtij ligji, lidhur me respektimin e dispozitave ligjore, që lidhen me rezultatin financiar të tyre dhe plotësimin e detyrimeve fiskale e doganore ndaj shtetit, për kontrollin e treguesve cilësorë e sasiorë, si dhe të normave të tjera ligjore e nënligjore për parandalimin e abuzimeve e falsifikimeve, që nga çasti i hyrjes së mallit në pikat doganore, deri në procesin përfundintar të shitjes së tyre.

Neni 25
Sanksionet
Veprimtaria e personave juridikë që shkel dispozitat e këtij ligji, në rast se nuk përbën vepër penale, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë si vijon:
a) Për shkelje të nenit 8 masa e gjobës është nga 30 000 lekë deri në 50 000 lekë.
b) Për mosrespektim të sasisë së rezervës së sigurisë dhe afateve të plotësimit të tyre, sipas nenit 9, masa e gjobës është deri në 50 për qind të vlerës së sasisë së produktit, që mungon nga kuota e përcaktuar si rezervë sigurie.
c) Për shkelje të nenit 12 pika 5, masa e gjobës është nga 800 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
ç) Për shkelje të nenit 14 pika 9, ku thuhet: “Shoqëritë e tregtimit me shumicë përgjigjen për markën e produktit dhe cilësinë e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre që tregtojnë”, masa e gjobës është nga 500 000 lekë deri në 700 000 lekë.
d) Për shkelje të nenit 15 pika 3 paragrafi i parë, për secilin detyrim veç e veç dhe paragrafi i dytë për dorëzimin e marrëveshjes në afat, si dhe për pikën 4 dhe pikën 6, masa e gjobës është nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë.
dh) Për shkelje të nenit 16 pika 3, masa e gjobës është nga 100 000 lekë deri në 200 000 lekë.
e) Për mosrespektimin e normave teknike në instalimet, impiantet dhe pajisjet të cilat përdoren nga personat juridikë, që ushtrojnë veprimtari sipas këtij ligji, masa e gjobës është:
– Për rafineritë e naftës, naftësjellësit, gazsjellësit nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë.
– Për shoqëritë e tregtimit me shumicë nga 200 000 lekë deri në 400 000 lekë.
– Për stacionet e shitjes së karburanteve dhe njësitë e shitjes së lëndëve djegëse nga 100 000 lekë deri në 300 000 lekë.
ë) Në rast kur ushtrohet veprimtari pa leje, konform dispozitave të këtij ligji, personi dënohet me gjobë nga 4 000 000 lekë deri në 5 000 000 lekë.
Masa e gjobës së parashikuar në shkronjën “a” dhe “b” të këtij neni jepet nga Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve, kurse të gjitha gjobat e tjera jepen nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.
Në rast përsëritjeje të shkeljeve të mësipërme organi kompetent ka të drejtën e heqjes së lejes së koncesionit, të tregtimit apo autorizimit përkatës për ushtrimin e veprimtarisë.
Ankimi kundër vendimit të dënimit me gjobë bëhet në përputhje me kushtet dhe procedurat e parashikuara në ligjin nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.

Neni 26
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2326, datë 3.3.1999 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

LIGJ
Nr.9218, datë 8.4.2004

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8450, DATË 24.2.1999 “PËR PËRPUNIMIN, TRANSPORTIMIN DHE TREGTIMIN E NAFTËS, GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE”

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Në ligjin nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, bëhen këto shtesa dhe ndryshime:

Neni 1
Në nenin 9, pas pikës 2 shtohet paragrafi me këtë përmbajtje:
“Duke filluar nga viti 2007 deri në vitin 2010 rezerva e sigurisë do të jetë e barabartë me 60 ditë mesatare shitjeje, ndërsa nga viti 2010 e në vazhdim rezerva e sigurisë do të jetë e barabartë me 90 ditë mesatare shitjeje.”.

Neni 2
Në nenin 11 bëhen këto shtesa dhe ndryshime:
1. Në shkronën “ç”, pas fjalëve “veprimtarinë e tregtimit të karburanteve” shtohen fjalët “gazit të lëngshëm dhe vajrave lubrifikante.”.
2. Në fillim të shkronjës “d” shtohen fjalët “Stacionet dhe”, ndërsa fjala “ngrohje” zëvendësohet me fjalët “përdorim rezidencial”.

Neni 3
Pas nenit 12 shtohet neni 12.1 me këtë përmbajtje:

“Neni 12.1
Impiantet e përpunimit të nënprodukteve të naftës
1. Impiantet e përpunimit të nënprodukteve të naftës janë persona juridikë, të krijuar sipas legjislacionit në fuqi, që ushtrojnë veprimtari në fushën e ripërpunimit të nënprodukteve të naftës, për të prodhuar nënprodukte të reja.
2. Ndërtimi dhe funksionimi i impianteve të përpunimit të nënprodukteve të naftës bëhen pasi ato të jenë pajisur me “Leje përpunimi”, sipas procedurave dhe kushteve të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Impiantet e përpunimit të nënprodukteve të naftës e zhvillojnë veprimtarinë e shitjes së prodhimeve të tyre vetë ose nëpërmjet një shoqërie tjetër tregtimi me shumicë, vetëm pas marrjes së lejes së tregtimit nga ministria përgjegjëse për hidrokarburet.
4. Impiantet e përpunimit të nënprodukteve të naftës përgjigjen për markën e prodhimit dhe cilësinë e produkteve që prodhojnë.
5. Subjektet zotëruese të impianteve të përpunimit të nënprodukteve të naftës kanë të drejtë të themelojnë apo të marrin pjesë në shoqëritë, që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit me pakicë të prodhimeve të tyre.”.

Neni 4
Në nenin 14 bëhen këto shtesa dhe ndryshime:
1. Në fund të pikës 7 shtohen fjalët “si dhe konsumatorët e mëdhenj industrialë (kombinate, fabrika dhe uzina).”
2. Pas pikës 10 shtohen pikat 11 dhe 12 me këtë përmbajtje:
“11. Shoqëritë anonime të pajisura me leje tregtimi, që ndryshojnë emrin e subjektit juridik, kanë të drejtë të bëjnë shtesa ose ndryshim kategorie, brenda të njëjtit lloj lejeje, duke respektuar afatin e lejes së mëparshme dhe duke plotësuar, për secilën kategori, kushtet dhe normat teknike, të vërtetuara nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.
12. Futja në treg dhe përdorimi i pajisjeve nën presion, që shërbejnë për trajtimin dhe ambalazhimin e gazit të lëngshëm të naftës nga shoqëritë e tregtimit me shumicë të këtij nënprodukti (GLN), bëhet vetëm kur ato plotësojnë kërkesat e ligjit nr.8739, datë 12.2.2001 “Për garantimin e sigurisë së punës të pajisjeve nën presion”. Shoqëritë e tregtimit me shumicë të gazit të lëngshëm të naftës bëjnë mbushjen e bombolave me këtë nënprodukt.”.

Neni 5
Në nenin 15, paragrafi i parë i pikës 1 ndryshohet si më poshtë:
“Veprimtaria e tregtimit me pakicë të karburanteve, gazit të lëngshëm për automjete dhe vajrave lubrifikante, ku përfshihen nënproduktet e kategorive I, II, III dhe IV/A, kryhet nga stacionet e shitjes së karburanteve. Me përjashtim të nënproduktit të kategorisë IV/A, nënproduktet e tjera tregtohen vetëm nëpërmjet aparateve të matjes dhe të regjistrimit të sasisë së shitjes. Stacionet e shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm për automjete dhe vajrave lubrifikante ndalohen të mbushin bombola me gaz të lëngshëm për përdorim shtëpiak apo tregtar.”.

Neni 6
Në nenin 16 bëhen këto shtesa dhe ndryshime:
1. Paragrafi i parë i pikës 1 ndryshohet si më poshtë:
” Veprimtaria e tregtimit me pakicë të lëndëve djegëse për ngrohje dhe gatim për konsumatorët kryhet nga stacionet dhe njësitë e lëndëve djegëse.”.
2. Pas pikës 4 shtohet pika 5 me këtë përmbajtje:
“5. Njësitë e tregtimit me pakicë të bombolave të gazit të lëngshëm të naftës janë të detyruara të respektojnë kushtet dhe rregullat teknike për përpunimin e këtyre bombolave, të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.”.

Neni 7
Në nenin 17, pas fjalëve “leje koncesioni” shtohen fjalët “leje përpunimi”.

Neni 8
Në nenin 18, pas pikës 2 shtohet pika 3 me këtë përmbajtje:
“3. Kushtet dhe procedurat për dhënien e lejeve të koncesionit përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.”.

Neni 9
Pas nenit 18 shtohet neni 18.1 me këtë përmbajtje:

“Neni 18.1
Leja e përpunimit
1. Leja e përpunimit u jepet personave juridikë, të përcaktuar në shkronjën “a.1″ të nenit 11 të këtij ligji, të cilët kryejnë veprimtarinë e përpunimit të nënprodukteve të naftës.
2. Leja e përpunimit jepet nga ministri përgjegjës për hidrokarburet, sipas kushteve dhe procedurave të këtij ligji dhe të akteve nënligjore të miratuara nga Këshilli i Ministrave.
3. Lejet e përpunimit jepen për 20 vjet, me të drejtë rinovimi.”.

Neni 10
Në nenin 20 pika 1 fjalët “për tregtimin e karburanteve” zëvendësohen me fjalët “për tregtimin e karburanteve, gazit të lëngshëm të naftës dhe vajrave lubrifikante”.

Neni 11
Në nenin 23 pika 2 ndryshohet si më poshtë:
“2.a) Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre përgjigjet për:
– zbatimin dhe respektimin e normave dhe të kushteve teknike në përdorimin e instalimeve, impianteve dhe pajisjeve përkatëse, nga personat juridikë, që kryejnë veprimtari në përputhje me dispozitat e këtij ligji;
– zbatimin e kushteve të përcaktuara në lejet apo autorizimet përkatëse, që u janë dhënë personave juridikë, që ato të respektojnë normat teknike për mbrojtjen nga zjarri dhe ruajtjen e mjedisit;
– respektimin e treguesve cilësorë të standardeve apo rregullave shtetërore për cilësinë e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre, për parandalimin e abuzimeve dhe të falsifikimeve;
– kryerjen e analizave në laboratorin qendror të Inspektoratit Shtetëror të Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre, për sasitë e importuara, para zhdoganimit, për sasitë e prodhuara në vend, si dhe për kontrollin periodik të detyrueshëm të tregut të brendshëm.
Shpenzimet për kontrollin e cilësisë përballohen nga vetë subjektet, në vlerën që caktohet nga ministri përgjegjës për hidrokarburet.
b) Për realizimin e këtyre detyrave Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre bashkëpunon me organet e tjera shtetërore dhe të qeverisjes vendore, që mbulojnë fushën e ndërtimit, të rendit publik, të veprimtarisë tregtare, të mbrojtjes nga zjarri dhe të ruajtjes së mjedisit.
c) Rregullat për organizimin, funksionimin, financimin dhe administrimin e të ardhurave nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.”

Neni 12
Në fund të nenit 24 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Kontrolli i treguesve cilësorë për zhdoganimin e mallit bëhet nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.”.

Neni 13
Neni 25 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 25
Sanksionet
1. Shkeljet e mëposhtme, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë.
a) Për shkelje të nenit 8 masa e gjobës është nga 50 000 lekë deri në 100 000 lekë.
b) Për mosrespektim të sasisë së rezervës të sigurisë dhe të afateve të plotësimit të tyre, sipas nenit 9, masa e gjobës është deri në 50 për qind e vlerës së sasisë së produktit, që mungon nga kuota e përcaktuar si rezervë sigurie.
c) Për shkelje të nenit 12 pikat 5 e 6 masa e gjobës është nga 800 000 lekë deri në 1 000 000 lekë për secilën, veç e veç, nga pikat e lartpërmendura.
ç) Për shkelje të nenit 14 pika 5 masa e gjobës është nga 50 000 lekë deri në 100 000 lekë.
d) Për shkelje të nenit 14 pika 6 masa e gjobës është nga 800 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
dh) Për shkelje të nenit 14 pika 9 masa e gjobës është nga 500 000 lekë deri në 700 000 lekë.
e) Për shkelje të nenit 14 pika 12 subjekti gjobitet:
i) në masën nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë kur mbush dhe tregton bombola të gazit të lëngshëm të naftës të pakolauduara;
ii) në masën nga 100 000 lekë deri në 200 000 lekë kur vë në qarkullim bombola me gaz të lëngshëm të naftës, që nuk kanë identitetin e shoqërisë (ngjyra, marka, tapa e stampuar) ose kur ato janë nën peshën e deklaruar;
iii) në masën nga 500 000 lekë deri në 700 000 lekë kur subjekti bën mbushje të bombolave të gazit të lëngshëm jashtë impianteve të pajisura me lejen përkatëse.
ë) Për shkelje të nenit 15 pika 1 paragrafi i parë masa e gjobës është nga 50 000 lekë deri në 100 000 lekë.
f) Për shkelje të nenit 15 pika 3 paragrafi i parë për secilin detyrim veç e veç dhe paragrafi i dytë, për dorëzimin e marrëveshjes në afat, si dhe për shkelje të pikave 4 e 6 masa e gjobës është nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë.
g) Për shkelje të nenit 15 pika 7 masa e gjobës është nga 70 000 lekë deri në 100 000 lekë.
gj) Për shkelje të nenit 16 pika 3 masa e gjobës është nga 100 000 lekë deri në 200 000 lekë.
h) Për shkelje të nenit 16 pika 4 masa e gjobës është nga 30 000 lekë deri në 50 000 lekë.
i) Për mosrespektim të kushteve dhe të normave teknike në instalimet, impiantet dhe pajisjet masa e gjobës është:
– nga 700 000 lekë deri në 1 000 000 lekë për rafineritë e naftës, impiantet e përpunimit, naftësjellësit e gazsjellësit, si dhe instalimet bregdetare;
– nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë për shoqëritë e tregtimit me shumicë;
– nga 200 000 lekë deri në 300 000 lekë për stacionet e shitjes së karburanteve dhe njësitë e shitjes së lëndëve djegëse.
j) Ushtrimi i veprimtarisë pa leje ose pa autorizim, konform dispozitave të këtij ligji përbën shkelje dhe subjekti gjobitet si më poshtë:
i) nga 4 000 000 lekë deri në 5 000 000 lekë për rafineritë e naftës, impiantet e përpunimit, naftësjellësit e gazsjellësit, instalimet bregdetare dhe shoqëritë e tregtimit me shumicë;
ii) nga 700 000 lekë deri në 1 000 000 lekë për stacionet e shitjes së karburanteve dhe stacionet e njësitë e shitjes së lëndëve djegëse.
Masa e gjobës, e parashikuar në shkronjat “a” dhe “b” të këtij neni, jepet nga Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve, kurse të gjitha gjobat e tjera jepen nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.
2.1. Në rast përsëritjeje të shkeljeve të mësipërme ose të moszbatimit të sanksioneve të dhëna për këto shkelje, organi përgjegjës ka të drejtën e bllokimit të veprimtarisë së subjektit deri në 30 ditë, duke pezulluar veprimin e lejes së koncesionit, lejes së përpunimit, lejes së tregtimit apo të autorizimit.
2.2. Në rast mosplotësimi nga subjekti të kushtit të bllokimit të përkohshëm ose të përsëritjes, qoftë edhe të njërës prej shkeljeve të mësipërme, organi që vendos sanksionin i propozon organit përgjegjës heqjen e lejes së koncesionit, lejes së përpunimit, lejes së tregtimit apo të autorizimit përkatës për ushtrimin e veprimtarisë.
3. Të ardhurat e përfituara nga gjobat e vëna ndahen si më poshtë:
a) 10 për qind organit që vendos gjobën;
b) 90 për qind Buxhetit të Shtetit.
Mënyra e përdorimit të këtyre të ardhurave përcaktohet nga Këshilli i Ministrave.
4. Ankimi kundër vendimit të dënimit me gjobë bëhet në përputhje me ligjin nr.7679, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.”.

Neni 14
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.4221, datë 5.5.2004 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

L I G J
Nr. 9574, datë 3.7.2006

PËR DISA NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8450, DATË 24.2.1999 “PËR PËRPUNIMIN, TRANSPORTIMIN DHE TREGTIMIN E NAFTËS, TË GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, të gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime:

Neni 1
Kudo në ligj emërtimi “Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve” zëvendësohet me emërtimin “Struktura përgjegjëse për veprimtarinë e hidrokarbureve.”.

Neni 2
Pika 4 e nenit 14 ndryshohet si më poshtë:
“4. Shoqëria e tregtimit me shumicë përgjigjet për sasinë dhe cilësinë e ngarkesës gjatë transportit.”.

Neni 3
Neni 12.1 shfuqizohet.

Neni 4
Kudo në nenin 17 hiqen fjalët “Leje përpunimi”.

Neni 5
Neni 18.1 shfuqizohet.

Neni 6
Neni 21 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 21
Personat juridikë, që paraqesin kërkesë për leje tregtimi, sipas nenit 19 të këtij ligji, janë të detyruar të plotësojnë kushtin e kapacitetit të depozitimit në instalimet, prona të tyre ose të marra në përdorim me kontratë, për një periudhë kohore të barabartë me atë të vlefshmërisë së lejes së tregtimit. Kushtet e dhënies së lejes së tregtimit përcaktohen nga Këshilli i Ministrave. Kushti i kapacitetit të depozitimit specifikohet, sipas llojit të lejes dhe kategorisë së produkteve që tregtojnë.”.

Neni 7
Në nenin 25 bëhen këto ndryshime:
a) Fjalët “Impiante përpunimi” dhe “Leje përpunimi” hiqen.
b) Paragrafi i fundit i pikës 1 ndryshohet si më poshtë:
“Masa e gjobës, e parashikuar në shkronjat “a” dhe “b” të këtij neni, jepet nga ministri përgjegjës për veprimtarinë e hidrokarbureve, ndërsa të gjitha gjobat e tjera jepen nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.”.

Neni 8
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.4990, datë 21.7.2006 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

VENDIM
Nr. 170, datë 25.4.2002

PËR PËRCAKTIMIN E PROCEDURAVE DHE TË KUSHTEVE PËR DHËNIEN E LEJEVE E TË AUTORIZIMEVE PËR TREGTIMIN E NAFTËS, GAZIT E NËNPRODUKTEVE TË TYRE

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të neneve19, 20 e 21 të ligjit nr. 8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, me propozimin e Ministrit të Industrisë dhe Energjitikës, Këshilli i Ministrave,

VENDOSI:

I. Procedura e dhënies së lejeve të tregtimit
Shoqëritë që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit me shumicë të naftës bruto, gazit dhe nënprodukteve të tyre pajisen me lejen e tregtimit nga ministri që mbulon veprimtarinë hidrokarbure.
a) Leje e llojit “A”, që u jepet shoqërive për tregtimin e naftës e të nënprodukteve të saj, me përjashtim të nënprodukteve të përcaktuara për përdorim nga mjetet e flututrimit ajror.
b) Leje e llojit “B”, që u jepet shoqërive për tregtimin e gazit të lëngshëm.
c) Leje e llojit “C”, që u jepet shoqërive për tregtimin e nënprodukteve të naftës për mjetet e fluturimit ajror.
Dhënia e lejeve të tregtimit bëhet në bazë të procedurave të mëposhtme:
1. Subjekti paraqet pranë Drejtorisë së Përgjithshme të Hidrokarbureve kërkesën për marrjen e lejes së tregtimit, të pëcaktuar për katëgorinë e produkteve, që do të tregtojë.
2. Dokumentet që duhet të shoqërojnë kërkesën janë:
a) vendimi i gjykatës për regjistrimin e personit juridik;
b) certifikata e regjistrimit në zyrën e tatimeve dhe dokumenti i NIPT-it;
c) vërtetimi i pronësisë ose kontrata e qerasë për depozitat që do të përdorë subjekti;
ç) projekti teknologjik i depove dhe i linjave, i miratuar nga organet e qeverisjes vendore të mbrojtjes nga zjarri dhe të mjedisit; Për lejet e llojit “A” kategoria IV/a, projekti teknik i magazinës së vajrave.
d) akti i kontrollit dhe leja e shfrytëzimit, të lëshuara nga zyra e urbanistikës;
dh) vërtetimi për kontrollin e objektit për respektimin e kushteve teknike, i lëshuar nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit, Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre.
e) certifikata e matjes së vëllimit të depove nga organet përkatëse të kalibrimit ddhe metrologjisë, në njësitë e qeverisjes vendore; Përjashtohen nga kjo kërkesë subjektet që kërkojnë të pajisen me leje të llojit “A”, kategoria IV/a (vajra lubrifikante).
ë) vërtetimi i pronësisë ose kontrata e marrjes në përdorim e mjeteve të transportit për naftën, gazin dhe nënproduktet e saj.
3. Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve ushtron kontroll për vërtetësinë e të dhënave dhe të treguesve të paraqitur në dokumentacionin e subjektit kërkues.
4. Kur nga vërtetimi i të dhënave dhe treguesve rezulton se janë plotësuar kushtet e kërkuara, ministri jep lejen e tregtimit të veçantë, sipas kategorive përkatëse të produktit që do të tregohet.
5. Afati për ushtrimin e kontrollit dhe afati i dhënies së lejes nuk mund të jetë më shumë se 30 ditë nga data e mbërritjes së kërkesës së subjektit në ministri.
6. Kur nga vërtetimi i të dhënave dhe treguesve rezulton se nuk plotësohen kushtet e kërkuar, dokumentet e paraqitura i kthehen subjektit, i cili mund t’i riparaqesë pas plotësimit.
7. Kur, pas afatit prej 30 ditësh nga çasti i depozitimit të kërkesës, subjektit nuk i është kthyer përgjigje, ai ka të drejtë të ankohet në përpuhtje me procedurat adminitrative.
II. Procedura për dhënien e autorizimeve
Dhënia e autorizimeve për funksionimin e stacioneve të shitjes së karburanteve, të ndërtuara në autostrada, bëhet nga ministri që mbulon veprimtarinë e transportit, ndërsa dhënia e autorizimit për stacionet e tjera të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm dhe vajrave lubrifikante dhe stacionet e mbushjes së bombulave të gazit të lëngshëm bëhet nga organet e qeverisjes vendore.
1. Për marrjen e autorizimeve për stacionet e shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm ose vajrave lubrifikante dhe për stacionet e mbushjes së bombulave të gazit të lëngshëm, subjekti duhet të paraqesë, pranë organit që ka në varësi dhënien e autorizimit, këto dokumente:
a) vendimin e gjykatës për regjistrimin si person juridik;
b) certifikatën e regjistrimit në zyrën e tatimeve;
c) projektin teknologjik të depove dhe linjave, të miratuar nga organet e qeverisjes vendore të mbrojtjes nga zjarri dhe të mjedisit;
ç) aktin e kontrollit dhe lejen e shfrytëzimit, të lëshuar nga zyra e urbanistikës;
d) vërtetimi për kontrollin e objektit për respektimin e kushteve teknike të lëshuar nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit, Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre;
dh) certifikatën e kalibrimit të rezervuarëve, të vendosur në stacion dhe të matjes së aparateve të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm dhe stacionet e mbushjes së bombulave të gazit të lëngshëm, të lëshuar nga organet e metrologjisë e të kalibrimit në njësitë e qeverisjes vendore.
2. Organet, që kanë përgjegjësi për dhënien e autorizimeve, ushtrojnë kontroll për të dhënat dhe treguesit e paraqitur në dokumentacionin e subjektit kërkues.
3. Kur pas vërtetimit, të dhënat dhe treguesit e paraqitur në dokumentacion plotësojnë kushtet e kërkuara, organi përkatës jep autorizimin për ushtrimin e veprimtarisë në stacionin e shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm. Afati për kontrollin e dokumentacionit dhe plotësimin e autorizimeve nuk mund të jetë më i madh se 15 ditë nga dita e mbërritjes së kërkesës në organin që ka detyrë dhënien e autorizimit.
4. Kur, pas vërtetimit, të dhënat dhe treguesit nuk plotësojnë kërkesat, dokumentet e paraqitura i kthehen subjektit dhe afati i mësipërm fillon me riparaqitjen e tyre.
5. Kur, pas afatit prej 15 ditësh nga çasti i paraqitjes së kërkesës, subjektit nuk i është kthyer përgjigje, ai ka të drejtë të ankohet sipas procedurave administrative.
6. Dhënia e autorizimeve për njësitë e shitjes së lëndës djegëse bëhet nga organet e qeverisjes vendore. Subjekti që kërkon të pajiset me autorizim për shitjen e lëndëve djegëse, duhet të paraqesë këto dokumente:
a) Vërtetimin për pronësinë apo kontratën për marrjen në përdorim të mjedisit përkatës;
b) vërtetimin për respektimin e kushteve teknike, të lëshuar nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre;
c) certifikatën e kalibrimit të enëve dhe aparateve të shitjes, të lëshuar nga organet e metrologjisë e të kalibrimit në njësitë e qeverisjes vendore.
7. Afati për vërtetimet e nevojshme dhe plotësimin e autorizimeve për njësitë e shitjes së lëndëve djegëse nuk mund të jetë më i madh se 10 ditë nga data e mbërritjes se kërkesës.
8. Kur nga vërtetimet rezulton se nuk janë plotësuar kushtet e caktuara, dokumentet i kthehen subjektit dhe afati i mësipërm fillon me riparaqitjen e tyre.
9. Kur, pas afatit prej 10 ditësh nga çasti i paraqitjes së kërkesës, subjektit nuk i është kthyer përgjigje, ai ka të drejtë të ankohet sipas procedurave administrative.
III. Pagesat
Dhënia e lejeve të tregtimit dhe të autorizimeve bëhet kundejt pagesës nga subjekti kërkues. Tarifat e pagesës për lejet dhe autorizimet, që jepen për herë të parë, janë:
1. Për lejet e tregtimit të llojit “A” 500 000 lekë
2. Për lejet e tregtimit të llojit “B” 200 000 lekë
3. Për lejet e tregtimit të llojit “C” 200 000 lekë
4. Për autorizimet për stacione shitjeje karburanti, gazi të lëngshëm, vajrash lubrifikantë dhe të stacioneve të mbushjes së bombulave të gazit të lëngshëm 100 000 lekë
5. Për autorizime për njësitë e lëndëve djegëse 50 000 lekë.
Tarifat për përsëritjen periodike të lejeve të tregtimeve dhe të autorizimeve janë sa gjysma e tarifave të mësipërme.
Të ardhurat, që realizohen nga pagesat e tarifave për pikat 1,2 dhe 3 të përdoren në masën 90 për qind nga ministria përgjegjëse për hidrokarburet, për financimin e veprimtarisë së strukturave të kësaj ministrie, për investime, ndjekje dhe monitorim të tregut të naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre, kualifikimin profesional dhe për përpunimin e botimin e të dhënave për këtë treg.
Të ardhurat, që realizohen nga pagesat e tarifave për pikat 4 dhe 5, të përdoren, në bazë të vendimit nr.424, datë 9.7.1998 të Këshillit të Ministrave “Për krijimin dhe administrimin e të ardhurave, që krijojnë institucionet buxhetore”.
IV. Kushtet për pajisjen me leje tregtimi
1. Kapitali minimal i kërkuar është kapitali themeltar i shoqërisë anonime.
2. Kapaciteti më i vogël i depozitave të shoqërive, që kërkojnë të pajisen më leje tregtimi, sipas llojit të lejes, është:
– Për lejet e tregtimit të llojit “A”, jo më pak se 300 m3 dhe kur kjo leje e tregtimit jepet për disa kategori produktesh, depozitat duhet të jenë të ndara nga njëra-tjetra, me një kapacitet të përbashkët jo më pak se 300 m3.
– Për lejet e tregtimit të llojit “A”, kategoria IV/a, kapaciteti magazinues i mbuluar të jetë me sipërfaqe jo më të vogël se 50 m2.
– Për lejet e tregtimit të llojit “B”, impiantet e depozitimit të gazit të jenë me kapacitet të instaluar, jo më të vogël se 50 m3.
– Për lejet e tregtimit të llojit “C”.
Kur leja jepet për produkte të katëgorisë II/b, jo më pak se 50 m3.
Kur leja jepet për produkte të katëgorisë III/c, jo më pak se 200 m3.
Bëjnë përjashtim nga kushti i plotësimit të kapacitetit më të vogël, sipas kësaj pike, shoqëritë anonime që kanë marrëdhënie kontraktore, sipas dispozitave ligjore në fuqi, për depozitat e karburanteve në portin e Durrësit. Kushti i kapacitetit më të vogël i depozitave, i vendosjes në to të mjeteve matëse dhe i kalibrimit të tyre, duhet të plotësohet brenda 18 muajve pas fillimit të zbatimit të masterplanit, në territorin e depozitave të karburanteve në portin e Durrësit.
3. Shoqëritë anonime, që kërkojnë të marrin lejen e tregtimit, duhet të kenë në pronësi ose në përdorim, në çastin e kërkesës për leje dhe gjatë gjithë kohës së veprimtarisë, një mjet transporti për naftë, gaz apo nënprodukte të tyre.
4. Depozitat e subjekteve, që kërkojnë të pajisen me leje të llojit “A”, “B” dhe “C”, (përjashtim bëjnë lejet e llojit “A”, kategoria IV/a (vajra lubrifikante), duhet të jenë të kalibruara nga organet përkatëse të metrologjisë e të kalibrimit në njësitë e qeverisjes vendore.
5. Lejet e tregtimit duhet të përmbajnë:
a) numrin e lejes dhe datën e lëshimit të saj;
b) emrin dhe selinë e subjektit që merr lejen;
c) llojin e lejes dhe kategorinë e produktit që do të tregtohet;
ç) afatin e vlefshmërisë së lejes;
d) vendndodhjen e depozitave ose të magazinës;
dh) llojin dhe afatin e dokumentacionit, që duhet të dërgojnë në ministri.
6. Të dhënat e përcaktuara në shkronjat a, b, c, ç, d të pikës 7 të këtij vendimi janë të vlefshme dhe për autorizimet.
V. Hartimi i kushteve teknike
1. Kushtet teknike, që duhen respektuar në të gjitha pajisjet, impiantet, instalimet, stacionet, repartet dhe linjat teknologjike përcaktohen më urdhët të ministrit që mbulon veprimtarinë hidrokarbure.
2. Kushtet teknike janë të detyrueshme për t’u zbatuar nga të gjitha subjektet, që kërkojnë të ushtrojnë veprimtarinë në përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre.
3. Ministria që mbulon veprimtarinë hidrokarbure të botojë kushtet teknike.
VI. Heqja e lejeve të tregtimit dhe të autorizimeve
Në rast të moszbatimit të sanksionit të dhënë për shkeljet e përcaktuara në ligj, organi që jep sanksionin ka të drejtën e ndërprerjes deri në 30 ditë të veprimit të lejes së tregtimit ose të autorizimit përkatës, për ushtrimin e veprimtarisë.
Në rast të mosreagimit ndaj sanksionit për ndërprerje të lejes së tregtimit apo autorizimit, ose për përsëritje nga subjekti të shkeljeve të përcaktuar në ligj, organi përkatës ka të drejtën e heqjes së lejes së tregtimit apo autorizimit për ushtrimin e veprimtarisë.
VII. Vendimet nr. 129, datë 18.3. 1999; nr 576, datë 8.12.1999; nr. 4, datë 12.1.2000; nr. 719, datë 21.12.2000; si dhe nr. 681, datë 13.12.2001 të Këshillit të Ministrave shfuqizohen.
VIII. Ngarkohet Ministria e Industrisë dhe Energjetikës për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
Pandeli Majko

VENDIM
Nr.563, datë 27.8.2004

PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË VENDIMIN NR.170, DATË 25.4.2002 TË KËSHILLIT TË MINISTRAVE “PËR PËRCAKTIMIN E PROCEDURAVE DHE TË KUSHTEVE PËR DHËNIEN E LEJEVE E TË AUTORIZIMEVE PËR TREGTIMIN E NAFTËS, GAZIT E NËNPRODUKTEVE TË TYRE”

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të neneve 14, 16, 19, 20, 21 e 25 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, ndryshuar me propozimin e Ministrit të Industrisë dhe të Energjetikës, Këshilli i Ministrave

VENDOSI:

Në vendimin nr.170, datë 25.4.2002 të Këshillit të Ministrave, të bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Shkronja “b” e paragrafit të parë të kreut I, riformulohet si më poshtë vijon:
“b. Leje e llojit “B”, që u jepet shoqërive për tregtimin e gazit të lëngshëm të naftës dhe mbushjen e bombolave me këtë nënprodukt.”.
2. Në pikën 2 të kreut I, të bëhen ndryshimet si më poshtë vijon:
a) në fund të shkronjës “ç” shtohet fjalia me këtë përmbajtje:
“Për lejet e llojit “B” projekti teknologjik i depove dhe i linjave duhet të jetë i miratuar edhe nga organet përkatëse të kontrollit të pajisjeve nën presion.”;
b) pas shkronjës “ë” shtohet shkronja “f” me këtë përmbajtje:
“f. Leja mjedisore, sipas legjislacionit në fuqi për mjedisin.”.
3. Paragrafi i parë i kreut II, ndryshohet si më poshtë vijon:
“Dhënia e autorizimeve për funksionimin e stacioneve të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm të naftës për automjete dhe vajrave lubrifikante, bëhet nga:
a) ministri që mbulon veprimtarinë e transportit rrugor, kur stacioni është ndërtuar në autostradë;
b) organet e qeverisjes vendore për kategoritë e tjera të rrugëve dhe për raste të tjera.”.
4. Në pikën 1 të kreut II, të bëhet ky ndryshim dhe kjo shtesë:
a) Paragrafi i parë ndryshohet si më poshtë vijon:
“1. Për marrjen e autorizimeve për stacionet e shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm të naftës për automjete dhe vajrave lubrifikante, subjekti duhet të paraqesë pranë organit që ka të drejtën e dhënies së autorizimit këto dokumente.”.
b) Në fund të shkronjës “c” shtohet fjalia, me këtë përmbajtje:
“Projekti teknologjik për depot dhe linjat që përdoren për depozitimin dhe shitjen e gazit të lëngshëm të naftës, duhet të jetë i miratuar nga Inspektorati i Pajisjeve nën Presion.”.
5. Pika 6 e kreut II, ndryshohet si më poshtë vijon:
“6. Dhënia e autorizimeve për njësitë e shitjes së lëndëve djegëse dhe bombolave të gazit të lëngshëm të naftës, që ushtrojnë veprimtarinë e tregtimit për përdorim rezidencial bëhet nga organet e qeverisjes vendore.
Subjekti, që kërkon të pajiset me autorizimin për shitjen e lëndëve djegëse dhe të bombolave të gazit të lëngshëm të naftës, duhet të paraqesë këto dokumente:
a) Vërtetimin për pronësinë apo kontratën e marrjes në përdorim të mjedisit përkatës;
b) Certifikatën e kalibrimit të enëve dhe të aparateve të shitjes, të lëshuar nga organet e metrologjisë e të kalibrimit në njësitë e qeverisjes vendore;
c) Vërtetimin e lëshuar nga Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe të nënprodukteve të tyre, për respektimin e kushteve dhe të rregullave teknike për njësitë e shitjes së lëndëve djegëse dhe të bombolave të gazit të lëngshëm të naftës.
Kur njësitë e shitjes së lëndëve djegëse tregtojnë bombola gazi të lëngshëm të naftës, duhet të paraqesin edhe vërtetimin nga Inspektorati i Pajisjeve nën Presion.”.
6. Pikat 4 dhe 5 të kreut III “Pagesat”, ndryshohen si më poshtë vijon:
“4. Për autorizimet për stacionet e shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm të naftës për automjete dhe vajrave lubrifikante
100 000 lekë
5. Për autorizimet për njësitë e shitjes së lëndëve djegëse dhe bombolave të gazit të lëngshëm të naftës
50 000 lekë.”.
7. Paragrafi i fundit i kreut III, ndryshohet si më poshtë vijon:
“Të ardhurat, që realizohen nga pagesat e tarifave për pikat 4 dhe 5 të kreut III, të përdoren nga organi i pushtetit vendor që i jep autorizimin, në përputhje me kërkesat e legjislacionit në fuqi.”.
8. Pas paragrafit të fundit, të kreut III, shtohet paragrafi, me këtë përmbajtje:
“10 për qind e të ardhurave të përfituara nga gjobat e vendosura nga strukturat e ministrisë përgjegjëse për hidrokarburet në zbatim të nenit 13 të ligjit nr.9218, datë 8.4.2004 “Për disa shtesa dhe ndryshime në ligjin nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre””, me miratimin e ministrit, të përdoren vetëm për blerje të pajisjeve dhe të aparaturave, për rritjen cilësore të punës në këtë sektor, si dhe për publikime, kualifikime e specializime brenda dhe jashtë vendit.”.
9. Në pikën 1 të kreut V, shtohet fjalia, me këtë përmbajtje:
“Kushtet dhe rregullat teknike për përpunimin e bombolave të gazit të lëngshëm të naftës, në njësitë e tregtimit me pakicë të tyre, përgatiten nga organizmat dhe institucionet në përbërje ose varësi të ministrisë përgjegjëse për hidrokarburet dhe miratohen nga ministri që mbulon veprimtarinë hidrokarbure.”.
10. Kreu VI shfuqizohet.
11. Ngarkohen Ministri i Industrisë dhe i Energjetikës, Ministri i Transportit dhe i Telekomunikacionit dhe njësitë e qeverisjes vendore për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
Fatos Nano

VENDIM
Nr.1047, datë 16.7.2008

PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË VENDIMIN NR.170, DATË 25.4.2002 TË KËSHILLIT TË MINISTRAVE “PËR PËRCAKTIMIN E PROCEDURAVE DHE KUSHTEVE PËR DHËNIEN E LEJEVE E TË AUTORIZIMEVE, PËR TREGTIMIN E NAFTËS, GAZIT E NËNPRODUKTEVE TË TYRE”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të neneve 19, 20 e 21 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, me propozimin e Ministrit të Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës dhe të Ministrit të Punëve të Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, Këshilli i Ministrave

VENDOSI:

Në vendimin nr.170, datë 25.4.2002 të Këshillit të Ministrave, të ndryshuar, të bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Kudo në vendim emërtimet “Drejtoria e Përgjithshme e Hidrokarbureve” zëvendësohet me “Struktura përgjegjëse në ministrinë përgjegjëse për hidrokarburet”, dhe “Inspektorati Shtetëror i Kontrollit të Naftës, Gazit dhe Nënprodukteve të tyre” e “Inspektorati i Pajisjeve nën Presion” zëvendësohen me “Inspektorati Qendror Teknik”.
2. Shkronja “d” e pikës 2 të kreut I ndryshohet, si më poshtë vijon:
“d) Leja e shfrytëzimit, e lëshuar nga zyra e urbanistikës.”.
3. Paragrafi i parë i kreut II ndryshohet, si më poshtë vijon:
“Dhënia e autorizimeve për funksionimin e stacioneve të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm, të naftës, për automjetet dhe vajrave lubrifikante bëhet nga:
a) ministri, që mbulon veprimtarinë e transportit rrugor, kur stacioni do të ndërtohet në autostradë, rrugë interurbane kryesore, rrugë interurbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është Drejtoria e Përgjithshme e Rrugëve;
b) organet e qeverisjes vendore, kur stacioni do të ndërtohet në rrugë urbane kryesore, rrugë urbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është organi i qeverisjes vendore.
Procedurat për dhënien e së drejtës për ndërtimin e stacioneve të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm, të naftës, për automjete dhe vajrave lubrifikante, në zonat e shërbimit në rrugët e reja, kombëtare e vendore, kryhen sipas rasteve, nëpërmjet konkurrimit, në bazë të legjislacionit në fuqi.
Këto procedura realizohen nga ministria përgjegjëse për transportin, kur stacionet do të ndërtohen në autostradë, rrugë interurbane kryesore, rrugë interurbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është Drejtoria e Përgjithshme e Rrugëve, dhe nga organet e qeverisjes vendore, kur stacioni do të ndërtohet në rrugë urbane kryesore, rrugë urbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është organi i qeverisjes vendore.”.
4. Pas shkronjës “dh” të pikës 1 të kreut II shtohet shkronja “e”, më këtë përmbajtje:
“e) Autorizimin për hyrje-dalje në rrugë, të lëshuar nga:
i) Drejtoria e Përgjithshme e Rrugëve, kur stacioni do të ndërtohet në autostradë, rrugë interurbane kryesore, rrugë interurbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është po Drejtoria e Përgjithshme e Rrugëve;
ii) organet e qeverisjes vendore, kur stacioni do të ndërtohet në rrugë urbane kryesore, rrugë urbane dytësore dhe rrugë vendore, ku ent pronar është vetë organi i qeverisjes vendore.”.
5. Pika 2 e kreut IV ndryshohet, si më poshtë vijon:
“2. Kapaciteti më i vogël i depozitave të shoqërive, që kërkojnë të pajisen me leje tregtimi, sipas llojit të lejes, është:
a) Për lejet e tregtimit të llojit “A”, jo më pak se 3 000 (tre mijë) m3 dhe kur kjo leje jepet për disa kategori produktesh, depozitat, për secilën kategori duhet të jenë të ndara nga njëra-tjetra.
b) Për lejet e tregtimit të llojit “A”, kategoria IV/a, kapaciteti magazinues i mbuluar të jetë, me sipërfaqe jo më të vogël se 100 (një qind) m2.
c) Për lejet e tregtimit të llojit “B”, impiantet e depozitimit të gazit të lëngëzuar të jenë me kapacitet të instaluar, jo më pak se 500 (pesë qind) m3.
ç) Për lejet e tregtimit të llojit “C”, kur:
i) leja jepet për produkte të kategorisë II/b, jo më pak se 500 (pesë qind) m3.
ii) leja jepet për produkte të kategorisë III/c, jo më pak se 1 000 (një mijë) m3.
Bëjnë përjashtim nga kushti i plotësimit të kapacitetit më të vogël, sipas kësaj pike, shoqëritë anonime, që kanë marrëdhënie kontraktore, sipas dispozitave ligjore në fuqi, për depozitat e karburanteve në portin e Durrësit. Kushti i kapacitetit më të vogël të depozitave dhe i vendosjes në to të mjeteve matëse dhe të kalibrimit të tyre duhet të plotësohet, brenda 18 muajve pas fillimit të zbatimit të masterplanit, në territorin e depozitave të karburanteve në portin e Durrësit.
Shoqëritë e pajisura aktualisht me “Leje tregtimi”, brenda pesë vjetëve nga hyrja në fuqi e këtij vendimi, duhet të plotësojnë kushtin e kapacitetit minimal, sipas përcaktimeve të këtij vendimi.”.
6. Pas pikës 6 të kreut IV, shtohet pika 7, me këtë përmbajtje:
“7. Shoqëritë e pajisura me leje tregtimi ose autorizim, brenda 30 ditëve nga data e pajisjes, duhet të kryejnë sigurimin e përgjegjësisë ligjore për dëmet, që mund t’u shkaktohen palëve të treta, për shkak të ushtrimit të veprimtarisë së shoqërisë.
Shoqëritë, që kanë kryer sigurimin e përgjegjësisë ligjore për dëmet, që mund t’u shkaktojnë palëve të treta, sipas përcaktimit të shkronjës “a”, duhet që brenda këtij afati, të paraqesin dokumentin përkatës në organin, që ka lëshuar lejen e tregtimit ose autorizimin. Shoqëria nuk do ta ushtrojë veprimtarinë deri në çastin e paraqitjes së këtij dokumenti në organin, që ka lëshuar lejen e tregtimit ose autorizimin.”.
7. Pas paragrafit të fundit të kreut VI shtohet një paragraf, me këtë përmbajtje:
“Në rast të mosrespektimit të shkronjës “b” të pikës 6 të këtij vendimi, organi përkatës për dhënien e lejes së tregtimit apo autorizimit, ka të drejtën e heqjes së kësaj lejeje apo autorizimi për ushtrimin e veprimtarisë.”.
8. Zbatimi i normave të përcaktuara në pikat 3, 4, 5 e 6 fillon gjashtë muaj pas hyrjes në fuqi të këtij vendimi.
9. Në rastin e rinovimit të lejeve të tregtimit, kushtet e kapaciteteve minimale të depozitimit do të jenë ato të përcaktuara në pikën 5 të këtij vendimi.
Në rastin e rinovimit të autorizimeve për funksionimin e stacioneve të shitjes së karburanteve, gazit të lëngshëm, të naftës, për automjete, dhe vajrave lubrifikante, në procedurat për dhënien e këtyre autorizimeve të përfshihen edhe ndryshimet e përcaktuara në pikat 3 e 4 të këtij vendimi.
10. Ngarkohen Ministri i Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës dhe Ministri i Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.
KRYEMINISTRI
Sali Berisha

VENDIM
Nr. 30, datë 28.1.2002

PËR KRITERET E ZGJEDHJES DHE RREGULLIMIN E MARRËDHËNIEVE TË SHOQËRIVE QË DO TË NDËRTOJNË DHE PËRDORIN INSTALIME BREGDETARE PËR TRANSPORTIMIN DHE DEPOZITIMIN E NAFTËS, GAZIT DHE TË NËNPRODUKTEVE TË TYRE

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës, të pikës 2 të nenit 13 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, me propozimin e Ministrit të Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, Këshilli i Ministrave,

VENDOSI:

1. Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit të publikojë zonat e përcaktuara për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare për transportimin dhe depozitimin e naftës, gazit dhe të nënprodukteve të tyre, sipas masterplanit të vendosjes së depozitave bregdetare, të instalimeve portuale dhe infrastrukturës rrugore në hapësirat e përcaktuara në vendimin nr.251, datë 24.4.2001 të Këshillit të Ministrave “Për miratimin e studimit “Përcaktimi i hapësirave të përshtatshme për ndërtimin e depozitave bregdetare, të naftës, të gazit dhe të nënprodukteve të tyre””, si dhe sipërfaqet për ndërtimin e tyre, miratuar me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 KRRTRSH-së.
a) Publikimi të bëhet 3 herë radhazi në 2 gazeta të përditSHme, me tirazh të madh, si dhe në median elektronike.
b) Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit të vërë në dispozicion të shoqërive të interesuara informacionin e nevojshëm për hartimin e projekteve, kundrejt një pagese prej 10 000 (dhjetë mijë) lekësh.
2. Shoqëritë e interesuara, që kërkojnë të ndërtojnë dhe të përdorin instalimet bregdetare për transportimin dhe depozitimin e naftës, gazit dhe të nënprodukteve të tyre në sipërfaqet e truallit të përcaktuara në masterplanin e miratuar me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 të KRRTRSH-së, të paraqesin kërkesën në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, shoqëruar me dokumentacionin e mëposhtëm:
– Skemat e zonës ku kërkohet të ndërtohet instalimi bregdetar, si dhe sipërfaqen e saj në m2;
– projektidenë për kapacitetin depozitues dhe vlerësimin financiar për instalimet bregdetare që do të ndërtohen;
– dokumentin bankar për kredibilitetin financiar për përballimin e vlerës së investimit të parashikuar;
– vendimin e gjykatës për regjistrimin e personit juridik si shoqëri anonime;
– certifikatën për regjistrimin në zyrën e tatimeve dhe dokumentin e NIPT-it për personat juridikë;
– dokumentacionin e duhur për të treguar përvojën në fushën e ndërtimit dhe të përdorimit të instalimeve bregdetare për transportimin, depozitimin dhe tregtimin e naftës, të gazit dhe të nënprodukteve të tyre.
3. Për vlerësimin e kërkesave dhe të dokumentacionit të paraqitur nga shoqëritë, sipas përcaktimit në pikën 2 të këtij vendimi, të ngrihet komisioni i vlerësimit të kërkesave, me këtë përbërje:

– Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit 3 anëtarë
– Ministria e Punëve Publike dhe Turizmit 1 anëtar
– Ministria e Transportit 1 anëtar
– Ministria e Financave 1 anëtar
– Ministria e Mjedisit 1 anëtar
– Ministria e Bashkëpunimit Ekonomik dhe Tregtisë 1 anëtar

Kryetari i Komisionit caktohet nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
4. Mënyra e funksionimit të komisionit të vlerësimit të kërkesave përcaktohet me udhëzim të përbashkët të Ministrisë së Ekonomisë Pubike dhe Privatizimit, Ministrisë së Punëve Publike dhe Turizmit, Ministrisë së Transportit, Ministrisë së Financave, Ministrisë së Mjedisit dhe Ministrisë së Bashkëpunimit Ekonomik dhe Tregtisë, i cili duhet të dalë brenda 30 ditëve nga miratimi i këtij vendimi.
5. Komisioni i vlerësimit të kërkesave mblidhet brenda një periudhe kohore 15-ditore pune nga data e paraqitjes së kërkesës dhe bën verifikimin e dokumentacionit dhe të ofertës përkatëse, si dhe të zonës ku kërkohet të ndërtohet instalimi bregdetar, në mbështetje të masterplanit miratuar me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 të KRRTRSh-së.
a) Kur, pas verifikimit, rezulton se dokumentacioni i paraqitur nga shoqëria është i rregullt, komisioni pranon kërkesën dhe i propozon Ministrit të Ekonomisë Publike dhe Privatizimit dhënien e autorizimit për vënien në dispozicion të sipërfaqes për ndërtimin e depozitave dhe të instalimeve në zonën e kërkuar. Dhënia e autorizimit bëhet brenda 5 ditëve nga data e mbledhjes së komisionit të vlerësimit të kërkesave.
b) Kur, pas verifikimit, rezulton se dokumentacioni nuk i plotëson kushtet e përcaktuara në pikën 2, komisioni hedh poshtë kërkesën dhe i kthen subjektit dokumentacionin përkatës, së bashku me argumentimin për këtë vendim.
6. Për rastet kur për të njëjtën sipërfaqe paraqiten më shumë se një kërkesë, të cilat i plotësojnë kërkesat e pikës 2, komisioni i vlerësimit të kërkesave përcakton sipërfaqen që i ofrohet secilit, sipas kritereve të përcaktuara me udhëzimin e përbashkët, të përcaktuar në pikën 4 të këtij vendimi.
7. Autorizimi duhet të përmbajë:
a) emrin e shoqërisë që paraqet kërkesën, numrin e vendimit të gjykatës dhe NIPT-in e saj;
b) të drejtën për të investuar në zonën përkatëse, në përputhje me masterplanin e miratuar me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 nga KRRTRSH-ja, duke identifikuar territorin për investim. Procedurat e dhënies së sheshit dhe lejes së ndërtimit duhet të respektojnë ligjin nr.8405 datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, si dhe ligjin nr.8652, datë 31.7.2000 “Për organizimin dhe funksionimin e qeverisjes vendore”.
c) afatin kohor brenda të cilit duhet të përfundojë përgatitja e dokumentacionit të nevojshëm për marrjen e lejes së koncesionit deri në paraqitjen e tij në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit për procedim të mëtejshëm. Ky afat, në çdo rast, nuk mund të jetë më shumë se 5 (pesë) muaj.
8. Shoqëria e pajisur me autorizim duhet të paraqesë në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, brenda afatit të përcaktuar në pikën 7 të këtij vendimi, dokumentacionin zyrtar, të shqyrtuar dhe miratuar nga institucionet dhe organet e përcaktuara në pikat 6 dhe 7 të vendimit nr.358, datë 27.5.2001 të Këshillit të Ministrave “Për procedurat dhe kushtet për dhënien e lejeve për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare, për transportim+depozitimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, si dhe dokumentin e pronësisë për truallin ku do të ndërtohet ose marrëveshjen me pronarin për marrjen në përdorim ose me qira të truallit, për aq kohë sa do të jepet leja për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare.
9. Në rastin kur trualli mbi të cilën do të ndërtohen instalimet bregdetare është pronë publike, subjekti e merr atë në përdorim me kontratë qiraje, sipas procedurave të përcaktuara në aktet nënligjore në fuqi, me afat deri në 30 vjet, me kushtin që në rastin kur nuk merret leja e ndërtimit në KRRTRSh kjo kontratë është e pavlefshme.
10. Në rastin kur toka mbi të cilën do të ndërtohen instalimet bregdetare është pronë private dhe subjektet nuk arrijnë në marrëveshje me pronarët, atëherë subjekti i interesuar mund të paraqesë kërkesën për shpronësimin për interes publik, në zbatim të pikës 2 të nenit 9 të ligjit nr.8561, datë 22.12.1999 “Për shpronësim dhe marrjen në përdorim të përkohshëm të pasurisë pronë private për interes publik”.
11. Në rastin kur shoqëria vazhdon më tej procedurat për marrjen e lejes së koncesmonit, një kopje e autorizimit i bashkëlidhet dokumentacionit që Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit i përcjell KRRTRSH-së.
12. Dhënia e lejes së koncesionit për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare bëhet kundrejt pagesës nga shoqëritë përkatëse, e cila derdhet në llogarinë e Ministrisë së Ekonomisë Publike dhe Privatizimit. Tarifat e pagesës për lejen e koncesionit janë:
– për leje koncesioni për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare për nënproduktetet e naftës (përjashtuar gazin e lëngshëm) 2 000 000 lekë;
– për leje koncesioni për ndërtimin dhe përdorimin e instalimeve bregdetare për gazin e lëngshëm 1 000 000 lekë.
13. Infrastruktura portuale e instalimeve bregdetare (pontili dhe/ose bankina me tubacionet dhe pajisjet përkatëse) për transportimin dhe depozitimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre në Durrës, në sipërfaqet e miratuara me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 të KRRTRSH-së ndërtohet dhe administrohet nga “Autoriteti Portual Durrës” sh.a.
14. Fondet e nevojshme për ndërtimin e kësaj infrastrukture të parashikohen nga “Autoriteti Portual Durrës” sh.a. në programin e zhvillimit të vitit 2002.
15. Infrastruktura portuale e instalimeve bregdetare (pontili dhe/ose bankina me tubacionet dhe pajisjet përkatëse) për transportimin dhe depozitimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre në Vlorë në sipërfaqet e miratuara me vendimin nr.21, datë 19.10.2001 të KRRTRSH-së rindërtohet dhe administrohet nga “Porti Detar Vlorë” sh.a.
16. Projektet për ndërtimin e infrastrukturës portuale të instalimeve bregdetare (pontili dhe/ose bankina me tubacionet dhe pajisjet përkatëse) të realizohen nga institucionet shkencore, në varësi të Ministrisë së Ekonomisë Publike dhe Privatizimit dhe Ministrisë së Transportit.
17. Marrëdhëniet për përdorimin e infrastrukturës portuale dhe të instalimeve bregdetare rregullohen me marrëveshje ndërmjet organit përkatës që i administron ato dhe shoqërive të licencuara.
18. Ngritjen në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit të njësisë për trajtimin dhe përpunimin e dokumentacionit për marrjen e lejes së koncesionit për instalimet bregdetare dhe ndjekjen e zbatimit të saj.
19. Ngarkohen Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, Ministria e Punëve Publike dhe Turizmit, Ministria e Transportit, Ministria e Financave, Ministria e Mjedisit dhe Ministria e Bashkëpunimit Ekonomik dhe Tregtisë për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
Ilir Meta
VENDIM
Nr. 195, datë 9.5.2002

PËR DISA NDRYSHIME NË VENDIMIN NR.30, DATË 28.1.2002 TË KËSHILLIT TË MINISTRAVE “PËR KRITERET E ZGJEDHJES DHE RREGULLIMIN E MARRËDHËNIEVE TË SHOQËRIVE QË DO TË NDËRTOJNË DHE PËRDORIN INSTALIME BREGDETARE PËR TRANSPORTIMIN DHE DEPOZITIMIN E NAFTËS, GAZIT DHE TË NËNPRODUKTEVE TË TYRE”

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të pikës 2 të nenit 13 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës gazit dhe nënprodukteve të tyre”, me propozimin e Ministrit të Industrisë dhe Energjetikës, Këshilli i Ministrave,

VENDOSI:

1. Në vendimin nr.30, datë 28.1.2002 të Këshillit të Ministrave të bëhen këto ndryshime:
Emërtimi “Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit” zëvendësohet me “Ministria e Industrisë dhe Energjetikës”; emërtimi “Ministria e Punëve Publike dhe Turizmit” zëvendësohet me “Ministria e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit”; emërtimi “Ministria e Transportit” zëvendësohet me “Ministria e Transportit dhe Telekomunikacionit”; emërtimi “Ministria e Bashkëpunimit Ekonomik dhe Tregtisë” zëvendësohet me “Ministria e Ekonomisë”.
2. Ngarkohen Ministria e Industrisë dhe Energjetikës, Ministria e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit, Ministria e Transportit dhe Telekomunikacionit, Ministria e Ekonomisë, Ministria e Mjedisit dhe Ministria e Financave për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
Pandeli Majko

VENDIM
Nr. 555, datë 3.8.2005

PËR NJË NDRYSHIM NË VENDIMIN NR.30, DATË 28.1.2002 TË KËSHILLIT TË MINISTRAVE “PËR KRITERET E ZGJEDHJES DHE RREGULLIMIN E MARRËDHËNIEVE TË SHOQËRIVE, QË DO TË NDËRTOJNË DHE PËRDORIN INSTALIME BREGDETARE PËR TRANSPORTIMIN DHE DEPOZITIMIN E NAFTËS, GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës dhe të pikës 2 të nenit 13 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, me propozimin e Ministrit të Industrisë dhe të Energjetikës, Këshilli i Ministrave

VENDOSI:

1. Në shkronjën “c” të pikës 7 të vendimit nr.30, datë 28.1.2002 të Këshillit të Ministrave, të ndryshuar, fjalia e fundit ndryshohet si më poshtë vijon:
“Ky afat, në çdo rast, nuk mund të jetë më shumë se 2 (dy) vjet.”.
2. Shoqërive, të cilave u ka skaduar afati i autorizimit të dhënë për vënien në dispozicion të sipërfaqes për ndërtimin e depozitave e të instalimeve bregdetare dhe që kanë nisur procedurat për marrjen e lejes së koncesionit, kanë të drejtën e aplikimit për t’u pajisur me këtë autorizim.
3. Ngarkohen Ministria e Industrisë dhe e Energjetikës, Ministria e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit, Ministria e Transportit dhe e Telekomunikacionit, Ministria e Financave, Ministria e Mjedisit dhe Ministria e Ekonomisë për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Kryeministri
Fatos Nano

VENDIM
Nr. 214, datë 29.3.2006

PËR DISA NDRYSHIME NË VENDIMIN NR.30, DATË 28.1.2002 TË KËSHILLIT TË MINISTRAVE “PËR KRITERET E ZGJEDHJES DHE RREGULLIMIN E MARRËDHËNIEVE TË SHOQËRIVE, QË DO TË NDËRTOJNË DHE PËRDORIN INSTALIME BREGDETARE, PËR TRANSPORTIMIN DHE DEPOZITIMIN E NAFTËS, GAZIT DHE NËNPRODUKTEVE TË TYRE”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës, të pikës 2 të nenit 13 të ligjit nr.8450, datë 24.2.1999 “Për përpunimin, transportimin dhe tregtimin e naftës, gazit dhe nënprodukteve të tyre”, të ndryshuar, me propozimin e Ministrit të Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës, Këshilli i Ministrave

Vendosi:

Në vendimin nr.30, datë 28.1.2002 të Këshillit të Ministrave, të ndryshuar, të bëhen këto ndryshime:
1.Pika 3 ndryshohet, si më poshtë vijon:
“3. Për vlerësimin e kërkesave dhe të dokumentacionit të paraqitur nga shoqëritë, sipas përcaktimit të pikës 2 të vendimit, të ngrihet komisioni i vlerësimit të kërkesave, me këtë përbërje:

– Ministria e Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës 4 anëtarë;
– Ministria e Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit 2 anëtarë;
– Ministria e Financave 1 anëtar;
– Ministria e Mjedisit, Pyjeve dhe Administrimit të Ujërave 1 anëtar;
– Ministria e Brendshme 1 anëtar;
– Ministria e Turizmit, Kulturës, Rinisë dhe Sporteve 1 anëtar.
Kryetari i komisionit caktohet nga ministri i Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës.”.

2. Kudo në vendim emërtimet “Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit” dhe “Ministria e Bashkëpunimit Ekonomik dhe Tregtisë”, zëvendësohen me “Ministria e Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës” emërtimet “Ministria e Punëve Publike dhe Turizmit” dhe “Ministria e Transportit”, zëvendësohen me “Ministria e Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit”, emërtimi “Ministria e Mjedisit”, zëvendësohet me “Ministria e Mjedisit, Pyjeve dhe Administrimit të Ujërave”.
3. Ngarkohen Ministria e Ekonomisë, Tregtisë dhe Energjetikës, Ministria e Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, Ministria e Financave dhe Ministria e Mjedisit, Pyjeve dhe Administrimit të Ujërave për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Kryeministri
Sali Berisha

Read Full Post »

L I G J
Nr.8739, datë 12.2.2001

PËR GARANTIMIN E SIGURISË SË PUNËS TË PAJISJEVE NËN PRESION

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Objekti
Objekti i këtij ligji është përcaktimi i parimeve të përgjithshme që rregullojnë garantimin e sigurisë së njerëzve, kafshëve shtëpiake ose vlerave materiale nga rreziqet e shfryrjeve dhe të shpërthimeve të shkaktuara nga pajisjet nën presion.

Neni 2
Përkufizime
Në zbatim të këtij ligji, termat e mëposhtme kanë këto kuptime:
1. “Enët e thjeshta nën presion” kuptohen enët e salduara, të përcaktuara të mbajnë ajër ose azot dhe të mos i ekspozohen flakës.
2. “Futja në treg” kuptohet livrimi ose vënia në dispozicion të të tretëve të pajisjeve nën presion.
3. “Inspektorat i përdoruesve” kuptohet një trup inspektimi i miratuar nga IPNP-ja dhe i autorizuar nga Ministri përkatës, që kryen detyrat e përcaktuara në aktet nënligjore të nenit 3 të këtij ligji.
4. “IPNP” kuptohet Inspektorati i Pajisjeve nën Presion.
5. “Kontroll teknik” kuptohet inspektimi i organizuar në periudhë të caktuar kohe dhe kur është e nevojshme jashtë këtyre periudhave për verifikimin e plotësimit të kërkesave thelbësore të sigurisë.
6. “Pajisje nën presion stacionare” kuptohen enët, tubacionet, aksesorët e sigurisë dhe aksesorët nën presion.
7. “Pajisje nën presion” kuptohen pajisjet nën presion stacionare, enët e thjeshta nën presion dhe pajisjet transportuese nën presion, me presion maksimal të lejuar më të madh se 0,5 bar.
8. “Pajisjet transportuese nën presion” kuptohen enët që mbushen me fluid dhe që transportohen pas mbushjes për t’u shkarkuar.
9. “Përdorimi i pajisjeve nën presion” kuptohet vënia në shfrytëzim ose heqja nga puna, përdorimi, transporti, riparimi, përshtatja, mirëmbajtja dhe pastrimi i pajisjeve nën presion.
10. “Trup inspektues palë e tretë” kuptohet një ent i autorizuar nga IPNP-ja, për të kryer detyrat e përcaktuara në aktet nënligjore të nenit 3 të këtij ligji.

KREU II
KËRKESAT THELBËSORE TË SIGURISË SË PAJISJEVE NËN PRESION

Neni 3
Kërkesat thelbësore të sigurisë
1. Pajisjet nën presion duhet të plotësojnë kërkesat kryesore të sigurisë të përcaktuara në aktet nënligjore të projektimit, të prodhimit, të vlerësimit të konformitetit, të përdorimit dhe kontrollit teknik për secilin grup pajisjesh nën presion.
2. Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit nxjerr aktet e nevojshme nënligjore në zbatim të pikës 1 të këtij neni.

Neni 4
Futja në treg
1. Pajisjet nën presion lejohen të futen në treg dhe të vihen në shfrytëzim vetëm nëse nuk përbëjnë rrezik për sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake e të vlerave materiale, po të vendosen pa të meta, e të mirëmbahen siç duhet dhe të përdoren në përputhje me destinacionin e tyre.
2. Para futjes në treg, prodhuesi ose importuesi është i detyruar që çdo pajisje nën presion ta pajisë me certifikim nga IPNP-ja, për të vërtetuar plotësimin e kërkesave thelbësore të sigurisë, sipas nenit 3 të këtij ligji. Certifikimi bëhet pasi merret më parë miratimi i përshtatshmërisë së mjeteve matëse të pajisjeve nga organi kompetent.
3. Lejohet futja në treg e pajisjeve nën presion që janë të certifikuara nga organizma të huaj, në marrëveshje ndërmjet dy ose më shumë palëve.

Neni 5
Mbikëqyrja e tregut
1. Kur IPNP-ja vëren se një pajisje nën presion, e përdorur në përputhje me destinacionin e saj, rrezikon sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale, merr masat e nevojshme për ta hequr pajisjen nga tregu dhe nga shfrytëzimi.
2. Masa e marrë i bëhet e njohur menjëherë të interesuarve. Kundër masës së marrë mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 6
Kontrolli teknik
1. Pas instalimit, pajisjet nën presion i nënshtrohen kontrollit teknik të vënies në punë dhe të regjistrimit të tyre nga IPNP-ja. Kur pajisja plotëson kërkesat dhe kur kushtet e instalimit garantojnë sigurinë e pajisjes nën presion, IPNP-ja lëshon lejen e vënies në shfrytëzim.
Pas çdo montimi në një vend tjetër ose pozicion tjetër, pajisja nën presion i nënshtrohet kontrollit teknik dhe marrjes së lejes të vënies në shfrytëzim nga IPNP-ja.
2. Personi juridik që përdor pajisje nën presion merr të gjitha masat për të kryer kalibrimin periodik të mjeteve matëse të pajisjes dhe kontrollin teknik periodik të çdo pajisjeje nën presion sipas llojeve, afateve dhe vlerave të presionit të provës së përcaktuara në lejen e punës së IPNP-së, e cila përsëritet pas çdo kontrolli teknik periodik.
3. Pajisjet nën presion u nënshtrohen kontrolleve teknike të posaçme nga IPNP-ja në çdo kohë, kur paraqiten rrethana të veçanta, që janë të lidhura me vënien në rrezik të pajisjeve, si punime modifikuese, avari, aksidente ose periudha të zgjatura të mosvënies në shfrytëzim, për t’u siguruar se janë ruajtur kushtet e sigurisë dhe për të zbuluar dhe mënjanuar në kohë dëmtimet.
4. Rezultatet e kontrolleve teknike regjistrohen dhe u lihen në dizpozicion IPNP-së dhe Inspektoratit Shtetëror të Punës. Në rast se pajisja nën presion do të përdoret nga një subjekt tjetër, ajo shoqërohet me dëshminë fizike të kryerjes së kontrollit të fundit teknik.
5. Kontrollet teknike kryhen nga IPNP-ja, nga një trupë inspektuese palë e tretë ose nga një inspektorat përdoruesish.

KREU III
PËRDORIMI I PAJISJEVE NËN PRESION

Neni 7
Detyrime të punëdhënësit
1. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet nën presion, të vëna në dispozicion të punëmarrësve, të jenë të përshtatshme për punën që do të kryhet, duke garantuar sigurinë dhe shëndetin e punëmarrësit gjatë përdorimit.
2. Punëdhënësi duhet të vërë në përdorim pajisje nën presion që plotësojnë kërkesat e pikës 1 të nenit 3.
3. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet nën presion, gjatë përdorimit, të mirëmbahen në një nivel të tillë, që të plotësohen kërkesat e pikës 2 të nenit 3.

Neni 8
Njohja me të dhënat e punëmarrësve
1. Punëdhënësi merr masa që punëmarrësit të disponojnë të dhënat e duhura dhe udhëzimet e përdorimit të pajisjeve nën presion që kanë në përdorim.
2. Të dhënat dhe instruksionet për përdorimin e pajisjeve nën presion duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, përsa u përket:
kushteve të shfrytëzimit të pajisjeve nën presion;
situatave anormale të parashikueshme;
c) dhënies së ndihmës së parë mjekësore në rast aksidenti.
3. Të dhënat dhe udhëzimet për përdorimin e pajisjeve nën presion duhet të jenë të kuptueshme për punëmarrësin.

Neni 9
Formimi i punëmarrësve
Punëdhënësi merr masat e nevojshme që:
a) punëmarrësit e ngarkuar për përdorimin e pajisjeve nën presion të marrin formim të majftueshëm edhe për rreziqet që përmban ky përdorim;
b) punëmarrësit e ngarkuar me riparimin, modifikimin ose mirëmbajtjen të kenë kualifikimin e duhur dhe të marrin formim të posaçëm për të kryer këto detyra.
2. Krahas kërkesës së pikës 1 të këtij neni, punëmarrësit e përdorimit të kaldajave të avullit dhe saldatorët e pajisjeve nën presion merren në provim dhe pajisen me patentë nga IPNP-ja.

Neni 10
Këqyrja e avarisë
1. Për çdo rast avarie në pajisjet nën presion ose të një aksidenti të shkaktuar nga pajisjet nën presion, punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij duhet të njoftojë IPNP-në për këqyrjen e avarisë.
2. Ndalohet riparimi ose ndryshimi i vendit të pajisjeve nën presion të dëmtuara deri në përfundimin e këqyrjes, përveç rastit kur rrezikohet jeta e njerëzve, ndotja e mjedisit dhe dëmtimi i mëtejshëm i pajisjes.
3. Punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij është i detyruar t’i japë IPNP-së çdo të dhënë që ka lidhje me kryerjen e këqyrjes.
4. Në rast aksidenti në punë, inspektori i IPNP-së bashkëpunon me inspektorin e punës në nivel vendor për këqyrjen e aksidentit.

KREU IV
INSPEKTORATI I PAJISJEVE NËN PRESION (IPNP)

Neni 11
Detyra e IPNP-së
IPNP-ja mbikëqyr zbatimin e dispozitave të këtij ligji dhe akteve nënligjore të nxjerra në zbatim të tij.

Neni 12
Statusi e drejtimi
1. IPNP-ja është person juridik dhe ka zë të veçantë në buxhetin e Ministrisë së Ekonomisë Publike e Privatizimit.
2. Organizimi, funksionimi dhe struktura e IPNP-së miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. IPNP-ja drejtohet nga kryeinspektori i cili emërohet dhe shkarkohet nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 13
Detyrat e IPNP-së
Krahas detyrave për zbatimin e kërkesave të neneve të parashikuara më sipër, IPNP-ja kryen edhe këto detyra:
a) Kontrollon plotësimin e kërkesave të sigurisë së pajisjeve nën presion për licencimin dhe regjistrimin e veprimtarisë nga autoriteti përgjegjës.
b) Miraton projektin e vendosjes së kaldajave dhe të enëve nën presion stacionare.
c) Autorizon trupat inspektues palë e tretë për kryerjen e detyrave të parashikuara në nenin 3 të këtij ligji dhe rregulloret teknike.
ç) Kryen inspektime në subjektet private ose publike që kryejnë veprimtari me pajisje nën presion.
d) Jep miratim për autorizim nga ministri, të inspektorateve të përdoruesve për kryerjen e detyrave të përcaktuara në nenin 3 të këtij ligji.
dh) Mban evidenca për gjendjen teknike, avaritë dhe regjistrimin e pajisjeve nën presion.

Neni 14
Të drejtat e IPNP-së
1. Për zbatimin e detyrave të caktuara nga ky ligj, IPNP-ja ka të drejtë të hyjë në çdo kohë në mjediset ku mund të ndodhen pajisje nën presion në punë.
2. Kur IPNP-ja vëren shkelje të dispozitave të këtij ligji dhe të rregulloreve:
a) lë aktkontroll me detyra dhe afat për mënjanimin e shkeljeve;
b) lë aktndalesë, kur gjykon se një pajisje nën presion nuk garanton sigurinë;
c) heq patentën ose lejen e përdorimit për një periudhë kohe të caktuar ose përgjithmonë;
ç) merr masa administrative me gjobë, sipas nenit 17 të këtij ligji dhe, për raste shkeljesh të rënda të rregulloreve, me pasoja për jetën e njerëzve, kërkon ndjekje penale.
3. IPNP-ja, me kërkesën e përdoruesit, kur justifikohet me masat e marra, shtyn afatin e kryerjes së kontrollit teknik periodik për një kohëzgjatjeje të caktuar.
4. IPNP-ja kërkon ndërhyrjen e forcave të rendit:
kur inspektori cenohet gjatë kryerjes së detyrës;
b) kur nuk zbatohet urdhri i ndalesës së një pajisjeje nën presion, që përbën rrezik të hapur për jetën e njerëzve;
c) kur nuk lejohet të hyjë në lokale ku mund të ndodhen pajisje nën presion në punë.
5. IPNP-ja bashkëpunon me persona ose shërbime përkatëse publike ose private, për të kryer ekspertiza për krijimin e grupeve të punës dhe për kryerjen e kontrolleve të veçanta.

Neni 15
Burimet financiare
Burimet financiare të IPNP-së janë:
Buxheti i Shtetit;
b) të ardhurat me destinacion, që realizohen nga shërbimet për të tretët.
2. IPNP-ja realizon të ardhura nga shërbimet që kryhen në subjektet private dhe publike nga:
a) veprimtaria kryesore sipas neneve 4, 6 dhe 9. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Financave në bashkëpunim me Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit;
b) të ardhurat me destinacion nga shërbimet për të tretët. Këto të ardhura derdhen në llogarinë e IPNP-së dhe përdoren nga ajo për mbulimin e shpenzimeve të kryera, ndërsa 10 për qind e tyre i kalojnë Buxhetit të Shtetit. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 16
Pavarësia dhe paanshmëria
1. IPNP-ja, kryeinspektori dhe inspektorët nuk mund të jenë projektues, prodhues, furnizues, montues dhe përdorues të pajisjeve nën presion që kontrollojnë dhe as përfaqësues të tyre.
Ata nuk mund të ndërhyjnë në mënyrë të drejtpërdrejtë në projektimin, prodhimin, tregtimin ose mirëmbajtjen e këtyre pajisjeve nën presion, as të përfaqësojnë palë që marrin pjesë në këto veprimtari.
Kjo nuk përjashton mundësinë e shkëmbimit të të dhënave teknike, ndërmjet prodhuesit, montuesit e përdoruesit të pajisjes nën presion dhe IPNP-së.
2. Inspektorët e IPNP-së duhet të kryejnë veprimet e vlerësimit me aftësi profesionale e me përgjegjësi të plotë teknike dhe të jenë të lirë nga çfarëdo presioni ose nxitjeje, sidomos të natyrës financiare, që mund të ndikojë në gjykimin e tyre ose në rezultatin e kontrollit, në mënyrë të veçantë nëse vijnë nga persona ose grupe personash të interesuar për rezultatet e verfikimeve.
3. Inspektorët e IPNP-së duhet të plotësojnë kërkesat e standardeve në fuqi për trupat e inspektimit lidhur me formimin profesional, njohjen e kërkesave për kontrollet që kryejnë dhe me përvojën për këto kontrolle, si dhe aftësi për të hartuar certifikimet, procesverbalet dhe relacionet ku konkretizohen kontrollet e bëra.
4. Inspektorët në kryerjen e detyrës së tyre duhet të jenë të paanshëm.
5. Personeli i IPNP-së ruan sekretin profesional për gjithçka që vihet në dijeni gjatë ushtrimit të veprimtarisë sipas këtij ligji. Nëse personeli i IPNP-së, gjatë ushtrimit të veprimtarisë, nxjerr ndonjë sekret të prodhimit ose të tregtimit të proceseve të punës, ndaj tij merren masa disiplinore të përcaktuara në rregulloren e brendshme të IPNP-së.

Neni 17
Kundërvajtjet administrative
Janë kundërvajtje administrative:
a) shkeljet e neneve 3, 4, 6, 7, 8, 9 dhe 10 të këtij ligji, që rrezikojnë sigurinë e njerëzve, të kafshëve shtëpiake dhe të vlerave materiale;
b) shkeljet e përsëritura të shënuara në aktkontrollet e lëna nga IPNP-ja;
c) tejkalimi i afatit të lënë nga IPNP-ja për mënjanimin e shkeljeve.
2. Kur shkelja nuk përbën vepër penale, punëdhënësi ose punonjësi i caktuar për mbikëqyrjen teknike, dënohen për kundërvajtje administrative me gjobë.
Inspektori i IPNP-së që vëren shkeljen harton në vend procesverbalin për shkeljen dhe i propozon kryeinspektorit të marrë masën e dënimit me gjobë.
3. Masa e gjobës është nga 2000 deri në 500 000 lekë.Mënyra e llogaritjes së gjobës bëhet sipas rregullave të nxjerra nga IPNP-ja dhe të miratuara nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
4. Komisioni i shqyrtimit të gjobave të IPNP-së që mblidhet dhe drejtohet nga Kryeinspektori, i shqyrton kundërvajtjet administrtive jo më vonë se 15 ditë nga data e mbajtjes së procesverbalit.
5. Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative bëhet në praninë e kundërvajtësit. Kur vërtetohet se ai ka marrë dijeni dhe nuk ka shkaqe justifikuese për mosparaqitje, shqyrtimi mund të bëhet edhe në mungesë.
6. Kundër vendimit të Komisionit të IPNP-së për shqyrtimin e gjobave, brenda 5 ditëve nga data e marrjes së vendimit mund të bëhet ankim në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 18
Ekzekutimi i gjobës
1. Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga dita që vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afati për çdo ditë vonesë paguhet një kamatë prej 2 për qindësh deri në një muaj. Kur gjoba pas këtij afati nuk paguhet, zbatohet ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
2. Gjobat derdhen në Buxhetin e Shtetit.

Neni 19
Shfuqizime
Dekreti nr.2170, datë 5.12.1955 “Për Inspektoratin Shtetëror të Pajisjeve nën Presion” dhe çdo dispozitë tjetër që bie ndesh me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2906, datë 20.2.2001 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.8734, datë 1.2.2001

PËR GARANTIMIN E SIGURISË SË PUNËS TË PAJISJEVE DHE TË INSTALIMEVE ELEKTRIKE

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Objekti
Objekti i këtij ligji është përcaktimi i parimeve të përgjithshme që rregullojnë garantimin e sigurisë së njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale nga rreziku elektrik.

Neni 2
Përkufizime
Në këtë ligj, termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. “Futje në treg” kuptohet lëvrimi ose vënia në dispozicion të të tretëve të pajisjeve elektrike të përcaktuara në këtë nen.
2. “IPIE” kuptohet Inspektorati i Pajisjeve dhe Instalimeve Elektrike.
3. “Kontroll teknik” kuptohet inspektimi i organizuar në periudha të caktuara kohe, dhe kur del e nevojshme edhe jashtë këtyre periudhave, për verifikimin dhe plotësimin e kërkesave thelbësore të sigurisë.
4.”Pajisje dhe instalime” kuptohen:
a) Pajisje dhe instalime të tensionit të ulët të projektuara për tension alternativ 50 – 1000 volt dhe 75 – 1500 volt për tension të vazhduar.
b) Pajisje dhe rrjete me tension të mesëm dhe tension të lartë mbi 1000 volt.
c) Pajisje elektrike të radiologjisë dhe të aparaturave për qëllime të tjera mjekësore.
ç) Pajisje elektrike për transport mallrash e pasagjerësh, si dhe pajisjet speciale për përdorim në anije, aviacion dhe hekurudha.
5. “Përdorimi i pajisjes elektrike” kuptohet çdo veprim i lidhur me përdorimin e pajisjes elektrike, si vënia në shfrytëzim ose heqja nga puna, përdorimi, transporti, riparimi, modifikimi, mirëmbajtja, duke përfshirë edhe pastrimin.
6. “Trupi inspektues” kuptohet një grup kontrolli i miratuar nga IPIE-ja dhe i autorizuar nga ministri përkatës për kryerjen e detyrave në zbatim të nenit 3 të këtij ligji.

Neni 3
Kërkesat thelbësore të sigurisë
1. Pajisjet, instalimet dhe rrjetet elektrike duhet të plotësojnë kërkesat thelbësore të sigurisë, të përcaktuara në rregulloret në fuqi të projektimit, përdorimit, shfrytëzimit dhe vlerësimit të konformitetit.
2. Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, në zbatim të pikës 1 të këtij neni, nxjerr aktet e nevojshme nënligjore.

Neni 4
Futja në treg
1. Pajisjet dhe materialet elektrike lejohen të futen në treg dhe të vihen në shfrytëzim vetëm nëse nuk rrezikojnë sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale.
2. Para futjes në treg, prodhuesi ose importuesi i pajisjeve dhe i materialeve elektrike duhet t’ia nënshtrojë këto një procedure inspektimi në përputhje me nenin 3 pika 2.
3. Lejohet futja në treg e pajisjeve dhe materialeve të certifikuara nga organizmat e huaj, në rast se për këtë qëllim ekzistojnë marrëveshje dy ose shumëpalëshe.

Neni 5
Mbikëqyrja dhe heqja nga tregu
1. Kur IPIE-ja vëren se një pajisje ose instalim elektrik i përcaktuar sipas nenit 2 dhe i përdorur në përputhje me destinimin e saj, rrezikon sigurinë e njerëzve dhe, kur është rasti, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale, merr masat e nevojshme për të hequr pajisjen ose instalimin nga tregu dhe nga shfrytëzimi.
2. Masa e marrë u bëhet e njohur menjëherë të interesuarve. Kundër kësaj mase mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve në Ministrinë e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

KREU II
PËRDORIMI I PAJISJEVE ELEKTRIKE

Neni 6
Kontrolli teknik
1. Pajisjet dhe instalimet elektrike para vënies në shfrytëzim duhet të kontrollohen në aspektin e sigurisë së jetës të njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale nga specialisti elektrik i caktuar posaçërisht nga subjekti furnizues me energji elektrike. Rezultatet e kontrollit paraqiten me shkrim dhe ruhen nga të dyja palët.
2. Personi juridik, që përdor pajisje ose instalime elektrike, merr të gjitha masat për të kryer kontrollin teknik periodik të çdo pajisjeje ose instalimi, sipas afateve të përcaktuara në rregulloret e sigurimit teknik për pajisjet dhe instalimet elektrike të miratuara nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
3. IPIE-ja inspekton në çdo kohë pajisjet ose instalimet elektrike për punën e tyre normale, avari ose kur ndodhin aksidente, për të ruajtur kushtet e sigurisë e për të zbuluar dhe mënjanuar të metat e vëna re.
4. Për rezultatet e kontrolleve teknike mbahen aktkontrolle me detyra dhe afate për shmangien e të metave të vëna re.
5. Kontrollet teknike kryhen nga:
a) specialisti elektrik, i caktuar posaçërisht nga punëdhënësi;
b) një inspektor ose nga një grup inspektorësh të IPIE-së;
c) një trup inspektues, palë e tretë e autorizuar nga IPIE-ja.

Neni 7
Detyrimet e punëdhënësit
1. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet dhe instalimet elektrike, të vëna në dispozicion të punëmarrësve të ndërmarrjes ose të institucionit, të jenë të përshtatshme për punën që do të kryhet, duke garantuar sigurinë dhe shëndetin.
2. Punëdhënësi merr masat e duhura që pajisjet dhe instalimet elektrike gjatë përdorimit të tyre të mirëmbahen nëpërmjet kryerjes së shërbimeve, të riparimeve dhe të pastrimeve në një nivel të tillë që të plotësojnë kërkesat e rregulloreve teknike.
3. Çdo instalim elektrik duhet të ketë projektin përkatës. Çdo montim ose rikonstruksion në instalimet elektrike bëhet me projekt.

Neni 8
Informimi i punëmarrësve
1. Punëdhënësi merr masat e nevojshme që punëmarrësi të marrë të dhënat e duhura dhe udhëzimet përkatëse për përdorimin e pajisjeve elektrike.
2. Të dhënat dhe instruksionet për përdorimin e pajisjeve elektrike duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, përsa u përket:
kushteve të shfrytëzimit të pajisjeve elektrike;
situatave anormale të parashikueshme;
c) përdorimit të mjeteve mbrojtëse individuale dhe kolektive për parandalimin e aksidenteve në punë;
ç) dhënes së ndihmës së parë mjekësore në rast aksidenti.
3. Të dhënat dhe udhëzimet për përdorimin e pajisjeve elektrike duhet të jenë të kuptueshme për përdoruesin.

Neni 9
Formimi i punëmarrësve
Punëdhënësi merr masat e nevojshme që:
a) përdorimi i pajisjeve elektrike të bëhet nga punëmarrës që kanë përgatitje të mjaftueshme, të dokumentuar me dëshmi aftësie, e lëshuar nga IPIE-ja ose nga komisioni i miratuar prej saj;
b) në rastin e riparimit, të modifikimit ose mirëmbajtjes së pajisjeve ose të instalimeve elektrike, punëmarrësit e interesuar duhet të kualifikohen në mënyrë të posaçme për t’i kryer këto detyra.
2. Punëdhënësi siguron që punëmarrësit të njihen me të dhënat e duhura dhe t’u bëhet instruktimi:
a) kur caktohen në vendin e punës;
b) kur në pajisjen elektrike që përdoret bëhen modifikime;
c) periodikisht, të paktën një herë në vit.
3. Të dhënat dhe instruksionet duhet të përmbajnë të paktën treguesit për sigurinë dhe shëndetin, në përputhje me nenin 8 pika 2.
4. Punëmarrësit duhet të bëhen të vetëdijshëm për rreziqet që paraqesin për ta pajisjet elektrike që përdorin dhe për çdo ndryshim që ndikon në sigurinë e tyre.

Neni 10
Këqyrja e avarisë
1. Për çdo rast avarie në pajisjet dhe instalimet elektrike ose aksidenti i shkaktuar nga pajisjet dhe instalimet elektrike, punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij duhet të njoftojë menjëherë IPIE-në dhe Inspektoratin Shtetëror të Punës për këqyrjen e aksidentit ose të avarisë.
2. Ndalohet riparimi ose ndryshimi i vendit të ngjarjes deri në përfundim të këqyrjes, përveç rastit kur rrezikohet jeta e njerëzve, dëmtohet më tej pajisja, ose pengohet në masë prodhimi.
3. Punëdhënësi ose përfaqësuesi i tij është i detyruar t’i japë IPIE-së çdo të dhënë për kryerjen e këqyrjes.
4. Në rast aksidenti në punë, i shkaktuar nga pajisjet ose instalimet elektrike, inspektori i IPIE-së bashkëpunon me inspektorin e punës për këqyrjen e aksidentit.

KREU III
INSPEKTORATI I PAJISJEVE DHE INSTALIMEVE ELEKTRIKE (IPIE)

Neni 11
Mbikëqyrja për zbatimin e ligjit
IPIE-ja mbikëqyr zbatimin e dispozitave të këtij ligji dhe akteve nënligjore të dala në zbatim të tij.

Neni 12
Statusi i IPIE-së
1. Inspektorati i Pajisjeve dhe Instalimeve Elektrike është organizëm teknik dhe kontrollues në varësi të Ministrisë së Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.
2. IPIE-ja është person juridik dhe ka një zë të veçantë në Buxhetin e Ministrisë së Ekonomisë Publike e të Privatizimit. Organizimi, funksionimi dhe struktura e saj përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. IPIE-ja drejtohet nga Kryeinspektori, i cili emërohet dhe shkarkohet nga Ministri i Ekonomisë Publike e Privatizimit.

Neni 13
Detyrat e IPIE-së
Krahas detyrave në zbatim të kërkesave të neneve të mësipërme, IPIE-ja kryen edhe këto detyra:
a) Harton rregulloren e funksionimit të saj e cila miratohet nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit, si dhe kontrollon plotësimin e kërkesave të sigurisë së pajisjeve ose të instalimeve elektrike për rilicencimin e veprimtarisë nga autoriteti përgjegjës.
b) Miraton projektet elektrike të objekteve me fuqi të instaluar mbi 20 kilovatë.
c) Kryen inspektime në subjektet private ose publike, që kryejnë veprimtari me pajisjet dhe instalimet elektrike. Mban shënime për inspektimet e kryera, si dhe për avaritë e aksidentet e ndodhura me natyrë elektrike.
ç) Jep miratimin për autorizimin nga Ministri i Ekonomisë Publike dhe Privatizimit të trupave inspektues palë e tretë, për kryerjen e detyrave të përcaktuara në nenin 3 të këtij ligji.

Neni 14
Të drejtat e IPIE-së
1. Për zbatimin e detyrave të caktuara nga ky ligj, IPIE-ja ka të drejtë të hyjë në çdo kohë në prani të punëdhënësit, të administratorit ose të përfaqësuesit të tyre, në objekte ku ndodhen pajisje dhe instalime elektrike.
2. IPIE-ja, kur vëren shkelje të dispozitave të këtij ligji dhe të rregulloreve, ka për detyrë:
a) të lerë aktkontroll me detyra dhe afate për mënjanimin e shkeljeve;
b) të lërë aktndalesë për një periudhë të caktuar kohe ose përgjithmonë, kur gjykon se një pajisje ose instalim elektrik nuk garanton sigurinë;
c) të propozojë për largimin nga puna të punonjësve që punojnë në pajisjet dhe instalimet elektrike, që nuk kanë njohuritë e duhura të rregullave të sigurimit teknik;
ç) të marrë masa administrative me gjobë, sipas nenit 17, dhe, për raste shkeljesh të rënda të rregulloreve të sigurimit teknik me pasoja për jetën e njerëzve, të kërkojë ndjekje penale.
3. IPIE-ja, me kërkesën e përdoruesit e kur justifikohet me masat e marra, shtyn afatin e kryerjes së kontrollit teknik periodik për një kohëzgjatje të caktuar.
4. IPIE-ja kërkon ndërhyrjen e forcave të rendit:
kur inspektori cenohet gjatë kryerjes së detyrës;
b) kur nuk zbatohet urdhri i ndalesës së një pajisjeje ose instalimi elektrik që përbën rrezik të hapur për jetën e njerëzve;
c) kur nuk lejohet të hyjë në objektin ku mund të ndodhet pajisja ose instalimi elektrik.
5. IPIE-ja bashkëpunon me persona ose shërbime përkatëse publike ose private për kryerjen e ekspertizës, për krijimin e grupeve të punës dhe për kryerjen e kontrolleve të veçanta.

Neni 15
Burimet financiare të IPIE-së
Burimet financiare të IPIE-së janë:
Buxheti i Shtetit;
b) të ardhura me destinacion, që realizohen nga shërbimet për të tretët.
2. IPIE-ja realizon të ardhura nga shërbimet që kryhen në subjektet private dhe publike nga:
a) veprimtaria kryesore sipas neneve 4, 6, 9 të këtij ligji. Këto të ardhura derdhen në Buxhetin e Shtetit;
b) të ardhurat me destinacion nga shërbimet për të tretët derdhen në llogarinë e IPIE-së dhe përdoren për mbulimin e shpenzimeve të kryera, ndërsa 10 për qind i kalojnë Buxhetit të Shtetit.
3. Tarifat për këto të ardhura caktohen nga Ministria e Ekonomisë Publike dhe Privatizimit.

Neni 16
Pavarësia dhe paanshmëria
1. IPIE-ja, Kryeinspektori dhe inspektorët nuk mund të jenë projektues, prodhues, furnizues, montues ose përdorues të pajisjeve dhe të instalimeve elektrike dhe as përfaqësues të tyre.
Ata nuk mund të ndërhyjnë, në mënyrë të drejtpërdrejtë, në projektimin, prodhimin, tregtimin ose mirëmbajtjen e këtyre pajisjeve dhe instalimeve, as të përfaqësojnë palë që marrin pjesë në këto veprimtari. Kjo nuk përjashton mundësinë e shkëmbimit të të dhënave teknike ndërmjet prodhuesit të pajisjeve elektrike ose të materialeve elektrike dhe IPIE-së.
2. Inspektorët e IPIE-së duhet ta kryejnë vlerësimin me përgjegjësi të plotë profesionale e teknike dhe të jenë të lirë nga çfarëdolloj presioni ose nxitje, sidomos të natyrës financiare, që mund të ndikojë në gjykimin e tyre ose në rezultatin e kontrollit, në mënyrë të veçantë nëse vijnë nga persona ose grup personash të interesuar për rezultatet e verifikimeve.
3. Inspektorët e IPIE-së duhet të plotësojnë kërkesat e standardeve në fuqi lidhur me:
formimin teknik dhe profesional;
b) njohjen e kërkesave për kontrollet që kryejnë dhe një përvojë të mjaftueshme në këto kontrolle;
c) aftësi për të hartuar certifikimet, procesverbalet dhe relacionet, ku konkretizohen kontrollet e bëra.
4. Inspektorët në ushtrimin e detyrës së tyre duhet të jenë të paanshëm.
5. Personeli i IPIE-së ruan sekretin profesional për gjithçka që vihet në dijeni gjatë ushtrimit të veprimtarisë, sipas këtij ligji.
6. Nëse personeli i IPIE-së, gjatë ushtrimit të veprimtarisë sipas këtij ligji, nxjerr ndonjë sekret të prodhimit ose të tregtimit të proceseve të punës, ndaj tij merren masa disiplinore, të përcaktuara në Rregulloren e Brendshme të IPIE-së.

Neni 17
Kundërvajtjet administrative
1. Përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë:
a) shkeljet e dispozitave të neneve 3, 4, 6, 7, 8, 9 dhe 10 të këtij ligji, që rrezikojnë sigurinë e njerëzve, të kafshëve shtëpiake ose të vlerave materiale;
b) tejkalimi i afatit të lënë nga IPIE-ja për mënjanimin e shkeljeve;
c) shkelja e rregullave të mbikëqyrjes teknike të përcaktuara në rregulloret e IPIE-së nga punëdhënësi ose punonjësi i caktuar për mbikëqyrjen teknike.
2. Masa e gjobës është nga 2 mijë deri në 500 mijë lekë.
3. Mënyra e llogaritjes së gjobës bëhet sipas metodikës së dhënë në rregulloret e nxjerra nga Ministria e Ekonomisë Publike e Privatizimit.
4. Inspektori i IPIE-së që konstaton shkeljen harton në vend procesverbalin, i cili shqyrtohet nga Komisioni i Shqyrtimit të Gjobave të IPIE-së që kryesohet nga Kryeinspektori.
5. Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative bëhet në prani të kundërvajtësit. Kur vërtetohet se ai ka marrë dijeni dhe nuk ka shkaqe justifikuese për mosparaqitje, shqyrtimi mund të bëhet edhe në mungesë.
6. Kundër vendimit të Komisionit të Shqyrtimit të Gjobave të IPIE-së mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve nga dita e marrjes së vendimit në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, vendimi i së cilës është i formës së prerë.

Neni 18
Ekzekutimi i gjobës
1. Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga data kur vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afati për çdo ditë vonesë paguhet një kamatë prej 2 për qind deri në 1 muaj. Kur pas këtij afati gjoba nuk paguhet, zbatohet ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
Gjobat derdhen në Buxhetin e Shtetit.

Neni 19
Shfuqizime
Dekreti nr.3503, datë 7.5.1962 “Mbi Inspektoratin Shtetëror të Sigurimit Teknik për Instalimet dhe Pajisjet Elektrike” dhe çdo dispozitë tjetër, që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2897, datë 9.2.2001 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Rexhep Meidani

Read Full Post »

LIGJ
Nr.9780, datë 16.7.2007

PËR INSPEKTIMIN E NDËRTIMIT

Në mbështetje të neneve 78 e 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Neni 1
Qëllimi

Ky ligj ka për qëllim të sigurojë respektimin e normave, standardeve dhe legjislacionit në fushën e ndërtimit, urbanistikës dhe rezervave ujore, në të gjithë territorin e vendit, në mënyrë të decentralizuar dhe në përputhje me parimin e subsidiaritetit, në bazë të ndarjes administrative.

Neni 2
Objekti
Objekt i këtij ligji është përcaktimi i organeve për inspektimin ndërtimor e urbanistik, i organizimit, i rregullave të funksionimit dhe i përgjegjësive të tyre.

Neni 3
Organizimi i inspektimit ndërtimor
Kontrolli e zbatimi i ligjshmërisë dhe i standardeve teknike në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës kryhet nga:
1. Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar.
Inspektorati ndërtimor e urbanistik ngrihet në nivel qarku, në përputhje me nenet 6, 7 dhe 18 të këtij ligji.

Neni 4
Përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Pranë çdo bashkie/komune ngrihet inspektorati ndërtimor e urbanistik, i cili, nëpërmjet kryeinspektorit e inspektorëve, ushtron përgjegjësinë e kontrollit dhe zbatimit të ligjshmërisë e të standardeve teknike në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës dhe ato të parashikuara shprehimisht në ligje të tjera, brenda territorit administrativ të bashkisë/komunës.
Struktura e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës miratohet nga këshilli vendor përkatës, me propozimin e kryetarit të bashkisë/komunës.
Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës drejtohet nga kryeinspektori, i cili emërohet nga kryetari i bashkisë/komunës.

Për përmbushjen e përgjegjësive të parashikuara me ligj, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës mbështetet nga policia bashkiake/komunale dhe pajiset me mjetet dhe makineritë e nevojshme nga bashkia/komuna.

Neni 5
Detyrat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në nenin 4 të këtij ligji, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës merr masat e mëposhtme:
a) vendos përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
b) vendos gjoba sipas llojit të shkeljeve të dispozitave ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
c) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqje të licencës profesionale personale ose të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
ç) vendos pezullimin e punimeve në ndërtim në rastin kur një afat kohor paraprak është i nevojshëm për marrjen e vendimit për përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës;
d) vendos prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm;
dh) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të konstatuara gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi;
e) jep informacionin e kërkuar Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, si dhe krijon të gjitha lehtësitë për përmbushjen e detyrave të këtij Inspektorati.

Neni 6
Bashkëpunimi dhe delegimi i përgjegjësive dhe detyrave për inspektimin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës
Bashkia/komuna mund t’i delegojë qarkut, në të cilin ajo është pjesë përbërëse, përgjegjësitë dhe detyrat e parashikuara në nenet 4 dhe 5 të këtij ligji, sipas një marrëveshjeje të lidhur midis palëve dhe në përputhje me legjislacionin në fuqi.
Bashkia/komuna mund t’i ushtrojë përgjegjësitë dhe detyrat e parashikuara në nenet 4 dhe 5, në bashkëpunim me një ose disa njësi vendore, në bazë të një marrëveshjeje ose kontrate, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

Neni 7
Inspektorati ndërtimor e urbanistik i qarkut
Këshilli i qarkut, në funksion të përgjegjësive dhe detyrave të deleguara në zbatim të neneve 6 dhe 18 të këtij ligji, merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut.
Struktura, numri i punonjësve dhe pagat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut miratohen nga këshilli i qarkut, me propozimin e kryetarit.
Për përmbushjen e përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara me ligj, inspektorati ndërtimor e urbanistik i qarkut bashkëpunon me Policinë e Shtetit dhe pajiset nga këshilli i qarkut me mjetet dhe makineritë e nevojshme.

Neni 8
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar është institucion qendror buxhetor publik, me statusin e personit juridik, në varësi të ministrisë përgjegjëse në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar drejtohet nga Kryeinspektori, i cili emërohet nga Kryeministri, me propozimin e ministrit përgjegjës në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës.
Mënyra e organizimit, funksionimit, si dhe pagat e punonjësve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
Struktura dhe organika e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar përcaktohen me urdhër të Kryeministrit, me propozimin e ministrit përgjegjës në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës.

Neni 9
Përgjegjësitë e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, nëpërmjet Kryeinspektorit dhe inspektorëve, ushtron këto përgjegjësi:
a) ushtron përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për ndërtimet në zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, kur konstaton shkelje të ligjshmërisë në fushën e urbanistikës dhe kur ato nuk janë ushtruar nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.
Zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, në kuptim të këtij ligji, janë zonat që kanë përparësi zhvillimin e turizmit, zonat/ndërtimet me vlera të trashëgimisë kulturore, parqet dhe zonat arkeologjike, të cilat gëzojnë mbrojtje, sipas dispozitave ligjore dhe nënligjore në fuqi, zonat e mbrojtura mjedisore, monumentet e natyrës, rrugët kombëtare, linjat hekurudhore dhe instalimet e infrastrukturës kombëtare, aeroportet, zonat bregdetare, liqenore, lagunat, lumenjtë, zonat me rrezik natyror;
b) kontrollon zbatimin e dispozitave të këtij ligji nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut;
c) ushtron përgjegjësitë e parashikuara shprehimisht në ligje të tjera;
ç) kontrollon zbatimin e dispozitave ligjore në fushën e rezervave ujore;
d) kontrollon përmbushjen e kërkesave ligjore për materialet dhe produktet e ndërtimit që hidhen në treg.

Neni 10
Detyrat e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar
1. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në nenin 9 shkronjat “a” dhe “b” të këtij ligji, merr masat e mëposhtme:
a) vendos gjoba ndaj kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektorateve ndërtimore dhe urbanistike në nivel bashkie/komune/qarku për veprime ose mosveprime në kundërshtim me parashikimet e dispozitave ligjore në fuqi dhe në përputhje me këtë ligj;
b) u propozon organeve përkatëse marrjen e masave disiplinore ndaj kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektorateve ndërtimore dhe urbanistike në nivel bashkie/komune/qarku, të përmendura në shkronjën “a” të pikës 1 të këtij neni;
c) ushtron detyrat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, të parashikuara në nenin 5 të këtij ligji për ndërtimet në zonat dhe objektet me rëndësi kombëtare, të përkufizura në shkronjën “a” të nenit 9 të këtij ligji;
ç) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqjen e licencës profesionale personale dhe të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
d) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të vëna re gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në shkronjën “d” të nenit 9 të këtij ligji, merr masat e parashikuara në dispozitat ligjore në fuqi në fushën e produkteve të ndërtimit.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, gjatë ushtrimit të përgjegjësive të parashikuara në shkronjën “ç” të nenit 9 të këtij ligji, merr masat e mëposhtme:
a) vendos përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e rezervave ujore;
b) vendos gjoba, sipas llojit të shkeljeve të dispozitave ligjore, në fushën e rezervave ujore dhe në përputhje me legjislacionin në fuqi;
c) paraqet pranë organeve përkatëse kërkesën për heqje të licencës profesionale personale ose të shoqërisë, në rast të ndërtimit pa leje, të shfrytëzimit të kundërligjshëm të inerteve, si dhe në rastet kur vëren shkelje të kushteve teknike të zbatimit, projektimit dhe shkelje të masës së pezullimit të punimeve të ndërtimit;
ç) vendos pezullimin e punimeve në ndërtim në rastin kur një afat kohor paraprak është i nevojshëm për marrjen e vendimit për përmbushjen e detyrimeve ligjore në fushën e rezervave ujore;
d) vendos prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm;
dh) përgatit kallëzimin penal për veprat penale të konstatuara gjatë ushtrimit të kontrollit dhe e paraqet atë pranë organeve përgjegjëse, sipas legjislacionit në fuqi.

Neni 11
Arsimimi i kryeinspektorëve dhe inspektorëve të inspektoratit ndërtimor e urbanistik
Kryeinspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku/kombëtar dhe inspektorët e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar duhet të kenë arsimin e lartë të nevojshëm profesional në fushën e inxhinierisë së ndërtimit, arkitekturës, urbanistikës, konstruksionit, transportit, teknologjisë së materialeve, gjeologjisë, hidrogjeologjisë dhe mjedisit.
Inspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku mund të kenë arsimin e mesëm profesional në fushën e ndërtimit.

Neni 12
Ushtrimi i kontrollit
Për ushtrimin e përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara në këtë ligj, kryeinspektorët/inspektorët kanë të drejtë të hyjnë dhe të ushtrojnë kontroll në mjediset ku kryhet ndërtimi. Subjekti që kontrollohet (sipas rastit, investitori, projektuesi, zbatuesi i punimeve, mbikëqyrësi, kolaudatori, prodhuesi i materialeve të ndërtimit) dhe të gjithë personat e tjerë të përfshirë në procesin e ndërtimit janë të detyruar të ndihmojnë në kryerjen e kontrollit, si dhe në shqyrtimin e të gjithë dokumentacionit të nevojshëm.
Kryeinspektori/inspektori duhet të identifikohet me dokument zyrtar.
Gjendja e konstatuar gjatë kontrollit pasqyrohet në procesverbalin përkatës. Mbajtja e procesverbalit është e detyrueshme në çdo rast kontrolli dhe nënshkruhet si nga kryeinspektori/inspektori që kryen kontrollin, ashtu dhe nga subjekti i kontrolluar, kur ky i fundit është i pranishëm dhe nuk kundërshton të nënshkruajë. Një kopje e procesverbalit i jepet subjektit të kontrolluar.
Kur subjekti i kontrolluar nuk pranon të nënshkruajë procesverbalin ose nuk është i pranishëm, ky fakt pasqyrohet në procesverbal dhe i jepet një kopje e procesverbalit brenda 5 ditëve nga data e kontrollit. Nëse identiteti dhe adresa e subjektit të kontrolluar nuk dihen, një kopje e procesverbalit të konstatimit afishohet për 10 ditë në vendpublikimet e bashkisë/komunës/qarkut përkatës dhe në kantierin e ndërtimit. Me kalimin e këtij afati, vlerësohet se subjekti i kontrolluar është njoftuar për rezultatin e kontrollit.

Neni 13
Dhënia e vendimeve administrative dhe afatet
Brenda 10 ditëve nga marrja e kopjes së procesverbalit ose e njoftimit për rezultatin e kontrollit, inspektorët e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar nxjerrin vendimin për marrjen e masave përkatëse dhe dhënien e sanksioneve administrative, i cili nënshkruhet nga kryeinspektori.
Pezullimi i punimeve në ndërtim ka afat deri në 10 ditë. Inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar merr vendimin për shkeljen e konstatuar brenda afatit 10-ditor të sipërpërmendur.
Vendimet e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar parashikojnë afate për zbatimin e tyre deri në 60 ditë, sipas llojit të shkeljes. Përjashtimisht, vendimet për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm kanë afat deri në 30 ditë për zbatimin e tyre.

Neni 14
Ankimi administrativ dhe gjyqësor
Kundër vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave dhe dhënien e sanksioneve administrative lejohet ankimi administrativ dhe gjyqësor, sipas rregullave dhe afateve të përcaktuara në dispozitat ligjore në fuqi. Ankimi administrativ dhe gjyqësor kundër vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut nuk pezullon ekzekutimin e tij.
Kundër vendimeve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar lejohet ankim i drejtpërdrejtë në gjykatë brenda 10 ditëve, duke filluar nga data e njoftimit të vendimit.
Ankimi gjyqësor kundër vendimit të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar nuk pezullon ekzekutimin e tij.
Në rast se, në bazë të vendimit përfundimtar të formës së prerë të gjykatës, vendoset pranimi i padisë, i dëmtuari ka të drejtë të kërkojë nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut/kombëtar që ka dhënë vendimin, dëmshpërblimin për dëmin e shkaktuar.

Neni 15
Kundërvajtjet administrative të kryeinspektorëve/inspektorëve dhe gjobat
Veprimet ose mosveprimet e kryeinspektorëve/inspektorëve të inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku, si dhe të inspektorëve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, që janë në kundërshtim me parashikimet e dispozitave të këtij ligji dhe të legjislacionit në fushën e ndërtimit, të urbanistikës dhe të rezervave ujore, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë.
Kundërvajtjet e mëposhtme administrative dënohen me gjobë si më poshtë:
1. Mosushtrimi i funksionit të kontrollit të territorit në fushën e ndërtimit dhe urbanistikës në masën 200 000 lekë.
2. Shtrembërimi i rezultateve të kontrollit në fushën e ndërtimit, urbanistikës dhe rezervave ujore në masën 200 000 lekë.
3. Mosrespektimi i afateve për marrjen e vendimeve të parashikuara në këtë ligj në masën 20 000 lekë.
4. Mosrespektimi i afateve të zbatimit të vendimeve të parashikuara në këtë ligj në masën 150 000 lekë.
5. Mosrespektimi i afatit për marrjen e vendimit për prishjen e objektit të kundërligjshëm në masën 20 000 lekë.
6. Mosrespektimi i afatit të zbatimit të prishjes së objektit të kundërligjshëm në masën 150 000 lekë.
Gjoba vendoset me vendim të Kryeinspektorit të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar. Kundër vendimit të masës së gjobës mund të bëhet ankim i drejtpërdrejtë në gjykatë brenda 10 ditëve, duke filluar nga data e marrjes së njoftimit të vendimit.

Neni 16
Unifikimi i praktikave
Këshilli i Ministrave merr vendim për unifikimin e praktikave të inspektimit ndërtimor e urbanistik në ushtrimin e kompetencave të tyre.

Neni 17
Dispozitë kalimtare për transformimin e Policisë së Ndërtimit
1. Policia e Ndërtimit transformohet në Inspektorat Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, me hyrjen në fuqi të këtij ligji.
2. Struktura e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar miratohet brenda tre muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji.
Deri në daljen e urdhrit për strukturën, Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar do të funksionojë sipas strukturës ekzistuese. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar do të ushtrojë përgjegjësitë e inspektoratit ndërtimor e urbanistik në nivel bashkie/komune/qarku deri në ngritjen e tyre.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar transferon praktikat dokumentare administrative, të cilat janë në shqyrtim dhe ndjekje nga Policia e Ndërtimit për administrimin e ndjekjen në vazhdim të tyre nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.

Neni 18
Krijimi i inspektorateve ndërtimore e urbanistike të njësive vendore
1. Brenda tre muajve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, këshillat bashkiakë/komunalë marrin vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik përkatës, si dhe për delegimin në qark të përgjegjësive dhe detyrave të parashikuara në këtë ligj për bashkinë/komunën, në përputhje me nenin 6 të këtij ligji. Struktura, numri i punonjësve dhe pagat e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës miratohen brenda të njëjtit afat 3-mujor nga këshilli i njësisë vendore, me propozimin e kryetarit përkatës.
2. Në rastin e delegimit të përgjegjësive dhe detyrave, të parashikuara në pikën 1 të këtij neni, nga bashkitë/komunat në qark, marrëveshja midis palëve duhet të nënshkruhet brenda afatit 3-mujor të parashikuar në pikën 1 të këtij neni. Këshilli i qarkut merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut brenda 2 muajve nga data e nënshkrimit të marrëveshjes.
3. Në rast se me mbarimin e afatit 3-mujor, të parashikuar në pikën 1 të këtij neni, bashkitë/komunat nuk kanë zbatuar detyrimet ligjore të parashikuara në këtë pikë, përgjegjësitë dhe detyrat e këtyre të fundit, të parashikuara në nenet 4 dhe 5 të këtij ligji, së bashku me funksionin e tyre të planifikimit urban dhe menaxhimit të tokës, i transferohen qarkut, në të cilin njësia vendore është pjesë përbërëse. Brenda dy muajve nga data e mbarimit të afatit 3-mujor të parashikuar në pikën 1 të këtij neni, këshilli i qarkut merr vendimin për ngritjen e inspektoratit ndërtimor e urbanistik të qarkut.

Neni 19
Shfuqizime
Ligji nr. 8408, datë 25.9.1998 “Për Policinë e Ndërtimit”, i ndryshuar dhe të gjitha aktet ligjore e nënligjore që bien në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji shfuqizohen.

Neni 20
Dispozitë e fundit
Ngarkohet Këshilli i Ministrave për nxjerrjen e akteve nënligjore në zbatim të neneve 8 dhe 16 të këtij ligji.

Neni 21
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5423, datë 23.7.2007 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

VENDIM
Nr.868, datë 12.12.2007

PËR ORGANIZIMIN DHE FUNKSIONIMIN E INSPEKTORATIT NDËRTIMOR E URBANISTIK KOMBËTAR

Në mbështetje të nenit 100 të Kushtetutës, të nenit 8 të ligjit nr.9780, datë 16.7.2007 “Për inspektimin e ndërtimit” dhe të nenit 10 të ligjit nr.9000, datë 30.1.2003 “Për organizimin dhe funksionimin e Këshillit të Ministrave”, me propozimin e Ministrit të Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, Këshilli i Ministrave

VENDOSI:

1. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar është institucion qendror, buxhetor, person juridik, publik në varësi të Ministrit të Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit, me seli në Tiranë.
2. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar e shtrin veprimtarinë në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë, nëpërmjet këtyre degëve:
a) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Tiranë;
b) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Vlorë;
c) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Sarandë;
ç) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Korçë;
d) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Kukës;
dh) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Shkodër;
e) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Gjirokastër;
ë) Dega e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik, Durrës.
3. Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar drejtohet nga kryeinspektori, i cili emërohet, lirohet dhe shkarkohet nga Kryeministri, me propozimin e ministrit përkatës.
4. Kryeinspektori organizon dhe drejton të gjithë veprimtarinë e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar dhe përgjigjet para ministrit.
5. Marrëdhëniet e punës së punonjësve të Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar rregullohen me ligjin nr.7961, datë 12.7.2005 “Për Kodin e Punës së Republikës së Shqipërisë”, të ndryshuar.
6. Punonjësit e Inspektoratit Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar duhet të plotësojnë kërkesat, e përgjithshme dhe të veçanta, që përcaktohen nga kryeinspektori, në përputhje me nenin 11 të ligjit nr.9780, datë 16.7.2007 “Për inspektimin e ndërtimit”.
7. Ngarkohet Ministria e Punëve Publike, Transportit dhe Telekomunikacionit për zbatimin e këtij vendimi.
Ky vendim hyn në fuqi pas botimit në Fletoren Zyrtare.

KRYEMINISTRI
SALI BERISHA

Read Full Post »

L I G J
Nr. 8681, datë 2.11.2000

PËR PROJEKTIMIN, NDËRTIMIN, SHFRYTËZIMIN DHE MIRËMBAJTJEN E DIGAVE DHE DAMBAVE

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I

I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË
V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Qëllimi i ligjit
Ky ligj ka për qëllim të ndërtojë kuadrin bazë ligjor dhe institucional, nga i cili do të rrjedhë i gjithë dokumentacioni i nevojshëm që rregullon procesin e projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit dhe mirëmbajtjes së digave/dambave.

Neni 2
Përkufizime
Në kuptimin e këtij ligji:
a) “Diga” është një objekt ndërtimor nivelngritës dhe ujëmbledhës formues, në përbërje të një kompleksi ujor me disa qëllime si:
• furnizimi me ujë për prodhimin e energjisë elektrike;
• furnizimi me ujë i bujqësisë (ujitje, kultivim peshku e akuakulturë);
• furnizimi me ujë i industrisë dhe nevojave komunale;
• furnizimi me ujë të pijshëm të qendrave të banuara;
• mbrojtja nga përmbytjet e lumenjve;
• kërkesa turizmi e transporti ujor të pjesshëm.
b) “Damba” është një objekt ndërtimor nivelngritës dhe depozitformues me materiale të ngurta, në përbërje të një kompleksi ose impianti industrial.
c) “Pjesë përbërëse” të digës/dambës janë trupi i digës (me mbushje ose prej betoni), elementet e papërshkrueshmërisë, nënobjektet e devijimit, zbrazjes, shkarkimit dhe marrjes së ujit për përdoruesit, konsumatorët.
ç) “Ujëmbledhës artificial” është kupa që mban ujë të mbyllur, si rrjedhojë e ndërtimit të një ose disa digave.
d) “Riparim” është punimi që kryhet në digë/dambë dhe pjesë të tjera përbërëse të saj, në rast dëmtimi ose vjetërimi të tyre.
dh) “Përmirësimi” është punimi që kryhet në digë/dambë për të shtuar aftësinë ujëmbajtëse/depozituese, si dhe rritjen cilësore të mënyrës së shfrytëzimit.
e) “Prishje” është dëmtimi ose deformimi i digës/dambës në atë shkallë sa të mos mund të mbajë ujë ose materiale të ngurta.
ë) “Aksident” është çdo situatë që krijohet, dëmtim ose keqfunksionim në digë/dambë, pa arritur në “prishje”.
f) “Të tretë”, janë faktorët që ndodhen në pjesën e poshtme të digës/dambës.
g) “Siguria e digës/dambës”, është tërësia e masave organizative, teknike dhe financiare, që garantojnë shfrytëzimin normal të objektit, jetëgjatësinë e tij dhe moscenimin e “të tretëve” që parashikohen në fazën e projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit dhe mirëmbajtjes.

Neni 3
Fusha e veprimit
Ky ligj ka fuqi vepruese në të gjitha digat/dambat, që ndërtohen të reja ose janë në shfrytëzim, të shtrira në gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë dhe që plotësojnë kushtet e mëposhtme:
a) Lartësia e digës/dambës të jetë mbi 15 metra.
b) Lartësia e digës të jetë 10 deri 15 metra kur:
– vëllimi i ujit të grumbulluar është mbi 1 hm3 (një milionë m3) ujë;
– gjatësia e kurorës është mbi 500 metra.
c) Çdo digë/dambë tjetër, që nuk plotëson kushtet në pikat “a” dhe “b”, përbën rrezik për të “tretët”.

KREU II
ORGANET SHTETËRORE QË USHTROJNË VEPRIMTARINË E TYRE
NË FUSHËN E DIGAVE/DAMBAVE

Neni 4
A. Komiteti Kombëtar i Digave të Mëdha (KKDM), si organ i Këshillit të Ministrave, ushtron kontrollin e shtetit për sigurinë e digave/dambave si vepra të një rëndësie të veçantë dhe përfaqëson shtetin shqiptar në Komisionin Ndërkombëtar të Digave të Mëdha (ICOLD).
Për realizimin e detyrave KKDM-ja ndihmohet nga Këshilli Teknik i Përhershëm i Digave si organ këshillimor i tij.
Detyrat kryesore të KKDM-së janë:
a) Mbështetja e përparimit teknik në konceptim, ndërtim, shfrytëzim dhe mirëmbajtje të digave/dambave, në interes të zhvillimit ekonomik e shoqëror të vendit.
b) Plotësimi i detyrimeve teknike dhe financiare ndaj ICOLD-së.
c) Organizimi i këmbimit të të dhënave dhe të përvojës ndërmjet Komitetit Shqiptar dhe komiteteve të vendeve të tjera, ndërmjet specialistëve dhe organizatave brenda vendit dhe me analogët e tyre jashtë vendit.
ç) Nëpërmjet botimeve realizon propagandën teknike, sensibilizimin e organeve shtetërore dhe të publikut të gjerë për vlerat e shumanshme të digave/dambave, por edhe për pasojat shumë të rënda në vlerat ekonomike dhe në njerëz, në rastin e prishjes së tyre.
d) Në bashkëpunim me institucione dhe organizma të specializuar organizon dhe drejton përgatitjen e të gjithë dokumentacionit ligjor dhe teknik, që vepron për digat/dambat.
dh) Miraton projektidetë dhe projektzbatimet e digave të reja, si dhe projektet e “riparimit” dhe të “përmirësimit” të digave/dambave që janë në shfrytëzim.
e) Bën kontroll fizik dhe dokumentar, verifikues në digat/dambat gjatë ndërtimit dhe shfrytëzimit të tyre. Shfrytëzuesit e objekteve janë të detyruar t’u përgjigjen në kohë dhe me cilësi kërkesave të KKDM-së gjatë kontrollit.
ë) Njofton Këshillin e Ministrave për gjendjen e digave/dambave dhe jep mendim për ecurinë normale dhe përmirësimin në kohë të këtyre objekteve.
f) Miraton kriteret për dhënie licence të projektimit dhe të ndërtimit të digave e të dambave.
B. Sekretariati Kombëtar i Digave të Mëdha (SKDM), si zyrë ekzekutive e KKDM-së.
SKDM-ja, vepron në ministrinë përkatëse, që ndjek veprimtarinë kontrolluese të projektimit, ndërtimit dhe shfrytëzimit të digave dhe dambave.
Ky Sekretariat ka të drejtë të ushtrojë kontroll në institucionet, që administrojnë digat dhe dambat, si dhe të përgatisë propozime të akteve ligjore dhe nënligjore në këtë fushë.
Detyrat kryesore të SKDM-së janë:
a) Përgatitja e materialeve që shqyrtohen në mbledhjet e KKDM-së.
b) Ndjekja e zbatimit të vendimeve të marra nga KKDM-ja.
c) Mbajtja e letërkëmbimeve me institucione të ndryshme brenda dhe jashtë vendit.
ç) Krijimi i arkivës teknike me dokumentet që përcaktohen në rregullore.
d) Administrimi i fondit të literaturës teknike që disponon KKDM-ja dhe organizimi i shpërndarjes të të dhënave pranë organizatave, ndërmarrjeve dhe individëve që kanë interes për digat dhe dambat.
dh) Përgatitja dhe botimi i “Buletinit teknik” të digave.
e) Organizimi i veprimtarive shkencore me specialistë vendas dhe të huaj.
ë) Mbledhja e të dhënave për digat/dambat dhe vërtetësimi i tyre, duke bërë edhe vizita pranë institucioneve administruese ose pranë objekteve në terren.
C. Inspektorati Teknik i Digave/dambave (ITD) është organ që ushtron kontroll gjatë ndërtimit, shfrytëzimit e mirëmbajtjes së digave. Inspektorati Teknik për digat dhe dambat është pjesë e strukturës së SKDM-së.
Struktura, numri i anëtarëve, pagat dhe shpenzimet që nevojiten për të përballuar veprimtarinë e KKDM-së, SKDM-së dhe ITD-së, si dhe mjediset e punës përcaktohen me vendime të Këshillit të Ministrave, të propozuara nga Ministria e Punëve Publike.
Shpenzimet dhe pagat që nevojiten për të mbuluar veprimtarinë e KKDM-së, SKDM-së dhe ITD-së përballohen nga Buxheti i Shtetit.

KREU III
PROJEKTIMI I DIGËS/DAMBËS

Neni 5
Projektimi i digës/dambës
A. Projektideja përmban:
a) studimet topografike, gjoelogjike, gjeologo-inxhinierike e hidrogjeologjike të zonës së ndërtimit, të kupës së ujëmbledhësit etj.;
b) ndikimin në mjedisin natyror dhe shoqëror;
c) karakteristikat e valës që krijohet në luginën poshtë digës/dambës, në rastin kur:
– shkarkohet plota maksimale;
– bëhet shkarkim i sforcuar (plota plus zbrazja e detyruar e ujëmbledhësit);
– ndodh prishja e mundshme e digës;
ç) vizatimet e punës, llogaritjet, vlera e punimeve dhe e shpronësimeve;
d) vendosja e aparaturave të dëgjimit të digës/dambës;
dh) mënyra e ndërlidhjes dhe e mbrojtjes së objektit;
e) recensat përkatëse të projektidesë.
Projektidea hartohet në jo më pak se dy zgjidhje.
B. Projektzbatimi (ekzekutiv) përmban:
a) Vizatimet, llogaritjet, vlera e punimeve dhe shpronësimeve të zgjidhjes së pranuar.
b) Relacionet:
– relacionin teknik dhe argumentimin e zgjedhjes së tipit të pranuar të digës/dambës;
– relacionin gjeognostik;
– relacionin hidrologjik;
– relacionin me karakteristikat e materialeve për ndërtimin e digës/dambës;
– relacionin me përfundimet e provave të kryera mbi formacionin që shërben si bazament i objektit dhe nënobjekteve të digës/dambës;
– planin e alarmit, të evakuimit dhe të ndihmës për përballimin e pasojave që vijnë si rezultat i situatave të përshkruara në nenin 5 shkronja A/c

Neni 6
Ndërtimi i digës/dambës
a) Fillimi i punimeve të ndërtimit të digës/dambës bëhet vetëm pasi të jetë plotësuar dokumentacioni i nevojshëm i parashikuar në ligjin nr.8402, datë 10.9.1998 “Për kontrollin dhe disiplinimin e punimeve të ndërtimit” dhe ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, si dhe të këtij ligji.
b) Me përfundimin e punimeve bëhet kolaudimi i objektit, në përshtatje me kërkesat e ligjit nr.8402, datë 10.9.1998 “Për kontrollin dhe disiplinimin e punimeve të ndërtimit”.

Neni 7
Shfrytëzimi dhe mirëmbajtja
a) Shfrytëzimi dhe mirëmbajtja e veprës fillon me vënien për herë të parë në ngarkesë të digës nëpërmjet mbushjes së ujëmbledhësit.
b) Në periudhën e shfrytëzimit dhe të mirëmbajtjes së digës/dambës kryhet edhe riparimi e përmirësimi sipas kushteve specifike.

KREU IV
PRONËSIA DHE SHFRYTËZUESI I OBJEKTIT

Neni 8
Pronësia
a) Diga/damba dhe ujëmbledhësi janë prona shtetërore, publike ose private.
b) Pronar i digës/dambës mund të jetë: një person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, që plotëson kërkesat e legjislacionit në fuqi.

Neni 9
Shfrytëzuesi i objektit

Shfrytëzuesi i objektit (digës/dambës dhe ujëmbledhësit) mund të jetë:
– pronari (neni 8)
– përdoruesi
– koncensionari
Shfrytëzuesi është përgjegjësi kryesor për sigurinë e objektit dhe për pasojat që rrjedhin nga prishja ose aksidentet e mundshme në digë/dambë.
Shfrytëzuesi i objektit:
a) shfrytëzon burimin ujor të krijuar nga diga dhe ujëmbledhësi, për qëllimin e përcaktuar në projekt. Për rastin e dambës shfrytëzon mundësinë depozituese të krijuar nga damba për mbajtjen e mbetjeve industriale dhe moslejimin e largimit të tyre në mënyrë të pakontrolluar;
b) mirëmban objektin sipas kërkesave teknike që dalin nga rregulloret dhe udhëzuesit, miratuar nga Këshilli i Ministrave dhe KKDM-ja;
c) mbulon të gjitha shpenzimet që lidhen me shfrytëzimin, mirëmbajtjen, riparimin, përmirësimin dhe gjithë veprimtaritë që lidhen me sigurimin e digës/dambës dhe të të tretëve;
ç) kompenson totalisht humbjet që pësojnë të tretët, kur ato e kanë origjinën nga diga/damba dhe
d) në rastin kur dëmet shkaktohen nga forca madhore, pamundësisht të parashikueshme në projekt, në kompensimin e humbjeve merr pjesë edhe shteti;
dh) informon dikasterin përkatës që mbulon destinacionin e digës/dambës, jo më pak se dy herë në vit, për sjelljen e objektit dhe çdo ngjarje që lidhet me sigurinë e tij.

Neni 10
Kontrolli i sigurisë së digës/dambës
A. Kontrolli i sigurisë së digës/dambës, pavarësisht nga pronësia, kryhet nga shteti nëpërmjet KKDM-së dhe ITD-së.
B. Kontrolli i sigurisë së digës/dambës ushtrohet gjatë projektimit, ndërtimit, shfrytëzimit e mirëmbajtjes.
Ai synon:
a) të verifikojë zbatimin e ligjshmërisë;
b) të zbulojë të metat e mundshme në digë/dambë;
c) të vlerësojë situatat e vështira që mbartin rreziqe për sigurinë e objektit;
ç) sipas rastit, të rekomandojë masa për riparimin e mangësive të konstatuara, shmagien e situatave të vështira dhe të kërkojë në kohë realizimin e tyre.
C. Organet që ushtrojnë kontroll në diga/damba janë:
a) dikasteri ose organi që mbulon qëllimin e objektit për të cilin është ndërtuar diga/damba;
b) Inspektorati Teknik i Digave/dambave (ITD).
Ç. Dikasteri ose organi që mbulon destinacionin e objektit dhe Inspektorati Teknik, brenda muajit mars të çdo viti, njoftojnë KKDM-në për rezultatet e kontrollit të kryer nga ana e tyre. Në rastin e situatave të jashtëzakonshme të dhënat jepen menjëherë.

Neni 11
Sanksione
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelje dhe kryerje të veprimeve të kundërligjshme të cilat përbëjnë kundërvajtje në fushën e digave/dambave dënohen me gjobë:
– për nenin 6 me shumën 500 000 lekë
– për nenet 5 dhe 9 me shumën 100 000 lekë.
Gjobat vendosen nga Kryetari i Inspektoratit Teknik të Digave/dambave.

Neni 12
Kundër vendimit të marrë nga Inspektorati Teknik i Digave/dambave mund të bëhet ankim brenda 5 ditëve pranë KKDM-së, i cili duhet të shprehet brenda 10 ditëve.
Procedurat për vënien e vjeljen e gjobave rregullohen nga ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.
Gjobat paguhen në zyrën e financës së organit të kontrollit.

Neni 13
Ngarkohet Këshilli i Ministrave për nxjerrjen e akteve nënligjore për zbatimin e neneve 4 dhe 9 të këtij ligji.

Neni 14
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr. 2796, datë 17.11.2000 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.8405, datë 17.9.1998

PËR URBANISTIKËN

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
PËRKUFIZIME

Neni 1
Në kuptim të këtij ligji:
“Studim urbanistik rajonal” është studimi urbanistik kompleks dhe përfshin territorin e një ose më shumë bashkive dhe rretheve;
“Master plan” është studimi urbanistik me një temë të caktuar dhe përfshin të gjithë territorin kombëtar ose pjesë të veçanta të tij;
“Studim mjedisor” është studimi i bërë për të përcaktuar kushtet apo gjendjen ekologjike të një mjedisi të dhënë;
“Plan i përgjithshëm rregullues” është studimi urbanistik kompleks për një territor të kufizuar dhe përfshin territorin e një qyteti bashkë me zonën suburbane (periferike) të shtrirjes perspektive, të një fshati, të një qendre të banuar, të një qendre pushimi, të një qendre industriale etj;
“Studimi urbanistik pjesor” është studimi urbanistik i detajuar, që mbështetet në parashikimet e planit të përgjithshëm rregullues dhe përfshin zona ose pjesë të territorit të tij, ku parashikohen ndërhyrje rregulluese;
“Planimetri e sheshit të ndërtimit” është materiali grafik që nxirret nga studimi urbanistik pjesor dhe i bashkëngjitet vendimit për miratimin e sheshit të ndërtimit dhe kushteve urbane të tij;
“Vijë kufizuese e ndërtimit” është kufiri gjeografik i shtrirjes territoriale të ndërtimeve;
“Kufiri i zonës suburbane ose vija suburbane” është kufiri gjeografik i shtrirjes territoriale të periferisë së qytetit për periudhën shumëvjeçare;
“Vijë ndërtimi” ështe kufiri i lejuar për ndërtimin e një volumi në lidhje me zonën përreth apo rrugën që i referohet;
“Truall” është një sipërfaqe toke që ndodhet brenda vijës kufizuese të ndërtimit e përcaktuar nëpërmjet studimit urbanistik të miratuar për të ndërtuar mbi të;
“Territor pronë publike” është sipërfaqja e tokës brenda dhe jashtë vijës kufizuese të ndërtimit e përcaktuar dhe e miratuar për përdorim publik;
“Tokë pronë private” është çdo sipërfaqe toke brenda dhe jashtë vijës kufizuese të ndërtimit në pronësi private;
“Projektide” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për gjykimin e miratimit të kushteve të sheshit të ndërtimit;
“Projektteknik” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për dhënien e lejës së ndërtimit;
“Projektzbatim” është faza e zhvillimit të një projekti ndërtimor i mjaftueshëm për t’u përdorur për zbatimin e ndërtimit të objektit;
“Urbanizim” është procesi i zënies së një sipërfaqeje toke për t’u ndërtuar që nga elementët e thjeshtë të sistemimit deri në ndërtimin përfundimtar;
“Zonë e mbrojtur” është zona me vlera të veçanta natyrore dhe ekologjikisht e ndjeshme;
“Zonë e gjelbërt” është sipërfaqja e tokës e destinuar për gjelbërim që nga bari deri te gjelbërimi i lartë;
“Kushte urbanistike” jane kushtet dhe kërkesat teknike të detyrueshme për t’u zbatuar që përkufizojnë zhvillimin hapësinor të një ndërtimi (shtrirje në gjatësi, gjerësi, lartësi, vëllim, formë etj.).
Përmbajtja dhe mënyra e përgatitjes së përcaktimeve të mësipërme parashikohen në Rregulloren e Urbanistikës.

KREU II
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 2
Urbanistika, në kuptimin e këtij ligji, shpreh dhe përcakton rregullat e përgjithshme të vendosjes dhe të arkitekturës së ndërtimeve në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë. Në përcaktimin e këtyre rregullave mbahen parasysh zhvillimi ekonomik dhe social, aktual dhe prespektiv i vendit, në nivel kombëtar dhe lokal, mbrojtja e vendit, mbrojtja e mjedisit, ruajtja dhe vënia në dukje e vlerave urbanistike, arkitekturore e arkeologjike, si dhe mbrojtja e interesave të ligjshme që lidhen me pronën private.

Neni 3
Organet e pushtetit lokal janë administruese të territorit që ndodhet nën juridiksionin e tyre, në përputhje me kompetencat e përcaktuara me ligj. Me qëllim që të përmirësohen kushtet e jetesës, të administrohet territori mbi baza ligjore, të sigurohet mbrojtja e mjedisit, të ruhet ekuilibri në zhvillimin e zonave urbane dhe rurale dhe të përmirësohen kushtet ekzistuese, organet e pushtetit lokal harmonizojnë vendimet e tyre, duke respektuar reciprokisht autonominë lokale.

Neni 4
Të gjitha ndërtimet në territorin e Republikes së Shqipërisë bëhen në bazë të studimeve urbanistike rajonale dhe mjedisore, të masterplaneve, të planeve rregulluese të përgjithshme, të studimeve urbanistike pjesore në fazën e projektidesë, të projektit teknik dhe projektit të zbatimit.
Projekti, për të gjitha llojet e ndërtimeve mbitokësore e nëntokësore dhe të infrastrukturës inxhinierike në të gjithë territorin e vendit, bëhet në bazë të normave, kushteve teknike e akteve ligjore e nënligjore në fuqi.

Neni 5
Studimi urbanistik rajonal dhe mjedisor, master plani, plani rregullues i përgjithshëm, studimi urbanistik pjesor, vija kufizuese e ndërtimit dhe vija suburbane janë dokumente teknike që kushtëzojnë dhe përcaktojnë të gjitha marrëdhëniet teknike e ligjore në fushën e urbanistikës. Përmbajtja dhe mënyra e hartimit të tyre përcaktohen në Rregulloren e Urbanistikës, e cila miratohet nga Këshilli i Ministrave.

Neni 6
Jashtë territoreve të urbanizuara lejohen të bëhen ndërtime vetëm në rastet kur ato përcaktohen në studimet rajonale dhe masterplanet e miratuar nga organi kompetent. Studimet rajonale dhe masterplanet hartohen duke përjashtuar për ndërtim tokat bujqësore të kategorisë së parë, të dytë, të tretë e të katërt, të përcaktuara me raport teknik nga drejtoria e bujqësisë dhe ushqimit në rreth, si dhe zonat e mbrojtura natyrore.

Kreu III
KOMPETENCAT E ORGANEVE SHTETËRORE
NË FUSHËN E URBANISTIKËS

Neni 7
Organi më i lartë shtetëror për miratimin e studimeve urbanistike është Këshilli i Rregullimit të Territorit në Republikës e Shqipërisë (KRRTRSH).

Neni 8
KRRTRSH-ja është organ vendimmarrës dhe funksionon pranë Këshillit të Ministrave. Kryetar i KRRTRSH-së është Kryetari i Këshillit të Ministrave. Përbërja, numri i anëtarëve dhe masa e shpërblimit të tyre miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 9
KRRTRSH-ja miraton studimet e mëposhtme :
– Detyrat e projektimit për studimet, miratimi i të cilëve është në kompetencë të tij.
– Studimet urbanistike rajonale.
– Masterplanet e zonave me sipërfaqe mbi 10 hektarë.
– Studimet urbanistike rajonale dhe pjesore të zhvillimit të zonave turistike.
– Masterplanet e zhvillimit të zonave turistike.
– Planet e përgjithshme rregulluese, vijat kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin suburban të qyteteve që janë qendra administrative të një rrethi dhe të qyteteve të tjera me popullsi mbi 10 000 banorë.
– Studimet urbanistike të qendrave të qyteteve me popullsi mbi 50 000 banorë.
– Studimet urbanistike pjesore brenda qyteteve me sipërfaqe mbi 15 hektarë.
– Studimet e parqeve të qyteteve, të parqeve kombëtare dhe rezervateve natyrore të ruajtjes së biodiversitetit dhe të zonave natyrore të mbrojtura.
– Studimet rajonale për zona të porteve, të aeroporteve dhe për zonat strategjike.
– Projektidetë e studimeve të përgjithshme të infrastrukturës rrugore, hekurudhore, elektrike, për ujësjellës, për kanalizim, për telefon, për gaz e naftësjellës, brenda qyteteve dhe në zonat jashtë tyre.
– Sheshet e ndërtimit dhe projektet e objekteve brenda tyre me sipërfaqe mbi 0.5 hektar, që propozohen për t’u ndërtuar jashtë vijave kufizuese të qyteteve, fshatrave e qendrave të banuara, sipas përcaktimit në studimet rajonale dhe në masterplanet e zonave. Për sheshe me sipërfaqe mbi 0.5 hektar jashte vijave kufizuese, nga këshilli i rrethit përkatës merret paraprakisht mendimi i Ministrisë së Bujqësisë dhe Ushqimit.
– Lejet e ndërtimit për objekte të rëndësishme në qendrat e qyteteve, studimet urbanistike të të cilave miratohen prej tij.
– Studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit në zonat turistike, të cilat vihen në dispozicion të Komitetit të Zhvillimit të Turizmit.

Neni 10
KRRTRSH-ja, kryesisht ose me kërkesë të këshillave lokalë, të prefekturave, në rastet kur vëren shkelje ligjore në marrjen e vendimeve nga KRRT-të e rretheve dhe të bashkive kur pengohet realizimi i programeve të Qeverisë, shqyrton dhe merr vendime, duke shfuqizuar vendimet e marra nga KRRT-të e rretheve dhe të bashkive.
Prefekturat sipas kompetencave territoriale të tyre kane të drejtë që të pezullojë zbatimin e vendimeve të KRRT-ve deri në shqyrtimin e tyre në KRRTRSH.

Neni 11
Sekretaria teknike e KRRTRSH-së funksionon në ministrinë përkatëse që ndjek veprimtarinë e planifikimit të territorit pranë Drejtorisë së Planifikimit të Territorit. Detyrat e sekretarisë teknike përcaktohen me dispozita të veçanta të Këshillit të Ministrave.

Neni 12
Ministria përkatëse që ndjek veprimtarinë e planifikimit të territorit nëpërmjet Drejtorisë së Planifikimit të Territorit, bashkërendon punën ndërmjet KRRTRSH-së, organeve shtetërore dhe atyre të pushtetit lokal në fushën e planifikimit të territorit. Kjo drejtori ka të drejtë të ushtrojë kontroll në organet e pushtetit lokal që merren me planifikimin e territorit, si dhe të studiojë e të përgatisë propozime të projekteve të akteve ligjore e nënligjore.

Neni 13
Institut i Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike është organi shtetëror në nivel kombëtar, që harton studime e projektime urbane të përcaktuara në Rregulloren e Urbanistikës.Ky institut varet nga Ministria e Punëve Publike dhe Transportit.

Neni 14
Organet e specializuara për urbanistikën në pushtetin lokal janë:
– Këshilli i rregullimit të territorit pranë këshillit të rrethit, pranë Bashkisë së Tiranës dhe pranë bashkive, të cilat janë të qyteteve të kategorisë së parë (KRRT).
– Seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit dhe në bashkitë që janë të qyteteve të kategorisë së parë (drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës) dhe sekretaria teknike e KRRT-së.
– Zyra e urbanistikës në bashki.
– Zyra e urbanistikës në komunë.
Ngritja dhe funksionimi i KRRT-së bëhet përkatësisht me propozim të Këshillit të Rrethit, të Këshillit Bashkiak të Tiranës a të qyteteve të kategorisë së parë dhe miratohet nga ministria që mbulon veprimtarinë në fushën përkatëse. Anëtarët e KRRT-së shpërblehen për punën e tyre.

Neni 15
Në kuptim të këtij ligji, qytete të kategorisë së parë janë: Shkodra, Durrësi, Elbasani, Fieri, Vlora, Korça, Saranda, Gjirokastra, Berati, Pogradeci, Lezha, Lushnja dhe Kavaja.

Neni 16
KRRT-ja funksionon si organ vendimmarrës pranë këshillave të rretheve, Bashkisë së Tiranës dhe bashkive që janë të qyteteve të kategorisë së parë. Kryetari i KRRT-së është përkatësisht kryetari i këshillit të rrethit dhe kryetari i bashkisë.
KRRT-ja përbëhet nga 15 anëtarë, specialistë me përvojë në fushën përkatëse.

Neni 17
Anëtarë të KRRT-së së bashkisë të qyteteve të kategorisë së parë janë:
kryetari i bashkisë;
përgjegjësi i zyrës së urbanistikës;
përgjegjësi i kadastrës urbane;
drejtori i policisë së ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij;
përgjegjësi i zyrës juridike;
përgjegjësi i infrastrukturës publike;
inspektori agjencisë rajonale të mjedisit;
specialisti i gjelbërimit;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë të caktuar nga këshilli i bashkisë;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë, një specialist konstruktor dhe një inxhinier ndërtimi të propozuar nga prefektura.

Neni 18
Anëtarë të KRRT-së së rrethit janë:
kryetari i këshillit të rrethit;
përgjegjësi i zyrës së urbanistikës;
përgjegjësi i kadastrës bujqësore;
drejtori i bujqësisë dhe ushqimit në rreth;
drejtori i policisë së ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij;
përgjegjësi i zyrës juridike;
përgjegjësi i infrastrukturës publike;
drejtori i sektorit të rrugëve ose një punonjës i propozuar prej tij;
inspektori agjencisë rajonale të mjedisit;
inspektori i mbrojtjes kundërzjarrit;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë dhe një specialist konstruktor ose inxhinier ndërtimi të propozuar nga këshilli i rrethit;
dy specialistë urbanistë ose arkitektë të propozuar nga prefektura.

Neni 19
KRRT-ja e Bashkisë së Tiranës përbëhët nga 21 anëtarë. Anëtarë të KRRT-së së bashkisë së Tiranë janë:
kryetari i Bashkisë së Tiranës;
drejtori i drejtorisë së urbanistikës në bashki;
drejtori i zyres juridike në bashki;
drejtori i drejtorisë së infrastrukturës publike në bashki;
drejtori i Drejtorisë së Planifikimit të Territorit në Ministrinë e Punëve Publike dhe Transportit;
drejtori i Drejtorisë së Përgjithshme të Ujësjellës-Kanalizimeve;
drejtori i Drejtorisë Rajonale të Mirëmbajtjes së Rrugëve të Tiranës;
drejtori i Institutit të Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike;
drejtori i Drejtorisë së Policisë së Ndërtimit;
kryetari i Agjencisë Rajonale të Mjedisit të Tiranës;
drejtori i Ndërmarrjes së Gjelbërimit të Tiranës;
tre specialistë të Instituti të Studimeve dhe Projektimeve Urbanistike;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë të propozuar nga këshilli i bashkisë;
tre specialistë urbanistë ose arkitektë dhe një specialist konstruktor të propozuar nga Prefektura e Tiranës.

Neni 20
KRRT-ja në rreth dhe në bashki miraton dhe propozon ndryshime lidhur me:
– detyrën e projektimit për çdo lloj studimi urbanistik për territorin në juridiksionin e saj;
– platformën për zhvillimin e konkurseve për studime urbanistike;
– planin rajonal, masterplanet dhe planin e përgjithshëm rregullues të qyteteve brenda rrethit dhe studimet urbanistike pjesore të çdo madhësie në përputhje me programet e zhvillimit;
– vijën kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin e zonës suburbane;
– studimet urbanistike të përgjithshme e pjesore për komuna.
– plane të përgjithshme rregulluese për komuna;
– plane të përgjithshme rregulluese të fshatrave;
– sheshet e ndërtimit me destinacionet e tyre së bashku me kushtet urbanistike të bazuar në studimet urbanistike të miratuara;
– projektin e zbatimit të objekteve që ndërtohen në shesh ndërtimi të çdo madhësie;
– sheshet dhe lejet e ndërtimit;
– KRRT-ja në rreth dhe në bashki miraton shpalljen si të kundërligjshëm të volumit të zmadhuar të objektit të miratuar dhe sanksionet ndaj tij.
Materialet që shqyrton KRRT-ja e rrethit, e Bashkisë së Tiranës dhe e bashkive të qyteteve të kategorisë së parë, mbi bazën e studimeve bashkë me oponencën, përgatiten nga sekretaria teknike e KRRT-së, funksionin e së cilës e kryen përkatësisht seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit, në Bashkinë e Tiranës dhe në ato të qyteteve të kategorisë së parë.
Materialet që kalojnë për kompetencë të KRRTRSH-së duhet të dorëzohen në sekretarinë teknike të saj jo më vonë se 30 ditë pas miratimit të tyre nga KRRT-ja e rrethit a bashkisë.

Neni 21
KRRT-ja e rrethit dhe bashkisë mblidhet një herë në muaj dhe, me kërkesë të kryetarit të saj ose me kërkesën e 1/3 të anëtarëve, mblidhet edhe jashtë radhe. Mbledhja është e vlefshme kur në të marrin pjesë 2/3 e anëtarëve të saj. Vendimi i KRRT-së merret me shumicë votash dhe nënshkruhet nga kryetari i KRRT-së. Të gjithë anëtarët e KRRT-së, pjesëmarrës në mbledhje, janë të detyruar të firmosin procesverbalin e mbledhjes pasi e lexojnë atë. Në mbledhjen e KRRT-së marrin pjesë pa të drejtë vote përfaqësuesit e pushtetit lokal të interesuar. Në rastet kur këshilli i rrethit ose këshilli bashkiak kanë vërejtje dhe nuk janë dakord me vendimet e marra nga KRRT-ja kanë të drejtë të kthejnë për rishqyrtim vetëm një herë vendimet e marra. Në rast se KRRT-ja nuk e ndryshon vendimin, ai mbetet në fuqi.

Neni 22
Seksioni i urbanistikës në këshillin e rrethit, në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës kanë këto kompetenca:
– Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe zhvillimit territorial brenda juridiksionit dhe e paraqet për shqyrtim në KRRT.
– Harton studime urbanistike ose i porosit ato në përputhje me ligjin në institucionet projektuese shtetërore ose private të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, pasi ka marrë më parë mendimin e KRRT-së në zbatim e zbërthim të studimeve urbanistike rajonale, të masterplaneve, të planeve rregulluese të përgjithshme e të studimeve pjesore të miratuara.
– Drejton punën për hartimin e detyrës së projektimit të planit rajonal, të planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të studimeve urbanistike pjesore etj. Përgatit dokumentacionin teknik dhe e paraqet për miratim në këshillin e rrethit apo të bashkisë.
– Paraqet në KRRT kërkesat për sheshe ndërtimi. Për rastet kur ato janë pronë publike i paraqet në KRRT, pasi këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës ka përcaktuar dhe shpërndarë përkatësinë e shesheve.
– Paraqet kërkesat për leje ndërtimi, kërkesat për prishje objektesh dhe për prerje drurësh.
– Përgatit vendimet e KRRT-së dhe dokumentacionin teknik të nevojshëm bashkë me kushtet urbanistike të miratuara nga KRRT-ja dhe ia dorëzon kërkuesit jo më vonë se 30 dite pas marrjes së vendimit të KRRT-së pasi kërkuesi të ketë paguar detyrimet ndaj shtetit sipas ligjit.
– Harton studime urbanistike për komuna dhe për plane rregulluese për fshatra.
– Kontrollon, në përputhje me lejet e miratuara, përdorimin sipas destinacionit të ndërtimeve përkatëse.
– Mban kadastrën dhe statistikën urbane, bën azhurnimin e planimetrisë së qytetit dhe e arkivon atë në çdo fund viti.
– Dërgon çdo 6 muaj në Ministrinë e Punëvë Publike dhe Transportit informacion statistikor për fushën e planifikimit të territorit.
– Përcakton , pas miratimit të lejes së ndërtimit dhe në përputhje me ligjin, vlerësimin e truallit, pronë shtetërore, mbi të cilën do të kryhet ndërtimi.
– Mban aktet e kontrollit për këto faza të realizimit të punimeve: piketimi i objektit, përfundimi i themeleve dhe përfundimi i karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumente të tjera të tij.
– Propozon normat e kushteve specifike të urbanistikës dhe ia paraqet për shqyrtim KRRT-së.
– Përgatit me miratimin e KRRT-së materialin për ndryshimet përkatëse, në rastet kur paraqiten kushte të reja për ndryshime në studimet e miratuara nga instanca shtetërore më të larta.
– Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së dhe me zyrat e urbanistikës në bashki e komunë.
Jep me shkrim mendimin e tij për çdo material që paraqet në KRRT.
– Informohet për licencimet në fushën e projektimit dhe të zbatimit dhe bën propozime në organet kompetente për heqje të licencave në rastet kur ato keqpërdoren.

Neni 23
Emërimi dhe shkarkimi i përgjegjësit të seksionit të urbanistikës në këshillin e rrethit dhe në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë bëhet përkatësisht me propozim të këshillit të rrethit, këshillit të bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë dhe miratohet nga ministri përkatës.
Ministri përkatës në raste të veçanta dhe të motivuara vendos shkarkimin e tyre.
Drejtori i Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës emërohet dhe shkarkohet nga ministri përkatës.

Neni 24
Seksioni i urbanistikës pranë këshillit të rrethit, Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës dhe zyra e urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë, duhet të ketë strukturën si vijon:
– përgjegjësi i seksionit (drejtori i Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës);
– sekretaria teknike e KRRT-së;
– sektori i urbanistikës studimore projektuese;
– sektori i kadastrës urbane;
– sektori i urbanistikës ligjore;
– sektori i infrastrukturës inxhinierike dhe i vlerësimit të impaktit në mjedis.
Numri i punonjësve të seksionit të urbanistikës caktohet përkatësisht nga këshilli i rrethit dhe këshilli bashkiak, por jo më pak se 7 specialistë urbanistë,arkitektë, inxhinierë infrastrukture e inxhinierë topografë në rrethe dhe qytetet e kategorisë së parë dhe, jo më pak se 5 specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë infrastrukture e inxhinierë topografë ose specialistë të përafërt në rrethet e tjera.
Numri i punonjësve të Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës caktohet nga këshilli bashkiak, por jo më pak se 35 specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë ndërtimi, inxhinierë infrastukture, inxhinierë topografë, ambientalistë ose specialistë të përafërt.

Neni 25
Pranë Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, seksioneve të urbanistikës në këshillat e rretheve dhe zyrave të urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë ngrihet këshilli teknik, përbërja e të cilit miratohet përkatësisht nga këshilli i Bashkisë së Tiranës, këshilli i rrethit ose këshilli i bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë. Përbërja, funksionimi, të drejtat dhe detyrat e këshillit teknik përcaktohen me akte nënligjore.

Neni 26
Zyra e urbanistikës në bashki ka këto të drejta e detyra:
– Drejton punën për hartimin e detyrës së projektimit për zhvillimin urbanistik të qytetit dhe dokumentacionin e nevojshëm teknik për hartimin e planit rregullues të tij dhe e paraqet për miratim në KRRT dhe në këshillin bashkiak.
– Pas miratimit në këshillin bashkiak dhe në organet përkatëse të detyrës së projektimit porosit hartimin e planit rregullues të qytetit në organet e specializuara, në mbështetje të ligjeve në fuqi.
– Harton ose porosit studime pjesore urbanistike në organet projektuese të specializuara shtetërore ose private të licencuara në fushën e urbanistikës, në mbështetje të dispozitave ligjore në fuqi në zbatim e zbërthim të planit rregullues të përgjithshëm të qytetit, pasi ka marrë më parë mendimin e KRRT-së.
– Shqyrton kërkesat për sheshe dhe leje ndërtimi të çdo objekti dhe dokumentacionin përkatës dhe vetëm kur ka plan rregullues të përgjithshën ose studim pjesor urbanistik të miratuar, pasi jep mendimin e saj, e paraqet për shqyrtim e miratim në KRRT. Materialet i dorëzon në sekretarinë teknike të KRRT-së.
Numri i punonjësve të zyrës së urbanistikës caktohet nga këshilli bashkiak, të cilët janë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë infrastrukture dhe inxhinierë topografë ose specialistë të përafërt, por në çdo rast, jo më pak se 5 specialistë për bashkitë qendër rrethi dhe jo më pak se 3 specialistë për bashkitë e tjera.
Përgjegjësi i zyrës së urbanistikës në bashki duhet të jetë urbanist, arkitekt ose inxhinier mjedisi në bashkitë për rrethet e kategorisë së parë dhe mund të jetë edhe inxhinier ndërtimi ose inxhinier mjedisi për kategorinë tjetër.

Neni 27
Zyra e urbanistikës në komunë ka këto të drejta e detyra:
– Drejton punën për zbatimin e programit të zhvillimit urbanistik, të miratuar brenda territorit të komunës.
– Shqyrton kërkesat për shesh e leje ndërtimi dhe dokumentacionin përkatës vetëm kur ka plan rregullues të përgjithshëm dhe studim pjesor urbanistik të miratuar dhe, së bashku me mendimin e saj, e paraqet për miratim në këshillin e komunës.
– Paraqet për miratim në KRRT të rrethit të gjitha kërkesat për sheshe ndërtimi, leje ndërtimi, për prishje objektesh dhe prerje drurësh.

Neni 28
Në rastet kur përgjegjësit a punonjësit e seksioneve dhe zyrave urbanistike vërejmë shkelje të këtij ligji, brenda dy ditëve bëjnë njoftimet përkatëse pranë organeve të policisë së ndërtimit. Mospërmbushja e këtij detyrimi nga personat përgjegjës, kur nuk ka vend për ndjekje penale, përbën shkelje të rëndë të disiplinës në punë.
Personat përgjegjës janë të detyruar të paguajnë dëmin e shkaktuar, si pasojë e shkeljeve të kryera, kur personat juridikë, fizikë, privatë dhe shtetërorë e kërkojnë këtë gjë. Në këto raste mosmarrëveshjet zgjidhen me rrugë gjyqësore.

KREU IV
ADMINISTRIMI I TOKËS PËR NDËRTIME

Neni 29
Administrimi i tokës për ndërtime bëhet nëpërmjet planeve rajonale, masterplaneve, planeve rregulluese të përgjithshme dhe studimeve urbanistike pjesore. Përmbajtja e tyre përcaktohet në Rregulloren e Urbanistikës.

Neni 30
Në kuptim të këtij ligji, toka pronë private dhe toka pronë publike kanë të njëjtën vlerë për urbanizim. Mënyra e përdorimit të tyre për qëllime ndërtimi përcaktohet në studimet urbanistike rajonale, masterplanet, planet e përgjithshme rregulluese dhe studimet urbanistike pjesore.

Neni 31
Në zbatim të studimeve urbanistike të të gjitha llojeve, sipas fazave të realizimit të tyre në përputhje me këtë ligj dhe me aktet e tjera ligjore, bëhet shpronësimi në përputhje të plotë me studimin, me vlerësimin e pasurisë së paluajtshme pronë private dhe me procedurat përkatëse për shpronësimin.

Neni 32
Pronarët e tokave, brenda vijave kufizuese të ndërtimeve në qytete, fshatra e qendra të banuara, kanë të drejtë që, nëpërmjet organeve dhe personave të licencuar më parë, të kryejnë studime për territoret e tyre në pronësi vetëm pasi të kenë marrë nga organet e urbanistikës kriteret e kushtet urbanistike të përcaktuara në studimet në fuqi. Këto studime nuk janë të detyrueshme për përdorim nga organe shtetërore, por ato mund të paraqiten si alternativa të zgjidhjeve teknike për diskutim në KRRT-në në juridiksionin e së cilës ndodhet toka bashkë me studime, që pushteti lokal ka të drejtë të bëjë për të njëjtat territore.

Neni 33
Ndalohet urbanizimi pa kriter i zonave me vlerë natyrore, i tokave bujqësore dhe i tokave të zëna me pyll pronë private .
Pronarët e tokave bujqësore jashtë vijave kufizuese të ndërtimit të qyteteve, fshatrave e qendrave të banuara kanë të drejtë të kërkojnë urbanizimin e tokave të tyre vetëm mbi bazën e përcaktimeve në studimet rajonale, masterplanet dhe studimet e zonave suburbane, të miratuara nga organi kompetent.

Neni 34
Vendi i grumbullimit të mbeturinave të të gjitha llojeve, përfshirë edhe ato teknologjike a urbane të ndërtimit, në varësi të madhësisë së sheshit, si dhe të teknologjisë së përpunimit të tyre, miratohen nga KRRT-ja në juridiksionin e së cilës është zona. Ky përcaktim duhet të bëhet në nivelin e studimit rajonal dhe të masterplaneve. Në çdo rast materiali shqyrtohet e miratohet edhe nga agjencia rajonale e mbrojtjes së mjedisit dhe inspektorati sanitar shtetëror.

Neni 35
Këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës duhet të azhurnojnë me dokumentacion të rregullt ligjor territoret në pronësi publike të juridiksionit të tyre. Vetëm pasi të jenë kryer këto veprime mbi bazën e studimeve urbanistike, ato kanë të drejtë të shqyrtojnë e të propozojnë leje për ndërtim në këto territore në përputhje me ligjin, sipas kompetencave përkatëse.

Neni 36
Planet rajonale, masterplanet, planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet pjesore urbanistike, të hartuara nga organet e përcaktuara me ligj, depozitohen brenda 15 ditëve nga data e përfundimit të tyre në sekretarinë teknike të KRRT-së të rrethit a bashkisë së qyteteve të kategorisë së parë dhe për një afat 30-ditor vihen në dispozicion të të interesuarve. Njoftimi bëhet me mjetet e informacionit publik. Të interesuarit për këto materiale paraqesin vërejtjet e tyre në seksionin e urbanistikës së nivelit lokal. Brenda afatit 30 ditë, organi projektues në bashkëpunim me seksionin a zyrën përkatëse të urbanistikës në rreth, në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Bashkinë e Tiranës, pasqyron vërejtjet dhe materiali përfundimtar paraqitet në mbledhjen më të afërt të KRRT-së përkatëse.

Neni 37
Planet rajonale dhe masterplanet përgatiten për periudha kohore mbi 20-vjeçare, ndërsa planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet urbanistike pjesore hartohen për periudha kohe të caktuara 10-15-vjeçare, duke përcaktuar përparësitë e fazës së parë 5-vjeçare. Ato mund të ndryshohen me propozim të organeve të pushtetit lokal, duke motivuar ndryshimin e duke miratuar këto ndryshime nga organet që kanë në kompetencë miratimin e tyre.
Gjatë kohës që përgatitet ndryshimi i një studimi urbanistik të çfarëdolloj, deri në miratimin e tij përfundimtar, mbetet në fuqi studimi i mëparshëm.

Neni 38
Paraqitja e kërkesës me shkrim për miratimin e sheshit të ndërtimit dhe të kushteve urbane të tij, si dhe të çdo studimi urbanistik, është e detyrueshme për çdo person fizik e juridik, vendas ose të huaj, i cili do të ndërtojë një strukturë ndërtimore mbitokësore e nëntokësore. Kërkesa për shesh ndërtimi bëhet sipas formularit nr.1, që i bashkëngjitet këtij ligji. Përcaktimet teknike të dokumentcionit dhe forma grafike e tyre jepen në Rregulloren e Urbanistikës

Neni 39
Kërkesa për shesh ndërtimi të çfarëdolloj paraqitet në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit, në zyrën e urbanistikës në bashkinë e qytetit ose në zyrën e urbanistikës në komunë, në varësi të vendndodhjes së sheshit. Zyrat e urbanistikës, sipas përkatësisë, pasi bëjnë shqyrtimin e dokumentacionit dhe kur ai është në përputhje me kërkesat ligjore ia kalojnë seksionit të urbanistikës në këshillin e rrethit ose zyrës së urbanistikës në bashkitë e qyteteve të kategorisë së parë dhe Bashkisë së Tiranës, ndjekjen e procedurave për paraqitje dhe shqyrtim në KRRT-në përkatëse.
Për çdo shesh ndërtimi, kërkesa duhet të jetë e bazuar në studimin urbanistik të miratuar të zonës në fjalë, ndryshe materiali kthehet deri në plotësimin e studimit, nëse është e mundur nga organi shtetëror ose nga vetë i interesuari, i cili mund të kryejë studimin urbanistik në organet e licencuara në përputhje me strategjinë e zhvillimit urbanistik të rrethit e të zonës. Sqarimet ai i merr nga zyrat përkatëse të urbanistikës. Personi i interesuar mund t’i kryejë studimet me shpenzimet e veta, duke respektuar kërkesat e ligjit.

Neni 40
Destinacioni i shesheve kryesore të ndërtimit dhe kushtet urbanistike të tyre përcaktohen në planet e përgjithshme rregulluese ose në studimet pjesore urbanistike të miratuara.
Kërkesa për miratim të destinacionit funksional dhe të kushteve urbanistike të sheshit mbi truall pronë private, bëhet vetem nga pronari i tij.
Për një shesh ndërtimi pronë publike mund të paraqiten disa kërkesa. Këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë dhe këshilli i komunës i shqyrtojnë kërkesat në formë ofertash konkurruese, duke zgjedhur atë që plotëson më mirë kushtet financiare, ekonomike e sociale, urbanistike, arkitektonike, funksionale mjedisore dhe kushtet e tjera, të cilat kanë të njëjtën rëndësi në vlerësimin e ofertave.

Neni 41
Organet e pushtetit lokal, kur janë të interesuara për ndërtime në një zonë të caktuar në pronësi publike, për objekte me rëndësi publike e shoqërore shpallin konkurs. Shqyrtimi dhe zgjedhja e ofertave bëhet në përputhje me ligjin.

Neni 42
Këshilli i rrethit, i bashkisë apo komunës, në përputhje me kërkesat e këtij ligji, janë të detyruar të vënë në dispozicion të Entit Kombëtar të Banesave sheshet e ndërtimit për ndërtim banesash për të pastrehët në territore pronë publike, sipas kërkesës së tij për një afat prej 2 vjetësh.

Neni 43
Për truallin pronë publike, zyrat e urbanistikës në rreth, bashki apo komunë bëjnë publikimin e studimit të miratuar dhe të kërkesave për sheshe ndërtimi në territore pronë publike sipas vendndodhjes së tyre. Publikimi bëhet jo më pak së 20 ditë përpara asaj të caktuar për shqyrtimin e tyre në këshillin e rrethit, të bashkisë e të komunës. Sipas kompetencës, këshilli i rrethit, i bashkisë dhe i komunës shqyrton kërkesat, dokumentacionin, mendimin e zyrës së urbanistikës dhe vendos me shumicë votash dhënien e sheshit ofertës më të mirë.
Vendimi i këtyre këshillave shpallet dhe nënshkruhet nga kryetari i këshillit të rrethit, të bashkisë a të komunës.
Vendimi i KRRT-së për dhënien e sheshit të ndërtimit për pronat publike dhe kushtet urbanistike, mbi bazën e të cilit do të hartohet projekti për leje ndërtimi, pas përzgjedhjes që kanë bërë këshilli i rrethit, i bashkisë dhe i komunës, bëhet sipas fomularit nr.2, bashkëngjitur këtij ligji. Përgjigjja për kërkesën e sheshit të ndërtimit si për truallin pronë private dhe atë pronë publike merret përkatësisht në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit, në zyrën e urbanistikës në bashki e komunë, ku është paraqitur kërkesa.

Neni 44
Nga data e paraqitjes së kërkesës për miratimin e sheshit me destinacionin funksional të tij, si dhe kushtet urbanistike deri në daljen e vendimit nuk duhet të kalojnë më shumë së dy muaj. Në rast se kërkuesi nuk është dakord me vendimin e KRRT-së, mund të ankohet në këshillin e rrethit dhe këshillin e bashkisë për rishqyrtimin e kërkesës. Rishqyrtimi i kërkesës dhe vendimi i KRRT-së është i formës së prerë.

Neni 45
Çdo person fizik e juridik, vendas ose i huaj që do të ndërtojë në territorin e Republikës së Shqipërisë duhet të pajiset me leje ndërtimi. Ky është dokumentacioni i vetëm ligjor mbi bazën e të cilit lejohet ndërtimi. Leja e ndërtimit i jepet personit juridik ndërtues të licencuar.
Si në rastin kur toka është pronë private, ashtu dhe kur ajo është pronë publike, personi juridik ndërtues duhet të paraqesë kontratën e lidhur me pronarin e tokës ose me personin që ka marrë sheshin e ndërtimit nga KRRT-ja
Kërkesa për leje ndërtimi bëhet sipas formularit 3 dhe 3/1 pjesë e këtij ligji. Në rregulloren e urbanistikës përcaktohen kërkesat teknike të dokumenteve dhe forma grafike e tyre.

Neni 46
Nga data e miratimit të destinacionit të funksionit dhe të kushteve urbanistike të sheshit të ndërtimit, deri në paraqitjen e kërkesës për leje ndërtimi, për sheshe në pronë publike me sipërfaqe deri në 0.1 hektar nuk duhet të kalojnë më shumë se tre muaj dhe për sheshe me sipërfaqe mbi 0.1 hektar jo më shumë se 6 muaj. Në rast të shkeljes së këtyre afateve për sheshe pronë publike, zyra apo seksioni i urbanistikës vë në dijeni këshillin e bashkisë ose këshillin e rrethit dhe këshillin e komunës sipas vendndodhjes së sheshit, i cili vendos për shtyrjen e afatit ose për një shpërndarje të re të sheshit.
Për rastet e territoreve pronë private afati kohor i vendimit të KRRT-së për miratimin e destinacionit të funksionit të sheshit të ndërtimit dhe të kushteve urbanistike të tij, pavarësisht nga sipërfaqja, është 6 muaj. Në rast se ky afat kohor kalohet, kërkesa ripërsëritet. Kur shkelen afatet për vendimin e sheshit të ndërtimit, si për territorin pronë private dhe ato pronë publike, vendimi i KRRT-së bëhet i pavlefshëm.

Neni 47
Ndalohet kalimi ose transferimi në çdo formë i lejes së ndërtimit.

Neni 48
Leja e ndërtimit kërkohet për kryerjen e punimeve si vijon:
– ndërtime të reja të çdo lloji, mbi e nëntokësore, shtesa, impiante të ndryshme, rrugë, ura, porte, aeroporte, autostrada, hekurudha, punime infrastrukture, ujësjellës, kanalizim, telefoni, elektrik, tubacione gazi, nafte, avulli, varreza, kariera të materialeve të ndërtimit,
– ndërtime mbi themele ekzistuese,
– ndryshime të objekteve që prekin anën e jashtme të tij me elemente arkitektonike, si dhe kur bëhen ndërhyrje në konstruksion dhe në qëndrueshmërinë e objektit ekzistues,
– hapje dhe mbyllje dritaresh, hapje në katet e para të objekteve ekzistuese, përshtatje në shtimin e vëllimit të objektit në formë shtesash anësore ose ngritje kati shtesë,
– ripunim të rifiniturave të jashtme, suvatime, ngjyrosje etj.,
– rrethime të përkohshme dhe të përhershme,
– rrethime e ndërtime të përkohshme për periudhën e realizimit të punimeve të ndërtimit,
– ndërtime barakash, ekspozitash, panairesh, tribunash, reklamash etj.
– prerje drurësh,
– prishje ndërtesash.

Neni 49
Drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës dhe seksionet e urbanistikës në rrethet dhe qytetet e kategorisë së parë shqyrtojnë kërkesat për leje ndërtimi për:
– rrethim të përkohshem për sheshet e ndërtimit, të miratuar me afat kohor 6 muaj,
– hapje porte në mur rrethues, rrethim oborri i përkohshem dhe i përhershëm,
– hapje dere dhe dritare që nuk cenon arkitekturën dhe konstruksionin,
– leje për ndryshim destinacioni të objekteve ekzistuese,
– leje për vendosje reklamash,
– leje për prishje ndërtesash.
Këto kërkesa shqyrtohen nga këshillat teknike përkatëse sipas procedurës së përcaktuar në nenin 22 dhe miratohen nga kryetari i bashkisë a kryetari i këshillit të rrethit të kategorisë së parë.
Leja për prerje drurësh është kompetencë e KRRT-së.
Sekretaria teknike informon KRRT-në lidhur me lejet e miratuara për këto raste.
Kur ndonjë anëtar i KRRT ka vërejtje për këto leje, atëherë ato diskutohen në mbledhjen e tij dhe KRRT-ja ka të drejtën e anulimit të këtyre lejeve.

Neni 50
KRRT-ja miraton ose kundërshton dhënien e lejes së ndërtimit me shumicë votash. Vendimi për miratimin e lejes së ndërtimit del me firmën e kryetarit të KRRT-së. Ky vendim shoqërohet edhe me planimetrinë përkatëse, që nënshkruhet nga kryetari dhe sekretari i KRRT-së.
KRRT-ja nuk ka të drejtë të miratojë lejen e ndërtimit në rastet kur:
– projekti i paraqitur ka ndryshuar destinacionin e sheshit të ndërtimit;
– projekti i paraqitur ka ndryshuar përmasat e sheshit të ndërtimit.
Nga data e paraqitjes së kërkesës për leje ndërtimi deri në datën e miratimit ose kundërshtimit të saj, nuk duhet të kalojnë më shumë së 45 ditë.
Në sekretarinë teknike të KRRT-së depozitohet i gjithë dokumentacioni teknik i paraqitur, që përfshin dokumentet sipas ligjit dhe projektin e plotë teknik, si dhe llogaritjet bazë të konstruksionit dhe preventivin. Dokumentacioni duhet të jetë origjinal dhe në gjuhën shqipe.

Neni 51
Personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit duhet të paguajë 1% të vlerës së investimit që do të kryejë sipas preventivit të objektit. Ky fond depozitohet për llogari të financimit të studimeve urbanistike në pushtetin lokal.
Gjithashtu, personi fizik dhe juridik përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit duhet të paguajë lidhur me shfrytëzimin e rrjetit inxhinierik ekzistues të ujësjellësit, kanalizimit, elektrikut, telefonisë, të rrugëve etj., si më poshtë:
– 5 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit kur objekti ndërtohet brenda vijave kufizuese të qyteteve.
– 2 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit kur objekti ndërtohet jashtë vijave kufizuese të qyteteve.
Kontrolli i pagesave me preventivin përfundimtar të objektit që do të ndërtohet dhe projektin e infrastrukturës bëhet nga sekretaria teknike e KRRT-së në bashkëpunim me seksionin e financës.
Pagesa bëhet menjëherë në seksionin e financës në këshillin e rrethit a të qytetit të kategorisë së parë (ose Bashkinë e Tiranës) me autorizimin e sekretarisë teknike të KRRT-së. Ky fond përdoret për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës të njësive bazë të pushtetit lokal. Dokumenti i lejes së ndërtimit jepet pasi është bërë depozitimi i dokumentit të pagesës në dosjen e objektit.

Neni 52
Afati i vlefshmërisë së lejes të ndërtimit përcaktohet në vendimin e marrë nga KRRT dhe KRRTRSH. Kur objekti që ndërtohet ka nevojë për një kohëzgjatje më të madhe se ajo e miratuar, bëhet kërkesa përkatëse bashkë me argumentimin për zgjatjen e afatit të lejes. Në këtë rast, personat fizikë a juridikë nuk bëjnë pagesë shtesë.

Neni 53
Leja e ndërtimit i jepet kërkuesit të saj sipas formularit nr.4, që i bashkëlidhet këtij ligji. Për rastet kur sipërfaqja e sheshit është mbi 0.5 hektar, leja e ndërtimit plotësohet nga sekretaria teknike e KRRT-së, pasi është miratuar leja në KRRTRSH.
Për objekte të rëndësishme që ndërtohen në qendra të qyteteve, studimet urbanistike të të cilave janë miratuar në KRRTRSH, leja e ndërtimit miratohet po nga KRRTRSH. Formulari i lejes plotësohet nga sekretaria teknike e KRRT-së së rrethit a qytetit përkatës. Për objektet që prokurohen me fonde shtetërore, lejen e ndërtimit e merr organi që miraton fondin, përpara se të japë në sipërmarrje ndërtimin e objektit.

Neni 54
Në lejen e ndërtimit përcaktohet detyrimi për pranimin e kontrollit të realizimit të ndërtimit nga drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, nga seksioni i urbanistikës në rreth dhe në qytetet e kategorise së parë, nga zyra e urbanistikës në bashki e komunë, të cilat duhet të njoftojnë me shkrim sekretarinë teknike të KRRT-së për çdo kontroll. Kontrolli bëhet me dokument për:
– piketimin e objektit;
– përfundimin e themeleve;
– përfundimin e karabinasë për të gjithë objektin;
– përfundimin e sistemimit të jashtëm në sheshin e ndërtimit sipas projektit.
Çdo akt kontrolli depozitohet në dosjen e objektit. Përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë të gjitha rastet kur vërtetohet se sipërfaqja dhe volumi i objektit që ndërtohet është zmadhuar jashtë kushteve të projektit të miratuar në lejen e ndërtimit. Masa e dënimit me gjobë do të jetë sa vlera e ndërtimit jashtë projektit të miratuar. Vlera e gjobës për këtë kundërvajtje administrative caktohet nga organet e Policisë së Ndërtimit.
Në rastet kur KRRT apo Policia e Ndërtimit vendos prishjen e volumit që ështe ndërtuar jashtë projektit të miratuar, shpenzimet e prishjes mbulohen nga kundërvajtësi.

Neni 55
Shitja e truallit pronë shtetërore ose publike bëhet në përputhje me ligjin nr.7980, datë 27.7.1995 “Për shitjen e trojeve”. Në rastet e ndërtimeve në prona publike, në çastin e marrjes së lejes së ndërtimit, personi fizik e juridik paguan 50 për qind të vlerës së truallit dhe, kur përfundon karabinaja e katit të parë, paguhet edhe pjesa tjetër e kësaj vlere.

Neni 56
Në ngritjen e kantierit, personi fizik e juridik që zbaton punimet është i detyruar të ekspozojë në një vend të dukshëm tabelën me të dhënat për llojin e objektit, emrin e shoqërisë zbatuese, drejtorin e punimeve, përgjegjësin e zbatimit të punimeve, emrin e personit juridik a fizik projektues dhe afatin e përfundimit të punimeve.

Neni 57
Në lejen e ndërtimit përcaktohen kufiri i rrethimit të përkohshëm, lartësia dhe lloji i rrethimit për të mos penguar pamjen për qarkullimin rrugor dhe anën estetike dhe, në asnjë rast, nuk lejohet që rrethimi të zërë trotuarin. Përpara marrjes së lejes së ndërtimit, kërkuesi i saj deklaron me shkrim se do të mbajë pastër rrugët, trotuarin dhe mjedisin rreth objektit gjatë ndërtimit dhe me përfundimin e punimeve, do ta kthejë atë në gjendjen e mëparshme, veçanerisht rrugët dhe trotuaret e dëmtuar, si dhe linjat nëntokësore. Kur veprimet, në kundërshtim me kushtet e lejes së ndërtimit, të cilat shkaktojnë dëmtimin e mjedisit, KRRT ka të drejtë të pezullojë punimet dhe të kërkojë përmbushjen e detyrimeve sipas deklarimit, si dhe pagesën e shpenzimeve me vlerë të barabartë me punimet që do të kryhen deri në kthimin e mjedisit përreth në gjendjen e mëparshme.
Për rastet kur punimet ndërpriten nga vetë zotëruesi i lejes, mbaron afati i lejes së ndërtimit, si dhe kur për shkak të ndërprerjes së punimeve, faza e ndërtimit të objektit krijon shqetësime për funksionet dhe gjendjen e mjedisit rrethues, zotëruesi i lejes gjobitet. Në rast se punimet nuk vazhdojnë përsëri, atëherë këshilli i rrethit, këshilli i bashkisë ose këshilli i komunës i rekomandojnë KRRT, krahas heqjes së lejes së ndërtimit, edhe zgjidhje të tjera për të rivendosur funksionet dhe gjendjen normale të asaj zone.

Neni 58
Leja për ndërtime të objekteve të përkohshme jepet vetëm për rastet e fatkeqësive natyrore ose për raste të njehsuara me to. Ndërtimet e përkohshme kryhen me materiale të çmontueshme, pa përdorur struktura beton armeje, blloqe betoni, murature e soleta.
Leja për ndërtimin e këtyre objekteve të përkohshme jepet për një periudhë deri një vit.

Neni 59
Objektet që paraqesin rrezik shembje me pasoja për jetën dhe shëndetin e njerëzve dhe mbi pasurinë e të tretëve, që nuk janë riparuar nga pronari brenda afatit maksimal të qëndrueshmërisë fizike të tyre, të përcaktuar në bazë të raporteve teknike të ekspertëve, shëmben në afatin që caktohet me vendim të KRRT-së nga vetë pronari. Me kalimin e këtij afati ato shëmben nga organet e Policisë së Ndërtimit në bazë të kërkesës së KRRT-së. Shpenzimet e shembjeve paguhen nga pronari i objektit. Urdhri i nënshkruar nga kryetari i KRRT-së për nxjerrjen e këtyre shpenzimeve është titull ekzekutiv.

Neni 60
Drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, zyrat e urbanistikës në njësitë administrative të saj, zyrat e urbanistikës në bashkitë e tjera, seksionet e urbanistikës në këshillat e rretheve dhe zyrat e urbanistikës në komuna kontrollojnë destinacionin e përdorimit të ndërtimeve në përputhje me atë të miratuar.
Çdo ndryshim i destinacionit të ndërtesave në përgjithësi, kalimi i ndërtesave private nga pronësia e një pronari tek një tjetër, dhe kur ky kalim bëhet duke ndryshuar destinacionin, bëhet pasi të merret leje në zyrat e përmendura më lart.

Neni 61
Në studimet rajonale, masterplanet, planet rregulluese të përgjithshme dhe studimet pjesore urbanistike, në bashkëpunim me Agjencinë Kombëtare të Mjedisit dhe Drejtorinë e Përgjithshme të Pyjeve dhe Kullotave bëhet klasifikimi i zonave pyjore, zonave me vlerë mjedisore, parqeve pyll, brezave të gjelbëruar e territoreve të gjelbëruara që duhen ruajtur, mbrojtur e shtuar. Ky klasifikim, pas miratimit, ndalon çdo lloj ndryshimi, dëmtimi e zvogëlimi të sipërfaqeve të gjelbëruara nëpërmjet dhënies së shesheve të ndërtimit, ndryshimit të destinacionit të tyre, që shkaktojne dëmtime në mbrojtjen, ruajtjen dhe shtimin e këtyre zonave.

Neni 62
KRRT-të e rretheve, të bashkive të qyteteve të kategorise së parë, të Bashkisë së Tiranës dhe KRRTRSH nuk kanë të drejtë të miratojnë asnjë ndërtim të përhershëm ose provizor, jashtë funksionit të territorit të përcaktuar në studimet e miratuara, në territore pronë publike të tilla si:
– territore të objekteve social-kulturore,
– territore të gjelbërta,
– territore sportive,
– sheshe dhe hapësira ndërmjet blloqeve të ndërtuara të banesave;
– rrugë, sheshe publike dhe vendqëndrime,
të përcaktuara dhe interpretuara në Rregulloren e Urbanistikës. Ndërtimet që mund të bëhen janë vetëm ato të përcaktuara në studimin urbanistik në përputhje të plotë me funksionin e miratuar.
Për rastet e pronave të kthyera nga komisionet e kthimit dhe të kompesimit të pronave ish- pronarëve, kur këto prona gjenden në territore të tilla, KRRT-të e të gjitha niveleve nuk kanë të drejtë të ndryshojnë destinacionin e përcaktuar në studimin e miratuar. Në këto raste pronarët e tokave kanë të drejtë të kërkojnë kompesim sipas ligjeve në fuqi.

Neni 63
Kërkesa për të bërë prerje apo shkulje drurësh bëhet sipas formularit nr.6, që i bashkangjitet këtij ligji. Kjo kërkesë shqyrtohet nga KRRT në juridiksion të të cilit ndodhet zona ku do të priten ose do të shkulen pemët. Në rast se KRRT vendos miratimin e kësaj kërkese, ai jep lejen e ndërtimit, e cila lëshohet vetëm pasi është bërë pagesa për çdo prerje apo dëmtim tjetër. Pagesa bëhet pranë ndërmarrjes në varësi të bashkisë, komunës apo rrethit që administron territoret e gjelbërta.
Personi fizik e juridik, para se t’i jepet leja për prerje drurësh, ështe i detyruar të bëjë mbjellje pemësh me trefishin e drurëve që do të priten, në një zonë ku do ta caktojë ndërmarrja e gjelbërimit ose pyjeve.
Leja për prerje drurësh është e vlefshme vetem për një periudhë 3-mujore.

KREU V
NDËRTIMET NË ZONAT TURISTIKE

Neni 64
Zonat turistike bregdetare, liqenore dhe kontinentale janë të miratuara me dispozita të veçanta. Ato kanë kufirin gjeografik të shtrirjes së tyre, të miratuar nga organet përkatëse. Kriteret, që ndiqen për ndërtimet brenda këtyre kufijve, përcaktohen me ligj.

Neni 65
Zhvillimi i ndërtimeve në zona turistike përcaktohet në planet rajonale dhe masterplanet e zhvillimit turistik.

Neni 66
Zhvillimi i ndërtimeve në zona turistike bëhet duke ruajtur në maksimum natyrën dhe funksionet e tyre. Këto ndërtime zhvillohen si rregull në territore që dëmtojnë sa më pak gjelbërimin.
Nuk lejohet zhvillimi i një strukture turistike pa studim të miratuar të infrastrukturës inxhinierike.

Neni 67
Me qëllim që të mbrohen zonat turistike:
– Ndalohet marrja e materialeve tokësore brenda kufirit të zonës turistike, sikurse jane: dhe, zhavorr, rërë, gurë, dru etj.
– Ndalohet marrja e materialeve nga shtretërit e lumenjve, në zonat bregdetare dhe bregliqenore.
– Ndalohet kryerja e punimeve të tharjes, të bonifikimit, të krijimit të dambave dhe e punimeve të tjera bonifikuese, përveç rasteve të miratuara nga KRRTRSH, Këshilli Kombëtar i Ujërave dhe Agjencia Kombëtare e Mjedisit në bazë të dispozitave të ndikimit në mjedis.
Këto kushte vlejnë dhe për punimet e mbrojtjes bregdetare që kryhen nga Ministria e Mbrojtjes.

Neni 68
Qytetet, fshatrat dhe qendrat e tjera të banuara që ndodhen brenda kufirit të zonave turistike, bregdetare, liqenore dhe kontinentale zhvillohen mbi bazën e planeve rregulluese të tyre. Bashkekzistenca me sistemet ekologjike natyrore zgjidhet nëpërmjet studimeve rajonale dhe të masterplaneve.

Neni 69
Krijimi dhe zgjerimi i porteve bregdetare tregtare, turistike dhe të peshkimit, si dhe të zonave industriale, tregtare e turistike përkatëse bëhet mbi bazën e masterplaneve të zhvillimit të zonave turistike.

Neni 70
Sheshet e ndërtimit për objektet turistike bregdetare, liqenore e kontinentale miratohen në përputhje me studimet urbanistike të miratuara nga KRRTRSH. Studimet dhe sheshet e ndërtimit të miratuara në këto zona, i vihen në dispozicion Komitetit të Zhvillimit të Turizmit për zgjedhjen e ofertave për investim. Lejet për ndërtimet në zonat turistike bregdetare, liqenore dhe kontinentale miratohen nga KRRTRSH. Procedura e plotësimit dhe dorëzimit të dokumentacionit bëhet në seksionin e urbanistikës së rrethit përkatës, pasi të jetë marrë më parë vendimi i Komitetit të Turizmit dhe i Agjencisë Kombëtare së Mjedisit.

KREU VI
ADMINISTRIMI I ZONAVE DHE TERRITOREVE ME VLERA
TË VEÇANTA KULTURORE, MJEDISORE,
ARKEOLOGJIKE, MUZEALE E STRATEGJIKE

Neni 71
Në hartimin e studimeve rajonale, masterplaneve të zhvillimit territorial, planeve rregulluese e studimeve pjesore, territoret me vlera të veçanta mjedisore, historike, kulturore, arkeologjike, muzeale, ushtarake e strategjike evidentohen, përkufizohen e mbrohen në përputhje me dispozitat e veçanta.
Neni 72
Në hartimin e studimeve rajonale, masterplaneve të zhvillimit territorial, planeve rregulluese e studimeve pjesore, përcaktohen territoret me vlera mjedisore, sistemet ekologjike, parqet kombëtare, rezervatet e florës dhe të faunës, sipas klasifikimit dhe kritereve për ruajtjen, mbrojtjen dhe zhvillimin e tyre, të parashikuara në dispozita të veçanta.

Neni 73
Zonat, komplekset dhe objektet ndërtimore ekzistuese me vlera arkeologjike, muzeale dhe historike duhet të respektohen në studimet urbanistike duke siguruar mbrojtjen e tyre sipas kërkesave të institucioneve të specializuara. Ndalohet çdo lloj ndërtimi deri në një distancë 200 m nga kufiri i zonave arkeologjike të vëna në mbrojtje. Ndërtimet në qytetet muze, në zonat e mbrojtura të tyre dhe në afërsi të monumenteve të veçantë, si dhe zonat rreth tyre, bëhen sipas përcaktimit të këtij ligji duke marrë më parë mendimin e institucioneve përkatëse.

Neni 74
Ruajtja, mbrojtja dhe zhvillimi i strukturave dhe objekteve urbanistike – arkitektonike me vlera të veçanta pasqyrohen në studimet urbanistike dhe miratohen në KRRTRSH.

KREU VII
NDËRTIMET E KUNDËRLIGJSHME DHE ZËNIA
ARBITRARE E TRUALLIT

Neni 75
Zënia arbitrare e truallit për çdo lloj ndërtimi, përveç dënimit me gjobë, shoqërohet edhe me detyrimin e prishjes së menjëhershme të objektit dhe kthimin e truallit në gjendjen e mëparshme me shpenzimet e kundërvajtësit.
Vënia e gjobës, prishja e objektit dhe kthimi i truallit në gjendjen e mëparshme realizohet në bazë të urdhrit të dhënë nga kryetarit i degës së Policisë të Ndërtimit në rreth. Ekzekutimi i urdhrit bëhet nga Policia e Ndërtimit me ndihmën e organeve dhe subjekteve të specializuara.

Neni 76
Ndërtimet e bëra pa leje ndërtimi janë të kundërligjshme. Ndalohet hipotekimi dhe regjistrimi i tyre në regjistrat e pasurive të paluajtshme.
Për efekt të zbatimit të planeve urbanistike nuk bëhet asnjë lloj zhdëmtimi apo shpronësimi për ndërtimet e kundërligjshme, si nga organet shtetërore, ashtu dhe nga privatët që zbatojnë planet urbanistike të miratuara nga organet kompetente.

Neni 77
Për ndërtimet e kundërligjshme të bëra deri në kohën e hyrjes në fuqi të këtij ligji, KRRT, sipas përkatësisë, vendos:
– Kur ndërtimet e kryera pengojnë realizimin e studimeve të miratuara të çdo niveli që janë në fuqi, KRRT vendos prishjen e tyre sipas fazave të realizimit të studimeve.
– Kur ato përbëjnë rrezik për mjedisin apo kanë zënë territoret publike, prishen menjëherë.
Për ndërtimet e kryera pa leje nga pronarët në pronën e tyre, kur plotësohen kushtet urbanistike, KRRT vendos për legalizimin e ndërtimit me kushtin e detyrimit të pagesës së gjobës të barabartë me 10 për qind të vlerës së investimit të realizuar, ndërsa për shtëpitë e banimit 4 për qind të kësaj vlere. Kjo vlerë investimi me kërkesë të seksionit a zyrës urbanistike përcaktohet nga ekspertët vlerësues të pasurive të paluajtshme. Shpërblimi i ekspertëve miratohet nga zyra a seksioni urbanistik dhe përballohet nga kundërvajtësi.

Neni 78
Ndërtimet që kryhen pa leje ndërtimi në sheshin e miratuar, janë ndërtime të kundërligjshme. Seksioni i urbanistikës në bashki a rreth, drejtoria e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, policia bashkiake, si dhe personat e tjerë të interesuar, kur vërejnë ndërtime të tilla, njoftojnë menjëherë degën e Policisë së Ndërtimit në rreth për ndërtimin e kundërligjshëm. Dega e Policisë së Ndërtimit, pas marrjes së njoftimit nga organet e mësipërme ose me iniciativën e saj, vendos menjëherë pezullimin e ndërtimit të paligjshëm dhe vendos masën e gjobës, sipas nenit 81 të këtij ligji.

Neni 79
Për ndërtimin e kundërligjshëm, të pezulluar sipas nenit 78, merr vendim KRRT e rrethit ose e Bashkisë së Tiranës në mbledhjen e tij më të afërt.
KRRT jep lejen e ndërtimit kur ndërtimi plotëson kërkesat e këtij ligji, në rast të kundërt merr vendim për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm. Këto vendime janë të formës së prerë dhe prishja e ndërtimit realizohet brenda 5 ditëve nga dalja e urdhrit të kryetarit të bashkisë ose të rrethit për prishjen ndërtimit të kundërligjshëm, në zbatim të vendimit të KRRT-së.

Neni 80
Në rastet kur zbatimi i procedurave të neneve 75 dhe 79 pengohet nga kundërvajtësit, veprime nga të cilat kanë ardhur ose mund të vijnë pasoja për rendin publik, organet e Policisë së Ndërtimit mund të thërrasin në ndihmë forcat e rendit publik.
Në rastet kur kundërshtimi nga ana e kundërvajtësve përbën vepër penale, pa vonesë bëhet kallëzim për vepër penale oganit të ndjekjes penale.

KREU VIII
SANKSIONET

Neni 81
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelja dhe kryerja e veprimeve të kundërligjshme, që përbëjnë kundërvajtje administrative në fushën e urbanistikës, dënohen me gjobë:
– Për nenet 34, 56, 57, 58 me shumën 50 000 lekë.
– Për nenet 60, 61, 63 me shumën 200 000 lekë.
– Për nenet 66, 67, 73, 75, 77, 78 me shumën 500 000 lekë.
Gjobat vendosen nga kryetari i degës së Policisë të Ndërtimit.

Neni 82
Kundër vendimeve të kryetarit të degës së Policisë të Ndërtimit në rreth mund të bëhet ankim brenda 5-ditëve nga dita e njoftimit pranë drejtorit të Policisë së Ndërtimit, i cili duhet të shprehet brenda 10 ditëve. Kundër vendimit të këtij të fundit, mund të bëhet ankim në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja, brenda 5-ditëve nga njoftimi i tij.

Neni 83
Ankimi në gjykatë kundër vendimeve të KRRT-ve, të organeve të Policisë Ndërtimore dhe atyre të vënies së gjobave, nuk pezullon ekzekutimin e tyre.
Në rast se, në bazë të vendimit përfundimtar të formës së prerë të gjykatës vendoset pranimi i padisë ose i ankimit, i dëmtuari ka të drejtë të kërkojë, nga organi që ka dhënë vendimin, shpërblimin për dëmin e shkaktuar.

Neni 84
Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet e prishjes, të përcaktuara në këtë ligj, paguhen nga kundërvajtësit brenda 5-ditëve nga dita e njoftimit të vendimit të organit të Policisë së Ndërtimit ose nga dita kur vendimi i gjykatës merr formë të prerë. Pas kalimit të këtij afati paguhet kamatë 2 për qind në ditë deri në një muaj. Pas kalimit të këtij afati (një muaj), organet e Policisë së Ndërtimit kërkojnë ekzekutimin e tij në rrugë gjyqësore, sipas ligjeve në fuqi. Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet paguhen në zyrën e financës së organit të pushtetit lokal.

Neni 85
Formularët bashkëngjitur nr.1, 2, 3, 3/1, 4,5, 6, 7, 8 dhe 9 janë pjesë integrale e këtij ligji.
Neni 86

Ligji nr.7693, datë 6.4.1993 “Për urbanistikën” dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji, shfuqizohet.

Neni 87

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2222, datë 28.9.1998 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr.8453, datë 4.2.1999

PËR DISA PLOTËSIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, BAZUAR NË VENDIMIN NR.2, DATË 25.1.1999 TË GJYKATËS KUSHTETUESE

Duke u bazuar në vendimin nr.2, datë 25.1.1999 të Gjykatës Kushtetuese, me anë të së cilës Gjykata Kushtetuese shfuqizoi si antikushtetues paragrafin e fundit të nenit 14 dhe paragrafin e parë dhe të tretë të nenit 23 të ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e një grupi deputetësh,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën” bëhen këto ndryshime:

Neni 1
Neni 14 paragrafi i parë riformulohet si vijon:
“Organet e specializuara për urbanistikën pranë/në pushtetin lokal janë:”
Si paragraf i fundit i nenit 14 bëhet formulimi i mëposhtëm:
“Ngritja e KRRT-ve bëhet në mënyrën dhe përbërjen e parashikuar me këtë ligj, ku çdo subjekt i paraqet kryetarit të rrethit (bashkisë) përfaqësuesit e vet. Mbledhja e parë e KRRT-së thirret brenda 10 ditëve nga çasti kur pranë tij janë paraqitur më shumë se 2/3 e përfaqësuesve të subjekteve të parashikaura me këtë ligj. Anëtarët e KRRT-së shpërblehen për punën e tyre. Shpërblimi përcaktohet me akte nënligjore.

Neni 2
Si paragraf i parë i nenit 23 bëhet formulimi i mëposhtëm:
“Emërimi dhe shkarkimi i përgjegjësit të seksionit të urbanistikës në këshillat e rretheve, këshillat e bashkive të qyteteve të kategorisë së parë dhe i Drejtorit të Drejtorisë së Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, bëhet sipas ligjit nr.7572, datë 10.6.1992 “Për organizimin e funksionimin e pushtetit lokal”.

Neni 3
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2313, datë 11.2.1999 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr.8501, datë 16.6.1999

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën” bëhen këto shtesa dhe ndryshime:

Neni 1
Në nenin 6 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Në rastet e domosdoshme, miratimi i studimeve dhe ndërtimeve në tokat bujqësore të kategorisë së parë, të dytë, të tretë, të katërt dhe në zonat e mbrojtura natyrore bëhet vetëm me vendim të KRRTRSH-së.”

Neni 2
Neni 51 riformulohet:
“Personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit, duhet të paguajë 1 për qind të vlerës së investimit që do të kryejë sipas preventivit të objektit. Ky fond depozitohet për llogari të financimit të studimeve urbanistike në pushtetin vendor.
Gjithashtu, personi fizik dhe juridik, përpara marrjes së dokumentit të lejes së ndërtimit, duhet të paguajë lidhur me shfrytëzimin e rrjetit inxhinierik ekzistues të ujësjellësit, kanalizimeve, elektrikut, telefonisë, rrugëve etj.: 1 për qind të vlerës së investimit sipas preventivit. Ky fond përdoret për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës nga organet e pushtetit vendor.
Pagesa bëhet menjëherë në seksionin e financës së këshillit të rrethit apo qytetit të kategorisë së parë me autorizim të sekretarisë teknike të KRRT-së. Dokumenti i lejes së ndërtimit jepet pasi është bërë depozitimi i dokumentit të pagesës në dosjen e objektit.”

Neni 3
Në nenin 77 paragrafi i parë ndryshohet si vijon:
“Për ndërtimet e kundërligjshme të bëra deri në kohën e hyrjes në fuqi të këtij ligji, veprohet si vijon:”
Në fund të këtij neni shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Legalizimi i këtyre ndërtimeve, përveç përcaktimit të mësipërm, bëhet duke përmbushur edhe detyrimet ligjore, sipas nenit 51.”

Neni 4
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2399, datë 29.6.1999 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr. 8682, datë 7.11.2000

PËR NJË NDRYSHIM NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, NDRYSHUAR ME LIGJIN NR.8501, DATË 16.6.1999

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e një grupi deputetësh,

K U V E N D I

I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Neni 1
Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, ndryshuar me ligjin nr.8501, datë 16.6.1999, bëhet ky ndryshim:
Në nenin 51 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Përjashtohen komunat që kryejnë investime me fondet e FZHSH-së nga pagesa e 1 për qind e vlerës së investimit sipas preventivit të objektit për llogari të financimit të studimeve urbanistike të pushtetit vendor dhe 1 për qind për rikonstruksionin e rrjeteve të infrastrukturës nga organet e pushtetit vendor.”

Neni 2
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2797, datë 17.11.2000 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

L I G J
Nr. 8991, datë 23.1.2003

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, NDRYSHUAR ME VENDIMIN NR.2, DATË 25.1.1999 TË GJYKATËS KUSHTETUESE DHE ME LIGJET NR.8453, DATË 4.2.1999; NR.8501, DATË 16.6.1999 DHE NR.8682, DATË 7.11.2000

Në mbështetje të neneve 78, 81 pika 1 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, ndryshuar me vendimin nr.2, datë 25.1.1999 të Gjykatës Kushtetuese dhe me ligjet nr.8453, datë 4.2.1999; nr.8501, datë 16.6.1999 dhe nr.8682, datë 7.11.2000, bëhen këto shtesa dhe ndryshime:

Neni 1
Në nenin 1 bëhen shtesat si më poshtë:
Pas paragrafit të tretë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Plani strategjik” është një proces pjesëmarrjeje në zhvillim, i cili, nëpërmjet një plani afatmesëm, bashkërendon punën për arritjen e objektivave strategjikë, të përcaktuar nga vendimmarrësit kryesorë të pushtetit vendor. Plani strategjik ndërthur aspektin fizik, atë financiar dhe institucional. Veprimi i tij është i orientuar drejt menaxhimit të qendrës së banuar si një e tërë ose, të paktën, të komponentëve të tij kryesorë: banimit, tokës, infrastrukturës, rigjenerimit të burimeve financiare, administrimit të përgjithshëm, duke synuar integrimin e tyre.”.
– Pas paragrafit të pestë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Plani i veprimit” është një proces pjesëmarrjeje në zhvillim, i cili, nëpërmjet një plani relativisht afatshkurtër, bashkërendon punën për aktivizimin e burimeve të vlefshme materiale, financiare, për të arritur objektiva të kufizuar në zona të përcaktuara.”.
– Paragrafi i tetë ndryshohet si më poshtë:
“Zona suburbane” është zona që shtrihet jashtë vijës kufizuese të ndërtimit të qytetit. Kufiri i kësaj zone shërben për të ruajtur e parapërgatitur territorin e zhvillimit perspektiv të qytetit.”.

Neni 2
Neni 14 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 14
Organizatat e specializuara për urbanistikën, pranë njësive të qeverisjes vendore, janë:
– Këshilli i Rregullimit të Territorit, pranë këshillit të qarkut, bashkive dhe komunave (KRRT).
– Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë), në qark, në bashki dhe komuna.”.

Neni 3
Në nenin 15, pas fjalës “Lushnja” shtohen fjalët “Kukës, Peshkopi, Laç”.

Neni 4
Në nenin 17, pas paragrafit të parë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Anëtarët e KRRT-së së bashkive dhe komunave janë:
– kryetari i bashkisë/komunës;
– përgjegjësi i zyrës së urbanistikës në bashki/komunë;
– përgjegjësi i zyrës juridike në bashki/komunë;
– përgjegjësi i infrastrukturës publike në bashki/komunë;
– dy përfaqësues nga këshilli bashkiak/komunal;
– dy specialistë (urbanistë/arkitektë/inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga kryetari i bashkisë/ komunës;
– dy specialistë (urbanistë / arkitektë / inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga këshilli bashkiak/komunal.
Për komunat të cilat nuk mund të krijojnë KRRT-në me përbërjen e mësipërme, kompetencat e saj mund t’i ushtrojë KRRT-ja e qarkut.

Neni 5
Neni 18 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 18
Anëtarë të KRRT-së së qarkut janë:
– kryetari i këshillit të qarkut;
– drejtori i drejtorisë së urbanistikës në qark (sekretar i KRRT-së);
– drejtori i kadastrës në qark;
– kryetari i bashkisë qendër qarku dhe një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i propozuar nga bashkia qendër qarku;
– përgjegjësi i shërbimeve publike në qark;
– përgjegjësi i ateliesë së monumenteve të kulturës që mbulon qarkun;
– përfaqësuesi i agjencisë rajonale të mjedisit;
– përfaqësuesi i sektorit të rrugëve;
– një specialist i caktuar nga Ministria e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit;
– tre përfaqësues nga këshilli i qarkut;
– përfaqësuesi i bashkisë/komunës, për të cilën shqyrtohet dhënia e lejes përkatëse.
– një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i caktuar nga kryetari i qarkut;
– dy specialistë (urbanistë/arkitektë/inxhinierë ndërtimi), të caktuar nga këshilli i qarkut;
– një specialist (urbanist/arkitekt/inxhinier ndërtimi), i caktuar nga prefektura.”.

Neni 6
Neni 20 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 20
KRRT-ja në qark ka kompetencë të shqyrtojë dhe të miratojë:
a) detyrat e projektimit për studimet urbanistike, që shtrihen në territorin e më shumë se një bashkie/komune, miratimi i të cilave është kompetencë e KRRT-së së qarkut në territorin brenda juridiksionit të saj;
b) platformën për zhvillimin e konkurseve për studimet urbanistike në kompetencë të saj;
c) planin strategjik, planin rajonal, masterplanet, në përputhje me programet e zhvillimit;
ç) vijën kufizuese të ndërtimeve dhe zonën suburbane të qyteteve;
d) vijën kufizuese të ndërtimit të fshatrave;
dh) studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit jashtë vijave kufizuese të fshatrave, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve.
2. KRRT-të në bashki ose komunë kanë kompetencë të shqyrtojnë e të miratojnë:
a) detyrat e projektimit, studimet urbanistike, miratimi i të cilave është kompetencë e KRRT-së së bashkisë/komunës, në territorin brenda juridiksionit të saj;
b) platformën për zhvillimin e konkurseve për studime urbanistike në kompetencë të saj;
c) planin e përgjithshëm rregullues të qytetit dhe fshatit, planet e veprimit dhe rregulloret urbanistike, në përputhje me programet e zhvillimit rajonal;
ç) vijën kufizuese të ndërtimeve dhe kufirin e zonës suburbane të qyteteve;
d) planet rregulluese të fshatrave dhe studimet e pjesshme urbanistike brenda tyre;
dh) studimet e pjesshme urbanistike, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve të miratuara;
e) sheshet, lejet e ndërtimit dhe projektin e zbatimit, në zbatim dhe zbërthim të studimeve urbanistike të miratuara.
Në zonat turistike veprohet në përputhje me nenin 70 të ligjit nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, i ndryshuar. Materialet që shqyrton KRRT-ja e qarkut, bashkisë/komunës mbi bazën e studimeve bashkë me oponencën përgatiten nga sekretaria teknike e KRRT-së, funksionin e së cilës e kryen përkatësisht njësia e urbanistikës në qark, bashki/komunë.
Materialet që kalojnë për kompetencë në KRRTRSH duhet të dorëzohen në sekretarinë e saj teknike jo më vonë se 60 ditë pas miratimit të tyre nga KRRT-ja e qarkut ose bashkisë/komunës.”.

Neni 7
Në nenin 21 bëhen këto shtesa:
– Në fjalinë e katërt, pas fjalëve “e pushtetit lokal të interesuar” shtohen fjalët “e përfaqësues të njësive projektuese”.
Shtohet një paragraf si më poshtë:
“Në rastet kur përfaqësuesi i prefekturës ka vërejtje ligjore për vendimet e KRRT-së, prefekti ka të drejtë të kërkojë rishqyrtimin e lejes nga këshilli vendor përkatës.”.

Neni 8
Neni 22 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 22
Seksioni i urbanistikës në qark ka këto kompetenca:
1. Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe të zhvillimit territorial, në bashkëpunim me bashkitë dhe komunat përkatëse dhe i paraqet për shqyrtim në KRRT.
2. Bashkërendon punën për hartimin e detyrës së projektimit të planit rajonal, të planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të studimeve të pjesshme urbanistike, në bashkëpunim me njësitë e qeverisjes vendore, në juridiksionin e qarkut dhe i paraqet në KRRT.
3. Në bashkëpunim me njësitë e qeverisjes vendore që janë në juridiksionin e qarkut, harton, në përputhje me detyrën e projektimit, sipas pikës 2 të këtij neni, masterplanet e zhvillimit, planet e përgjithshme rregulluese, studimet e pjesshme urbanistike ose i porosit ato, në përputhje me ligjin, në institucionet projektuese, shtetërore ose private, të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, në zbatim e zbërthim të planeve strategjike dhe të politikave rajonale të miratuara, pasi ka marrë më parë rekomandimin e KRRT-së.
4. Shqyrton dhe paraqet në KRRT studimet urbanistike, sheshet dhe lejet e ndërtimit jashtë vijave kufizuese të fshatrave, në zbërthim dhe zbatim të masterplaneve.
5. Propozon rregullore të urbanistikës për territore në juridiksionin e qarkut, në përputhje me ligjin, dhe ia paraqet për miratim KRRT-së.
6. Përgatit materialin për ndryshimet përkatëse, në studimet e miratuara, kur paraqiten kushte të reja.
7. Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së dhe me zyrat e urbanistikës në bashki e komuna.
8. Ndihmon dhe bashkërendon punën me zyrat e urbanistikës në bashki e komuna për problemet teknike në zbatim të këtij ligji.
9. Përgatit vendimet e KRRT-së, dokumentacionin teknik, bashkë me kushtet urbanistike, të miratuara nga KRRT-ja, sipas nenit 6 të këtij ligji. Pas miratimit, 2 kopje origjinale të materialit ia dorëzon kërkuesit ose bashkisë/komunës, në juridiksionin e së cilës ndodhet zona e studiuar, jo më vonë se 30 ditë pas marrjes së vendimit të KRRT-së.
10. Kontrollon nëse lejet e miratuara nga bashkitë dhe komunat janë dhënë në përputhje me studimet e miratuara nga KRRT-të përkatëse dhe, në rast shkeljeje të këtyre studimeve, njofton këshillin e zgjedhur përkatës.
11. Mban aktet e kontrollit për lejet e miratuara nga KRRT-ja e qarkut, për këto faza të realizimit të punimeve: piketimi i objektit, përfundimi i themeleve dhe përfundimi i karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumente të tjera të tij.
Pas aktit të kolaudimit, nëse nuk janë evidentuar shkelje të vendimit, përgatit materialin për lejen e shfrytëzimit.
12. Mban kadastrën dhe statistikën urbane dhe, në bashkëpunim me zyrën përkatëse të regjistrimit të pasurive të paluajtshme, bën azhurnimin e planimetrisë së qyteteve, fshatrave dhe komunave, të cilat i arkivon çdo fund viti.
13. Dërgon, çdo 6 muaj, në Ministrinë e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit të dhëna statistikore për fushën e planifikimit të territorit.
14. Njofton, brenda 5 ditëve, organet e Policisë së Ndërtimit për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në dhe KTZ-në, ose shkelje të rregullave të sigurimit teknik.

Neni 9
Pas nenit 22 shtohet neni 22/1, si më poshtë:

“Neni 22/1
Njësia e urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, në bashkitë e kategorisë I, bashkitë e tjera dhe komuna ka këto kompetenca:
1. Përgatit materialet për studimet në fushën e planifikimit dhe të zhvillimit territorial brenda juridiksionit dhe i paraqet për shqyrtim në KRRT.
2. Drejton punën për projektimin e planit të përgjithshëm rregullues, të masterplaneve të zhvillimit territorial, të planeve të veprimit, të studimeve të pjesshme urbanistike. Përgatit dokumentacionin teknik dhe e paraqet në këshillin e bashkisë ose të komunës dhe në KRRT.
3. Harton ose porosit, në përputhje me ligjin, në institucionet projektuese, shtetërore ose private, të licencuara në fushën e studimeve urbanistike, planin e përgjithshëm rregullues, planet e veprimit, rregulloret e urbanistikës për qytetet/komunat, masterplanet, studimet e pjesshme, pasi ka marrë më parë rekomandimin e KRRT-së dhe ia paraqet asaj për miratim.
4. Mban lidhje sistematike me sekretarinë teknike të KRRTRSH-së.
5. Bashkërendon punën me zyrën e urbanistikës në qark.
6. Përgatit studimet urbanistike për sheshet e ndërtimit, për territore pronë shtetërore, me propozimin e këshillit të bashkisë/komunës dhe me miratimin e kryetarit të KRRT-së.
7. Shqyrton kërkesat për sheshe dhe leje ndërtimi të çdo objekti dhe dokumentacionin përkatës, në përputhje me planin e përgjithshëm rregullues dhe studimin e pjesshëm urbanistik të miratuar dhe i paraqet ato në këshillin teknik dhe në KRRT.
8. Shqyrton kërkesat për prishje objektesh dhe prerje drurësh dhe i paraqet në KRRT.
9. Përgatit vendimet e KRRT-së dhe dokumentacionin e nevojshëm teknik, bashkë me kushtet urbanistike, sipas studimeve të miratuara. Pas miratimit nga kryetari i KRRT-së, ia dorëzon kërkuesit jo më vonë se 30 ditë pas marrjes së vendimit, pasi kërkuesi të ketë paguar sipas ligjit detyrimet ndaj shtetit.
10. Mban aktet e kontrollit për këto faza të realizimit të punimeve: për piketimin e objektit, përfundimin e themeleve dhe të karabinasë, si dhe arkivon dokumentacionin teknik të objektit dhe dokumentet e tjera.
Pas aktit të kolaudimit, nëse nuk janë vënë re shkelje, përgatit për miratim në KRRT materialin për lejen e shfrytëzimit.
11. Mban kadastrën dhe statistikën urbane në bashkëpunim me zyrat e regjistrimit të pasurive të paluajtshme, bën azhurnimin e planimetrisë së qytetit/komunës, të cilën e arkivon në çdo fund viti;
12. Dërgon, çdo 6 muaj, në Ministrinë e Rregullimit të Territorit dhe Turizmit të dhëna statistikore për fushën e planifikimit të territorit;
13. Njofton, brenda 5 ditëve, organet e Policisë së Ndërtimit për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje.
14. Përgatit, me propozimin e KRRT-së, materialin për ndryshimet përkatëse kur paraqiten kushte të reja.”.

Neni 10
Neni 24 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 24
Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë), në qark, në Bashkinë e Tiranës dhe në bashkitë e kategorisë I duhet të ketë strukturën tip, me këtë përbërje:
sekretarinë teknike të KRRT-së;
urbanistikën studimore-projektuese;
kadastrën urbane;
urbanistikën ligjore;
infrastrukturën inxhinierike dhe të vlerësimit të impaktit në mjedis;
kontrollin teknik të projekteve.
Numri i punonjësve të urbanistikës caktohet, përkatësisht, nga këshilli i qarkut dhe këshilli bashkiak, ku përfshihen specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë infrastrukture, inxhinierë topografë dhe juristë.
Numri i punonjësve të drejtorisë së urbanistikës në Bashkinë e Tiranës caktohet nga këshilli bashkiak, ku përfshihen specialistë urbanistë, arkitektë, inxhinierë mjedisi, inxhinierë ndërtimi, inxhinierë infrastrukture, inxhinierë topografë, juristë dhe ambientalistë.
Njësia e urbanistikës (drejtori, sektor ose zyrë) në bashki dhe komuna duhet të ketë strukturën tip, ku përfshihen:
sekretaria teknike;
kadastra urbane;
urbanistika studimore;
infrastruktura inxhinierike dhe e vlerësimit të impaktit në mjedis;
urbanistika ligjore dhe e kontrollit teknik të projekteve.”.

Neni 11
Në nenin 25 bëhen këto shtesa:
– Pas fjalisë së parë shtohet fjalia si më poshtë:
“Këshilli teknik shqyrton dhe jep mendim për anën tekniko-ligjore, për materialet që paraqiten për shqyrtim në KRRT.”.
– Pas paragrafit të parë shtohet një paragraf, si më poshtë:
“Anëtarët e këshillit teknik shpërblehen për punën e kryer. Masa e shpërblimit caktohet nga këshilli përkatës i qeverisjes vendore.”.

Neni 12
Në paragrafin e parë të nenit 39 bëhen këto ndryshime:
– Fjalët “në seksionin e urbanistikës në këshillin e rrethit” shfuqizohen.
– Fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“Zyrat e urbanistikës, sipas përkatësisë, pasi bëjnë shqyrtimin e dokumentacionit tekniko-ligjor dhe, kur ai është në përputhje me kërkesat ligjore, ndjekin procedurat për paraqitje dhe shqyrtim në KRRT-në përkatëse.”.

Neni 13
Në nenet e këtij ligji, përjashtuar nenet e ndryshuara më sipër, emërtimet e mëposhtme zëvëndësohen si më poshtë:
“organet e pushtetit lokal” zëvendësohet me “organet e qeverisjes vendore”;
“këshilli i rrethit” zëvendësohet me “këshilli i qarkut”;
“kryetari i këshillit të rrethit” zëvendësohet me “kryetari i këshillit të qarkut”.
“KRRT-ja në rreth” zëvendësohet me “KRRT-ja e qarkut”.

Neni 14
Nenet 23, 26 dhe 27 shfuqizohen.

Neni 15
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr. 3682, datë 10.2.2003 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu.

LIGJ
Nr.9743, datë 28.5.2007

PËR DISA NDRYSHIME DHE SHTESA NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998 “PËR URBANISTIKËN”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të neneve 78 e 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime dhe shtesa:

Neni 1
Në nenin 9 paragrafi i parafundit ndryshohet si më poshtë:
“- Lejet e ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore kombëtare.”.

Neni 2
Neni 10 shfuqizohet.

Neni 3
Neni 19 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 19
KRRT-ja e Bashkisë së Tiranës përbëhet nga 9 anëtarë. Anëtarët e KRRT-së së Bashkisë së Tiranës janë:
– Kryetari i Bashkisë së Tiranës, Kryetar i KRRT-së;
– 3 anëtarë, me propozimin e shumicës së Këshillit Bashkiak të Tiranës;
– 3 anëtarë, me propozimin e pakicës së Këshillit Bashkiak të Tiranës;
– 1 anëtar, përfaqësues i ministrit përgjegjës për planifikimin urban;
– 1 anëtar, që zgjidhet me 3/5 e votave të të gjithë Këshillit Bashkiak të Tiranës.”.

Neni 4
Në nenin 21, pas paragrafit të parë shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Vendimet e KRRT-së Tiranë merren me jo më pak se pesë vota pro, përveç rasteve të parashikuara në nenin 20 pika 2 shkronjat “c” dhe “dh”, për të cilat vendimet merren me jo më pak se 6 vota pro.”.

Neni 5
Në fund të nenit 38 shtohet paragrafi me këtë përmbajtje:
“Kërkesat e paragrafit të mësipërm nuk zbatohen në rastin e ndërtimeve të infrastrukturës rrugore publike.”.

Neni 6
Në nenin 45 fjalia e parafundit ndryshohet si më poshtë:
“Kërkesa për leje ndërtimi bëhet sipas formularëve 3 dhe 3/1, pjesë e ligjit, përveç lejeve të ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore. Formulari i kërkesës për projektet e infrastrukturës rrugore miratohet nga ministri përgjegjës.”.

Neni 7
Në nenin 53 bëhen këto ndryshime:
1. Fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Leja e ndërtimit i jepet kërkuesit të saj sipas formularit nr.4, pjesë e ligjit, përveç lejeve të ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore. Formulari i lejes së ndërtimit për projektet e infrastrukturës rrugore miratohet nga ministri përgjegjës.”.
2. Fjalia e tretë shfuqizohet.
3. Fjalia e parafundit ndryshohet si më poshtë:
“Formulari i lejes plotësohet nga sekretari i KRRT-së/KRRTRSH-së.”.

Neni 8
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

LIGJ
Nr.9843, datë 17.12.2007

PËR DISA NDRYSHIME NË LIGJIN NR.8405, DATË 17.9.1998
“PËR URBANISTIKËN”, TË NDRYSHUAR

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Në ligjin nr.8405, datë 17.9.1998 “Për urbanistikën”, të ndryshuar, bëhen këto ndryshime:

Neni 1
Në nenin 17 paragrafi i parë, fjalët “drejtori i Policisë së Ndërtimit ose një punonjës i propozuar prej tij” zëvendësohen me fjalët “inspektori i inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, i propozuar nga kryeinspektori i këtij inspektorati”.

Neni 2
Në nenin 22 pika 14 ndryshohet si më poshtë:
“14. Njofton brenda 5 ditëve inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje. KRRT-ja vendos miratimin ose jo të ndryshimeve në projekt dhe njofton inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e vendimit përkatës.”.

Neni 3
Në nenin 22/1 pika 13 ndryshohet si më poshtë:
“13. Njofton brenda 5 ditëve inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e masave përkatëse, kur vëren shkelje të ligjshmërisë në fushën e ndërtimit, që kanë të bëjnë me KTP-në, KTZ-në dhe shkelje të rregullave të sigurimit teknik. Për rastet kur gjatë akteve të kontrollit vëren shkelje të kushteve të lejes së ndërtimit, njofton në mbledhjen më të afërt KRRT-në, e cila merr menjëherë në shqyrtim këto shkelje. KRRT-ja vendos miratimin ose jo të ndryshimeve në projekt dhe njofton inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut për marrjen e vendimit përkatës.”.

Neni 4
Në nenin 28, në fjalinë e parë, fjalët “pranë organeve të Policisë së Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “pranë inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut”.

Neni 5
Në nenin 54 bëhen këto ndryshime:
1. Në paragrafin e parafundit fjalët “organet e Policisë së Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut”.
2. Në paragrafin e fundit fjalët “ Policia e Ndërtimit” zëvendësohen me fjalët “inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.”.

Neni 6
Në nenin 59 fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“Me kalimin e këtij afati, ato prishen nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut, në bazë të vendimit të KRRT-së.”.

Neni 7
Në nenin 75 paragrafi i dytë ndryshohet si më poshtë:
“Vënia e gjobës, prishja e objektit dhe kthimi i truallit në gjendjen e mëparshme realizohen në bazë të vendimit të dhënë nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut. Ekzekutimi i vendimit bëhet nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut, me ndihmën e organeve dhe të subjekteve të specializuara, sipas legjislacionit në fuqi.”.

Neni 8
Në nenin 78 fjalia e dytë dhe e tretë ndryshohen si më poshtë:
“Seksioni i urbanistikës në bashki/komunë/qark, Drejtoria e Urbanistikës në Bashkinë e Tiranës, policia bashkiake dhe personat e tjerë të interesuar, kur vërejnë ndërtime të kundërligjshme, njoftojnë menjëherë inspektoratin ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut, i cili, pas marrjes së njoftimit ose me nismën e vet, vendos menjëherë pezullimin e ndërtimit të kundërligjshëm dhe masën përkatëse, sipas nenit 81 të ligjit “Për urbanistikën” dhe legjislacionit në fuqi.”.

Neni 9
Në nenin 79 bëhen këto ndryshime:
1. Fjalia e dytë ndryshohet si më poshtë:
“KRRT-ja jep lejen e ndërtimit, kur ndërtimi plotëson kërkesat e këtij ligji. Në rast të kundërt, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut merr vendim për prishjen e ndërtimit të kundërligjshëm.”.
2. Fjalia e fundit shfuqizohet.

Neni 10
Në nenin 80 fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Në rastet kur zbatimi i procedurave të neneve 75 dhe 79 pengohet nga kundërvajtësit, duke sjellë apo që mund të kenë pasoja për rendin publik, inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut thërret në ndihmë forcat e rendit publik.”.

Neni 11
Neni 81 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 81
Përveç detyrimeve që përmbajnë këto dispozita, shkelja dhe kryerja e veprimeve të kundërligjshme, që përbëjnë kundërvajtje administrative në fushën e urbanistikës, dënohen me gjobë si më poshtë:
– Për nenet 34, 56, 57, 58 me shumën 50 000 lekë deri në 200 000 lekë.
– Për nenet 60, 61, 63 me shumën 200 000 lekë deri në 500 000 lekë.
– Për nenet 66, 67, 73 me shumën 500 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
– Për nenet 75, 77, 78 me shumën 2 000 000 lekë deri në 5 000 000 lekë.
– Për nenin 54 masa e dënimit me gjobë është sa vlera e ndërtimit jashtë projektit të miratuar, që llogaritet sipas kostos mesatare të ndërtimit, të përcaktuar me udhëzim të Këshillit të Ministrave.
Gjoba vendoset nga inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut.”.

Neni 12
Neni 82 shfuqizohet.

Neni 13
Në nenin 83 fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Ankimi në gjykatë kundër vendimeve të KRRT-ve dhe të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut nuk pezullon ekzekutimin e tyre.”.

Neni 14
Neni 84 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 84
Gjobat, dëmshpërblimet dhe shpenzimet e prishjes, të përcaktuara në këtë ligj, paguhen nga kundërvajtësit brenda 5 ditëve nga data e njoftimit të vendimit të inspektoratit ndërtimor e urbanistik të bashkisë/komunës/qarkut ose nga data kur vendimi i gjykatës merr formë të prerë. Pas kalimit të këtij afati paguhet kamatë 2 për qind në ditë deri në një muaj. Pas kalimit edhe të këtij afati (një muaj), inspektorati ndërtimor e urbanistik i bashkisë/komunës/qarkut kërkon ekzekutimin e tij, sipas procedurave të ligjit “Për kundërvajtjet administrative” dhe më pas në rrugë gjyqësore, sipas ligjeve në fuqi. Gjobat, shpërblimet dhe shpenzimet paguhen në zyrën e financës së organit të pushtetit vendor.”.

Neni 15
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5565, datë 4.1.2008 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Bamir Topi

Read Full Post »

LIGJ
Nr.8402, datë 10.9.1998

PËR KONTROLLIN DHE DISIPLINIMIN E PUNIMEVE TË NDERTIMIT

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr. 7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Projektimi, mbikëqyrja, zbatimi dhe kolaudimi i punimeve për objektet në Republikën e Shqipërisë kontrollohen dhe disiplinohen në bazë të dispozitave të këtij ligji.

Neni 2

Ky ligj zbatohet për të gjitha projektimet dhe zbatimet e punimeve të ndërtimit që
realizohen nga persona fizikë dhe juridikë, vendas ose të huaj, në territorin e Republikës së Shqipërisë.

Neni 3
Në kuptim të këtij ligji, nëse nuk përcaktohet ndryshe punime ndërtimi quhen të
gjitha punimet e ndërtimit për ndërtesat, objektet qytetare, veprat industriale, të infrastrukturës dhe për objektet e tjera.

KREU II
KËRKESA THEMELORE

Neni 4
Punimet e ndërtimit, të përkufizuara në nenin 3, duhet të projektohen dhe të zbatohen në tërësi ose në pjesë të veçanta në përputhje me kërkesat urbanistike, kushtet teknike të projektimit, kushtet teknike të zbatimit, si dhe me destinacionin e tyre, duke pasur parasysh edhe anën ekonomike të tyre. Ato duhet të plotësojnë kërkesat që kanë të bëjnë me:
1. rezistencën dhe qëndrueshmërinë mekanike;
2. sigurinë nga zjarri;
3. higjienën, shëndetin dhe mjedisin;
4. sigurinë në përdorim;
5. mbrojtjen nga zhurmat;
6. kursimin e energjisë dhe ruajtjen e ngrohtësisë.

KREU III
PROJEKTIMI, MBIKËQYRJA, ZBATIMI DHE KOLAUDIMI I PUNIMEVE
TË NDËRTIMIT

Neni 5
Objektet e përkufizuara në nenin 3 të këtij ligji ndërtohen në bazë të projekteve të zbatimit të hartuara nga një organ projektues shtetëror ose nga persona fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, të pajisur me licencën përkatëse.
Projektuesit, bazuar në kërkesat themelore të përshkruara në kreun II të këtij ligji, kanë përgjegjësi për projektimin e objektit.

Neni 6
Oponenca teknike për projektet e ndërtimit të objekteve do të bëhet për të gjitha llojet e ndërtimeve, me vlerë të preventuar së paku 100 milionë lekë, nga institutet shtetërore ose ente të tjera, të përcaktuara nga ministria që mbulon veprimtarinë e ndërtimeve.

Neni 7
Për të gjitha llojet e objekteve duhet të vendoset detyrimisht mbikëqyrësi i punimeve.
Mbikëqyrësi i punimeve, i emëruar nga investitori, duhet të jetë person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, i pajisur me licencë përkatëse dhe që nuk është i lidhur në asnjë mënyrë me zbatuesin e objektit që do të drejtojë.
Mbikëqyrësi i punimeve është i detyruar të kontrollojë periodikisht, dhe në fazat më kryesore, librin e kantierit dhe është përgjegjës për saktësinë, vërtetësinë e dokumenteve dhe cilësinë e punimeve të ndërtimit.
Në rastin kur gjykohet nga investitori, në rolin e mbikëqyrësit caktohet një punonjës i investitorit, gjithmonë i pajisur me licencën përkatëse.

Neni 8
Zbatimi i punimeve të ndërtimit kryhet nga personat juridikë, privatë a publikë, vendas ose të huaj, të pajisur me licencë përkatëse për zbatim punimesh ndërtimore.
Zbatuesi ka përgjegjësinë e ndërtimit të objektit brenda afateve të përcaktuara në kontratë, në përputhje me projektin, kushtet teknike në fuqi dhe rregullat e sigurimit teknik. Ai duhet të sigurojë cilësinë e materialeve të ndërtimit dhe produkteve të ndërtimit, të cilat duhet të plotësojnë kërkesat e projektit në përputhje me standardet kombëtare ose europiane.
Me materiale dhe produkte ndërtimi kuptohet çdo produkt i prodhuar për t’u përfshirë në mënyrë të përhershme në punimet e ndërtimit.

Neni 9
Për të gjitha objektet e përkufizuara në nenin 3, zbatuesi i punimeve duhet të njoftojë në seksionin e urbanistikës dhe në policinë e ndërtimit në rreth përpara fillimit të punimeve.
Në këtë njoftim duhet të shënohen emrat dhe të dhënat e investitorit, të projektuesve, të mbikëqyrësit të punimeve dhe të zbatuesit. Në objekt duhet të përpilohet detyrimisht, gjatë gjithë kohës, planorganizimi i punimeve:
a) Projektzbatimi, i firmosur nga projektuesit dhe i shoqëruar nga plani i vendosjes dhe leja e ndërtimit.
Me projektzbatim kuptohet tërësia e dokumentacionit teknik, me anën e të cilit bëhet i mundur ndërtimi i plotë dhe vënia në shfrytëzim e objektit.
b) Dokumentacioni topografik dhe gjeologo-inxhinierik i themeleve, bazamenteve dhe i punimeve të maskuara.
c) Dokumentacioni përkatës i të gjitha ndryshimeve të mundshme, që mund t’i jenë bërë projektit gjatë ndërtimit të objektit.

Neni 10
Në kantiere, nga dita e fillimit të punimeve deri në përfundim të tyre, duhet të ruhen aktet e përshkruara në shkronjat a, b dhe c të nenit 9, të nënshkruara e të datuara nga zbatuesi, si dhe një libër kantieri si dokument bazë që evidenton momentet e rëndësishme të ndërtimit të objektit.

Neni 11
Me përfundimin e punimeve të ndërtimit, brenda 30 ditëve, zbatuesi i punimeve depoziton në seksionin e urbanistikës në rreth një relacion së bashku me dokumentacionin përkatës në dy kopje për plotësimin e detyrimeve që rrjedhin nga neni 9, si dhe:
a) certifikatën e provave të materialeve të përdorura, lëshuar nga laboratorët e përcaktuar sipas nenit 14 të këtij ligji;
b) certifikatën për ndërtimet e paranderura;
c) përfundimet e provave të ngarkesës, duke bashkëlidhur aktet e mbajtura për këtë qëllim;
ç) dokumentet që vërtetojnë se objekti është zbatuar në përputhje me projektzbatimin, pa shmangie në drejtimet funksionale dhe statike.
Njëra nga dy kopjet e këtij relacioni me dokumentet përkatëse ruhet përkatësisht në seksionin ose zyrën e urbanistikës së rrethit ose të bashkisë. Kopja tjetër merret nga mbikëqyrësi i punimeve, pasi është konfirmuar për depozitim dhe i dërgohet investitorit për kolaudim, duke bashkëlidhur dokumentet sipas nenit 9 të këtij ligji.

Neni 12
Të gjitha objektet e përkufizuara në nenin 3 duhet t’i nënshtrohen kolaudimit tekniko-ekonomik, i cili ka për qëllim të verifikojë nëse:
1. objekti është realizuar në kushtet teknike;
2. objekti është realizuar në përputhje me kontratën dhe anekset e saj;
3. çmimet e aplikuara janë sipas përcaktimeve të kontratës;
4. në këtë akt verifikohen edhe kërkesat e zbatuesit të paraqitura gjatë zbatimit të punimeve.
Kolaudimi i objektit kryhet nga kolaudatori që është person fizik ose juridik, vendas ose i huaj, i pajisur me licencë përkatëse për kolaudim punimesh dhe që nuk është i lidhur në asnjë mënyrë me projektimin, mbikëqyrjen dhe zbatimin e punimeve të ndërtimit të objektit që do të kolaudojë.
Emërimi i kolaudatorit apo i grupit të kolaudimit është detyrë e investitorit, i cili duhet që këtë t’ia komunikojë personit, institucionit që do të merret me kolaudimin dhe seksionit ose zyrës së urbanistikës të rretheve apo bashkive, brenda 30 ditëve nga përfundimi i punimeve të ndërtimit. Investitori do të përcaktojë afatet e zgjatjes së procesit të kolaudimit.
Kur nuk ka investitor, dhe ndërtuesi ndërton për llogari të tij, ai është i detyruar të kërkojë brenda 30 ditëve nga seksioni a zyra e urbanistikës një listë me disa emra kolaudatorësh të licencuar sipas paragrafit 2 të këtij neni dhe të zgjedhë njërin prej tyre.
Përmbajtja e procesverbalit të kolaudimit përcaktohet në urdhëresën përkatëse
të Këshillit të Ministrave.
Procesverbali firmoset nga kolaudatori, zbatuesi dhe mbikëqyrësi i punimeve. Kolaudatori paraqet në dy kopje procesverbalin e kolaudimit në seksionin ose zyrën përkatëse të urbanistikës dhe pas regjistrimit ia dërgon investitorit.

Neni 13
Dhënia e lejes së shfrytëzimit ose të banimit bëhet nga seksioni ose zyra e urbanistikës pas depozitimit të procesverbalit të kolaudimit.
Me kërkesën e zotëruesit të sheshit të ndërtimit, seksioni a zyra përkatëse urbanistike i dërgon zyrtarisht zyrës së regjistrimit të pasurive të paluajtshme në juridiksionin e së cilës ndodhet objekti konfirmimin zyrtar të përfundimit të punimeve të ndërtimit të objektit në përputhje me ligjin, projektin dhe kushtet urbanistike të miratuara për sheshin e ndërtimit. Këtij dokumenti i bashkëngjiten kopjet e akteve vijuese:
– leja për sheshin e ndërtimit;
– leja e ndërtimit;
– procesverbali i kolaudimit të objektit;
– leja e shfrytëzimit ose e banimit të objektit;
– plani i vendosjs së objektit;
– dokumente të tjera që përcaktojnë dhe individualizojnë objektin e ndërtuar.
Me paraqitjen e këtij dokumentacioni, zyra e regjistrimit të pasurive të paluajtshme,
në përputhje me dispozitat ligjore, kryen veprimet përkatëse të regjistrimit të objektit dhe lëshon certifikatën e pronësisë të të interesuarit.

Neni 14
Materialet e ndërtimit të importit duhet të jenë të shoqëruara me certifikatën e cilësisë nga një laborator i akredituar nga vendet e Bashkimit Europian. Në rastet kur këto materiale janë prodhuar në vend, duhet të pajisen me certifikatë cilësie nga laboratorët e akredituar nga Drejtoria e Standardeve dhe e Cilësisë.

KREU III
SANKSIONET

Neni 15
Shkeljet e neneve 5, 6, 7, 9, 10 dhe 11 të këtij ligji përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë në masën 50 000 deri në 200 000 lekë.
Për shkelje të neneve 4, 8, 12 e 14 të këtij ligji masa e gjobës është 300 000 deri në 500 000 lekë.
Gjoba vendoset nga kryetari i degës përkatëse të Policisë së Ndërtimit.

Neni 16
Gjoba paguhet nga kundërvajtësi brenda 5 ditëve nga dita që vendimi ka marrë formë të prerë.
Pas kalimit të këtij afat paguhet kamatë 2 për qind për çdo ditë vonesë, deri në një muaj. Kur edhe pas këtij afati nuk kryhet pagesa, vendimi ekzekutohet në rrugë gjyqësore sipas ligjit.

Neni 17
Kundër vendimit të dënimit me gjobë mund të bëhet ankesë brenda 5 ditëve te drejtori i Policisë së Ndërtimit. Kundër vendimit të mësipërm mund të bëhet ankesë brenda 5 ditëve në gjykatën e rrethit ku është kryer kundërvajtja.
Në rast se brenda 5 ditëve nuk ushtrohet e drejta e ankimit në gjykatë, vendimi merr formë të prerë dhe përbën titull ekzekutiv.

KREU IV
DISPOZITA TË FUNDIT

Neni 18
Ngarkohet Këshilli i Ministrave të nxjerrë aktet nënligjore të nevojshme për zbërthimin dhe zbatimin e këtij ligji.

Neni 19
Ligji nr.7720, datë 14.6.1993 “Për kontrollin dhe disiplinimin e ndërtimeve” dhe çdo dispozitë tjetër ligjore e nënligjore që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 20

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.2220, datë 24.9.1998 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Rexhep Meidani

Read Full Post »

L I G J
Nr.9106, datë 17.7.2003

PËR SHËRBIMIN SPITALOR NË REPUBLIKËN E SHQIPËRISË

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

K U V E N D I
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME

Neni 1
Ky ligj ka për qëllim të rregullojë organizimin, financimin, funksionimin dhe kontrollin e veprimtarisë në fushën e shërbimit spitalor në Republikën e Shqipërisë.

Neni 2
Shërbimi spitalor
Shtetasit shqiptarë dhe të huaj përfitojnë shërbim spitalor në spitalet publike dhe jopublike, që ushtrojnë veprimtarinë e tyre brenda territorit të Republikës së Shqipërisë, sipas dispozitave të këtij ligji.

Neni 3
1. Spitalet janë institucione të pajisura me shtretër, që ofrojnë shtrim dhe shërbime shëndetësore të deklaruara ndaj të sëmurëve.
2. Hapja dhe mbyllja e spitaleve bëhen me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë, sipas kritereve të përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 4
Spitalet sigurojnë:
a) ndihmë mjekësore të përgjithshme dhe të specializuar;
b) mbrojtjen e shëndetit në bashkëpunim edhe me veprimtaritë e institucioneve të tjera shëndetësore;
c) kushtet e duhura për përvetësimin e praktikës së punës dhe edukimin profesional dhe teknik të personelit shëndetësor dhe teknik;
ç) nxitjen e edukimit higjieno-sanitar të të sëmurit dhe të të afërmve të tij, duke u mbështetur në personelin e vet shëndetësor.

Neni 5
1. Shërbimi spitalor në Republikën e Shqipërisë është publik dhe jopublik, i përgjithshëm dhe i specializuar.
2. Ndarja në spitale publike dhe jopublike bëhet në bazë të përkatësisë së pronës dhe të financimit, si dhe në bazë të qëllimit të ushtrimit të veprimtarisë.
3. Spitalet janë të përgjithshme ose të specializuara, në bazë të natyrës së shërbimeve që ofrojnë.

Neni 6
1. Spitalet publike dhe jopublike janë të detyruara të shtrojnë e t’i japin ndihmë mjekësore shtetasve shqiptarë dhe të huaj, të siguruar ose jo, që kanë nevojë për shërbim spitalor urgjent për çfarëdo sëmundje ose aksident.
2. Dokumentet e duhura të shpenzimeve për ndihmën e dhënë plotësohen pas shtrimit.
3. Kriteret për përcaktimin e gjendjes së të sëmurit, që ka nevojë për ndihmë mjekësore urgjente, si dhe dokumentacioni i duhur për mbulimin e shpenzimeve të bëra përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 7
1. Spitali publik ofron shërbim mjekësor për të sëmurët e shtruar, si dhe shërbime mjekësore për të sëmurët ambulatorë, sipas kritereve të përcaktuara me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë.
2. Spitalet jopublike ofrojnë shërbime mjekësore, sipas kritereve të pasqyruara në aktin e themelimit të tyre dhe në përputhje me marrëveshjet për shërbimet shëndetësore transkufitare.

Neni 8
Spitalet detyrohen të zbatojnë të drejtat e të sëmurëve të shtruar, sipas “Kartës së të drejtave të pacientit”, të pranuar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë.

Neni 9
Spitalet publike dhe jopublike, për shërbimet që ofrojnë, kanë të drejtë të lidhin kontrata dhe marrëveshje me shoqëritë e sigurimeve shëndetësore, publike ose private, vendase ose të huaja.

Neni 10
Organizimi i shërbimit spitalor publik bëhet në përputhje me strategjinë e sistemit shëndetësor të Republikës së Shqipërisë.

KREU II
STRUKTURA DHE ADMINISTRIMI I AUTORITETIT SPITALOR PUBLIK TË QARKUT

Neni 11
Organizimi i autoritetit spitalor publik të qarkut
1. Çdo autoritet spitalor i qarkut përfshin një ose më shumë spitale, të cilat ofrojnë shërbime mjekësore që, nga pikëpamja funksionale, janë të pavarura dhe veprojnë në përputhje me strategjinë e zhvillimit të shërbimit spitalor, vendor dhe shtetëror.
2. Ministri i Shëndetësisë mbikëqyr institucionalisht zbatimin e strategjisë së zhvillimit dhe garanton standardet e shërbimit spitalor publik, bazuar në legjislacionin përkatës të Republikës së Shqipërisë.

Neni 12
Organet drejtuese të autoritetit spitalor të qarkut
Organet e autoritetit spitalor të qarkut janë:
a) këshilli administrativ;
b) drejtoria;
c) komisioni mjekësor.

Neni 13
Këshilli administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut përbëhet nga:
a) dy anëtarë të caktuar nga këshilli i qarkut ku ndodhet autoriteti spitalor i qarkut;
b) një anëtar i caktuar nga çdo këshill bashkiak ku ndodhen spitalet në nivel bashkie;
c) një përfaqësues i caktuar nga prefekti i qarkut;
ç) presidenti i urdhrit të mjekut të qarkut;
d) drejtori i autoritetit spitalor;
dh) drejtori i drejtorisë së sigurimeve të kujdesit shëndetësor të qarkut ose një person i autorizuar prej tij;
e) kryeinfermieri i përgjithshëm i spitalit të qarkut.
2. Në mbledhjen e këshillit administrativ marrin pjesë pa të drejtë vote:
a) kryetari i komisionit mjekësor të autoritetit spitalor të qarkut;
b) zëvendësdrejtori ekonomik, i cili kryen edhe funksionet e sekretarit të këshillit administrativ.
3. Këshilli administrativ zgjidhet për një periudhe kohe 3-vjeçare. Anëtarët e këshillit administrativ kanë të drejtë rizgjedhjeje.
4. Nuk mund të jenë anëtarë të këshillit administrativ personat që janë aksionerë të spitaleve ose të institucioneve shëndetësore të tjera jopublike.

Neni 14
Funksionet e këshillit administrativ
Këshilli administrativ ushtron këto funksione:
a) miraton politikat, harton programet tekniko-financiare për konkretizimin e planeve afatshkurtra dhe afatgjata në fushën e shërbimit spitalor të qarkut, në përputhje me strategjinë dhe politikat shtetërore shëndetësore, të vendosura nga Ministria e Shëndetësisë;
b) programon dhe i propozon Ministrit të Shëndetësisë ndryshimet strukturore të autoritetit spitalor të qarkut;
c) propozon projektbuxhetin, ndarjen dhe destinacionin e tij;
ç) vendos për pranimin e dhuratave nga individë ose fondacione dhe shoqata me qëllim bamirësie, si dhe binjakëzimin me spitalet simotra;
d) i propozon Ministrit të Shëndetësisë emërimin dhe shkarkimin e drejtorit ekzekutiv të autoritetit spitalor të qarkut;
dh) emëron dhe shkarkon drejtorët e spitaleve të qarkut, në bazë të propozimit të bërë nga drejtori ekzekutiv.

Neni 15
Rregullat e funksionimit të këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ mblidhet:
a) jo më pak se 6 herë në vit;
b) me kërkesë të kryetarit ose të më shumë se gjysmës së të gjithë anëtarëve.
2. Mbledhjet e jashtëzakonshme zhvillohen me kërkesën e Ministrit të Shëndetësisë në çdo kohë, si dhe me kërkesën e më shumë se gjysmës së anëtarëve.
3. Këshilli administrativ merr vendime me shumicë votash. Vendimet e këshillit administrativ merren kur janë të pranishëm dy të tretat e anëtarëve.
Vendimet e këshillit administrativ mund të anulohen vetëm me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë, kur ato bien në kundërshtim me dispozitat ligjore në fuqi ose me strategjinë shtetërore të zhvillimit të shërbimit spitalor.
4. Mbledhja e parë e këshillit administrativ thirret nga drejtori ekzekutiv.

Neni 16
Kryetari i këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut zgjedh kryetar një nga anëtarët e vet.
2. Kryetari i këshillit administrativ zgjidhet një herë në tre vjet me të drejtë rizgjedhjeje dhe:
a) përfaqëson këshillin administrativ në marrëdhënie me të tretët;
b) drejton mbledhjet e këshillit dhe është përgjegjës për mbarëvajtjet e tyre.
3. Përfaqësuesi i sigurimeve shëndetësore të qarkut dhe drejtori i autoritetit spitalor të qarkut nuk mund të zgjidhen kryetar të këshillit administrativ.

Neni 17
Shkrirja e këshillit administrativ
1. Këshilli administrativ i autoritetit spitalor të qarkut mund të shkrihet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë kur:
a) shumica e anëtarëve jep dorëheqjen;
b) vihen re shkelje të dispozitave që rregullojnë veprimtarinë e autoritetit spitalor të qarkut dhe cenojnë interesat e tij.
2. Këshilli administrativ duhet të ngrihet sërish brenda 3 muajve nga data e daljes së urdhrit të Ministrit të Shëndetësisë për shkrirjen e tij.
3. Kundër urdhrit të Ministrit të Shëndetësisë mund të bëhet ankim në gjykatë brenda 30 ditëve nga data e daljes së urdhrit.

Neni 18
Përbërja e drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut
1. Drejtoria e autoritetit spitalor të qarkut përbëhet nga:
a) drejtori ekzekutiv;
b) zëvendësdrejtori teknik;
c) zëvendësdrejtori ekonomik;
ç) kryeinfermieri i përgjithshëm.
2. Struktura dhe rregullat e funksionimit të administratës së autoritetit spitalor të qarkut përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Në përbërjen e drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut nuk lejohet emërimi i drejtuesve ose specialistëve që kanë interesa vetjakë në spitalet jopublike.

Neni 19
Funksionet e drejtorit ekzekutiv
Drejtori ekzekutiv është drejtuesi ekzekutiv, organizues dhe kontrollues i të gjithë veprimtarisë së drejtorisë dhe ushtron këto funksione:
a) raporton dhe përgjigjet para këshillit administrativ;
b) përfaqëson drejtorinë në marrëdhënie me të tretët;
c) ndjek realizimin, treguesit tekniko-ekonomikë të spitalit;
ç) përfaqëson drejtorinë në marrëdhënie me punonjësit, sipas Kodit të Punës;
d) përgatit planet e punës në fillim të vitit dhe ia paraqet këshillit administrativ për miratim;
dh) organizon kontrolle për veprimtarinë e shërbimeve mjekësore dhe jomjekësore në spitale dhe merr vendimet përkatëse për përmirësimin e gjendjes;
e) drejton punën për hartimin e projektbuxhetit ekonomik dhe financiar dhe i paraqet për miratim këshillit administrativ buxhetin e zbërthyer për çdo spital, shërbim e repart;
ë) kontrollon punën dhe përgjigjet për realizimin e buxhetit;
f) ndjek zbatimin e vendimeve të stafit të drejtorisë për kualifikimin dhe specializimin e kuadrit të lartë dhe të mesëm;
g) miraton rregulloren për funksionimin e komisionit mjekësor.

Neni 20
Komisioni mjekësor
1. Komisioni mjekësor është organ këshillimi teknik i drejtorisë dhe përbëhet nga drejtorët e spitaleve, që funksionojnë brenda autoritetit spitalor të qarkut dhe shefat e shërbimeve ose përfaqësues të zgjedhur nga vetë shërbimet e këtyre spitaleve.
2. Komisioni mjekësor kryesohet nga kryetari i zgjedhur me votim të fshehtë, në bazë të kritereve të vendosura nga Ministri i Shëndetësisë dhe ushtron veprimtarinë e tij për tre vjet.

Neni 21
Funksionet e komisionit mjekësor
Komisioni mjekësor i propozon drejtorisë së autoritetit spitalor të qarkut:
a) blerjen e pajisjeve mjekësore, diagnostike dhe terapeutike;
b) vendimet, që përfshijnë aspektet mjekësore të punës;
c) rregullat e organizimit të shërbimeve mjekësore të institucionit;
ç) vlerësimin, krijimin, mbylljen ose modifikimin e reparteve, spitaleve ose të gjitha njësive funksionale në varësi;
d) vlerësimin e treguesit cilësor të shërbimeve;
dh) zbatimin e protokolleve të mjekimit;
e) trajnimin e personelit mjekësor dhe atij ndihmës;
ë) shërbimet dhe pajisjet e reja.

Neni 22
Mbikëqyrja dhe kontrolli
1. Ministria e Shëndetësisë, duke respektuar detyrat dhe përgjegjësitë e autoritetit spitalor të qarkut, ushtron mbikëqyrje dhe kontroll mbi autoritetin spitalor të qarkut për cilësinë e shërbimeve dhe zbatimin e standardeve në spitale, si dhe kontroll ekonomiko-financiar për pjesën e buxhetit që financon.
2. Ministria e Shëndetësisë ushtron kontroll mbi institucionet e tjera jopublike dhe jofitimprurëse të stafit menaxhues të tyre vetëm për kushtet e higjienës dhe përmbushjes së standardeve mjekësore.
3. Kontrolli mbi kontratat me institucionet e ndryshme dhe mbi marrëveshjet me sigurimet shoqërore, ushtrohet sipas detyrimeve të përcaktuara në vetë kontratat ose marrëveshjet.

KREU III
SPITALET PUBLIKE

Neni 23
1. Spitalet publike janë institucione me buxhet të pavarur, jofitimprurëse dhe e ushtrojnë veprimtarinë e tyre në mjediset dhe me pajisjet që janë pronë e Ministrisë së Shëndetësisë.
2. Ministri i Shëndetësisë përcakton organizimin, strukturën dhe rregulloret e funksionimit të spitaleve publike.

Neni 24
Financimi i spitaleve
Spitalet publike financohen nga:
a) Ministria e Shëndetësisë;
b) institucionet e sigurimeve shëndetësore;
c) pushteti vendor;
ç) donatorët vendas e të huaj.

Neni 25
Spitalet jopublike kanë burimet e veta të financimit, të përcaktuara në statutin, aktin e themelimit dhe vendimin e gjykatës për regjistrimin si person juridik.

Neni 26
Spitalet publike dhe jopublike mund të shesin shërbimin e tyre në institucionet e sigurimeve shëndetësore të Republikës së Shqipërisë dhe të shteteve të huaja.

Neni 27
Spitalet publike, për shërbimet që ofrojnë, zbatojnë tarifat e përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 28
Format e financimit të veprimtarisë së spitaleve publike janë:
a) pagesa me buxhetin;
b) pagesa për banorë;
c) pagesa për shërbim;
ç) pagesa për rast;
d) pagesa për grupe diagnozash të njëjta.

Neni 29
Spitalet e zhvillojnë veprimarinë e tyre financiare, në përputhje me ligjet dhe aktet nënligjore në fuqi për institucionet me buxhet të pavarur.

Neni 30
Spitalet publike raportojnë, në fund të vitit financiar, te Ministria e Shëndetësisë, institucionet e sigurimeve shëndetësore dhe te çdo institucion tjetër, që ka kontribuar me fonde për zhvillimin e veprimtarisë së tyre.

KREU IV
KËRKESAT DHE KLASIFIKIMI I SPITALEVE

Neni 31
Ministri i Shëndetësisë njeh, hap, klasifikon dhe licencon spitalet publike dhe jopublike, në varësi të përmbushjes së kushteve, arritjes së standardeve, në bazë të teknologjisë spitalore dhe shkallës së plotësimit të kërkesave të domosdoshme për:
a) shërbimet e kualifikuara në njësitë e pranimit të urgjencës, për nivelin e realizimit të higjienës personale të të sëmurëve, të mjediseve spitalore, si dhe kapacitetet e teknologjisë së përshtatshme në shërbim të mbikëqyrjes së të sëmurëve;
b) sigurimin e mjediseve të përshtatshme për shtrime, që i përgjigjen natyrës së veçantë të shërbimit, të seksit dhe të moshës së të sëmurëve;
c) mjedise të veçanta për izolimin dhe kujdesin e të sëmurëve me sëmundje ngjitëse;
ç) shërbime të veçanta të radiologjisë dhe analizave laboratorike;
d) shërbime të veçanta për transfuzionin e gjakut dhe anestezinë;
dh) shërbimet bibliotekare dhe pajisjet e sallës së konferencave të mjekëve;
e) shërbimet e dezinfektimit, lavanderisë, garderobës, banjës, kuzhinës dhe magazinimit;
ë) shërbimet e ndihmës së shpejtë me ekipe të kualifikuara, me instrumente e pajisje të nevojshme, si dhe me mjetet e duhura të transportit;
f) mjedise për këshillime ambulatore për kontrollin dhe kurimin e të sëmurëve edhe pas daljes nga spitali, ushtrimin e mjekësisë parandaluese dhe edukimin shëndetësor;
g) logjistikën dhe pajisjet e duhura të repartit të morgut dhe të sallës së autopsisë;
gj) trajtimin dhe eliminimin e mbeturinave spitalore, në përputhje me rregullat e përcaktuara me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 32
Kategoritë e spitaleve
1. Spitalet publike janë të përgjithshme dhe të specializuara.
2. Spitalet e përgjithshme ofrojnë shtrim dhe kujdesje ndaj të sëmurëve në repartet e mjekësisë së përgjithshme, kirurgjisë së përgjithshme dhe ato speciale.
3. Spitalet e specializuara ofrojnë shtrim dhe kujdesje ndaj të sëmurëve me sëmundje, që bëjnë pjesë në një ose më shumë specialitete.
4. Për specialitetet që krijohen për herë të parë, emërtimi i spitalit bëhet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë.

Neni 33
Spitalet klasifikohen në kategoritë e mëposhtme:
a) spitale ditore;
b) spitale në nivel bashkie;
c) spitale qarku;
ç) spitale terciare.

Neni 34
Spitalet ditore
Spitalet ditore publike dhe jopublike ofrojnë ndihmën e parë mjekësore për trajtim dhe kurim brenda 24 orëve.

Neni 35
Spitalet publike në nivel bashkie
Spitalet publike të përgjithshme në nivel bashkie ofrojnë shërbimet:
a) e urgjencës;
b) e mjekësisë së përgjithshme;
c) e kirurgjisë së përgjithshme;
ç) e pediatrisë dhe obstetrikë-gjinekologjisë;
d) e radiologjisë;
dh) e laboratorëve kliniko-biokimikë;
e) e njësisë së anestezi-reanimacionit;
ë) e farmacisë.

Neni 36
Spitalet publike të qarkut
1. Spitalet publike të qarkut ofrojnë shërbimet:
a) e urgjencës;
b) e mjekësisë së përgjithshme;
c) e kirurgjisë së përgjithshme, ortopedi-traumatologji;
ç) e obstetrikë-gjinekologjisë;
d) e pediatrisë;
dh) e radiologjisë;
e) e fizioterapisë;
ë) e anatomisë dhe histologjisë patologjike;
f) e laboratorëve kliniko-biokimikë e të mikrobiologjisë;
g) e anestezi-reanimacionit;
gj) e farmacisë;
h) e këshillimit ambulator, për të gjitha specialitetet e mësipërme.
2. Spitalet e qarkut janë të pajisura me klinika ose kabinete për:
a) hemodializën;
b) okulistikën;
c) otorinolaringologjinë;
ç) urologjinë;
d) neurologjinë;
dh) psikiatrinë;
e) dermatologjinë;
ë) onkologjinë.
3. Në spitalet e qarkut mund të funksionojnë edhe:
a) shërbime riaftësimi dhe riedukimi funksional;
b) shërbime të neuropsikiatrisë infantile;
c) shërbime të dietologjisë;
ç) shkollë-konvikt për infermierë dhe qendër për kualifikimin e personelit ndihmës dhe teknik.

Neni 37
Spitale terciare
1. Spitale terciare quhen spitalet me organizim teknik, pajisje mjekësore dhe me shërbime, që janë në gjendje të sigurojnë:
a) ndihmë mjekësore të nivelit të lartë;
b) punë kërkimore-shkencore, në bashkëpunim me departamentet e mësimdhënies;
c) përgatitje profesionale për njohjen e personelit mjekësor me të rejat e shkencës;
ç) shkolla për kualifikimin e personelit ndihmës dhe teknik.
2. Spitalet terciare funksionojnë me status të veçantë, sipas përcaktimeve të bëra me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Spitalet terciare financohen nga:
a) Buxheti i Shtetit nëpërmjet Ministrisë së Shëndetësisë dhe Ministrisë së Arsimit dhe Shkencës;
b) institucionet e sigurimeve shëndetësore;
c) donatorët.

Neni 38
Spitalet e specializuara
Emërtimi i spitaleve të specializuara bazohet në natyrën e veçantë të shërbimit e të specialitetit që ato ofrojnë.

KREU V
PLANIFIKIMI SPITALOR

Neni 39
Komiteti Shtetëror për Planifikimin Spitalor
1. Pranë Ministrit të Shëndetësisë ushtron veprimtarinë e vet, si një organ këshillimor, Komiteti Shtetëror për Planifikimin Spitalor.
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtij Komiteti përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.

Neni 40
Komiteti për planifikimin spitalor publik të qarkut
1. Pranë autoritetit spitalor publik të qarkut ushtron veprimtarinë e vet komiteti për planifikimin spitalor publik të qarkut, i cili është organi këshillimor i tij.
2. Përbërja, detyrat dhe mënyra e funksionimit të këtij komiteti përcaktohen me vendim të këshillit administrativ të autoritetit spitalor të qarkut.

Neni 41
Plani shtetëror spitalor
1. Plani shtetëror spitalor miratohet me vendim të Këshillit të Ministrave, sipas propozimit të bërë nga Ministri i Shëndetësisë.
2. Plani shtetëror spitalor përcakton:
a) shpërndarjen sasiore dhe cilësore të numrit të shtretërve në nivel qarku, që do të mbahen me shpenzimet e shtetit;
b) kriteret territoriale dhe cilësore për përdorimin e fondit shtetëror spitalor;
c) nevojat për shtretër të rinj ose për pakësimin e tyre, si dhe për kërkesat didaktike dhe shkencore të universitetit;
ç) rindarjen e numrit të shtretërve, ndërmjet sektorëve të veprimtarisë spitalore dhe të niveleve të ndryshme organizativo-funksionale të rrjetit spitalor shtetëror;
d) rindarjen sasiore dhe cilësore të nevojës për shërbim spitalor;
dh) përqindjet që aplikohen mbi planin shtetëror dhe planin në nivel qarku, në bazë të rezultateve të kuadrit nozologjik, shtetëror e të gjithë përbërësve higjieniko-sanitarë, gjeomorfologjikë dhe socialë, ekonomikë e kulturorë, raportin ndërmjet numrit të shtretërve dhe popullatës së interesuar, si dhe shpërndarjes së numrit të shtretërve, duke mbajtur parasysh parashikimet e planeve urbanisike.

Neni 42
Plani spitalor në nivel qarku
1. Autoriteti spitalor publik i qarkut programon ndërhyrjet e veta në sektorin spitalor, në përputhje me planin shtetëror spitalor në fushën, në të cilën ky autoritet ka detyra dhe përgjegjësi territoriale.
2. Plani spitalor i qarkut miratohet nga këshilli administrativ, në përputhje me planin shtetëror spitalor, dhe përcakton parashikimin e ndërhyrjeve në qark të lidhura me ngritjen e spitaleve të reja, me transformimin, modernizimin ose mbylljen e spitaleve ekzistuese, me nevojën për një numër shtretërish të ndarë për rastet akute, kronike, konvaleshente, me efiçencën e pajisjeve, me rrjetin rrugor dhe kushtet gjeomorfologjike dhe higjieno-sanitare të popullatës.
3. Zgjerimi, transformimi, përveç përshtatjeve të detyruara nga kërkesa funksionale, duhet të realizohen, në përputhje me planin spitalor të qarkut.
4. Plani spitalor i qarkut parashikon ekzistencën:
a) e spitalit ditor, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate nga 20 000 deri në 40 000 banorë;
b) e spitalit në nivel bashkie qendër rrethi, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate mbi 100 000 banorë;
c) e spitalit të qarkut, i cili të jetë në gjendje t’i shërbejë një popullate mbi 200 000 banorë.
5. Në planin spitalor të qarkut duhet të përcaktohen mjetet financiare për ndërtimin e spitaleve të reja, zgjerimin, transformimin ose modernizimin e atyre ekzistuese, blerjen e pajisjeve përkatëse, si dhe për shpërndarjen e tyre, në lidhje me objektivat e përcaktuara nga plani spitalor i qarkut.

KREU VI
SPITALET JOPUBLIKE

Neni 43
1. Çdo person juridik, vendas ose i huaj, mund të ushtrojë veprimtari në fushën e shërbimit spitalor vetëm pas miratimit të lejes së lëshuar, sipas procedurave të parashikuara në dispozitat e këtij ligji.
2. Lejohet hapja e spitaleve jopublike të harmonizuara me planin spitalor shtetëror dhe vendor.

Neni 44
Procedura për hapjen e spitaleve jopublike
1. Çdo person juridik, që ka për qëllim të hapë një spital jopublik, të zgjerojë ose të transformojë një spital jopublik ekzistues, duhet të paraqesë kërkesën pranë Komisionit të Licencave të Ministrisë së Shëndetësisë.
2. Kërkesa duhet të përmbajë dokumentacionin e mëposhtëm:
a) për veprimtarinë mjekësore që do të zhvillohet;
b) për kushtet higjieno-sanitare;
c) për numrin e shtretërve;
ç) për planimetrinë e mjediseve;
d) për rregulloren e funksionimit të spitalit.

Neni 45
1. Komisioni i Licencave informon kryetarin e bashkisë ose të komunës, ku parashikohet të hapet spitali dhe shqyrton kërkesën dhe dokumentacionin përkatës brenda 30 ditëve nga paraqitja e tyre. Brenda 5 ditëve nga miratimi i kërkesës, i propozon Ministrit të Shëndetësisë dhënien e licencës për hapjen e spitalit jopublik. Në rast refuzimi, Komisioni i Licencave i Ministrisë së Shëndetësisë është i detyruar t’i kthejë përgjigje zyrtare të interesuarit për arsyet e mosmiratimit të licencës për hapjen e spitalit jopublik.
2. E njëjta rrugë ndiqet edhe për kërkesat për zgjerimin dhe transformimin e spitaleve jopublike.
3. Modeli i licencës përcaktohet me urdhër të Ministrit të Shëndetësisë në përputhje me standardet e bashkësisë europiane.

Neni 46
1. Në rastin e mosplotësimit të dispozitave të këtij ligji dhe të kushteve të vëna në aktin e lejes, spitali paralajmërohet për të shmangur shkeljet brenda një afati të përshtatshëm që përcaktohet në aktin e paralajmërimit.
2. Në rastin e shkeljeve të përsëritura të dispozitave të këtij ligji, Ministri i Shëndetësisë, me propozimin e Komisionit të Licencave, i heq licencën spitalit jopublik.
3. Heqjen e licencës së spitalit jopublik e bën Ministri i Shëndetësisë, bazuar në propozimin e Komisionit të Licencave. Ministri i Shëndetësisë nuk mund të heqë licencën e spitalit jopublik pa shqyrtuar argumentet e subjektit të licencuar.

Neni 47
1. Ministria e Shëndetësisë ka të drejtë të kontrollojë:
a) rregullat teknike të ndërtimit, kushtet, pajisjet dhe shërbimet, në përputhje me veprimtarinë që do të ushtrojë;
rregulloret e shërbimeve dhe curriculum vitae të personelit.
2. Emërtimi i spitaleve jopublike gjithmonë paraprihet ose përcaktohet me emërtimin “spital jopublik”. Emërtimet që krijojnë keqkuptime me emërtimet e spitaleve ose të klinikave universitare publike, nuk mund të përdoren.

Neni 48
Drejtori mjekësor
1. Çdo spital jopublik, i cili ka më shumë se 50 shtretër, duhet të ketë një drejtor mjekësor me kohë të plotë pune, të cilit i ndalohet çdo veprimtari e ushtrimit të profesionit në spitale të tjera, qofshin këto publike ose jopublike.
2. Drejtori mjekësor përgjigjet personalisht për organizimin tekniko-¬funksional, për standardet dhe ecurinë e shërbimeve higjieno-sanitare.
3. Për çdo rast me sëmundje infektive, drejtori merr masat e nevojshme dhe bën denoncimin, në përputhje me legjislacionin në fuqi.

Neni 49
Organizatave jofitimprurëse, që ofrojnë ose dëshirojnë të ofrojnë përkujdesje për të sëmurët, u lind e drejta e kërkesës pranë Ministrisë së Shëndetësisë, për miratimin e kësaj veprimtarie.

Neni 50
Spitalet publike dhe jopublike dëmshpërblejnë të sëmurin e dëmtuar, sipas Kodit Civil, kur dëmtimi ka ardhur nga mosrespektimi i rregullave gjatë ushtrimit të detyrës nga personeli mjekësor ose mosdhënia në kohë e ndihmës urgjente mjekësore, sipas nenit 6 të këtij ligji.

Neni 51
1. Shkelja e nenit 6 të këtij ligji nga personeli mjekësor, kur nuk përbën vepër penale, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë në vlerën e dy pagave mujore. Kjo masë merret me vendim të drejtuesit të institucionit përkatës.
2. Procedurat për vënien e gjobës dhe ankimin rregullohen nga ligji nr.7697, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”.

Neni 52
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave që, brenda 6 muajve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 3, 6, 18, 37, 39 dhe 41.
2. Ngarkohet Ministri e Shëndetësisë që, brenda 3 muajve nga data e hyrjes në fuqi të këtij ligji, të nxjerrë aktet nënligjore në zbatim të neneve 7, 23, 31, 45 dhe 47.

Neni 53

Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekret nr.3920, datë 30.7.2003 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Alfred Moisiu

Read Full Post »

LIGJ
Nr.9224, datë 29.4.2004

PËR SHËRBIMIN METEOROLOGJIK USHTARAK

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Neni 1
Qëllimi
Qëllimi i këtij ligji është krijimi i Shërbimit Meteorologjik Ushtarak, si organ i specializuar për parashikimin e motit dhe përcaktimi i të drejtave e detyrave të tij.

Neni 2
Varësia
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak është pjesë përbërëse e Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë dhe varet nga Komanda e Forcave Ajrore.

Neni 3
Detyrat e Shërbimit Meteorologjik Ushtarak
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak kryen këto detyra:
a) studion njëkohësisht tërësinë e fenomeneve atmosferike në sipërfaqen e tokës dhe në lartësi në një orar të caktuar;
b) analizon elementet e ndryshme meteorologjike që përcaktojnë gjendjen aktuale të motit dhe në bazë të ndryshimit të elementeve meteorologjike, nëpërmjet modeleve matematikore, parashikon gjendjen e motit në të ardhmen;
c) siguron të dhëna meteorologjike në lartësi nëpërmjet lëshimit të radiosondave;
ç) analizon modelet matematikore të hartave për parashikimin e motit dhe bën parashikimin e tij 24-orësh dhe 5-ditor për të gjithë territorin e Republikës;
d) bën vrojtime meteorologjike, mbledh të dhëna nga stacionet dhe transmeton të dhëna për organizata ndërkombëtare të specializuara në fushën e parashikimit të motit ose për të tretët të interesuar brenda dhe jashtë vendit;
dh) jep asistencë meteorologjike për sigurinë e popullsisë, të fluturimeve ajrore ose të lundrimit detar, si dhe në raste emergjencash civile;
e) shkëmben të dhëna për meteorologjinë me institucionet simotra të shteteve të tjera.

Neni 4
Njoftimi i të dhënave
1. Të dhënat për parashikimin e motit u jepen pa pagesë institucioneve shtetërore në nivel qendror ose vendor, si dhe Forcave të Armatosura.
2. Të dhënat për parashikimin e motit u jepen subjekteve private kundrejt pagesës së përcaktuar me urdhër të përbashkët të Ministrit të Mbrojtjes dhe Ministrit të Financave.
3. Ndalohet njoftimi i të dhënave meteorologjike nga subjekte të tjera të paautorizuara.

Neni 5
Organizimi
1. Shërbimi Meteorologjik Ushtarak e ka qendrën dhe selinë tij në Tiranë dhe ka degë vendore në njësitë territoriale të përcaktuara me urdhër të Ministrit të Mbrojtjes.
2. Stacionet e degëve vendore për parashikimin e motit bëjnë vrojtimin meteorologjik të rajonit të tyre gjatë 24 orëve dhe detyrohen t’i transmetojnë ato në qendrën e Shërbimit Meteorologjik Ushtarak.
3. Niveli i pagave dhe limiti organik i punonjësve të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak përcaktohen me Vendim të Këshillit të Ministrave me propozim të Ministrit të Mbrojtjes.
4. Organizimi i Shërbimit dhe Rregullorja e Brendshme e Organizimit dhe Funksionimit të Shërbimit bëhen me urdhër të Ministrit të Mbrojtjes dhe me propozimin e Komandës së Forcave Ajrore.

Neni 6
Vendmatjet meteorologjike
1. Vendmatjet meteorologjike duhet të jenë në afërsi të qendrave të banuara dhe larg sipërfaqeve kodrinore.
2. Ndalohet ndërtimi i ndërtesave të larta në afërsi të këtyre vendmatjeve.

Neni 7
Bashkëpunimi me institucionet e tjera
Shërbimi Meteorologjik Ushtarak, në ushtrimin e detyrave të tij ligjore, bashkëpunon mbi bazën e marrëveshjeve të nënshkruara me institucionet e specializuara hidrometeorologjike në Republikën e Shqipërisë.

Neni 8
Nxjerrja e akteve nënligjore
1. Ngarkohet Këshilli i Ministrave të nxjerrë aktin nënligjor në zbatim të nenit 5 të këtij ligji.
2. Ngarkohet Ministri i Mbrojtjes të nxjerrë:
a) udhëzimin për përgatitjen e hartave dhe buletineve meteorologjike, dërgimin e mesazheve, si dhe përmbajtjen, mënyrën dhe përparësitë në njoftimin e të dhënave meteorologjike;
b) urdhrin për përcaktimin e degëve vendore të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak;
c) urdhrin për organizimin dhe Rregulloren e Brendshme të Shërbimit Meteorologjik Ushtarak, sipas nenit 5 pika 4 të këtij ligji.
3. Ngarkohen Ministri i Mbrojtjes dhe Ministri i Financave të nxjerrin urdhrin e përbashkët, sipas nenit 4 të këtij ligji.

Neni 9
Shfuqizime
Të gjitha aktet ligjore dhe nënligjore, që vijnë në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 10
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.4231, datë 26.5.2004 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë,
Alfred Moisiu

Read Full Post »

LIGJ
Nr. 7643, datë 2.12.1992

PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

KREU I
ORGANIZIMI

Neni 1
Në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit organizohet dhe funksionon Inspektorati Sanitar Shtetëror si organi më i lartë i kontrollit sanitar.
Inspektorati përbëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës dhe inspektorët.

Neni 2
Në rrethe organizohet dhe funksionion Inspektorati Sanitar Shtetëror i rrethit, i cili përbëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror dhe inspektorët e ndihmës inspektorët e rrethit.

Neni 3
Kryeinspektorët, inspektorët dhe ndihmës inspektorët që punojnë në organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, janë persona të specializuar.

Neni 4
Struktura e Inspektoratit Sanitar Shtetëror në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe në rrethe, si dhe kompetencat për emërimin e kryeinspektorëve, inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve, miratohen nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
E gjithë veprimtaria e Inspektoratit Sanitar Shtetëror në qendër e rrethe drejtohet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës.

Neni 5
Drejtoria e Shëndetit Publik në Ministrinë e Shëndetësisë, e mbështetur nga Instituti Kërkimor i Higjienës dhe Epidemiologjisë dhe drejtoritë e higjienës e të epidemiologjisë në rrethe, studion, kontrollon dhe evidencon shkencërisht faktorët dëmprurës për shëndetin e njerëzve në fushat e përcaktuara në nenin 13 të këtij ligji dhe pasojat që rrjedhin prej tyre.

Neni 6
Inspektorati Sanitar Shtetëror, për zgjidhjen e problemeve të ndryshme që i dalin gjatë veprimtarisë së tij, bashkëpunon me organet e rendit, Prokurorinë, Policinë Financiare, organet e shërbimit veterinar dhe organe të tjera.

Neni 7
Aktet normative të ministrit të Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe udhëzimet me karakter orientues të Inspektoratit Sanitar Shtetëror të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit janë të detyrueshme për organet më të ulëta të Inspektoratit.

Neni 8
Drejtoria e Shëndetit Publik pranë Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit, në bashkëpunim me Institutin Kërkimor të Higjienës dhe Epidemiologjisë, harton normat higjieniko-shëndetësore, të cilat miratohen nga Këshilli i Ministrave.

Neni 9
Ministritë, institucionet qendrore dhe organet e tjera që propozojnë për miratim pranë Këshillit të Ministrave akte normative që lidhen me shëndetin e popullit, duhet të marrin më parë pëlqimin e Drejtorisë së Shëndetit Publik, si dhe të ISSH pranë Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit.

KREU II
KOMPETENCAT E INSPEKTORATIT SANITAR SHTETËROR

Neni 10
Inspektorati Sanitar Shtetëror është organ ekzekutiv i specializuar, që kontrollon zbatimin e ligjeve e të akteve nënligjore sanitare në sektorët shtetërorë, privatë, veprimtaritë e ndryshme të ushtruara nga pesona fizikë e juridikë vendas a të huaj, në objektet e mëposhtme:
– në objektet e prodhimit, të ruajtjes, magazinimit, transportimit e tregtimit të produkteve të të gjitha llojeve dhe në të gjitha kategoritë e punimeve minerare;
– në objektet ku ushtrohen veprimtari socialkulturore, shëndetësore, arsimore dhe kërkimore-shkencore;
– në repartet dhe strukturat në vartësi të Ministrisë së Mbrojtjes dhe në ato në vartësi të Ministrisë së Rendit, në pikat kufitare, portet, aeroportet, doganat, si dhe në mjetet e transportit tokësor, hekurudhor, detar e ajror vendas e të huaj.

Neni 11
Inspektorati Sanitar Shtetëror ushtron kontroll sanitar në objektet e caktuara në nenin 10 të këtij ligji gjatë gjithë kohës së funksionimit të tyre.
Kur shihet e nevojshme, kontrolli sanitar ushtrohet edhe jashtë kohës së funksionimit të objektit, në bashkëpunim me Prokurorinë, organet e Ministrisë së Rendit Publik dhe organet e tjera të specializuara.

Neni 12
Ndërmarrjet, institucionet shtetërore e private dhe personat e tjerë fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, për ndërtimin ose rikonstruksionin e objekteve të ndryshme janë të detyruara të kërkojnë pëlqimin e Inspektoratit Sanitar Shtetëror. Inspektorati, pasi bën ekspertimin higjieniko-shëndetësor paraprak, jep pëlqimin:
– për miratimin e sheshit të ndërtimit;
– për miratimin e projektit ndërtimor, teknologjik, rindërtimit, rikonstruksionit;
– për vënien në shfrytëzim të objektit.
Kur vërehen shkelje të mësipërme, Inspektorati Sanitar Shtetëror ndalon me vendim fillimin ose vazhdimin e punimeve, duke kërkuar plotësimin e mungesave. Zbatimi i vendimit sigurohet, kur shihet e nevojshme me ndërhyrjen e organeve të parashikuara në nenin 11 të këtij ligji.

Neni 13
Inspektorati Sanitar Shtetëror kontrollon:
a) në objektet e përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji lidhur me mbrojtjen e shëndetit të punonjësve nga ndikimi i kushteve të pafavorshme të punës, si ekspozimi ndaj lëndëve toksike, rrezatimit, zhurmave të pafavorshme të punës, si ekspozimi ndaj lëndëve toksike, rrezatimit, zhurmave, vibracioneve, mikroklimës së pafavorshme, kontrollon nivelin e sëmundjeve profesionale dhe aksidenteve në punë si pasojë e kushteve të pafavorshme të sipërpërmendura;
b) pastërtinë e tokës në qendrat e banuara, të ujërave sipërfaqësore, furnizimin e popullsisë me ujë të mjaftueshëm dhe higjienikisht të pastër, trajtimin e mbeturinave, objektet e shërbimit publik dhe zbatimin e normave sanitare në qendrat e banuara;
c) respektimin e normave të pajisjeve të institucioneve parashkollore, shkollore e universitare, që sigurojnë optimumin shëndetësor të kushteve të mësimit, jetesës e shlodhjes;
ç) respektimin e rregullave sanitare në objektet ku prodhon, ruhen, tregtohen e transportohen produktet ushqimore, kontrollon respektimin e normave higjienike të standardeve shtetërore dhe kushteve teknike të produkteve ushqimore e të artikujve të tjerë, të normave të të ushqyerit të grupeve të veçanta të popullsisë, si dhe miraton destinacionin e produkteve ushqimore me skadencë në limit ose të tejkaluar.

Neni 14
Pronarët ose drejtuesit e objekteve shtetërore a private, në të cilat ushtrohet kontroll sanitar, janë të detyruar të lejojnë kontrollin e të japin të gjithë informacionin e shpjegimet e nevojshme, si dhe të paraqesin materiale e dokumentet që kërkohen nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror.
Kur drejtuesit ose pronarët e objekteve shtetërore a private nuk janë të pranishëm, kontrolli sanitar kryhet në prani të personit ose të personave të pranishëm që i zëvendësojnë, të cilët janë të detyruar që, menjëherë me ardhjen e personit përgjegjës ose të pronarit, t’i paraqesin dokumentacionin e lënë nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror.

Neni 15
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror hyjnë në objektet e ndryshme vetëm për të ushtruar kontroll dhe vrojtim higjieniko-shëndetësor.

Neni 16
Inspektorët sanitarë shtetërorë, me miratimin e prokurorit, hyjnë në çdo kohë në banesa, kur kanë të dhëna e njoftime për ushtrimin e veprimtarive private pa leje shëndetësore dhe për prodhimin e produkteve ushqimore e të artikujve që interesojnë e rrezikojnë shëndetin e njerëzve, dhe marrin masa sipas dispozitave të këtij ligji.

Neni 17
Inspektorët sanitarë shtetërorë i hartojnë vendimet me shkrim dhe ia komunikojnë personit përgjegjës shtetëror ose privat. Në mungesë të personave përgjegjës shtetërorë ose privatë veprohet sipas nenit 14, paragrafi i dytë.
Asnjë vendim për masa administrative nuk mund të merret e të zbatohet, në qoftë se më parë për çdo kundërvajtje sanitare nuk është mbajtur procesverbali përkatës, ku janë të regjistruara provat dhe kundërvajtja e kryer.

Neni 18
Inspektorët sanitarë shtetërorë pezullojnë përkohësisht veprimtarinë e një pjese ose të gjithë objektit ose ta mbyllin plotësisht a pjesërisht atë, kur ai nuk plotëson kërkesat sanitare ose kur rrezikohet shëndeti i punonjësve e konsumatorëve.

Neni 19
Inspektorët sanitarë shtetërorë ndalojnë:
– prodhimin, ruajtjen, transportimin, tregtimin e produkteve ushqimore, pijeve, sapunëve dhe kozmetikës, që bien në kundërshtim me normat sanitare në fuqi, si dhe në ato raste kur tregtohen ambulatorisht produkte ushqimore dhe produkte e nënprodukte blegtorale të përpunuara ose jo që ndalohen me dispozita të veçanta të tregtohen në këtë mënyrë. Këto organe, me propozimin e personit përgjegjës, japin leje për destinacionin e mëtejshëm të tyre. Kur këto produkte do të përdoren si ushqim për kafshë, lejen e japin organet veterinare.
– konsumimin e ujit të pijshëm, në rast se dyshohet për ndotje të tij, ose kur tejkalohen normat sanitare në fuqi.

Neni 20
Inspektorati Sanitar Shtetëror merr mostra të produkteve ushqimore e të pijeve për ekzaminime të detyrueshme para qarkullimit të tyre, si dhe në rastet e quajtura të dyshimta, në sasi të përcaktuara me dispozita të veçanta dhe pa paguar vleftën e tyre.
Personat juridikë e fizikë, vendas ose të huaj, që prodhojnë, tregtojnë dhe importojnë produkte ushqimore e pije për konsum, detyrohen të dërgojnë mostra për vlerësim higjienik, që bën të mundur qarkullimin e tyre.

Neni 21
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror kanë për detyrë të pajisin me librezë shëndetësore gjithë personat që punojnë në objektet e prodhimit, të ruajtjes, transportimit dhe tregtimit të produkteve ushqimore, në ujësjellës, në institucione parashkollore, shkollore e shëndetësore dhe në objektet e shërbimit publik, ku mund të lehtësohet përhapja e sëmundjeve ngjitëse.
Lista e profesioneve dhe kategoritë e punonjësve që pajisen me librezë shëndetësore, përcaktohen nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 22
Personat që punojnë në objekte ku kryhen punë të rënda ose me faktorë të rrezikshëm për shëndetin, të përcaktuara në nenin 13, shkronja “a”, i nënshtrohen kontrollit mjekësor paraprak e periodik. Mënyra e kontrollit mjekësor përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 23
Inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve sanitarë shtetërorë u jepen veshje pune sipas normativave të përcaktuara me dispozita të Këshillit të Ministrave.

Neni 24
Kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës pajis me librezë identiteti inspektorët sanitarë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit, kryeinspektorin sanitar shtetëror të rrethit dhe persona të tjerë.
Kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit pajis me librezë identiteti inspektorët dhe ndihmës inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit.
Heqja e librezës së identitetit për inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit bëhet me propozimin e kryeinspektoratit sanitar shtetëror të rrethit dhe miratohet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës. Heqja e librezës së identitetit të ndihmës inspektoratit sanitar shtetëror bëhet nga kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit.
Heqja e librezës së identitetit të inspektorëve sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit, kryeinspektorëve sanitarë shtetërorë të rretheve dhe personave të tjerë të pajisur nga Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Republikës, bëhet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
Procedura për marrjen e vendimit për heqjen e librezës së identitetit përfundon brenda një muaji nga data e propozimit.

Neni 25
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, për kryerjen e detyrave të ngarkuara nga ky ligj, ushtrojnë kontroll në të gjitha objektet e përcaktuara në nenin 10, që ndodhen në juridiksionin e tyre.
Inspektorët sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe persona të tjerë të pajisur me librezë identiteti nga Drejtoria e Shëndetit Publik e Ministrisë së Shëndetësisë, këtë të drejtë e ushtrojnë në gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë.
Ndalohet ushtrimi privat i profesionit që bie ndesh me detyrën e inspektoriatit sanitar shtetëror.

KREU III
KUNDËRVAJTJET ADMINISTRATIVE SANITARE

Neni 26
Shkeljet e mëposhtme, kur nuk formojnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative sanitare:
1- shkelja e rregullave të zbuluara gjatë kontrolleve sanitare të ushtruara në objektet e përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji;
2- falsifikimet ose maskimet në teknologjinë e prodhimit, ruajtjes, transportit e tregtimit të produkteve ushqimore;
3- mosrespektimi i kushteve të prodhimit, sipas kërkesave sanitare që përmban standarti shtetëror ose kushti teknik i produktit ushqimor;
4- papastërtitë personale e të mjeteve të punës;
5- tregtimi i produkteve ushqimore jashtë vendeve të lejuara ose pa leje shëndetësore;
6- shkeljet sanitare në mirëmbajtjen e ujësjellësit;
7- mungesa e klorinimit të ujit të pijshëm;
8- mungesa e pastrimit të vendeve të banuara;
9- grumbullimi dhe depozitimi i plehrave në vende që mund të bëhen shkak ose burim i shfaqjes a përhapjes së sëmundjeve ngjitëse;
10- derdhja e ujërave të zeza dhe industriale në mjedise të hapura, në burime uji, derdhja e ujërave të institucioneve të ndryshme pa u dezinfektuar ose dezaktivizuar;
11- hedhja e mbeturinave dhe kafshëve të ngordhura në vende të hapura, jashtë vendeve të lejuara ose të miratuara;
12- përdorimi i ujërave të zeza për ujitjen e zarzavateve që konsumohen pa përpunim termik paraprak;
13- pranimi në institucionet parashkollore e shkollore i fëmijëve, nxënësve dhe studentëve të sëmurë ose të dyshimtë për sëmundje ngjitëse;
14- mosmarrja e miratimit prej organeve të Inspektoriatit Sanitar Shtetëror për ndërtimin dhe funksionimin e objektit;
15- moszbatimi i plotë ose i pjesshëm i detyrave a vendimeve të lëna nga organet e Inspektoriatit Sanitar Shtetëror;
16- mospajisja me librezë shëndetësore dhe mospërditësimi i saj në afatet e caktuara me akte normative;
17- konstatimi i papastërtive dhe i brejtësve e insekteve brenda dhe jashtë mjediseve të të gjitha objekteve të përcaktuara në nenin 10 të këtij ligji.

Neni 27
Për kundërvajtjet administrative sanitare të parashikuara nga neni 27 i këtij ligji jepen dënime me gjobë nga:
1- Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Republikës;
2- Kryeinspektori Sanitar Shtetëror i Rrethit dhe inspektorët sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe Mbrojtjes së Mjedisit;
3- Inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit; dhe
4- Ndihmës inspektorët sanitarë shtetërorë të rrethit si vijojnë:
– për shkeljet e parashikuara në pikat 1, 2, 3, 6, 7 dhe 14 masa e gjobës është deri në 100000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13, 15 masa e gjobës është deri në 50000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 4, 5, 8 masa e gjobës është deri në 25000 lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 16, 17 masa e gjobës është deri 2500 lekë.
Masa më e vogël e dënimit me gjobë është 250 lekë.
Kur gjoba vendoset nga ndihmës inspektori i rrethit, vendimi merr fuqi ligjore në qoftë se miratohet nga inspektori i rrethit.
Për personat e pajisur me librezë shëndetësore, krahas dënimit me gjobë, mund të vendoset edhe heqja e librezës shëndetësore nga 3-12 muaj.
Inspektorët e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, ndaj personave kundërvajtës që ushtrojnë veprimtari private ambulante, mund të vendosin gjoba në vend me një shumë fikse 1000 lekë.
Kur shkeljet administrative sanitare janë me pasoja të rënda për shëndetin e njerëzve, çështja denoncohet për ndjekje penale në organet e Prokurorisë.

Neni 28
Kundër vendimit të dënimit me gjobë mund të bëhet ankim, brenda 5 ditëve nga dita e shpalljes së tij, te kryeinspektori sanitar shtetëror i rrethit për vendimet e inspektorëve dhe ndihmës inspektorëve sanitarë shtetërorë të rrethit dhe te kryeinspektori sanitar shtetëror i Republikës për vendimet e inspektorëve sanitarë shtetërorë të Ministrisë së Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit dhe të kryeinspektorëve sanitarë shtetërorë të rretheve. Aktet e këtyre organeve janë të formës së prerë.

Neni 29
Kur personat fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, nuk kanë zbatuar brenda afatit të caktuar detyrat dhe vendimet e lëna me shkrim nga organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, dënimi me gjobë mund të jepet për herë të dytë dhe masa e dënimit është dyfish.

Neni 30
Në rastet kur personat juridikë e fizikë, vendas ose të huaj, përsëritin të njëjtat shkelje sanitare më shumë se dy herë brenda 1 viti, organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror vendosin pezullimin ose mbylljen e përkohshme a të përhershme të objektit, ose të veprimtarisë së personit juridik a fizik.

Neni 31
Inspektorati Sanitar Shtetëror pezullon ose ndalon veprimtarinë në objektet që i nënshtrohen kontrollit të tij në këto raste:
a) kur nuk plotësohen kushtet sanitare të pajtueshme me projektin e miratuar dhe me qëllimin, për të cilin ato janë ngritur;
b) kur në to ka në përdorim materiale ose tregtohen artikuj që nuk përputhen me normat sanitare në fuqi dhe për pasojë paraqesin rrezik për shëndetin e njerëzve.
Për objektet me karakter kombëtar vendimi jepet nga Inspektorati Sanitar Shtetëror në Ministrinë e Shëndetësisë dhe të Mbrojtjes së Mjedisit, kurse për objektet me karakter lokal vendimi jepet nga inspektorati sanitar shtetëror i rrethit përkatës. Vendimi për pezullimin ose ndalimin e veprimtarisë së objektit është i formës së prerë.
Rihapja e veprimtarisë bëhet përsëri me vendim nga organet e sipërpërmendura, kur plotësohen kushtet e kërkuara.

Neni 32
Inspektorët sanitarë shtetërorë kanë të drejtë t’ua heqin librezën shëndetësore personave që vuajnë ose janë bartës të mikrobeve të sëmundjeve ngjitëse sipas ligjit “Për sëmundjet ngjitëse” për aq kohë sa këta të mos paraqesin më rrezik si përhapës të infeksionit.

Neni 33
Organet e Inspektoratit Sanitar Shtetëror, për kundërvajtjet administrative sanitare, mbajnë procesverbal dhe japin vendime të dënimit me gjobë, të hartuar në tri kopje. Një kopje i lihet personit të gjobitur, një kopje arkivohet në organin e Inspektoratit Sanitar Shtetëror dhe një kopje e procesverbalit dhe e vendimit të gjobës i dërgohet seksionit të financës përkatës, i cili bën vjeljen e plotë të gjobës. Gjobat derdhen në buxhetin e shtetit, kurse 5 për qind e vlerës së tyre derdhet në llogarinë e Inspektoratit Sanitar Shtetëror përkatës për ta përdorur për nevojat e tij.

Neni 34
Ekzekutimi i vendimit të dënimit me gjobë bëhet vullnetarisht brenda një muaji nga data kur vendimi merr formë të prerë.
Në rastet kur gjoba nuk shlyhet brenda kohës së caktuar, për çdo ditë vonesë, masa e gjobës rritet me 3 për qind të vlerës deri në 30 ditë.
Pas kalimit të këtij afati seksioni përkatës i financës bën ekzekutimin e detyrueshëm të dënimit me gjobë, sipas ligjit për nxjerrjen e të ardhurave shtetërore dhe detyrimeve.

KREU IV
DISPOZITA TË FUNDIT

Neni 35
Ekspertimet sanitare dhe kontrollet laboratorike që kërkohen nga personat juridikë e fizikë, vendas a të huaj, bëhen kundrejt tarifave të shërbimit, masa e të cilave përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.
Ekzaminimet për pajisjen me librezë shëndetësore të punonjësve bëhen kundrejt tarifave të shërbimit, masa e të cilave përcaktohet nga ministri i Shëndetësisë dhe i Mbrojtjes së Mjedisit.

Neni 36
Dekreti nr.4396, datë 7.6.1968 “Për Inspektoratin Sanitar Shtetëror”, ndryshuar me dekretin nr.5688, datë 24.2.1978, shkronja “h” e nenit 5 dhe fraza: “si dhe të respektimit të rregullave higjieno-sanitare” në pikën “b” të nenit 3 të dekretit nr.7463, datë 31.1.1991 “Për policinë financiare” dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me këtë ligj, shfuqizohen.

Neni 37

Ky ligj hyn në fuqi menjëherë.

Shpallur me dekretin nr.385, datë 9.12.1992 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Sali Berisha.

L I G J
Nr.7904, datë 8.3.1995

PËR DISA NDRYSHIME NË LIGJIN NR.7643, DATË 2.12.1992 “PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR”

Në mbështetje të nenit 16 të ligjit nr.7491, datë 29.4.1991 “Për dispozitat kryesore kushtetuese”, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI POPULLOR
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

V E N D O S I:

Neni 1
Në ligjin nr.7643, datë 2.12.1992 “Për inspektoratin sanitar shtetëror” bëhen ndryshime si më poshtë:
– Në nenin 3, në fund shtohen fjalët “ose të ngarkuar me këto funksione”.
– Në fund të nenit 8 shtohet paragrafi: “Autorizohet Ministria e Shëndetësisë dhe e Mbrojtjes së Mjedisit të nxjerrë rregullore higjieno-sanitare, të detyrueshme për zbatim nga ministritë dhe organet e tyre vartëse, si dhe nga personat fizikë e juridikë, vendas e të huaj”.
– Në nenin 26, pika 2, në fund të paragrafit shtohen fjalët: “Kur këto ndikojnë negativisht në shëndetin e njeriut”.
– Në nenin 26, pika 10 ndryshohet si më poshtë:
“Ndotja e burimeve dhe objekteve të tjera të ujit të pijshëm dhe derdhja e ujërave të institucioneve të ndryshme pa u dezinfektuar ose dezaktivizuar”.
– Në nenin 27, në paragrafin e parë, fjalët “neni 27” zëvendësohen me fjalët “neni 26”. Në paragrafin me përmbajtje “Shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13, 15” shtohet edhe pika 9. Në paragrafin e parafundit hiqet fjala “ambulante” dhe në këtë paragraf shtohen fjalët “pa të drejtë ankimi”.

Neni 2
Ky ligj hyn në fuqi menjëherë.

Shpallur me dekretin nr.1043, datë 20.3.1995 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Sali Berisha

LIGJ
Nr.9635, datë 6.11.2006

PËR DISA SHTESA DHE NDRYSHIME NË LIGJIN NR.7643, DATË 2.12.1992 “PËR INSPEKTORATIN SANITAR SHTETËROR”

Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,

KUVENDI
I REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË

VENDOSI:

Në ligjin nr.7643, datë 2.12.1992 “Për Inspektoratin Sanitar Shtetëror”, bëhen këto shtesa e ndryshime:

Neni 1
Titulli i ligjit ndryshohet si më poshtë:
“Për shëndetin publik dhe Inspektoratin Sanitar Shtetëror”.

Neni 2
Neni 1 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 1
Në Ministrinë e Shëndetësisë është organizuar dhe funksionon Inspektorati Sanitar Shtetëror, si organi më i lartë i kontrollit sanitar. Inspektorati përbëhet nga Kryeinspektori Sanitar i Republikës dhe inspektorët.”.

Neni 3
Pas nenit 1 të kreut I shtohet neni 1/1 me këtë përmbajtje:

“Neni 1/1
Në këtë ligj, termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. “Shëndeti publik” është shkenca dhe arti i parandalimit të sëmundjes, zgjatjes së jetës, promocionit të shëndetit mendor e fizik dhe efiçencës, përmes përpjekjeve të organizuara të shoqërisë.
Shëndeti publik është një koncept shoqëror dhe politik, që synon përmirësimin e shëndetit, zgjatjen e jetës dhe përmirësimin e cilësisë së jetës për të gjithë popullsinë, përmes promocionit, parandalimit të sëmundjeve dhe formave të tjera të ndërhyrjeve shëndetësore.
2. “Shëndeti mjedisor” përmbledh aspektet e shëndetit publik, që paracaktohen nga mjedisi. Ai përfshin efektet e drejtpërdrejta në shëndet nga faktorët mjedisorë, si agjentët fizikë, kimikë dhe biologjikë dhe efektet e tërthorta në shëndet dhe në mirëqenie nga faktorët psikosocialë, ku përfshihen: strehimi, zhvillimi urban, përdorimi i tokës dhe transporti.
3. “Zinxhiri ushqimor” përfshin të gjithë sistemin e prodhimit ushqimor, duke filluar që nga vendi i prodhimit të produktit ushqimor të papërpunuar deri te konsumatori, përfshirë këtu edhe përpunimin e tij, i cili, me fjalë më të përgjithshme, përshkruhet “nga ferma në tryezë”.
4. “Siguria ushqimore” është funksionimi i një sistemi gjithpërfshirës të aktorëve të ndryshëm dhe marrja e masave për realizimin dhe arritjen e qëllimit, për prodhimin dhe tregtimin e një ushqimi, që është i sigurt dhe i përshtatshëm për konsum.
5. “Hazard/dëmtues” janë të gjitha lëndët e rrezikshme, që mund të gjenden ose të shtohen përgjatë zinxhirit ushqimor, qofshin ato me natyrë fizike, kimike apo biologjike.
6. “AZKPK (HACCP)” është sistemi që përfshin analizën e hazardëve/dëmtuesve dhe kontrollin në pikat kritike, i rekomanduar për të mundësuar sigurinë ushqimore. Në të përfshihen parime të përgjithshme për kontrolle thelbësore, me qëllim sigurimin e ushqimeve të sigurta për konsum.
7. “Mjekësia e punës” përfshin të gjitha masat komplekse që duhet të promovohen, për të mbajtur në një nivel të lartë mirëqenien fizike, mendore dhe sociale të punëmarrësve në të gjitha veprimtaritë prodhuese.
8. “Treguesit e shëndetit mjedisor” janë mbledhja dhe përpunimi në grup i të dhënave të zakonshme nga sektorë të ndryshëm, në ndihmë të vlerësimit të gjendjes së shëndetit, të ndikuar, në mënyrë të drejtpërdrejtë ose të tërthortë, nga faktorët mjedisorë, fizikë, kimikë, biokimikë, biologjikë e psikosocialë.
9. “Vlerësimi i ndikimit në mjedis dhe shëndet” përmbledh vlerësimin e rrezikut në shëndet nga ekspozimi ndaj ndotësve të ndryshëm dhe përcaktimin e lidhjes që ekziston ndërmjet ekspozimit ndaj agjentit dhe rrezikut që shkakton në shëndet.”.

Neni 4
Në fund të paragrafit të dytë të nenit 4 shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Për mbështetjen e veprimtarisë së Inspektoratit Sanitar Shtetëror, në fushën e shëndetit publik, krijohet Komiteti Kombëtar i Shëndetit Publik, si organ këshillimor, në funksion të Ministrit të Shëndetësisë. Në të bëjnë pjesë specialistë me përvojë në fushën e shëndetit publik. Përbërja, kriteret e përzgjedhjes së anëtarëve, kompetencat, detyrat dhe mënyra e funksionimit të tij përcaktohen me rregullore të miratuar nga Ministri i Shëndetësisë. Mënyra dhe masa e shpërblimit të anëtarëve të Komitetit të Shëndetit Publik caktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.”.

Neni 5
Neni 5 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 5
Drejtoria e Shëndetit Publik në Ministrinë e Shëndetësisë, e mbështetur nga Instituti i Shëndetit Publik, strukturat e shëndetit publik në nivel vendor dhe Inspektorati Sanitar Shtetëror në rrethe e qarqe studion, kontrollon dhe evidenton shkencërisht faktorët e dëmshëm për shëndetin e popullatës në fushat e përcaktuara në nenin 13 të këtij ligji dhe pasojat që rrjedhin prej tyre.”.

Neni 6
Neni 6 ndryshohet si më poshtë:

“Neni 6
Inspektorati Sanitar Shtetëror, për zgjidhjen e problemeve të ndryshme që dalin gjatë veprimtarisë së tij, bashkëpunon, në mënyrë institucionale, me strukturat e Policisë së Shtetit, prokurorinë, inspektoratet e ushqimit, të veterinarisë, mbrojtjes së bimëve, mjedisit, Inspektoratin Shtetëror të Punës dhe atë të mbrojtjes nga rrezatimet jonizuese.”.

Neni 7
Paragrafi i parë i nenit 12 ndryshohet si më poshtë:
“Ndërmarrjet, institucionet shtetërore e private dhe personat e tjerë fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, për ndërtimin dhe rikonstruksionin e objekteve të ndryshme duhet të bëjnë vetëdeklarimin për plotësimin e kushteve higjeniko-shëndetësore në Inspektoratin Sanitar Shtetëror.
Inspektorati Sanitar Shtetëror, pasi bën ekspertimin higjeniko-shëndetësor paraprak, jep aktmiratimin:”.

Neni 8
Në nenin 13 bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Fjalia e parë ndryshohet si më poshtë:
“Inspektorati Sanitar Shtetëror monitoron dhe kontrollon:”.
2. Në fund të shkronjës “b” shtohen fjalët “edhe treguesit e shëndetit mjedisor, të rekomanduar nga Organizata Botërore e Shëndetësisë”.
3. Në fund të shkronjës “c” shtohen fjalët “si dhe analizën e hazardëve dhe kontrollin në pikat kritike në të gjithë zinxhirin për prodhimin e produkteve ushqimore”.
4. Në fund të shkronjës “ç”, pas fjalës “transportohen” shtohen fjalët “e konsumohen”.

Neni 9
Në fund të pikës 3 të nenit 26 shtohen fjalët “dhe i AZKPK-së (HACCP)”.

Neni 10
Në nenin 27 bëhen këto ndryshime:
Në pikën 4 bëhet ndryshimi si më poshtë:
“- për shkeljet e parashikuara në pikat 1, 2, 3, 6, 7 dhe 14, masa e gjobës është 500 000 (pesëqind mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 4, 5 e 8, masa e gjobës është 50 000 (pesëdhjetë mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 10, 11, 12, 13 e 15, masa e gjobës është 200 000 (dyqind mijë) lekë;
– për shkeljet e parashikuara në pikat 9, 16 e 17, masa e gjobës është 10 000 (dhjetë mijë) lekë.”.

Neni 11
Në nenin 34 bëhen këto ndryshime dhe shtesa:
1. Në paragrafin e parë hiqet fjala “vullnetarisht”.
2. Në paragrafin e tretë, pas fjalës “financës” shtohen fjalët “njësi e qeverisjes vendore”.
3. Në fund të këtij neni shtohet një paragraf me këtë përmbajtje:
“Shqyrtimi i kundërvajtjes administrative, të parashikuar në dispozitat e mësipërme, bëhet sipas ligjit nr.7679, datë 7.4.1993 “Për kundërvajtjet administrative”, të ndryshuar.”.

Neni 12
Ky ligj hyn në fuqi 15 ditë pas botimit në Fletoren Zyrtare.

Shpallur me dekretin nr.5121, datë 20.11.2006 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Alfred Moisiu

Read Full Post »